Δύση: Κάρι vs Μπούκερ ή σφήνα του Μοράντ;

• Μπορούν οι Γκρίζλις να σπάσουν το “ζευγάρι” Σανς-Ουόριορς;
• Κατώτεροι των προσδοκιών οι Τζαζ και οι Μάβερικς, «πληγωμένοι» οι Νάγκετς
• Άλλο Θάντερ και Ουίζαρντς, άλλο Λέικερς κύριε Ουέστμπρουκ!

Έχει περάσει πολύ καιρός από την τελευταία χρονιά που ο «συνωστισμός» στις πρώτες έξι θέσεις της κατάταξης και οι πολύ μικρές αποστάσεις των αντίστοιχων ομάδων μεταξύ τους, αποτελούσε προνόμιο της Ανατολής, όπως είδαμε στο πρώτο μέρος της ανάλυσης που μπορείτε να ξαναδείτε εδώ.

Όπως γίνεται αντιληπτό, το φαινόμενο αυτό, που αποτελούσε μόνιμο χαρακτηριστικό της δυτικής περιφέρειας και ίσχυσε σε μεγάλο βαθμό ακόμη και πέρυσι, δεν φαίνεται ότι θα μας απασχολήσει στην εφετινή σεζόν.

Και αυτό γιατί μετά την περυσινή επιστροφή τους στα playoffs (μετά από 10 χρόνια) και στους τελικούς (μετά από το 1993), οι «ήλιοι» έχουν βάλει ακόμη πιο βαθιά το πόδι στο γκάζι. Βρίσκονται στην κορυφή της κατάταξης με μακράν το καλύτερο ρεκόρ του πρωταθλήματος (41-10), αλλά και σε τροχιά για τον κορυφαίο απολογισμό της ιστορίας τους (62-20 από το 1993 και το 2005), ενώ παράλληλα έχουν καταγράψει το καλύτερο νικηφόρο σερί της σεζόν συνολικά (18/18) αλλά και εντός έδρας (15/15).

Το Φίνιξ (41-10) δείχνει ότι έχει «χτίσει» πάνω στην περυσινή εμπειρία που το έφερε πολύ κοντά στον τίτλο και η δεύτερη σεζόν του βασικού κορμού της ομάδας, υπό την διαχείριση του 37χρονου “στρατηγού” Κρις Πολ (μ.ο. 14,9ασ. & 10,5ασ.) και την καθοδήγηση του Μόντι Ουίλιαμς, είναι ακόμη καλύτερη από την πρώτη. Ουσιαστικά, οι Σανς παίζουν κεκτημένη ταχύτητα από την «φούσκα» του Ορλάντο, απ' όπου έφυγαν αήττητοι (ρεκόρ 8-0), ενώ μέσα σε 1,5 χρόνο ο Ντέβιν Μπούκερ (μ.ο. 25,5π., 5,3ρ. & 4,3ασ.) έχει εκτοξεύσει στα ύψη την επιδραστικότητά του στο παιχνίδι.

Ακολουθούν, οι Ουόριορς (40-13), που φέτος βρήκαν εξ' αρχής τρομερή «χημεία» με τον Τζόρνταν Πουλ (μ.ο. 16,8π. & 3,4ασ.) σε ρόλο αντι-Τόμπσον δίπλα στον διαστημικό στο πρώτο τρίμηνο της σεζόν, Στεφ Κάρι (μ.ο. 25,9π. & 6,3ασ. με 38,1% τριπ.). Ο «Σεφ» περνάει μία μίνι αγωνιστική κρίση από τότε που ο έτερος “Splash Brother” (μ.ο. 16,3π. με 37,8% τριπ.) επέστρεψε στα παρκέ, η ουσία, όμως, είναι ότι οι «πολεμιστές» συνεχίζουν να κερδίζουν, ενώ σε διαδικασία επανενεργοποίησης βρίσκεται και το “prospect” που ακούει στο όνομα Τζέιμς Ουάισμαν.

