Κέρδισε περισσότερα από ένα κύπελλο
Όταν στις 22/1 ο Ολυμπιακός έμπαινε στο ΟΑΚΑ για να αντιμετωπίσει τον Παναθηναϊκό για την Basket League, ελάχιστοι πίστευαν ότι θα μπορούσε πραγματικά να διεκδικήσει έστω τη νίκη, πόσο μάλλον τη διαφορά και το πλεονέκτημα έδρας στους τελικούς. Στην εξέλιξη του αγώνα η σύγκρουση του Μιλουτίνοφ με τον Παπανικολάου έστειλε τον Σέρβο στα αποδυτήρια και μετά για δύο μήνες στα πιτς, την στιγμή που οι Ερυθρόλευκοι είχαν εκτός μάχης και τον Φάλ. Στο τέλος της αναμέτρησης ο Ολυμπιακός έφτασε να χάσει μέσα από τα χέρια του ένα ματς που το γύρισε και το διεκδίκησε με τον Παπανικολάου να παίζει άμυνα στον Λεσόρ και τον Πετρούσεφ να δίνει, για πρώτη φορά εμφατικά, τα διαπιστευτήρια του. Ήταν η πρώτη από τις τρείς back to back… ηρωικές εμφανίσεις της ομάδας του Μπαρτζώκα, η οποία τρεις μέρες μετά (25/1) πάλεψε (σε μια μαγική βραδιά του αρχηγού της) για ακόμα ένα θαύμα μέσα στη Μαδρίτη και μετά από ένα 48ωρο (27/1) παρατάχθηκε με εννέα παίκτες και γραμμή ψηλών τους… Μπραζτέικις, Παπανικολάου, Πίτερς (και λίγο Τανούλη) στο ΣΕΦ κόντρα στον ΠΑΟΚ εκεί όπου και πήρε την μοναδική νίκη αυτού του Γολγοθά.
Ήταν λοιπόν λιγότερο από ένα μήνα από το βράδυ της Κυριακής 18/2, που αν υπήρχε κάτι που έδειχνε να κρατάει όρθιο τον Ολυμπιακό, για να διεκδικήσει νίκες πέρα από τη μπασκετική λογική, ήταν το μέταλλο που έχει φτιάξει τα τρία τελευταία χρόνια. Με τη διαφορά ότι αυτό είναι –πάντα- ένα παιχνίδι που μπορείς να το παίξεις περιστασιακά. Για μικρό διάστημα. Απλά για να μείνεις όρθιος ψυχολογικά μέχρι να βρεις και τη φιάλη με το οξυγόνο που χρειάζεσαι για να αναπνεύσεις κανονικά. Υπό φυσιολογικές συνθήκες. Και αυτές άρχισαν να εμφανίζονται για τους Ερυθρόλευκους τη διαβολοβδομάδα με το διπλό γερμανικό ραντεβού. Και αν η Άλμπα δεν είναι καν εμπόδιο, η Μπάγερν στο σπίτι της την πρώτη του Φλεβάρη, ήταν η ευκαιρία που ζητούσε ο Ολυμπιακός για να δει στον καθρέφτη τον πραγματικό εαυτό του υπό κανονικές συνθήκες . Ήταν λιγότερο από εβδομάδα που είχε ανακοινώσει την προσθήκη του Ράϊτ στο ρόστερ του και ο Μπαρτζώκας, μη έχοντας άλλη επιλογή, τον έριξε στο παρκέ με το «καλημέρα» -δύο μέρες νωρίτερα- στο «προστατευμένο» περιβάλλον του ΣΕΦ, με αντίπαλο που είναι «ταμάμ» για να πάρεις τα πάνω σου. Στο Μόναχο ο Ιμπάκα του έμαθε λίγο καλύτερα τι είναι κανονική Euroleague, αλλά ο 25χρονος αμερικάνος φαίνεται πως…τα παίρνει τα γράμματα. Και γρήγορα και σωστά.
