Ανατολή: Τελικός Μπακς-Χιτ, εκτός κι αν μας “τρελάνουν” οι Μπουλς!

• Σικάγο, Μαϊάμι και Μιλγουόκι θα παλέψουν για την πρωτιά
• Η αντεπίθεση του Εμπίντ και οι ευχάριστες εκπλήξεις από Κλίβελαντ και Σάρλοτ

Με τους 30 οργανισμούς να έχουν ήδη συμπληρώσει τα 50 παιχνίδια και με τον ανταγωνισμό του εφετινού πρωταθλήματος να χτυπάει “κόκκινο”, δύο είναι οι συνθήκες που δεν χωρούν την παραμικρή αμφισβήτηση όσον αφορά στην εξέλιξη της σεζόν στον «μαγικό κόσμο» του ΝΒΑ.

Πρώτον, τα περισσότερα προγνωστικά που έγιναν πριν την έναρξη της regular season, έχουν ήδη καταλήξει στον κουβά. Ειδικότερα εκείνα που ήθελαν τους Λέικερς να παίζουν κυριαρχικό ρόλο στην Δύση και τους Νετς στην Ανατολή.

Δεύτερον, είτε λόγω τραυματισμών είτε λόγω κρουσμάτων κορονοϊού, τα θεωρητικώς μεγάλα φαβορί έχουν απωλέσει σημαντικό μερίδιο των μετοχών τους, στοιχείο που σε συνδυασμό με το ξεπέταγμα ομάδων με ανερχόμενη δυναμική, έχει προσδώσει έναν εντυπωσιακά αμφίρροπο χαρακτήρα στην εφετινή μάχη του τίτλου.

Μ' αυτά και με εκείνα, αν οι πρωταθλητές Μπακς και οι περυσινοί φιναλίστ Σανς, εξακολουθούν να διαδραματίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο και να θεωρούνται εκ των διεκδικητών του εφετινού τροπαίου (το Φίνιξ μάλιστα ακόμη περισσότερο), η αξιοσημείωτη βελτίωση αρκετών ομάδων που έχουν προστεθεί στο club των παραδοσιακών δυνάμεων, έχει συνθέσει ένα πρωτόγνωρο σκηνικό χωρίς το ακλόνητο φαβορί για το δαχτυλίδι.

Υπό αυτό το πρίσμα κι ενώ μας χωρίζουν μόλις δύο εβδομάδες από το ετήσιο μεγάλο break για το All Star Game του Κλίβελαντ (18-20/02) και μία εβδομάδα για την τελευταία διορία των εφετινών ανταλλαγών (09/02), πάμε να ρίξουμε μία ματιά για το πως έχει διαμορφωθεί μέχρι τώρα η κατάσταση κατά πρώτον στην ανατολική περιφέρεια και με βάση τα έως τώρα πεπραγμένα, να αναλύσουμε το τι μέλλει να συμβεί, καθώς η σεζόν θα μπει στην πιο κρίσιμη καμπή της.

Σικάγο, Μαϊάμι και Μιλγουόκι θα παλέψουν για την πρωτιά

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι φέτος παρακολουθούμε την πιο ανταγωνιστική σεζόν, όχι μόνο όσον αφορά τα τέσσερα εισιτήρια που θα χαρίσουν πλεονέκτημα έδρας στον 1ο γύρο της postseason, αλλά ακόμη για την είσοδο στην 6άδα και την συμμετοχή στο τουρνουά των play in.

Κοινώς, περίπου 9 εβδομάδες πριν την ολοκλήρωση της κανονικής περιόδου, επτά ομάδες μάχονται για τις θέσεις 7-10, που οδηγούν στο τουρνουά πρόκρισης στα playoffs, ενώ ανά 3-4 μέρες γυρνάει τούμπα η κατάταξη της πρώτης 6άδας, με τους μέχρι πρότινος πρώτους Μπρούκλιν Νετς, να έχουν κατρακυλήσει στην 6η θέση και να νιώθουν καυτή την ανάσα των εντυπωσιακών Σάρλοτ Χόρνετς.

Η πιο σταθερή πορεία στην περιφέρεια, παρ' ότι όλοι παίκτες του rotation, έχουν χάσει από 4 (ΝτεΡόζαν) έως 22 παιχνίδια (Καρούσο), ανήκει στο εφετινό θαύμα που έχει σχεδιάσει ο Λιθουανός πρώην παίκτης του Ολυμπιακού και νυν general manager των «ταύρων», Αρτούρας Καρνισόβας και έχει παρουσιάσει στο παρκέ, ο Μπίλι Ντόναβαν.

