O Γιάννης είναι έτοιμος, οι Μπακς μπορούν να ακολουθήσουν;

• Ο «δεν μπορεί» και ο «δεν κάνει», παίζει τελικούς Ανατολής!
• Παίζει πλέον χωρίς συναίσθημα!
• Δείχνει τον δρόμο στους συμπαίκτες του
• Πως θα ήταν με 75% στις βολές και 38% στα τρίποντα;

Δόξα τω Θεώ, τα λέμε τόσο συχνά από την έναρξη των playoffs κι εντεύθεν που δεν έχετε παράπονο από τις αναλύσεις μας, με την έννοια ότι έχουμε καλύψει όλο το φάσμα των πιθανών εξελίξεων στην πιο αμφίρροπη και συναρπαστική σειρά αγώνων για τα «ελάφια», από τότε που ο Γιάννης Αντετοκούνμπο έκανε την πρώτη εμφάνιση στα playoffs (2015).

H άποψη μου, άλλωστε, σχετικά με την έκβαση της μάχης ανάμεσα στους Νετς και τους Μπακς, πριν από το πρώτο τζάμπολ, έγερνε ξεκάθαρα υπέρ του Μπρούκλιν, υπό την προϋπόθεση ότι ο Στιβ Νας θα είχε τους «Big Three» (Ντουράντ, Ίρβινγκ και Χάρντεν) στην διάθεσή του. Κάτι που δεν συνέβη ποτέ!

Ο «Μούσιας» τραυματίστηκε στο 1ο λεπτό του Game 1 και ξανάπαιξε στο Game 5, όντας εμφανώς μακριά από τον καλό του εαυτό (μ.ο. 14,3π., 6,6ρ. & 8,0ασ. με 11/32 σουτ), ενώ ο καθοριστικός στα τρία πρώτα ματς «Uncle Drew» (μ.ο. 23,0π., 5,0ρ. & 5,0ασ.), υπέστη διάστρεμμα στο Game 4 και δεν ξανάπαιξε. Με αποτέλεσμα ο KD να πάρει αναγκαστικά όλη την ομάδα πάνω του και στο τέλος να… σκάσει!

Κοινώς, η ομάδα που χάρη στην μεγαλύτερη επιθετική ποιότητα και τους τρεις καλύτερους σκόρερ της post season (με τα όποια προβλήματα «χημείας» και αμυντικής ισορροπίας), έμοιαζε ως το πρώτο φαβορί για τον τίτλο του εφετινού πρωταθλήματος, έχασε μεγάλο μέρος της δύναμής της και λόγω των ατυχιών, έγινε τρωτή κι ευάλωτη κόντρα σε έναν αντίπαλο με λιγότερο ταλέντο, αλλά όπως αποδείχτηκε, με μεγαλύτερη θέληση, εμπειρία και πνευματική δύναμη.

Ο «δεν μπορεί» και ο «δεν κάνει», παίζει τελικούς Ανατολής!

Και με πολλές προσαρμογές στην διάρκεια της σειράς, μεγαλύτερο βάθος και φυσικά με έναν ηγέτη, που τις δύο τελευταίες εβδομάδες, άκουσε τα μύρια όσα και αμφισβητήθηκε όσο κανένας back2back MVP στην κανονική περίοδο! Αλλά που στο τέλος, έκλεισε πολλά στόματα, δίδαξε αθλητική ηθική κι απέδειξε ότι πλέον έχει φτάσει στο επίπεδο της μπασκετικής ωριμότητας για να τραβήξει μαζί του και την υπόλοιπη ομάδα, στον δρόμο προς την κατάκτηση της κορυφής.

Και τι δεν ειπώθηκε για τον 26χρονο Έλληνα superstar των Μπακς το τελευταίο διάστημα. Από το ότι δεν ανήκει στους 10 καλύτερους παίκτες των playoffs (τάδε έφη ο δημοσιογράφος Colin Cowerd στο “The Herd”) και το ότι δεν μπορεί να φέρει πρωτάθλημα στο Μιλγουόκι (όπως υποστήριξε ο Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ), μέχρι ότι ο Ντουράντ «αρρωσταίνει» όταν κάποιος τον βάζει στην ίδια πρόταση μαζί του (το αποκάλυψε ο σχολιαστής του ESPN και βετεράνος παίκτης Τζέι Ουίλιαμς).

Και μέσα στα παραπάνω, δεν συμπεριλαμβάνω ούτε το ξύλο που έφαγε… Ούτε τα διπλά και τριπλά μαρκαρίσματα που αντιμετώπισε, ούτε ΦΥΣΙΚA την “καζούρα” που δεχόταν στο “Barclays Center” στις συνολικά 31 φορές που πήγε στην «γραμμή της φιλανθρωπίας», λόγω της ρουτίνας που ακολουθεί και της μεγάλης καθυστέρησης με την οποία εκτελεί τις βολές!

