Όποιος... χαλαρός περπατεί, λάσπες και σκ...ά πατεί

• Η ΑΕΚ «κοίμησε» τον Ολυμπιακό
• Η άμυνα της ΑΕΚ έδινε το σουτ
• Φλυαρία άνευ λόγου
• Ο τελικός
• Η ΕΟΚ πέρασε το εύκολο τεστ, αναμένουμε το δύσκολο

Στο 34ο λεπτό της αναμέτρησης με το σκορ 60-42 σκέφτηκα τον τίτλο του blog «Ο Ολυμπιακός προκρίθηκε στον τελικό χάρη στα Λιόσια». Ο Ολυμπιακός στα 14 λεπτά του δευτέρου ημιχρόνου ήταν τόσο σοβαρός, τόσο συγκεντρωμένος, είχε επιβάλει πλήρως τον γρήγορο ρυθμό του, ευστοχούσε από μακριά και έμοιαζε να θυμάται τις δυσκολίες που είχε συναντήσει στην πρόσφατη εκτός έδρας νίκη του επί της ΑΕΚ για την Α1. Να τις θυμάται και αυτομάτως να ενεργοποιούνται τα μπασκετικά του κύτταρα.

Προφανώς και άλλαξα άποψη ύστερα από την αγωνιστική παρουσία των «ερυθρόλευκων» στα έξι λεπτά που απέμεναν για την κόρνα λήξης. Αρχικά οφείλω να δώσω credit στην ΑΕΚ η οποία με περιορισμένο ρόστερ λόγω τραυματισμών, οφειλών και συμπεριφορών, αντέδρασε και έφτασε ένα σουτ μακριά από το να αγχώσει τον Ολυμπιακό. Στο +18 πίστεψα πως η διαφορά θα εξελισσόταν σε +30, αλλά αξίζει συγχαρητήρια η αντίδραση της ΑΕΚ η οποία εκμεταλλεύτηκε όλη την απότομη χαλαρότητα των παικτών του Μπαρτζώκα.

Το σουτ του Κολόμ στο 66-61 βρήκε σίδερο, αυτό του Ουόκαπ που ακολούθησε βρήκε στόχο και μπήκε τέλος στις όποιες αμφιβολίες υπήρχαν. Η χαλαρότητα των Πειραιωτών είναι κάτι το οποίο οφείλουν να κοιτάξουν γιατί κάποια στιγμή θα τους στοιχίσει και θα… κλαίνε. Μόλις κάθισαν στον πάγκο οι καταπληκτικοί Παπανικολάου και Βεζένκοβ για να κερδίσουν καμία «ανάσα» ενόψει του αυριανού τελικού, άλλαξε κι η εικόνα του Ολυμπιακού στο παρκέ υποχρεώνοντας τον Μπαρτζώκα να τους ρίξει ξανά μέσα στο γήπεδο.

Νομίζω πως η όποια χαλαρότητα οφείλεται σε δύο λόγους. Πρώτος, το κλασικό «πάει τέλειωσε το ματσάκι στο +18». Ο δεύτερος είναι συνέχεια του πρώτου, «πάει τέλειωσε το ματσάκι, ας βάλω κανέναν πόντο στη στατιστική μου». Λογική νοοτροπία για εμάς που παίζουμε στο Basketaki, αλλά όχι για παίκτες που αγωνίζονται στο υψηλό επίπεδο.