Με τον νεοαποκτηθέντα ΝτεΜάρ Ντε Ρόζαν να κάνει την πιο μεστή σεζόν της καριέρας του (μ.ο. 26,5π., 5,1ρ. & 5,0ασ. με 50,5% εντός πεδιάς), τον Λαβίν να ακολουθεί και τους Βούτσεβιτς και Λόνζο Μπολ σε ρόλο supporting cast, οι Μπουλς έχουν το καλύτερο ρεκόρ (32-18), τρέχουν το μεγαλύτερο νικηφόρο σερί στην Ανατολή (9/9) και δείχνουν πολύ σκληρή και η δυσκατάβλητοι. Αν γυρίσουν γρήγορα ο Καρούσο και ο Πάτρικ Ουίλιαμς, τότε θα έχουν τις περισσότερες πιθανότητες για την πρωτιά και το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας στην περιφέρεια.

Το Μαϊάμι (32-20) χτυπήθηκε εξίσου από τραυματισμούς με τους Μπάτλερ, Αντεμπάγιο, Χίρο και Λάουρι να έχουν λείψει από 9 έως και 15 παιχνίδια, αλλά έχει χτίσει μία πολύ μαχητική κουλτούρα (έργο Σπόλστρα) και διαθέτει ίσως το μεγάλο rotation, έχοντας 12 παίκτες που ανά πάσα στιγμή μπορούν να προσφέρουν. Τους είδα τον περασμένο Οκτώβριο δια ζώσης, όταν συνέτριψαν με 42 πόντους διαφορά τους Μπακς στο πρώτο τους παιχνίδι και... τρόμαξα με τις δυνατότητές τους! Με πλήρη σύνθεση, μπορούν ακόμη και πρωτάθλημα!

Το Μιλγουόκι δεν έχει παρουσιάσει ακόμη την συνέπεια στην οποία μας είχε συνηθίσει τα προηγούμενα χρόνια, αλλά είναι η ομάδα που έχει αντιμετωπίσει τα μεγαλύτερα προβλήματα στην Ανατολή. Ο εντυπωσιακός Γιάννης Αντετοκούνμπο (μ.ο. 28,9π., 11,2ρ. & 6,0ασ. με 53,6% εντός πεδιάς) έχει χάσει τα περισσότερα παιχνίδια της καριέρας του σε μία χρονιά (10) που βρίσκεται λίγο μετά την μέση της, ο βασικός ψηλός της ομάδας (Λόπεζ) έπαιξε μόνο στην πρεμιέρα, ενώ πλην του Γκρέϊσον Άλεν (9), όλοι οι υπόλοιποι βασικοί έχουν συμπληρώσει διψήφιο αριθμό απουσιών.

Η εμπειρία που απέκτησαν τα τρία τελευταία χρόνια σε πρωταγωνιστικό ρόλο, το Giannis effect και φυσικά το τρόπαιο που κατέκτησαν, εκτιμώ ότι τους δίνουν τεράστιο πλεονέκτημα για την πιο κρίσιμη καμπή της σεζόν. Σε όλα τα παραπάνω, προσθέστε ότι έχουν ρεκόρ 5-2 κόντρα σε Σικάγο (1-0), Μαϊαμι (1-2), Μπρούκλιν (2-0)και Φιλαντέλφια (1-0). Αν ο Λόπεζ επιστρέψει θεωρώ ότι είναι η ομάδα με τις μεγαλύτερες να επιστρέψει στους τελικούς.

To Μπρούκλιν (29-22) είναι ίσως η μεγαλύτερη έως τώρα απογοήτευση στην ανατολική περιφέρεια. Προφανώς και ο τραυματισμός του Ντουράντ (μ.ο. 29,3π., 7,4ρ. & 5,8ασ. με 52% εντός πεδιάς) έχει παίξει σημαντικό ρόλο. Ωστόσο, κανένας εκ των υπόλοιπων δύο superstars δεν έχει κάνει τον θόρυβο που συνοδεύει το όνομά του. Ο μεν Χάρντεν γιατί αποδεικνύει ότι δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε δεύτερο ή τρίτο ρόλο και να θυσιάσει το εγώ του για το πολυπόθητο πρωτάθλημα, ο δε Ίρβινγκ γιατί οι «δαίμονες» δεν του επιτρέπουν να είναι παρών (έχει παίξει μόλις 9 ματς λόγω άρνησης στο εμβόλιο). Έστω κι αν κανείς δεν μπορεί να ξεγράψει μία ομάδα που έχει τον “KD”, οι Νετς δεν με πείθουν ότι μπορούν να το ξαναβρούν.

