Η μέρα που ο “Μπούγκι” και ο Γιάννης ακολούθησαν διαφορετικούς δρόμους

Αν τα «ελάφια» αποκτούσαν τον υψηλόσωμο σέντερ από την Αλαμπάμα, πριν από 4,5 χρόνια, η μετεγγραφική αυτή κίνηση θα ήταν η απόλυτη “βόμβα” μεγατόνων. Τότε, βλέπετε ο “Boogie” βρισκόταν στα ντουζένια του, κατέγραφε “νούμερα” που – σε καλή ομάδα – κάλλιστα θα τον έβαζαν στην συζήτηση για το βραβείο του MVP (μ.ο. 27,8π., 10,6ρ. & 4,8ασ.) και σε γενικές γραμμές θεωρούνταν ένας από τους top ψηλούς του ΝΒΑ.

Ακριβώς για τους παραπάνω λόγους, λοιπόν, τον Φεβρουάριο του 2017, το νέο μετεγγραφικό απόκτημα των Μπακς, είχε προσκληθεί είχε χριστεί για 3η συνεχή χρονιά All Star και επειδή ήμουν παρών στο εορταστικό τριήμερο στην “Big Easy”, θυμάμαι πολύ καλά τον σέντερ των Κινγκς, τότε, να το παίζει πολλά βαρύς απέναντι στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων.

Και το κυριότερο να έχει εκ διαμέτρου αντίθετη προσέγγιση απέναντι στην Γιάννη Αντετοκούνμπο (τότε ετοιμαζόταν για την παρθενική του συμμετοχή σε All Star Game), απ' όσα και είδαμε και ακούσαμε στην χθεσινή επικοινωνία που είχε με τους ρεπόρτερ των πρωταθλητών του ΝΒΑ.

Τότε ήταν στο «ο ταλαντούχος πιτσιρικάς από την Ελλάδα» και αναρωτιόταν από που είχε προκύψει το προσωνύμιο “Greek Freak” και τώρα στο «και ποιος δεν θέλει να παίξει στο πλευρό του Γιάννη;»...

Τον ΝτεΜάρκους Κάζενς τον είχα συναντήσει αρκετά χρόνια νωρίτερα στο Χιούστον, όπου είχα ταξιδέψει για χάρη του Κώστα Παπανικολάου και μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση ο ανεξήγητος θυμός που έκρυβε μέσα του και η πολύ εμφανής αλαζονεία που εξέπεμπε. Ήταν έτοιμος να αρπαχτεί με τον οποιoδήποτε βρισκόταν στα αποδυτήρια (δημοσιογράφο ή μέλος του staff των “βασιλιάδων), στην περίπτωση που τον κοίταγε χωρίς λόγο (μιλάω εκ πείρας).

Αν και τόσο ο Κουφός όσο και ο Παπαγιάννης, δεν είχαν το παραμικρό παράπονο από την συνύπαρξή μαζί του στο Σακραμέντο, ήταν προφανές ότι η απόφαση του τότε αντιπροέδρου και general manager, Βλάντε Ντίβατς να τον «πακετάρει» (μαζί με τον Όμρι Κάσπι) και στο απόλυτο peak της καριέρας του να στον στείλει στους Πέλικανς, είχε αρκετό backround.

Για να το πούμε πιο ωμά, οι Κινγκς έψαχναν να βρουν το καλύτερο timing για να «ξεφορτωθούν» έναν πολύ προικισμένο μπασκετμπολίστα με πολύ άστατο χαρακτήρα και ταυτόχρονα να πάρουν πίσω πολύτιμα ανταλλάγματα.

Θυμάμαι σαν τώρα την βραδιά στο “Smoothie Center” της Νέας Ορλεάνης (19/02/2017), όπου ο Αντετοκούνμπο είχε λάμψει στην πρώτη του συμμετοχή σε All Star Game (30π.) και είχε χάσει το MVP λόγω της ήττας (182-192) της Ανατολής από την Δύση. Μετά το τέλος του αγώνα, όλα τα φώτα είχαν πέσει πάνω στην άτυπη μάχη δύο μελλοντικών superstars ( του Γιάννη και του Άντονι Ντέϊβις), μέχρι που λίγη ώρα μετά το τέλος του αγώνα, ανακοινώθηκε η ανταλλαγή που έστειλε τον Κάζενς στην Πολιτεία όπου γεννήθηκε (Λιουζιάνα) για να συνεχίσει την καριέρα του.