Η ΑΕΚ «κοίμησε» τον Ολυμπιακό

Ενα βασικό στοιχείο της εξέλιξης της αναμέτρησης ήταν ο έλεγχος του ρυθμού. Θα περίμενε κανείς πως ο Ολυμπιακός θα ήταν το απόλυτο αφεντικό, αλλά δε συνέβη αυτό. Λόγω του περιορισμένου ρόστερ που είχε στη διάθεσή του, ο Δέδας έδωσε εντολή για μεγάλης διάρκειας επιθέσεις. Το αγαπημένο του «5 out» με όλους τους παίκτες μακριά από το καλάθι δεν μπορούσε να το υποστηρίξει λόγω Μαυροειδή (δεν απειλεί από μακριά), ωστόσο ταλαιπώρησε αρκετά την άμυνα του Ολυμπιακού με τα συνεχή pick ‘n’ roll με τον Κολόμ να δημιουργεί εύκολες προϋποθέσεις για τους συμπαίκτες του. Μιας και αναφέρθηκα στον Ισπανό γκαρντ των 12 ασίστ και του 1/11 σουτ, πολύ θα ήθελα να τον θαυμάσω σε μία κανονική ομάδα μπάσκετ με ρόστερ 10 παικτών. «Ποιητής» στη δημιουργία.

Ο Ολυμπιακός έπεσε στην παγίδα του ρυθμού και με εξαίρεση τα 14 λεπτά που ανέφερα παραπάνω στο δεύτερο ημίχρονο δεν έτρεξε παρά την σαφέστατη διάθεση προς αυτή την κατεύθυνση που έβγαζε ο πάγκος.

Η άμυνα της ΑΕΚ έδινε το σουτ

Το έχω γράψει 1000 φορές και το γράφω μία ακόμη. Σε ένα ματς μεταξύ δύο ανόμοιων ποιοτικά ομάδων, η χειρότερη οφείλει να ρισκάρει. Οφείλει να θυσιάσει κάτι, μπας και κερδίσει κάτι άλλο. Στο 99% των περιπτώσεων αυτό είναι το μακρινό σουτ. Η ΑΕΚ έδωσε στον Ολυμπιακό το μακρινό σουτ, αυτός τα πήρε όμως ήταν άστοχος. Όσο αστοχούσε τόσο τρύπωνε στο μυαλό των παικτών μία επιπλέον νευρικότητα.

Στο ημίχρονο είχαν 26.7% αντί να έχουν 50% μιας και σούταραν ανενόχλητοι. Στην τρίτη περίοδο ξεκίνησαν με 3/4 πίσω από τα 6.75 κι η εικόνα του ματς άλλαξε πάραυτα.

Φλυαρία άνευ λόγου

Στο πρώτο ημίχρονο με εξαίρεση ένα καλό πεντάλεπτο στο ξεκίνημα της δεύτερης περιόδου, ο Ολυμπιακός έβγαλε στο παρκέ μία ανεξήγητη μορφή φλυαρίας. Δεν ξέρω αν υπάρχει καλύτερη λέξη για να περιγράψω αυτό που θέλω να πω. Δυο φορές ο Φαλ πήρε την μπάλα κάτω από το καλάθι κι αντί να ισοπεδώσει την μπασκέτα με κάρφωμα, αστόχησε σε lay up. Δυο φορές βγήκαν στον αιφνιδιασμό με παίκτη παραπάνω που λένε και στο πόλο και η τελική απόφαση ήταν κακή. Μία με τον Σλούκα και το σκάσιμο της μπάλας και μία ακόμη που μπερδεύτηκε ο Ουόκαπ. Αυτοί μάνι μάνι είναι 8 πόντοι οι οποίοι ενδεχομένως να είχαν δώσει διαφορετικό τόνο στο παιχνίδι από νωρίς.

Ο τελικός

Αύριο θα δούμε διαφορετικό παιχνίδι. Ο Ολυμπιακός διαθέτει μεγαλύτερη ποιότητα από τους «πράσινους», απλά ορισμένες φορές δεν την επιβεβαιώνει στον καθρέφτη ο οποίος δεν είναι άλλος από το παρκέ. Στην άλλη πλευρά οι «πράσινοι» μετά από ένα εξάμηνο δείχνουν εμφανή σημάδια βελτίωσης σε ορισμένα στοιχεία του παιχνιδιού τους ενώ παρουσιάζονται σε εξαιρετική κατάσταση σε ατομικό επίπεδο παίκτες όπως οι Νέντοβιτς, Ουάιτ, Εβανς.

Ποτέ, κανένα ματς μεταξύ των δύο ομάδων δεν είναι εύκολο. Πόσω δε μάλλον, όταν κρίνεται κι ένας τίτλος. Αναμονή λοιπόν.

