Αν είσαι Μπακς, έχεις κάθε λόγο να είσαι αισιόδοξος!

• Οι “αλλαγές” του Μπουντενχόλτζερ και το “non-show” του Χόλιντεϊ!
• Το “Chris Paul effect!”
• Ο παράγοντας Γιάννης στο Game 2 θα καθορίσει όλη την σειρά

Με την 5η ολονυχτία στις τελευταίες οκτώ ημέρες και με το γιατρικό για το ξενύχτι να μην έχει ακόμη εφευρεθεί, καταλαβαίνετε ότι ο Ιούλιος δεν έχει μπει και πολύ καλά. Να προκρινόταν τουλάχιστον η Εθνική ομάδα στους Ολυμπιακούς Αγώνες και χαλάλι η κούραση, γιατί η επιτυχία προσδίδει πάντα ψυχολογική τόνωση, η οποία χρειάζεται όταν πρέπει να δουλέψεις ανάποδες ώρες, χωρίς να είσαι στην Αμερική...

Δυστυχώς, ο τραυματισμός του “Greek Freak” στο Game 4 των τελικών της Ανατολής και οι αρχικοί φόβοι για σοβαρή ζημιά, ματαίωσαν την αποστολή του Gazzetta στην “Μέκκα του μπάσκετ” για τους τελικούς του ΝΒΑ. Τα καλά νέα, όμως, ήρθαν λίγες ώρες αργότερα με το αποτέλεσμα της καθαρής μαγνητικής τομογραφίας για το γόνατο του Γιάννη και τα ακόμη καλύτερα ήρθαν για να... δέσουν με την χθεσινή εντυπωσιακή – τηρουμένων των αναλογιών – επιστροφή του στο παρκέ, οκτώ νύχτες μετά το ατυχές συμβάν στην Ατλάντα!

Το ότι ο Έλληνας ηγέτης των Μπακς ένιωθε σαν θηρίο στο κουβί και δεν κρατιόταν ενόψει της μεγαλύτερης πρόκλησης της καριέρας του, το ξέραμε λίγο πολύ όλοι. Το ότι μέσα σε μία εβδομάδα τριών και τεσσάρων θεραπειών ημερησίως, θα κατόρθωνε να παρουσιάσει τέτοια βελτίωση και να πείσει τους ιθύνοντες της ομάδας να ανάψουν το «πράσινο φως» για να παίξει από το ξεκίνημα των τελικών, αποτελεί κάτι που πραγματικά ακόμη αποτελεί απορίας άξιο πως επετεύχθη!

Και ειδικότερα μετά την αρχική οδηγία του ιατρικού επιτελείου, που όπως αποκάλυψε το Gazzetta έκανε λόγο για έναν μήνα εκτός αγωνιστικής δράσης! Σε όλη την διάρκεια της τηλεοπτικής μετάδοσης του Game 1 (οι Σανς επικράτησαν με 118-105) από το ABC, το κατόρθωμα του Γιάννη μνημονευόταν συνεχώς από τους σχολιαστές, οι οποίοι έδιναν περισσότερο βάρος στον χαρακτήρα, την θέληση και το μαχητικό του πνεύμα, που αποτελεί παράδειγμα για την νέα γενιά του αθλήματος που έρχεται από πίσω.

Και να φανταστείτε ότι ακόμη δεν είχαν ακούσει τον ίδιο να σχολιάζει για πρώτη φορά τον τραυματισμό του (υπερέκταση γονάτου), κάτι που συνέβη μετά το ματς στην συνέντευξη Τύπου, όπου ο δύο φορές MVP αποκάλυψε ότι αρχικά, φοβήθηκε ότι θα μείνει εκτός για έναν χρόνο!

Οι “αλλαγές” του Μπουντενχόλτζερ και το “non-show” του Χόλιντεϊ!

Αντετοκούνμπο παρόντος στην βασική πεντάδα, λοιπόν, το Μιλγουόκι μπήκε δυνατά και μάλιστα “ακούμπησε” αρκετά την μπάλα μέσα στην ρακέτα, όπου ο Γιάννης έπαιξε ως σέντερ και στο πρώτο πεντάλεπτο είχε ήδη 8 πόντους και 7 ριμπάουντ. Το ξεκίνημά του ήταν παρά φύσιν εντυπωσιακό, αλλά πολύ γρήγορα ο coach Bud τον απέσυρε στον πάγκο και μοιραία του ανέκοψε τον ρυθμό.

