Ο Τζορτζ Καρλ στο Gazzetta για τον Ντράζεν: «Ο χαμός του, μου θυμίζει πάντα τον Φερνάντο Μαρτίν»

• «Ένας Πιτ Μάραβιτς που μπορούσε να σκοράρει»
• Ο Ντράζεν και ο Φερνάντο...

Φερνάντο Μαρτίν. Ντράζεν Πέτροβιτς. Στο μυαλό του Τζορτζ Καρλ η μία τραγωδία θα συνδέεται με την άλλη. Για πάντα. Την πρώτη τη βίωσε στο πετσί του.

Η δεύτερη, αυτή του Πέτροβιτς θα του προκαλεί λύπη. Και θα του θυμίζει τον Μαρτίν.

Ο 70χρονος Αμερικανός προπονητής, προτού οδηγήσει τους Σιάτλ ΣούπερΣόνικς του Γκάρι Πέιτον και του Σον Κεμπ στους τελικούς του ΝΒΑ, το 1996. Και φέρει τους Μιλγουόκι Μπακς μία νίκη μακριά από τους τελικούς του ΝΒΑ, το 2001, έβγαζε το ψωμί του στην Ισπανία.

Στον πάγκο της Ρεάλ Μαδρίτης!

Η ισπανική ομάδα μοχθούσε να ξεπεράσει την Μπαρτσελόνα. Έχει στη διάθεσή της μία ομάδα αστέρων. Και το καλοκαίρι του 1989 αποφάσισε να εμπιστευτεί τον Καρλ.

Στο ρόστερ υπήρχε και ο Ντράζεν Πέτροβιτς. Το σώμα του ήταν στη Μαδρίτη. Αλλά το μυαλό του, αλλού. Το σαγηνευτικό κάλεσμα του ΝΒΑ τον είχε μαγέψει.

«Ένας Πιτ Μάραβιτς που μπορούσε να σκοράρει»

Ο Καρλ ήταν μαζί με τον Ντράζεν για κάτι παραπάνω από ένα μήνα. Και μίλησε στο Gazzetta για εκείνο το διάστημα, αλλά και για την παρακαταθήκη που άφησε με το απότομο φευγιό του ο «Πέτρο».

«Ήταν ένας ξεχωριστός παίκτης. Ένας Πιτ Μάραβιτς που μπορούσε να σκοράρει. Εκπληκτικός σουτέρ, με πνεύμα και τσαγανό, αυτοπεποίθηση, ήταν αθλητικός και μπορούσε να σε κερδίσει με κάθε τρόπο», είπε ο Καρλ στο Gazzetta.

Όταν ο Καρλ έφτασε στη Μαδρίτη, ο Ντράζεν είχε ήδη καταθέσει το αίτημα αποχώρησης. Αλλά όπως λέει ο προπονητής του, παρέμεινε τύπος και υπογραμμός.

«Ήμασταν μαζί κάτι σχεδόν για δύο μήνες, από τον Αύγουστο μέχρι τον Οκτώβριο. Γνώριζα για το ενδιαφέρον του Πόρτλαντ. Αλλά ο Ντράζεν έκανε κανονικά προπονήσεις, ήταν ο καλύτερος παίκτης σε μία εξαιρετική ομάδα, η οποία αναζητούσε τον τρόπο να κοντράρει την Μπαρτσελόνα στην αναζήτηση των τίτλων. Ήταν ένας παίκτης first class».

Για τον Καρλ δεν ήταν ακριβώς ξαφνικό. Αλλά θα ήθελε η εξέλιξη να ήταν διαφορετική.

«Ήταν μία δύσκολη στιγμή. Όπως είπα νωρίτερα, ήθελε να πάει στο Πόρτλαντ, το ήξερα.

Όπως γνώριζα και την ιστορία του. Αλλά αυτή είναι η bussiness του αθλητισμού, φεύγεις από μία ομάδα για να πας σε μία άλλη. Δεν ήθελα και δεν μπορούσε να του στερήσω αυτή την ευκαιρία, μολονότι ήθελα να τον έχω στην ομάδα μου».

Και στη συνέχεια επιβεβαίωσε την περίφημη ιστορία με το αμάξι που άφησε ο Πέτροβιτς στον Καρλ για να το χρησιμοποιεί.

«Ήταν τόσο καλός που μου άφησε το αμάξι του, μία Πόρσε, για να το οδηγώ όλη τη χρονιά. Εύχομαι να μπορούσε να μείνει. Να είχε μείνει. Πιστεύω ότι μαζί του θα μπορούσαμε να πάρουμε πολλούς τίτλους».

Ο Ντράζεν και ο Φερνάντο...

Η μετάβαση στο ΝΒΑ δεν ήταν εύκολη για τον Ντράζεν Πέτροβιτς. Με τον Τζορτζ Καρλ να εξηγεί και σημειώνει πως ο Κροάτης υπήρξε πρωτοπόρος: «Το ΝΒΑ είναι μία δυνατή λίγκα. Ακόμη και οι νέοι που έρχονται από το κολέγιο και γνωρίζουν τι συμβαίνει, θέλουν 2-3 χρόνια για να μπούνε στο κλίμα. Το ίδιο έγινε και με τον Ντράζεν. Έψαχνε την ευκαιρία του και τη βρήκε στο Νιου Τζέρσεϊ. Εκεί ήταν η ευκαιρία του. Και νομίζω ότι εκείνο ήταν το σημείο που μετατράπηκε από point guard σε scoring guard. Του ήταν πιο άνετο να σκοράρει, αν και είχε το ταλέντο να κάνει και τα δύο».

Ο χαμός του Ντράζεν Πέτροβιτς θα θυμίζει για πάντα στον Τζορτζ Καρλ αυτόν του επίσης αδικοχαμένου Φερνάντο Μαρτίν. Και το αντίθετο. Ήταν σε εκείνη τη σεζόν, 1989-1990, που ο Μαρτίν... χάθηκε για πάντα. Σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα.

«Έμαθα για τον Ντράζεν νωρίς εκείνο το πρωινό. Δεν θυμάμαι που ήμουν. Αλλά θυμάμαι πως λυπήθηκα πάρα πολύ. Θυμήθηκα τον Φερνάντο Μαρτίν που είχε “φύγει” και αυτός με τον ίδιο τρόπο. Είναι λυπηρό δύο άνδρες, δύο τζέντελεμεν των γηπέδων να χάνουν τη ζωή τους. Αυτή η ανάμνηση, του Μαρτίν, μου έρχεται κάθε φορά που θυμάμαι τον Ντράζεν. Ακόμη και σήμερα...

Πραγματικά το πιστεύω, αν ο Ντράζεν ζούσε, θα ήταν συνεχώς στη θέση του All Star και θα έκανε μεγάλα πράγματα».