Σε όλο αυτό το διάστημα, ο Γιάννης ήταν ομολογουμένως πολύ διαφορετικός, απ’ αυτόν που είχαμε συνηθίσει. Δεν μπήκε ποτέ στην διαδικασία να σχολιάσει το παραμικρό που γράφτηκε ή ακούστηκε γι' αυτόν και το οποίο είχε αρνητική χροιά.

Παίζει πλέον χωρίς συναίσθημα!

Δεν έχασε ποτέ την πίστη για την πρόκριση και την συγκέντρωσή του στον στόχο,

Ακόμη και όταν η ομάδα επέστρεψε στην βάση της με το σκορ στο 0-2 και όλοι οι experts την είχαν ξεγραμμένη. Ακόμη και όταν συνετρίβη με 39 πόντους διαφορά (στο Game 2) και έπρεπε να πετύχει 4 νίκες σε 5 αγώνες!

Ούτε όταν έχασε το break μέσα από τα χέρια της (προηγήθηκε με +17 αλλά ηττήθηκε και πάλι στο Game 5) και έπρεπε να κάνει το 2/2! Δεν έβγαλε ποτέ ίχνος συναισθήματος. Ούτε μετά από ήττες ή νίκες, ούτε μετά από χτύπημα αντιπάλου, ούτε από εξάντληση ή μετά από έντονη αποδοκιμασία του κοινού, ούτε ακόμη και μετά από την πρόκριση-θρίλερ, που κακά τα ψέματα ελάχιστοι περίμεναν! Ίσως επειδή κάκιστα, τον είχαν υποτιμήσει σφόδρα!

Αν εξαιρέσουμε δύο υψωμένες γροθιές, τα καθιερωμένα high five και τις αγκαλιές με τους συμπαίκτες του, ο Αντετοκούνμπο πανηγύρισε ελάχιστα και για λίγα δευτερόλεπτα και εν συνεχεία, αφού συνεχάρη και χαιρέτισε τους ηττημένους (πλην του κομπλεξικού κι αχώνευτου Χάρντεν, ο οποίος επέλεξε να “χαθεί” στην φυσούνα πριν ακουστεί καν η κόρνα), μίλησε στο TNT αποθεώνοντας για μία ακόμη φορά τον Κέβιν Ντουράντ («είναι ο καλύτερος παίκτης του κόσμου») κι έτρεξε στα αποδυτήρια.

Νομίζω ότι ο Γιάννης της ημιτελικής σειράς με τους Νετς (μ.ο. 31,9π., 12,9ρ. & 3,6ασ. με 57,9% εντός πεδιάς), δεν έπεισε απλά πολύ κόσμο που δυσκολευόταν να τον πιστέψει, ούτε έβαλε στην θέση του τον KD, που θέλοντας και μην τον αποθέωσε (όπως και τους Μπακς) στις δηλώσεις του.

Δείχνει τον δρόμο στους συμπαίκτες του

Η αίσθησή μου είναι ότι ο πιο προικισμένος μπασκετμπολίστας που έβγαλε ποτέ το ελληνικό μπάσκετ, έδειξε σε όλους – μα πάνω απ’ όλα στους συμπαίκτες του – ότι έχει ωριμάσει τόσο εντυπωσιακά, που είναι σε θέση να επηρεάσει τους υπόλοιπους βετεράνους και να τους οδηγήσει στο απαραίτητο step up που απαιτεί ο στόχος του πρωταθλητισμού.

Θυμηθείτε πόσο καθοριστικοί ήταν ο Μπρουκ Λόπεζ (19π., 8ρ. & 4κοψ. με 3/4 τριπ.) και ο Πι Τζέι Τάκερ (11π., 5ρ., 3κλ. & 2κοψ. με 3/5 τριπ.). Ακόμη και ο Κόνατον που “έσταξε” τρία τρίποντα σε κρίσιμες στιγμές. Κυρίως, όμως, πόσο σημαντικοί ήταν στα τελευταία λεπτά της κανονικής διάρκειας αλλά και της παράτασης, ο αποκαρδιωτικός μέχρι εκείνο το σημείο, Τζρου Χόλιντεϊ και ο άχρωμος και άγευστος Κρις Μίντλετον (κάποια στιγμή και οι δύο μαζί είχαν 10/40 σουτ).