«Πολεμιστές» αλλά…περισσότεροι
Όταν ο Ολυμπιακός έπεφτε θύμα της κατάρας των αλλεπάλληλων τραυματισμών και η συζήτηση για το βάθος και την επάρκεια του ρόστερ φούντωνε, ο Μπαρτζώκας δεν σήκωνε κουβέντα για το γκρουπ του. Δήλωνε ότι με τους παίκτες του, αυτούς που έχουν στηρίξει την ομάδα, πάει στον πόλεμο και ότι δεν τους «πουλάει». Σε εκείνο το σημείο είναι σαφές ότι υπήρχε ορατός κίνδυνος να χαθεί η ψυχική και πνευματική ισορροπία στην ομάδα, αφού είναι καλή μεν η πίστη στο υλικό σου, αλλά οι ήττες χαλάνε το μυαλό. Άλλωστε κανένας δεν μιλούσε για την αξία του ρόστερ (πέρα από την κουβέντα για τον Σίκμα) αλλά την ποσοτική επάρκεια πλέον. Η ζόρικη χρονιά έφερνε εκ των πραγμάτων αναθεώρηση στις σκέψεις για το μέγεθος του ρόστερ και –προφανώς- έπρεπε ο Μπαρτζώκας να ξεπεράσει τις, δεύτερες, τρίτες…τέταρτες σκέψεις του για το πώς θα εντάξει αρμονικά στην ομάδα ακόμα 2-3 παίκτες που δεν θα ήταν στο βάθος του πάγκου αλλά θα έπρεπε να πάρουν 12-17 λεπτά για να βγει η σεζόν. Σε εκείνο το σημείο ο Ολυμπιακός μαζί με τον Παναθηναϊκό ήταν οι ομάδες (μαζί με τη Μπαρτσελόνα) με το πιο σφιχτό rotation στην Euroleague, καθώς δεν μπορούσε να γίνει και αλλιώς.
Τώρα, βγαίνοντας από τα Δύο Αοράκια ως κυπελλούχος ο Ολυμπιακός δεν έχει προσθέσει στην τροπαιοθήκη του κανένα βαρύτιμο τρόπαιο. Αυτό το ξέρουν όλοι. Αλλά έχει προσθέσει στην σεζόν του σημαντικότερα πράγματα από αυτό, αφήνοντας πίσω εκείνες τις ημέρες…
Τα τέσσερα κέρδη του Κυπέλλου
Στο απαιτητικό αυτό τριήμερο συνεχόμενων αγώνων οι Ερυθρόλευκοι είχαν στον πάγκο τους τον πιο ήρεμο Μπαρτζώκα της σεζόν. Όχι γιατί δεν τον ένοιαζε το κύπελλο. Θα ορκιζόμουν για το αντίθετο. Όπως και για το ότι ήθελε ειδικά τον Παναθηναϊκό αντίπαλο στον τελικό, βλέποντας την ευκαιρία να μπουστάρει την ομάδα του ακόμα περισσότερο με μια νίκη επί του αιωνίου αντιπάλου, μετά την εμφάνιση (αλλά ήττα) στο ΟΑΚΑ. Μέχρι τώρα ο Μπαρτζώκας της σεζόν 2023-24 ήταν σαφώς πιο εκνευρισμένος από τον εαυτό του της προηγούμενης σεζόν. Διόλου παράλογο μεν, αλλά δείγμα της συνολικής κατάστασης στην ομάδα. Η επαναφορά της ηρεμίας (για τα…δικά του δεδομένα) ήταν το πρώτο κέρδος…
Το δεύτερο ασφαλώς είναι η γραμμή των ψηλών του, για πρώτη φορά ενεργή με σχεδόν κανονική σύνθεση, δηλαδή με τρία από τους (πλέον ) τέσσερα μέλη της να μοιράζονται τον χρόνο και να υπηρετούν απόλυτα το σχέδιο οχύρωσης της ρακέτας, από έξω προς τα μέσα και προσφέροντας τα μέγιστα την επίθεση. Σε διπλό ρόλο, φθοράς του αντιπάλου και αποτελεσματικότητας στην επίθεση ήταν καταλυτική η παρουσία των Φαλ, Πετρούσεφ, Ράϊτ.
Το τρίτο κέρδος έχει να κάνει πάλι με τους ψηλούς και πάει ειδικά στον Ράϊτ. Γιατί αν ο Φαλ ξέρουμε τι μπορεί να κάνει και ο Πετρούσεφ έχει παίξει σε υψηλό επίπεδο, η νέα προσθήκη ακόμα μαθαίνει. Αλλά, είπαμε ότι… μαθαίνει γρήγορα. Στο πρώτο ημίχρονο τα βρήκε σκούρα με τον δυνατό και κινητικό Λεσόρ, αλλά είναι προφανές ότι «διαβάζει» τον αντίπαλο ακόμα και από τον πάγκο. Η εντυπωσιακή τέταρτη περίοδος, όταν μπήκε για να δώσει ανάσες στον Φαλ και τελικά ο Γάλλος έμεινε στον πάγκο, παρότι ο αντικαταστάτης του έπαιζε με τέσσερα φάουλ είναι ενδεικτική των δυνατοτήτων που έχει ο αμερικάνος. Το να τραβάς λαχείο που πληρώνει τον Ιανουάριο δεν είναι εύκολο.