Η ΕΟΚ πέρασε το εύκολο τεστ, αναμένουμε το δύσκολο

Ισπανία με Final 8 και οπαδούς διαφορετικών ομάδων να χορεύουν στην πόλη δε θα γίνουμε ποτέ. Ωστόσο χθες αποδείχτηκε περίτρανα πως μπορούμε να ανταποκριθούμε σε ένα ανάλογο τουρνουά έστω και σε μικρότερο βαθμό. Η Ρώμη δε χτίστηκε σε μία μέρα. Ετσι και ο θεσμός του Κυπέλλου.

Το πρώτο τεστ η ΕΟΚ το πέρασε με άριστα. Δρακόντεια μέτρα ασφαλείας. Γήπεδο με περίπου 1500 άτομα σε κάθε παιχνίδι, εκτός αν είχες πρόθεση να μειώσεις την προσπάθεια και έβλεπες το 1/3. Φίλαθλοι ανακατεμένοι, να χειροκροτούν τα καλάθια της ομάδας τους κι ο διπλανός να μην τους στραβοκοιτάζει. Αστυνομία να συλλαμβάνει δύο οπαδούς οι οποίοι έβριζαν χυδαία τη μητέρα του προπονητή του Ολυμπιακού. Την Αστυνομία να αφαιρεί προσκλήσεις από 27 οπαδούς μίας ομάδας και ενός από άλλη λόγω εμπλοκής τους σε επεισόδια στο παρελθόν (όχι του Ολυμπιακού αφού επίσημα ενημέρωσαν οι Πειραιώτες πως δεν τους αφαιρέθηκε καμία πρόσκληση από την Αστυνομία). Πράγματα λογικά τα οποία είναι ταυτόχρονα και τόσο ξένα.

Στο πρώτο ματς υπήρχαν περίπου 1000 υποστηρικτές του Παναθηναϊκού. Στον δεύτερο οι περισσότεροι αποχώρησαν και πήραν τη θέση τους ανάλογος αριθμός φίλων του Ολυμπιακού. Μέχρι και το παρκέ απολυμάνθηκε μεταξύ των δύο αναμετρήσεων.

Το πραγματικό τεστ όμως για την ΕΟΚ θα είναι το αυριανό. Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός χωρίς ζώνες ασφαλείας. Ακόμη κι αν δεν υπάρξουν οργανωμένοι οπαδοί των ομάδων που είναι και το πιθανότερο, θα έχει ενδιαφέρον η συνύπαρξη απλών φιλάθλων και να δούμε αν ξεφύγει κάποια στιγμή η κατάσταση. Αν και για να τα λέμε όλα, στο παραμικρό παράπτωμα πλέον η Αστυνομία επεμβαίνει και προχωρά σε σύλληψη οπότε υπάρχει κι ένας μικρός φόβος από πλευράς οπαδών.

ΥΓ: Ο επαγγελματικός αθλητισμός είναι απίστευτα απαιτητικός. Τα στατιστικά ενός αθλητή στο τέλος όσο καλά κι αν είναι, δεν θα κάνουν τη διαφορά στο επόμενο συμβόλαιό του. Οι τίτλοι όμως θα την κάνουν…

ΥΓ 2: Άλλη διάσταση έχει να είσαι παίκτης του Προμηθέα και να σταυροκοπιέσαι την ώρα που σε κάνει αλλαγή ο προπονητής σου απορώντας κι άλλη να είσαι παίκτης του Ολυμπιακού ή του Παναθηναϊκού και να ξενερώνεις επειδή σε αντικατέστησε ο προπονητής σου. Στο μπάσκετ υπάρχουν 200 λεπτά συνολικά για 12 παίκτες. Μακάρι να υπήρχαν περισσότερα…

ΥΓ 3: Ο Ίαν Χάμερ δεν είναι παίκτης επιπέδου Euroleague, αλλά χωρίς αμφιβολία έχει θέση σε όλα τα ρόστερ Eurocup και BCL.