To 4/6 των Γουόριορς και ο απόλυτος τελικός με τους Μπακς!

• Οι τρεις «σωματοφύλακες» και ο «ιθύνων νους»
• Το... "Rise" των λοιπών πρωταθλητών
• Ανοιχτό παράθυρο και για νέο «δαχτυλίδι» εάν κι εφόσον...
• Πως οι Σέλτικς «έσκασαν»!

Απομένουν 3,2 δευτερόλεπτα για την λήξη του 6ου τελικού. Οι Γουόριορς, που έχουν κυριαρχήσει πλήρως (ξέφυγαν ακόμη και με +21, ανατρέποντας το αρχικό προβάδισμα των γηπεδούχων με 12 πόντους), προηγούνται με 103-90 των Σέλτικς και ουσιαστικά έχουν επιστρέψει στον θρόνο του παγκοσμίου μπάσκετ σε διασυλλογικό επίπεδο. Είναι η στιγμή που ο Στεφ Κάρι συνειδητοποιεί τι έχει συμβεί και δυσκολεύεται να το πιστέψει. Δεν ξέρει αν θέλει να κλάψει ή να γελάσει.

Όπως έχει σταθεί κάτω από το καλάθι, πατώντας την τελική γραμμή, ο πατέρας του και βετεράνος σπουδαίος σουτέρ, Ντελ Κάρι, εισχωρεί για λίγο μέσα στο παρκέ και τον αγκαλιάζει με το πούρο της νίκης ανά χείρας. Μόλις τον αφήνει, η κόρνα της λήξης ηχεί και τα δάκρυα από την συγκίνηση και την πίεση των τελικών, διαδέχονται την ευτυχία των πανηγυρισμών.

Οι «πολεμιστές» είναι και πάλι στην κορυφή του podium στον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ και από τον τρόπο συγχρωτίζονται στο παρκέ και γιορτάζουν την επιτυχία τους, είναι εύκολο να διακρίνει κανείς την συναισθηματική φόρτιση που νιώθουν οι τρεις «σωματοφύλακες» της ομάδας αλλά και ο αρχιτέκτονας των επιτυχιών.

Οι τρεις «σωματοφύλακες» και ο «ιθύνων νους»

Ο λόγος για τον Στεφ Κάρι, που μαζί με τον Κλέϊ Τόμπσον και τον Ντρέιμοντ Γκριν, είναι οι τρεις πιο παλιοί παίκτες των Dubs και όλοι τους έχουν κλείσει την δεκαετία στην “Bay area”. Στο μίνιμουμ δηλαδή, δύο χρόνια λιγότερα από τον Στιβ Κερ, που ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της ομάδας το 2014 και ουσιαστικά έχτισε τον βασικό κορμό, σφυρηλάτησε την «χημεία» κι αξιοποίησε την σπάνια ποιότητα και το ξεχωριστό ταλέντο των τριών αυτών παικτών.

«Αυτά τα δάκρυα χαρά που βλέπετε, είναι επειδή απόψε ζούμε κάτι για το οποίο δουλεύαμε εδώ και δέκα χρόνια και λόγω των τραυματισμών της τελευταίας διετίας, διεκόπη τόσο απότομα, σε βαθμό που πραγματικά δεν ξέραμε αν θα το ξαναζήσουμε!», δήλωσε με περισσή δόση περηφάνειας ο εφετινός MVP των τελικών που έχασε συνολικά 96 παιχνίδια κανονικής περιόδου στην περυσινή και προπερσινή σεζόν λόγω τραυματισμού και πλήγωσε τις πιθανότητες του Γκόλντεν Στέιτ να μπουν στα playoffs.

Αν ο φυσικός ηγέτης του χτυπήθηκε από τραυματισμούς σε δύο απανωτές χρονιές, τι μπορεί να ειπωθεί για τον έτερο “splash brother”, που πέρασε στα χειρουργεία, και τις φυσιοθεραπείες τα δύο πρώτα χρόνια του 5ετούς και αξίας 190 εκ.$ συμβολαίου, το οποίο υπέγραψε την 1η Ιουλίου του 2019.

Με έναν κομμένο πρόσθιο χιαστό και έναν κομμένο αχίλλειο τένοντα, για περίπου 2,5 χρόνια (έλλειψε ακριβώς 950 μέρες) κοιμόταν, ξυπνούσε και πάλευε για να επανέλθει, χωρίς να γνωρίζει αν θα επανέλθει στην ενεργό δράση.

