Οι Σελτικς δεν έχουν «υπεράνθρωπο» για να υποσκελίσουν τον Γιάννη!

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η απουσία του Κρις Μίντλετον (μ.ο. 20,1π., 5,4ρ. & 5,4ας. με 89,4% βολ. & 37,3% τριπ.) και η αξιοσημείωτη πρόοδος που σημείωσαν οι Σέλτικς μέσα στο 2022, κατέστησαν την συγκεκριμένη σειρά ως πιο την πιο αμφίρροπη των εφετινών playoffs.

Είναι χαρακτηριστικό πριν την έναρξη των αγώνων και ειδικότερα μετά το «σκούπισμα» (4-0 στις νίκες) της Βοστώνης επί των Νετς, η πλειοψηφία των ειδικών αναλυτών-σχολιαστών του ΝBA, δεν έβλεπε πως οι Μπακς θα αντέξουν στο άκρως αποτελεσματικό αμυντικό πλάνο του Ίμε Ουντόκα αλλά και στην ενέργεια που βγάζουν στο παρκέ οι παίκτες του.

Μια ματιά στην «ετυμηγορία» των «φωστήρων» του ESPN, που με ψήφους 14-6 επέλεξαν τους Κέλτες να προκρίνονται στους τελικούς της Ανατολής στα 6 ή τα 7 παιχνίδια, είναι αρκετή για να αντιληφθείτε το κλίμα που επικρατούσε.

Το εντυπωσιακό με τους Αμερικανούς δημοσιογράφους είναι ότι ακόμη δεν φαίνεται να έχουν συνειδητοποιήσει ή εκτιμήσει το πραγματικό μέγεθος, την αξία και το μεγαλείο του Γιάννη Αντετοκούνμπο. Παρ’ ότι στην 9χρονη διαδρομή του από τα αμερικανικά γήπεδα έχει τρυπήσει ουκ ολίγες φορές το ταβάνι του και έχει καταγράψει τόσες επιτυχίες, που αν είχε γεννηθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες, θα είχε καθιερωθεί πολύ νωρίτερα στην συνείδηση του μέσου φιλάθλου, ως ο κορυφαίος παίκτης της νεότερης μπασκετικής γενιάς.

Και αυτό μπορεί κάποιος να το εισπράξει στον ακριβή βαθμό που συμβαίνει, μόνο αν ταξιδέψει στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και περνώντας χρόνο στα γήπεδα και στις προπονήσεις των ομάδων που ακολουθεί και συνομιλήσει δια ζώσης με τους συναδέλφους που καλύπτουν καθημερινά τα τεκταινόμενα στον «άλλο πλανήτη» του αθλήματος.

Ας ρίξουμε, όμως, μία αναλυτική ματιά στο τι έχει γίνει μέχρι τώρα στα τρία παιχνίδια της σειράς, που πριν το Game 4 στο “Fiserv Forum”, βρίσκουν το Μιλγουόκι να προηγείται με 2-1 στις νίκες και να έχει ανακτήσει το πλεονέκτημα έδρας.

Πριν το πρώτο τζάμπολ, αποτελούσε κοινό τόπο ότι ο Έλληνας κορυφαίος μπασκετμπολίστας του κόσμου θα έπρεπε να κάνει τεράστιο step up στο παιχνίδι του – τόσο στο σκοράρισμα όσο και στην δημιουργία για τους συμπαίκτες του – για να καλύψει το παραγωγικό handicap των 20 πόντων (Μίντλετον) με το οποίο έμπαιναν στο παρκέ τα «ελάφια».

Τι έκανε ο Γιάννης; Ανέβασε κατά μ.ο. 1,7 πόντους και 3,2 ασίστ την συνεισφορά του (μ.ο. 31,3π., 11,3ρ. & 9,0ασ.), νούμερα που όμως συνδυάστηκαν με πολύ χειρότερα ποσοστά (61,7% βολ., 43,3% σουτ & 13,9% τριπ.) σε σύγκριση με την κανονική περίοδο (μ.ο. 29,9π., 11,6ρ. & 5,8ασ. με 72,2% βολ., 55,3% σουτ & 29,3% τριπ.) και με 1,5 λάθος περισσότερο ανά αγώνα (από 3,3 σε 4,7).

Κάτι που όμως ήταν απολύτως λογικό αν σκεφτεί κανείς πως τον έχουν παίξει οι αντίπαλοι έως τώρα (με βοήθεια σε κάθε post-up, με τριπλό ανθρώπινο τείχος σε κάθε διείσδυση από την κορυφή της ρακέτας και με συνεχή σπρωξίματα και τζαντζαρίσματα).