Πως θα ήταν με 75% στις βολές και 38% στα τρίποντα;

Δεν ήταν μόνο η νοοτροπία και χαρακτήρας του Γιάννη, όμως, που άλλαξαν σε μεγάλο βαθμό την οπτική της κοινής γνώμης ως προς το πρόσωπό του. Ο ηγέτης των Μπακς προσάρμοσε το παιχνίδι του ολοένα και πιο κοντά στο καλάθι, πήρε κρίσιμες αποφάσεις κι επιλογές που του έδιναν πλεονέκτημα και παρά την "αχίλλειο πτέρνα" των βολών (48,3%) σε πρώτο πλάνο και των τριπόντων (25,8%) σε δεύτερο, ήταν ο άνθρωπος που σήκωσε το μεγαλύτερο βάρος της τεράστιας ανατροπής που πέτυχε η ομάδα του (μετρούσε 0/15 στις σειρές που είχε βρεθεί στο 0-2).

Αλλά αν ο αδιανόητος Ντουράντ των 2 μέτρων και εννέα εκατοστών (μ.ο. 35,4π., 9,1ρ. & 5,4ασ. με 83,3% βολ. & 49,7% σουτ) δικαίως θεωρείται ως ο κορυφαίος εν ενεργεία μπασκετμπολίστας του πλανήτη, σκέφτεστε ποιο θα ήταν το μέγεθος του Αντετοκούνμπο, αν σούταρε με 75% στις βολές και 37%-38% στα τρίποντα; Υπό τέτοιες συνθήκες, πιστεύετε ότι θα είχε νόημα να συζητάμε; Προσωπικά πιστεύω πως όχι!

Ακόμη και τώρα, όμως, ο Giannis με τα γνωστά μειονεκτήματά του, απέδειξε ότι έχει «γεμίσει» από γνώση, εμπειρία, διαχειριστική ικανότητα και μπασκετική οξυδέρκεια και πλέον έχει φτάσει στο σημείο, που αξιοποιώντας τα δίπλα στα προσόντα του, δύσκολα υπάρχει αντίπαλος που δεν μπορεί να κοιτάξει στα μάτια.

Γι' αυτό και είμαι πολύ αισιόδοξος ενόψει της συνέχειας. Ο αποκλεισμός του Μπρούκλιν ήταν το «μπορώ» αυτού του καλοκαιριού. Η μάχη των τελικών της Ανατολής με τους Χοκς του Τρέϊ Γιανγκ (με πλεονέκτημα έδρας), θα δώσει την ευκαιρία για την καταξίωση στην "ελίτ" και η διεκδίκηση του τίτλου κόντρα στους Σανς ή τους Κλίπερς (οι πρώτοι προηγούνται με 1-0 στις νίκες), θα κρίνει αν ο coach Bud και τα υπόλοιπα παιδιά των «ελαφιών», θα συνεχίσουν να βρίσκονται δίπλα στον Γιάννη…

Υγ.1: Το εφετινό 6-4 του “Greek Freak” στις μεταξύ τους μονομαχίες με τον KD και το συνολικό 8-5 από τις 30 Μαρτίου του 2018 και μετά, επετεύχθη μετά από το αρχικό 0/7, που είχε γράψει το κοντέρ στα πρώτα πέντε χρόνια της κοινής τους συνύπαρξης στο ΝΒΑ.

Υγ.2: Σε εκείνο το ματς που είχε γίνει στην παλιά έδρα των Ουόριορς, στους οποίους έπαιζε τότε ο Ντουράντ, ήμουν παρών στην “Oracle Arena” και θυμάμαι ότι την παραμονή του αγώνα, είχα "ιντριγκάρει" τον Γιάννη ενημερώνοντάς τον ότι δεν τον είχε νικήσει ποτέ.

Υγ.3: Την επομένη ο Αντετοκούνμπο εκνεύρισε τον τότε ηγέτη των «πολεμιστών» με την σκληρή άμυνά του, που ο μετέπειτα πρωταθλητής και MVP των τελικών, αποβλήθηκε λίγο πριν το τέλος του ημιχρόνου και άνοιξε τον δρόμο για μία εύκολη νίκη των Μπακς με 32 πόντους του Γιάννη.

Υγ.4: Λίγο αργότερα στα αποδυτήρια, ο ηγέτης των Μιλγουόκι με περίμενε πως και πως για να μου τονίσει ότι η πρώτη νίκη του ήταν γεγονός και προέβλεψε ότι αρκετές ακόμη επρόκειτο να έρθουν. Η τελευταία (το συνολικό σκορ είναι πλέον 8-12), που έθεσε τον “KD” εκτός διεκδίκησης του πρωταθλήματος, ίσως να αποδειχθεί πολύ σημαδιακή.