Ήμουν από τους λίγους που είδε τον ΝτεΜάρκους να βγαίνει από τα αποδυτήρια φουριόζος, με την τσάντα στον ώμο, το τηλέφωνο ανά χείρας και χωρίς να έχει βγάλει καν την εμφάνιση του All Star Game. Για να μπει στην λιμουζίνα που τον μετέφερε στο αεροδρόμιο και στο ιδιωτικό αεροπλάνο που τον περίμενε.

Η συνέχεια όσον αφορά την κατεύθυνση που ακολούθησε η πορεία των δύο παικτών και νέων συμπαικτών, είναι λίγο πολύ γνωστή.

Λίγους μήνες αργότερα (2017), ο Έλληνας ηγέτης του Μιλγουόκι αναδείχτηκε πιο βελτιωμένος παίκτης του πρωταθλήματος, ενώ έκτοτε δεν έχει λείψει ποτέ από βασική πεντάδα σε All Star Game (MVP του 2021).

Πήρε δύο διαδοχικά βραβεία MVP κανονικής περιόδου (2019, 2020), υπέγραψε το ακριβότερο συμβόλαιο στην ιστορία του ΝΒΑ (228 εκ.$), ενώ ήταν ο πολυτιμότερος παίκτης των τελικών στο τελευταίο πρωτάθλημα που κατέληξε στην τροπαιοθήκη των «ελαφιών». Για πρώτη φορά μετά από 50 ολόκληρα χρόνια και το 1971, όταν ο Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ και ο Όσκαρ Ρόμπερτσον τους είχε πάρει από το χέρι...

Στην αντίπερα όχθη, ο πλέον κυριαρχικός σέντερ εκείνης της εποχής άρχισε να παίρνει την κατηφόρα δίχως σταματημό. Αν εξαιρέσουμε τους πρώτους μήνες της συνύπαρξής του με τον Τζρου Χόλιντεϊ στους Πέλικανς (τον οποίο βρήκε και τώρα στο Μιλγουόκι) και μερικές από τις κορυφαίες εμφανίσεις της καριέρας του στον αμερικανικό Νότο, οι δύο σοβαροί τραυματισμοί (ρήξη αχιλλείου τένοντα και ρήξη τετρακέφαλου) και ο αλλόκοτος χαρακτήρας του, του στέρησαν το σχεδόν “κλειδωμένο” (βάσει αξίας) σενάριο ενός συμβολαίου 100 και πλέον εκατομμυρίων δολαρίων.

Κάπως έτσι, από τα 18 εκατομμύρια δολάρια του τελευταίου ετήσιου μισθού του (εκ του 4ετούς συμβολαίου των 62 εκ.$ που είχε υπογράψει με τους Κινγκς το 2014), ο “Bougie” έπεσε στα 5,3 και στο μονοετές deal με τους Ουόριορς (2018-2019), για να ακολουθήσουν τρεις ακόμη μονοετείς συμφωνίες με συνεχώς μειούμενες αποδοχές, με τους Λέικερς (3,5 εκ.$, τους Ρόκετς (2,33 εκ.$) και πέρυσι τους Κλίπερς (720.000$).

Το καλοκαίρι που μας πέρασε και η έναρξη της εφετινής σεζόν, τον βρήκε στα αζήτητα του ΝΒΑ και μέχρι πριν από λίγες μέρες στο σπίτι του στο Λας Βέγκας, όπου προπονούνταν και περίμενε, έχοντας πειστεί ότι μάλλον θα κάνει Χριστούγεννα στο ταμείο ανεργίας.

Το ταξίδι του assistant-coach των «ελαφιών», Ντάρβιν Χαμ στην πρωτεύουσα του τζόγου, το εξαντλητικό work-out στο οποίο τον υπέβαλλε και η τετράωρη συζήτηση εν μέσω δείπνου που είχε μαζί του, του έδωσαν μία απρόσμενη τελευταία ευκαιρία.

Το κατά πόσο θα αλλάξουν και την κακορίζικη μοίρα των τελευταίων ετών, θα εξαρτηθεί αποκλειστικά από τον εαυτό του. Αν «γητευτεί» από την προσωπικότητα του Γιάννη και γίνει μέρος της κουλτούρας των Μπακς, ο υγιής ΝτεΜάρκους Κάζενς είναι ικανός να αποτελέσει την μετεγγραφή της χρονιάς.

Με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την τύχη του Μιλγουόκι για repeat!