Και στα τρία ματς, ο 27χρονος ηγέτης των πρωταθλητών κυμάνθηκε στο όριο του triple-double (το έκανε στο πρώτο), χωρίς να μειώσει στο ελάχιστο την ενέργεια που βγάζει στα μετόπισθεν και αποτελεί κινητήριο δύναμη της άμυνάς τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι Σέλτικς σκοράρουν 12,2 πόντους λιγότερους σε σχέση με την κανονική περίοδο και σχεδόν 14 από την σειρά με τους Νετς.

Οι δύο νίκες που έχουν πετύχει οι Μπακς έχουν προέλθει σε μεγάλο βαθμό και από την αποδυνάμωση της κυριαρχίας που προσδίδει στους Κέλτες το δίδυμο Μπράουν-Τέιτουμ (33% εντός πεδιάς με 22/66 στο Game 1 & 3), με τον Ουέσλι Μάθιους να δικαιούται τα εύσημα για το ότι ο πρώτος σκόρερ της Βοστώνης μοιάζει περισσότερο με κοινό θνητό (μ.ο. 20,0π. με 69,7% βολ. & 34,8% σουτ) απέναντι στην ομάδα του και λιγότερο με τον σούπερ παίκτη που καθόρισε το "sweep" απέναντι στο Μπρούκλιν.

Στο Game 3, μάλιστα, οι παίκτες του Μάικ Μπουντενχόλτζερ σούταραν εξαιρετικά από την γραμμή των βολών (το 82,4% ήταν το καλύτερο ποσοστό τους στην σειρά) και επιπροσθέτως, δεν επέτρεψαν για πρώτη φορά στους αντιπάλους τους να πάρουν πλεονέκτημα από τους πόντους στην περιφέρεια. Μετά το 36-54 σε σκοράρισμα πίσω από το 7,25 στο Game 1 και το 9-60 (!) στο Game 2, οι αμυντικές προσαρμογές τους κατέβασαν τους φιλοξενούμενους στους 27 πόντους (9/33 τριπ.), όσους δηλαδή σκόραραν κι εκείνοι έξω από την γραμμή του τριπόντου (9/34).

Το ότι οι Μπακς επικράτησαν στις λεπτομέρειες (103-101) και χάρη σε ένα αργοπορημένο follow του Χόρφορντ, που σωστά δεν μέτρησε (είχε προηγηθεί, κατά την άποψή μου, λανθασμένη απόφαση των διαιτητών στο φάουλ που έγινε στον Σμαρτ και έπρεπε να επισύρει 3 και όχι 2 βολές), οφείλεται περισσότερο στην μέτρια αγωνιστική εικόνα του supporting cast των γηπεδούχων, σε ένα ματς που ο Αντετοκούνμπο έδωσε ό,τι είχε και δεν είχε, για να αντέξει ως το τέλος το ξύλο από τον Γκραντ Ουίλιαμς (κατά κύριο λόγο) και τον Ρόμπερτ Ουίλιαμς III.

Ο Χόλιντεϊ (25π., 7ρ., 3ας. & 3κλ. με 11/30 σουτ) ήταν βοηθητικός, πλην όμως άστοχος και επιθετικά αρνητικός στην 4η περίοδο και αν εξαιρέσουμε τις λιγοστές καλές στιγμές από τους Κονατον (11π. & 8ρ.) και Πόρτις (9π. & 7ρ.) και τον θετικό Λόπεζ (13π. & 10ρ. χωρίς να σουτάρει τρίποντο), οι Μπακς δεν είχαν άλλη βοήθεια στην επίθεση.

Η απόδοση του Γιάννη (42π., 12ρ., 8ασ. 2κλ., 2κοψ. με 9/12 βολ. & 16/30 σουτ) δείχνει ότι η διαφορά των δύο ομάδων εξηγείται από το «υπεράνθρωπο» status του που διαθέτει ο πιο κυριαρχικός παίκτης στον πλανήτη, ο οποίος είναι και ο μόνος που μπορεί να βρει λύσεις απέναντι σε μία τόσο πρoσαρμοσμένη άμυνα (πάνω του) και απέναντι σε κορμιά που έχουν ως στόχο να του φθείρουν τις αντοχές για να τον καταστήσουν αναποτελεσματικό σε βάθος χρόνου.

Όσο ο “Greek Freak” εξακολουθεί να βρίσκει λύσεις και να αντέχει σε αυτούς τους ρυθμούς, παίζοντας και για τον Μίντλετον, τότε οι Μπακς θα έχουν τον πρώτο λόγο. Κοινώς Γιάννης και ξερό ψωμί για να συνεχίσουν στον ίδιο ρυθμό...

Πόσο σοφές είναι, βρε αδερφέ, οι λαϊκές ρήσεις της πλούσιας ελληνικής γλώσσας... Σπίτι χωρίς Γιάννη, προκοπή δεν κάνει! Εκεί στην ΚΑΕ Ελαφιακός κάτι πρέπει να έχουν μάθει τόσα χρόνια...