Τα ασφαλή συμπεράσματα για το ποια εκ των δύο ομάδων παίζει το πιο ελκυστικό μπάσκετ (προς το παρόν το Γκόλντεν Στέιτ υπερτερεί στην άμυνα), θα εξαχθούν, όταν στην διάθεση του Στιβ Κερ τεθεί και ο κομβικός Ντρέιμοντ Γκριν, ο οποίος αναμφίβολα κάνει τους “Dubs” πολύ καλύτερους.

Μπορούν οι Γκρίζλις να σπάσουν το “ζευγάρι” Σανς-Ουόριορς;

Σύμφωνα με τα όσα έχουμε δει μέχρι τώρα αν μία ομάδα έχει τα φόντα να μπει σφήνα και να πετάξει μία εκ των δύο πρωτοπόρων της κατάταξης εκτός των τελικών, αυτή είναι το Μέμφις. Ο πρώην assistant-coach του Μάικ Μπουντενχόλτζερ στους Μπακς, Τέιλορ Τζένκινς, έχει αξιοποιήσει στον απόλυτο βαθμό την αθρόα ενίσχυση των «αρκούδων» σε ταλέντο, από τα τρία τελευταία draft.

Στα τρία προηγούμενα καλοκαίρια, κοινώς, ο οργανισμός από την Πολιτεία του Τενεσί έχει υποδεχθεί τον “νέο Άϊβερσον”, στο πρόσωπο του Τζα Μοράντ (μ.ο. 26,3π., 5,9ρ. & 6,9ασ.), αλλά και τους Τζάρεν Τζάκσον τζούνιορ, Μπράντον Κλαρκ, Ντέσμοντ Μπέιν και τον Ζαϊρ Ουίλιαμς. Γύρω τους, οι Γκρίζλις (36-18) έχουν στήσει μία πολύ αθλητική και ταλαντούχα ομάδα που μπαίνει στο παρκέ με το πόδι πατημένο στο γκάζι και δεν φοβάται κανέναν αντίπαλο.

Ειδικότερα φέτος, έχουν συνδυάσει το θέαμα με την ουσία και δείχνουν ικανοί να απειλήσουν οποιονδήποτε αντίπαλο βρεθεί στον δρόμο τους.

Κατώτεροι των προσδοκιών οι Τζαζ και οι Μάβερικς, «πληγωμένοι» οι Νάγκετς

Μεγάλος αστερίσκος και κοινός παρονομαστής στις τρεις ομάδες, που δύσκολα θα κινδυνεύσουν να μείνουν εκτός 6άδας, είναι οι τραυματισμοί και o covid. Στην περίπτωση των Τζαζ (31-21), που πρόσφατα έχασαν για το υπόλοιπο της σεζόν τον Ίνγκλες, οι δύο σημαντικότεροι μοχλοί της ομάδας του Κουίν Σνάιντερ, έχουν ήδη συμπληρώσει διψήφιο αριθμό απουσιών (Μίτσελ 12 και Γκομπέρ 10).

Λίγο-πολύ το ίδιο και μάλιστα σε μεγαλύτερο βαθμό συμβαίνει και με τους Μάβερικς (29-23), που έχουν δώσει 15 ματς χωρίς τον Ντόντσιτς, 18 χωρίς τον Πορζίνκγκις και 10 χωρίς τον Χάρνταγουεϊ τζούνιορ. Αν σε όλα τα παραπάνω, συνυπολογίσετε ότι ο Λούκα (μ.ο. 26,0π., 8,8ρ. & 8,9ασ. με 44,5% εντός πεδιάς) κάνει χειρότερη σεζόν από την 2η και την 3η της καριέρας του στο ΝΒΑ (σε λάθη, σκοράρισμα και ποσοστά ευστοχίας), τότε μπορείτε να αντιληφθείτε γιατί το Ντάλας βρίσκεται μόλις μερικές νίκες πάνω από την γραμμή που χωρίζει τα playoffs από τα play in.