«Δεν μπορώ παρά να ανατρέξω πίσω στις σκοτεινές στιγμές που πέρασα, όταν ήμουν ακίνητος στο κρεβάτι ή περπατούσα με μπότα. Σε εκείνες που έπρεπε να βρω κουράγιο να πάω για φυσιοθεραπεία και κολύμπι και σε εκείνες που έπαιζα μονά με τα παιδιά της θυγατρικής ομάδας στη Σάντα Κρουζ. Όλο εκείνο τον καιρό δεν ήξερα αν θα ξαναβρεθώ σε αυτό το επίπεδο και τώρα που το ζω μου μοιάζει με θαύμα!», ήταν τα πρώτα λόγια του 32χρονου guard, ο οποίος σε όλη την τελετή απονομής ήταν τυλιγμένος με την σημαία της πατρίδας του πατέρα του (Μπαχάμες).

Αν οι δυο προαναφερθέντες παίκτες, αποτελούν το σήμα κατατεθέν της εντυπωσιακής πορείας των Γουόριορς όλα αυτά τα χρόνια, τα «γλέντια» της ομάδας, όμως, επικεντρώνονται γύρω από τον Ντρέϊμοντ Γκριν, που είναι η καρδιά και η ψυχή τους για πολλούς λόγους. Ο μοναδικός παίκτης στην ιστορία του NBA, που έχει καταγράψει triple double χωρίς διψήφιο αριθμό πόντων, ήταν ο παίκτης που έλλειπε και που η προσθήκη του έδεσε την άμυνα, εκτόξευσε την δημιουργία, την μαχητικότητα και την σκληράδα αυτού του γκρουπ των παικτών.

«Δεν έμαθα τίποτε περισσότερο σε αυτούς τους τελικούς, πέρα από το ότι τελικά είμαι περισσότερο ανθεκτικός απ’ όσο νόμιζα αλλά και ότι είμαι για 4η φορά πρωταθλητής μαζί με τα αδέρφια μου!», δήλωσε ο αθεόφοβος στην Lisa Salters του ABC, που τον ρώτησε αν τα πολλά σκαμπανεβάσματα που είχε τον βοήθησαν να μάθει κάποια περισσότερα πράγματα για τον εαυτό του.

Αν κάποιος διαχειρίστηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την παραπάνω «αγία τριάδα» της ομάδας του Όκλαντ και του Σαν Φρανσίσκο και την βοήθησε να μεγιστοποιήσει τις δυνατότητές της, αυτός ήταν ο Στιβ Κερ. Ο 56χρονος προπονητής των 5 τίτλων σαν παίκτης (3 με Μπουλς και 2 με Σπερς) και αισίως των 4 στον πάγκο των Γουόριορς, είναι ένας από τους 6 τεχνικούς στην ιστορία του πρωταθλήματος που κατέκτησαν το πρωτάθλημα στην rookie σεζόν τους.

«Ίσως ο εφετινός τίτλος να ήταν ο λιγότερο πιθανός στα μάτια όλων μας στο ξεκίνημα της σεζόν, γι’ αυτό και είναι πολύ γλυκός. Είναι μεγάλη ευτυχία για έναν προπονητή να είναι περιτριγυρισμένος από superstars, γιατί συνήθως σπουδαία πράγματα συμβαίνουν!», σχολίασε ο super επιτυχημένος τεχνικός που ξόδεψε τα πρώτα 11 χρόνια της καριέρας του μετά το μπάσκετ, σε διοικητική θέση των Φίνιξ Σανς, αφότου είχε διατελέσει για έναν χρόνο σχολιαστής.

Το... "Rise" των λοιπών πρωταθλητών

Δεν ήταν μόνο οι superstars, όμως, οι παράγοντες που καθόρισαν την εφετινή επιτυχία της “Golden City” του ΝΒΑ. Ποιος μπορεί να αφήσει έξω τον εκπληκτικό Άντριου Γουίγκινς, που αφίχθη στην Καλιφόρνια πριν από 2,5 χρόνια στο πλαίσιο μίας ανταλλαγής ρίσκο που έγινε γιατί ο ΝτιΆντζελο Ράσελ δεν μπορούσε να παίξει μαζί με τον Κάρι και δεν κάλυπτε το κενό του τραυματία Τόμπσον.