Το +2 των φιλοξενουμένων έγινε πολύ γρήγορα -6 με δύο σερί τρίποντα από τους δύο Κάμερον (Πέιν και Τζόνσον) των «ήλιων» και σε εκείνο το σημείο, βλέποντας ότι οι Μπακς αμύνονταν συνεχώς με αλλαγές στο pick και τα screen, ήταν που ο Μόντι Ουίλιαμς έδωσε εντολή στον Μπούκερ να μονοπωλήσει την επίθεση της ομάδας του.

Μέχρι να καταλάβουμε τι είχε γίνει, ο πρώτος σκόρερ του Φίνιξ έκανε ό,τι ήθελε την άμυνα, παίρνοντας συνεχώς screen για να ξεφύγει από το μαρκάρισμα και τα τρομερά χέρια-δαγκάνες του Χόλιντεϊ. Κάπως έτσι, ο 24χρονος guard έβρισκε ψηλά απέναντί του, πότε τον seven footer Λόπεζ (κυρίως), πότε τον Μίντλετον και πότε τον Τάκερ! Όπως καταλαβαίνετε, δεν είχε κανένα πρόβλημα να τους πηγαίνει μέχρι μέσα ή να κερδίζει φάουλ (27π. & 6ασ. με 10/10 βολές), διατηρώντας ένα σταθερό προβάδισμα για την ομάδα του!

Με αυτά και με εκείνα, χωρίς την αμυντική ενέργεια του Τζρου (συνήθως αυτό επιδρά αρνητικά και στις επιθετικές του επιλογές), με τον Αντετοκούνμπο να ψάχνει – φυσιολογικά – τα πατήματά του και να μην είναι τόσο επιθετικός όσο τον έχουμε συνηθίσει (τον έπαιξαν πολύ δυνατά ο Κράουντερ με τον Τζόνσον), τα «ελάφια» εναπόθεσαν τις ελπίδες τους στους Μίντλετον και Λόπεζ για να διατηρήσουν μία κοντινή απόσταση με το σκορ.

Το “Chris Paul effect!”

Εκεί που το ματς «ξεκλείδωσε», όμως και η πλάστιγγα έγειρε ξεκάθαρα υπέρ των Σανς, ήταν όταν ο Κρις Πολ βρήκε ρυθμό κι άφησε πίσω του την «άσφαιρη» και επιπόλαιη εικόνα που είχε στην 1η περίοδο. Ο άποντος και με δύο χαμένες μπάλες στα πρώτα 12 λεπτά, 36χρονος “CP3”, τελείωσε το ματς με 32 πόντους, 9 ασίστ και μηδέν λάθη από την 2η περίοδο και μετά.

Στο 2ο μέρος, η διαφορά άγγιξε το -20 και δεν έπεσε ποτέ κάτω από τους επτά... H ατάκα του 49χρονου προπονητή του σχετικά με τη συνεννόηση που έχει μαζί του, με τα μάτια, τα λέει όλα για το πόσο επιδραστικός είναι μέσα στο παρκέ, ο πρόεδρος του συνδέσμου παικτών της λίγκας (NBPA).

«Όταν τον βλέπω σε αυτή την ημιάγρια κατάσταση, επιλέγω να μην του μιλάω καν και απλά να διευκολύνω τα plays γι' αυτόν. Οπότε είναι προτιμότερο να επιλέξει από μόνος του πως θα λειτουργήσει η ομάδα...», σχολίασε ο βετεράνος (1994-2006) NBAer, που είχε κοουτσάρει τον βραχύσωμο point-guard για μία χρονιά και στη Νέα Ορλεάνη (2010-2011).

Η αλήθεια είναι ότι οι Μπακς ρίσκαραν με τις αλλαγές και τα πολλά missmatch κι έδωσαν την ευκαιρία στους γηπεδούχους να τα «διαβάσουν» και να τα αξιοποιήσουν, χάνοντας το πλεονέκτημα που τους δίνει η συνήθης αμυντική τους οξυδέρκεια. Οι αριθμοί των εφετινών playoffs είναι ξεκάθαροι και τους θέλουν να έχουν ρεκόρ 1-6 όταν ο αντίπαλος σκοράρει τουλάχιστον 110 πόντους! Από την άλλη πλευρά, μόλις δύο από τις 11 νίκες τους στην τρέχουσα postseason έχουν επιτευχθεί με σκοράρισμα στους 105 πόντους και κάτω.

