Μπουντενχόλζερ: Ο άνθρωπος που κάποτε θα αντάλλασσε τον τίτλο του ΝΒΑ για ένα πρωτάθλημα Λυκείων

• Από το Χόλμπρουκ των Νάβαχο
• Το Φίνιξ για πάντα στην καρδιά του
• Η καριέρα του Μπουντεχόλζερ

Η ζωή του Μάικ Μπουντενχόλζερ δεν διαθέτει μία σκοτεινή ιστορία. Δραματικές εναλλαγές ρόλων, κακουχίες και... θαύματα. Θαρρείς πως είναι μία κανονική ζωή. Γεμάτη από μπάσκετμπολ.

Πρώτα στο πλευρό του πατέρα-προπονητή του, έπειτα στο πλευρό του Γκρεγκ Πόποβιτς και μετά στα... βαθιά. Πρώτα στην Ατλάντα. Και μετά στο Μιλγουόκι.

Ο «κόουτς Μπαντ», με ρεκόρ 375-262, χρειάστηκε 8 σεζόν για να φτάσει στο πρώτο πρωτάθλημα της καριέρας του, κάτι που άλλοι αναζητούν μία ζωή, μάταια. Ο τίτλος ήταν το... διαβατήριο για να λάβει την τριετή επέκταση, η οποία αν εξαντληθεί (μέχρι το καλοκαίρι του 2025) θα σημάνει τη μεγαλύτερη παραμονή του σε έναν πάγκο.

Στην Ατλάντα παρέμεινε για πέντε σεζόν. Στο Μιλγουόκι μπαίνει στην τέταρτη. Τα 17 χρόνια που ήταν στο Σαν Αντόνιο δύσκολα θα τα ξεπεράσει, αλλά εκείνη ήταν μία διαφορετική ζωή. Στη μεγάλη... σκιά του Πόποβιτς.

Ο Μπουντενχόλζερ έχει αλλάξει. Έχει ωριμάσει. Και ξέρει να θέτει τις προτεραιότητές του. Κάποτε, παιδαρέλι ακόμη, μετά από μία χαμένη ευκαιρία για την κατάκτηση του τίτλου των Λυκείων στην πολιτεία της Αριζόνα, ο «Μπαντ» είχε υποστηρίξει: «Θα το αντάλλασσα ακόμη και με έναν τίτλο του ΝΒΑ».

Άλλες εποχές, άλλα μυαλά. Μόνο που αυτό του προπονητή του Γιάννη Αντετοκούνμπο, έμαθε από μικρή ηλικία να είναι πραγματικά ελεύθερο. Και να μη το μέλλει το χρώμα του ανθρώπου που μιλάει.

Από το Χόλμπρουκ των Νάβαχο

Ο Μπουντενχόλζερ μεγάλωσε στην πόλη του Χόλμπρουκ. Ένα ξανθό αγόρι με γαλάζια μάτια, σταρ της ομάδας μπάσκετ του Λυκείου της χώρας, με συμπαίκτες μαύρους και Νάβαχο! Οι τελευταία ήταν και οι... τρεχαλατζήδες της ομάδας. Έπαιρναν την μπάλα και άντε πιάσε τους!

Η πόλη του Χόλμπρουκ, με πληθυσμό σχεδόν 5.000 κατοίκων, διέθετε ένα απίστευτο μωσαϊκό φυλών. Ο καλύτερος φίλος του, ο Μπι Τζέι Λιτλ (τώρα πια δικαστής) περνούσε απίστευτες ώρες, μαζί με τον Μάικ, στην αυλή της οικείας των Μπουντενχόλζερ. Φυσικά παίζοντας μπάσκετ. Η εντολή που είχε ο Λιτλ από το δικό του σπιτικό ήταν να βρίσκεται εκεί, μόλις άναβαν τα φώτα του δρόμου.

Η διορία παραβιάζονταν συχνά-πυκνά για ένα παραπάνω καλάθι. Για ένα ακόμα ριμπάουντ. Όλα αυτά υπό το βλέμμα του πατριάρχη της φαμίλιας, Βίνσεντ. Προπονητής και αυτός. Με τις ερωτήσεις από που... κόλλησε το «μικρόβιο»ο κόουτς των Μπακς να είναι περιττές.

Το Φίνιξ για πάντα στην καρδιά του

Η σχέση του με το Φίνιξ είναι μεγάλη. Ζωής. Όποτε η εκάστοτε ομάδα του αγωνίζεται στο Φίνιξ, οι αδερφές του Λιτλ οργανώνουν καραβάνια ανθρώπων, όλων των φυλών (Λευκούς, Μεξικανούς, μαύρους και Νάβαχο), σχεδόν 100 άτομα τη φορά.

Ο Μπουντενχόλζερ, κάθε φορά, τους συναντάει και μιλάει μαζί τους. Το Χόλμπρουκ μπορεί να το άφησε πριν από πολλά χρόνια, αλλά δεν το ξεχνάει. Το Φίνιξ ήταν αυτό που έμελλε να αντιμετωπίσει στους πρώτους τελικούς της καριέρας του. Και να πάρει το παρθενικό δακτυλίδι του.

Ακόμη και τώρα που είναι πρωταθλητής. Και έλαβε την επέκταση που ζητούσαν όλοι να του δοθεί. Όχι μόνο ως ανταμοιβή για το πρωτάθλημα, το πρώτο των Μπακς μετά από 50 χρόνια, αλλά επειδή στο πρόσωπό του (και αυτό του Giannis) οι φίλοι των Μπακς βλέπουν το μέλλον.

Η καριέρα του Μπουντεχόλζερ

Φωτογραφίες: NBA/ Getty Image