Η αντεπίθεση του Εμπίντ και οι ευχάριστες εκπλήξεις από Κλίβελαντ και Σάρλοτ

Η εγωιστική απουσία του Μπεν Σίμονς (από το περασμένο καλοκαίρι επιμένει στην ανταλλαγή και δεν προπονείται καν με τους Σίξερς), θα περιμένε κανείς να έχει πληγώσει πολύ περισσότερο την Φιλαντέλφια (31-20). Ο Τζοέλ Εμπίντ, όμως, έχει βαλθεί να αποδείξει ότι αξίζει επιτέλους τον τίτλο του MVP και με την πιο κυριαρχική παρουσία της καριέρας του (μ.ο. 29,1π., 10,8ρ. & 4,4ασ.), έχει οδηγήσει την ομάδα στις πρώτες θέσεις της κατάταξης. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τους 21,0 πόντους και τα 8,7 ριμπάουντ του Οκτωβρίου, ο 27χρονος Καμερουνέζος σέντερ έφτασε στους 34 και τα 10,8 (με 5,1ασ. και 54% εντός πεδιάς). Δεν ξέρω πόσο θα αντέξει σε τόσο “οργιώδη” νούμερα, αλλά μέχρι να αλλάξει κάτι “we trust the process”...

Κλείνω την αναφορά στην Ανατολή με δύο ομάδες που δείχνουν ότι έχουν όλο το μέλλον μπροστά τους. Κατά πρώτο λόγο, οι Καβαλίερς (31-21) που με την προσθήκη του Έβαν Μόμπλεϊ (ο επικρατέστερος για το βραβείο του “rookie” της χρονιάς) στο πλευρό του Τζάρετ Άλεν, έχουν ένα πολύ αθλητικό δίδυμο ψηλών και μαζί τον θαυματουργό point-guard Ντάριους Γκάρλαντ (μ.ο. 19,8π. & 8,2ασ.), έχουν μία μαγιά για σπουδαία πράγματα στα επόμενα χρόνια. Ειδικότερα αν εκμεταλλευτούν την αξία του τραυματία Κόλιν Σέξτον και τον ανταλλάξουν με έναν παίκτη που θα τους κάνει ακόμη καλύτερους.

Οι Χόρνετς (28-24) είναι από τις πιο fun to watch ομάδες και ο βασικός λόγος έχει να κάνει με το δίδυμο Μπρίτζες-Μπολ. Ο πρώτος (μ.ο. 20,2π. & 7,3ρ.) είναι από τους πιο αθλητικούς forward που συνδυάζουν και την ουσία, ενώ ο περυσινός “rookie” της χρονιάς (μ.ο. 19,5π., 7,2ρ. & 7,7ασ.), αποδεικνύει ότι μπορεί να προσαρμόσει το “street ball” αγωνιστικό του στυλ σε ένα πακέτο που περικλείει όλα τα στοιχεία που απαιτεί το σύγχρονο μπάσκετ (αποτέλεσμα και θέαμα).

Τι προβλέπω: Το συναπάντημα των Μπακς με τους Χιτ στους τελικούς της Ανατολής, σε ένα ζευγάρι που προβλέπεται “αίμα κι άμμος” κι όπως αντέξει. Το Μιλγουόκι είναι πιο έμπειρο και ίσως ελαφρώς πιο ποιοτικό, το Μαϊάμι όμως, μοιάζει πολύ σκληρό και πολύ γεμάτο για να αντέξει το βάρος και επιπροσθέτως, μετράει δύο πολύ πειστικές νίκες επί των «ελαφιών».

Οι Χόρνετς και οι Ράπτορς θα απειλήσουν τους Νετς για την 6η θέση, οι Σέλτικς θα είναι πιθανότατα 7οι και οι Χοκς θα είναι μάλλον η τελευταία ομάδα που θα μπει στα play in.

Τι θέλω: Την αναμέτρηση των Μπακς με τους Μπουλς στους τελικούς της περιφέρειας. Για να δω όλα τα ματς της σειράς, με ένα αεροπορικό ταξίδι συνδυάζοντας το ταξίδι σε Σικάγο και Μιλγουόκι, που απέχουν μία ώρα οδικώς μεταξύ τους.

Υγ.1: Δεν διαγράφω καθόλου τους Ράπτορς (26-23), που σιγά-σιγά και άμα τη επιστροφή των τραυματιών, βγάζουν στο παρκέ ολοένα και περισσότερο τα πολύ καλά στοιχεία που διαθέτουν. Με τον ΒανΦλιτ (μ.ο. 21,5π. & 7,0ασ.) να έχει θέσει υποψηφιότητα τον τίτλο του πιο βελτιωμένου παίκτης της χρονιάς και τον Σιάκαμ (μ.ο. 21,0π., 8,5ρ. & 5,1ασ.) να δικαιολογεί επιτέλους το max συμβόλαιο που υπέγραψε το 2019, το Τορόντο έχει αφήσει πίσω του το μέτριο ξεκίνημα (14-17 σε Οκτώβριο, Νοέμβριο και Δεκέμβριο) και μέσα στο νέο έτος μετράει 12 νίκες και 6 ήττες.

Υγ.2: Θα ακολουθήσει το 2ο μέρος της ανάλυσης, με τα όσα έχουν συμβεί στην μέχρι πέρυσι πιο ανταγωνιστική δυτική περιφέρεια, όπου φέτος τα πράγματα δείχνουν πιο ξεκάθαρα.