Το τέταρτο κέρδος είναι ασφαλώς η επισημοποίηση ότι το rotation του Ολυμπιακού έχει ανοίξει στους δέκα παίκτες, αναμένοντας την επιστροφή του Μιλουτίνοφ και με τον Γουίλιαμς-Γκος εύθραυστο μεν αλλά ενεργό επί του παρόντος (στο κύπελλο προφυλάχθηκε). Στον τελικό τα λιγότερα λεπτά πήραν οι Ράϊτ (13.27), Μήτρου-Λονγκ (11.45) και Μπραζτέϊκις (13.17), αλλά είναι όλοι μέσα στο πλάνο ισότιμα. Και επειδή εστιάσαμε πολύ στους ψηλούς είναι σαφής η εμπιστοσύνη στον Μήτρου-Λονγκ όχι μόνο από τον χρόνο που παίρνει και τις αποστολές που αναλαμβάνει, αλλά και από τον τρόπο που τον αντιμετωπίζει ο Μπαρτζώκας για να τον κρατήσει ζεστό και πνευματικά.
Ο Ολυμπιακός πήρε το κύπελλο εύκολα τελικά. Το πήρε με το κανονικό του παιχνίδι, βάζοντας όλους τους παίκτες «φίρμες» ή όχι στην γνωστή προλεταριακή λογική του μπασκετ του Μπαρτζώκα. Αυτό είναι άλλωστε το μοντέλο και αν θέλεις να παίξεις στον Ολυμπιακό αυτό πρέπει να υπηρετήσεις. Αυτό σου δίνει την ευκαιρία να κερδίζει ματς που σουτάρεις με κάτω από 20% έξω από τα 6.75. Όταν έχεις επαρκή αριθμό παικτών για να εξουθενώσεις τον αντίπαλο και να μην εξουθενώνεσαι εσύ, θα έχεις τον πρώτο λόγο.
Στο τέλος την ημέρας (του τελικού) είναι σίγουρο πως ο Ολυμπιακός αυτή τη στιγμή έχει «ισιώσει» την σεζόν του. Η οποία έχει μπροστά της δρόμο πολύ και σημαντικό. Τον πιο σημαντικό στην επίτευξη των (μεγάλων) στόχων. Αλλά η επιστροφή της ηρεμίας κάνουν τον Ολυμπιακό πολύ επικίνδυνο πλέον. Ίσως ακόμα πιο επικίνδυνο από πέρυσι όταν μπήκε στην τελική ευθείας μετά από μια κανονική περίοδο… «ζάχαρη» και έχασε δυναμική προς το τέλος, παρότι βρέθηκε μέχρι και τον τελικό της Euroleague. Μπορεί αυτή η εξέλιξη (η φετινή) να του ταιριάζει περισσότερο;
Είναι μόνο η κούραση στον Παναθηναϊκό;
Για τον Παναθηναϊκό, ειπώθηκαν και γράφτηκαν πολλά. Η απώλεια του Κυπέλλου δεν είναι ζη,ιά, αλλά όχι και αμελητέα ψυχολογικά με τον τρόπο και την εμφάνιση που ήρθε. Θα επανέλθουμε όταν θα μπει πάλι στην κούρσα της Euroleague. Απλά να επισημάνω ότι αν όλα πάνε καλά στην επανένταξη του Σλούκα, του Παπαπέτρου και του Βιλντόσα και δεν αντιμετωπίσει άλλα ζητήματα τραυματισμών, το rotation θα είναι στους εννέα παίκτες με ολίγη από Καλαϊτζάκη και Κώστα κυρίως για κάποιες άμυνες. Είναι επαρκές; Φτάνουν οι δέκα ημέρες σχετικής ξεκούρασης σε αυτούς τους εννέα (αν και οι διεθνείς θα έχουν λιγότερες) για να γεμίσουν την μπάρα ενέργειας και να πάνε μέχρι τέλους; Και είναι αυτό το διάστημα ικανό να μεταμορφωθεί ο Χουάντσο που είναι σαφές πως κάνει ένα βήμα μπροστά και δύο πίσω; Έχουμε εστιάσει πολύ στο σφιχτό rotation αλλά –τελικά- αυτό έχει να κάνει μόνο με τους τραυματισμούς ή με την λογική του Αταμάν «πάω με αυτούς που εμπιστεύομαι, όσο πάει και όπου βγει μέχρι να λιποθυμήσουν από την κούραση»; Λογική που και αγωνιστικά και πνευματικά κρύβει τεράστιους κινδύνους. Ο Μάρτιος θα δώσει αρκετές απαντήσεις.
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