Χωρίς τον Τζαμάλ Μάρεϊ από την αρχή της χρονιάς και με τον Μάικλ Πόρτερ τζούνιορ να έχει δώσει το παρών σε μόλις 9 ματς, οι Νάγκετς (28-23) έχουν υποχωρήσει αισθητά στην κατάταξη, αλλά προς το παρόν αντέχουν χάρη στην back-to-back διαστημική χρονιά που κάνει ο περυσινός MVP, Νίκολα Γιόκιτς (μ.ο. 25,9π., 13,8ρ. & 7,8ασ. με 57,2% εντός πεδιάς). Αν οι δύο πρώτοι επιστρέψουν πριν την postseason, πάντως, μην ξεγράψετε το Ντένβερ, γιατί είναι ομάδα με συστατικά πρωταθλητισμού.

Άλλο Θάντερ και Ουίζαρντς, άλλο Λέικερς κύριε Ουέστμπρουκ!

H απόφαση των 17 φορές πρωταθλητών να στείλουν τρεις παίκτες στην πρωτεύουσα και να δεσμεύσουν το salary cap τους με τα 44,2 εκατομμύρια δολάρια που έχει λαμβάνειν φέτος ο αποκαρδιωτικός Ράσελ Ουέστμπρουκ (έχει τα χαμηλότερα νούμερα από το 2011 και μετά), έχει στιγματίσει τους «λιμνανθρώπους». Η ομάδα του Βόγκελ μπήκε στην σεζόν ως φαβορί για τον τίτλο και μετά από 53 αγώνες, αγκομαχεί για να συμμετάσχει στα play in.

Κι όλα αυτά παρ' ότι ο ΛεΜπρόν Τζέιμς (μ.ο. 29,1π., 7,7ρ. & 6,3ασ. με 52,2% εντός πεδιάς) βρίσκεται στην πιο παραγωγική σεζόν της 12ετίας (από το 2010 κι εντεύθεν)! Οι Λέικερς (25-28), όμως, έχουν δώσει 17 ματς χωρίς τον “βασιλιά” και 21 χωρίς τον Άντονι Ντέιβις και πλέον πρέπει να βελτιώσουν πολύ την εικόνα τους για να αποφύγουν την ψυχοφθόρα διαδικασία των play-in.

Όσο για τους συμπολίτες τους, Κλίπερς (27-27) και μόνο που παραμένουν στο κόλπο για τα playoffs, έχοντας στα λιγότερα από τα μισά εφετινά παιχνίδια τον Πολ Τζορτζ (μ.ο. 24,7π., 7,1ρ. & 5,5ασ.) και καθόλου τον Καουάι Λέοναρντ, το μέχρι στιγμής πρόσημο είναι θετικό.

Τι προβλέπω: Τελικό ανάμεσα στους Σανς και τους Ουόριορς με πολύ “run and gun” μπάσκετ, γρήγορο τέμπο, πολλά τρίποντα κι όποιος αντέξει. Δεν θα εκπλαγώ καθόλου αν οι Κλίπερς ή οι ανερχόμενοι Τίμπεργουλβς αποκλείσουν τους Λέικερς από τα playoffs.

Τι θέλω: Τελικούς της Δύσης με την συμμετοχή των Γκρίζλις, χωρίς να έχω προτίμηση για τον έτερο φιναλίστ. Η δυναμική των «αρκούδων» το πολύ θεαματικό και ελκυστικό μπάσκετ και ο αδιανόητα fun to watch Τζα Μοράντ, δεν ανήκουν στον μπασκετικό «αστερισμό» του κοντινού μέλλοντος, πολύ απλά γιατί είναι ήδη εδώ και το αποδεικνύουν σχεδόν καθημερινά..