Και στην επίθεση, όμως, ήταν μονοδιάστατοι γιατί στο 2ο μέρος τα περίμεναν όλα από τον Κρις Μίντλετον (29π., 7ρ. & 4ασ. με 11/26 σουτ), με τον Μπρουκ Λόπεζ (17π. & 6ρ.) να σκοράρει τους περισσότερους πόντους στο πρώτο ημίχρονο (13π.).

Αν συγκρίνουμε με το ότι οι πρωταθλητές της Δύσης πήραν 59 πόντους από το δίδυμο Πολ-Μπούκερ, ένα τρομερό double double από την αποκάλυψη των playoffs, ΝτιΆντρε Έϊτον (22π. & 19ρ. με 8/10 σουτ) αλλά και 34 πόντους από την τριάδα Μπρίτζες, Πέϊν και Τζόνσον, τότε νομίζω ότι μπορούμε να εξηγήσουμε πολύ εύκολα την απόλυτα δίκαιη επικράτησή τους, που θα μπορούσε να έρθει ακόμη και με πιο ευρύ σκορ.

Ο παράγοντας Γιάννης στο Game 2 θα καθορίσει όλη την σειρά

Παρά την ήττα, όμως, το ορθολογιστικό μπάσκετ και το προβάδισμα των Σανς, στα δικά μου μάτια η εικόνα του Μιλγουόκι στο Game 1 έμοιαζε ξεκάθαρα αναγνωριστική και με φόντο την αντεπίθεση! Προς Θεού, δεν εννοώ ότι ο Μάικ Μπουντενχόλτζερ είπε στους παίκτες του να κάτσουν να χάσουν ή ότι ο ίδιος διαχειρίστηκε το παιχνίδι με αυτό τον σκοπό.

Τουναντίον! Απλά, όταν πείστηκε ότι μπορεί να βασιστεί στον MVP του και αποφάσισε να τον ρίξει στην μάχη (ποιος θα επέλεγε να τον αφήσει έξω;), υποθέτω ότι δεν ήξερε ποιον Γιάννη θα έβλεπε και συνάμα δεν είχε τον χρόνο για να αλλάξει το πλάνο με βάση τα δύο προηγούμενα παιχνίδια στα οποία δεν έπαιξε.

Μοιραία, ο Αντετοκούνμπο χρησιμοποιήθηκε σαν σέντερ μπροστά και πίσω και όσο έπαιξε ήταν εξαιρετικός (20π., 17ρ., 4ασ., 2κλ. & 1κοψ. με 6/11 σουτ), γεγονός που προκύπτει και από το θετικό του πρόσημο (+1) στο plus/minus. Ήταν όμως εμφανές, ότι ο 26χρονος Έλληνας superstar δοκίμαζε και ο ίδιος τον εαυτό του στον αγωνιστικό χώρο και μέσα στην κρισιμότητα της αναμέτρησης, προσπαθούσε να τεστάρει τις κινήσεις του αλλά και την αντίδραση του ποδιού του.

Το chase down block στον Μπρίτζες, που θύμισε την τάπα του ΛεΜπρόν στον Ιγκουοντάλα στο Game 7 του 2016, έδειξε ότι ο Γιάννης χρειαζόταν λίγο χρόνο στο παρκέ για να βρει τα πατήματά του και πιστεύω ότι αυτό το αναγνωριστικό διάστημα ήταν το Game 1.

Όπως πολύ σωστά σχολίασε ο Σακίλ Ο' Νιλ στο postgame show του ματς, ο πολύ καλός Αντετοκούνμπο δεν αρκεί για να πετύχουν οι Μπακς τον στόχο τους. Θα χρειαστεί να αγγίξει τα επίπεδα της τελειότητας (“greatness” όπως χαρακτηριστικά είπε) για να δώσει στην ομάδα του το πλεονέκτημα που χρειάζεται.

Το δείγμα του εναρκτήριου αγώνα, ήταν κάτι περισσότερο από ενθαρρυντικό για την συνέχεια. Οι Μπακς μπορεί να έχασαν την πρώτη μάχη, με τον Γιάννη στο φόρτε του, όμως, μπορούν να κερδίσουν τον πόλεμο... Αν μη τι άλλο, στα εφετινά playoffs έχει αποδείξει ότι δεν κωλώνει πουθενά. Τώρα που έφτασε που στην πηγή, θα κάνει πίσω;