Ο 27χρονος Καναδός forward, όμως, γιος του πρώην παίκτη του Μίλωνα (1993-94), του Σπόρτινγκ (1994-1996) και του Πανιωνίου (1996-97), Μίτσελ Γουίγκινς, όχι απλά προσαρμόστηκε στον ρόλο του, αλλά δίπλα σε δύο θανατηφόρους σουτέρ, έδωσε στην ομάδα του μέγεθος, αθλητικότητα, ριμπάουντ αλλά και σκορ μέσα αλλά κι έξω από την ρακέτα και αναδείχτηκε και σε αμυντικό εξολοθρευτή. Το ότι ολοκλήρωσε τα playoffs ως 3ος σκόρερ (μ.ο. 16,5π.) και πρώτος ριμπάουντερ (μ.ο. 7,5ρ.) των Dubs, τα λέει όλα!

Η υπεραξία στην περιφέρεια ήρθε από έναν πολλά υποσχόμενο guard που γεννήθηκε στο Μιλγουόκι κι έπαιξε κολεγιακό μπάσκετ στο Μίσιγκαν (2017-2019). Αν κι επελέγη στα χαμηλό του 1ου γύρου (νο28), ο Τζόρνταν Πουλ αξιοποίησε πλήρως τους τραυματισμούς των “Splash Brothers” στην διετία 2019-2021 κι έγινε αυτομάτως απαραίτητος.

Ανοιχτό παράθυρο και για νέο «δαχτυλίδι» εάν κι εφόσον...

Το μεγάλο θέμα με τους εφετινούς πρωταθλητές, όμως, είναι ότι η λίστα δεν σταματάει. Πως μπορεί να αφήσει κανείς απ’ έξω τον Κεβόν Λούνεϊ, που προοδευτικά ανέβασε τα νούμερά του σε όλες τις στατιστικές κατηγορίες, έγινε σημαντικός παράγων του παιχνιδιού της ομάδας και πλέον έχει εξελιχθεί σε έναν εκ των μεγαλύτερων πονοκεφάλων του general manager, Μπομπ Μάγιερς, υπό την έννοια ότι το καλοκαίρι πρέπει να πληρωθεί, αλλιώς θα κουνήσει μαντήλι.

Πως να μην κάνει κάποιος ειδική μνεία στον Γκάρι Πέιτον τζούνιορ; Ο 29χρονος guard επανήλθε μέσα σε διάστημα ενός μηνός από σπασμένο αγκώνα (στο Game 2 της σειράς του 2ου γύρου με τους Γκρίζλις) κι έπαιξε καθοριστικό ρόλο στους 5 από τους 6 τελικούς που χρησιμοποιήθηκε, βοηθώντας στην αλλαγή ρυθμού (μ.ο. 7,0π., 3,2ρ. & 1,4ασ. με 55% εντός πεδιάς σε 18,4’).

Πως να μην τύχει αναγνώρισης ο ρόλος του πολυτιμότατου ρολίστα που ακούει στο όνομα Ότο Πόρτερ, που κι αυτός – όπως ο Λούνεϊ και Πέιτον τζούνιορ – μένει ελεύθερος;

Αν, λοιπόν, οι νέοι πρωταθλητές του ΝΒΑ με τα 4 δαχτυλίδια και τις 6/6 παρουσίες σε τελικούς από το 2015 και μετά (με εξαίρεση το 2020 και 2021 που δεν μπήκαν στα playoffs), εσωματώσουν του χρόνου και τους πολλά υποσχόμενους Κουμίνγκα (ήταν πολύ ενεργός στην κανονική περίοδο, αλλά ο ρόλος του περιορίστηκε στα playoffs) και Ουάιζμαν (έχασε όλη την χρονιά λόγω τραυματισμού) και «τα σκάσουν» στον φόρο πολυτελείας για να κρατήσουν τους τρεις προαναφερθέντες, τότε ναι, το παράθυρο των Γουόριορς για το 5ο πρωτάθλημα εντός της δεκαετίας που διανύουμε, σίγουρα παραμένει ανοιχτό.

Πως οι Σέλτικς «έσκασαν»!

Οι Σέλτικς θεωρώ ότι κάποια στιγμή στα μέσα των τελικών, έχασαν το εκπληκτικό momentum που βρήκαν μετά το All Star Game και το οποίο τους οδήγησε, απρόσμενα, μέχρι και την διεκδίκηση του τίτλου.

Παρά την νεανικότητα του ρόστερ, το μέγεθος και το συνδυασμό ποιότητας, αθλητικότητας και σκληράδας, θεωρώ ότι οι παίκτες του rookie Ιμε Ουντόκα (σε επίπεδο head coach) αλλά μπαρουτοκαπνισμένου επί σειρά ετών δίπλα στον Γκρεγκ Πόποβιτς, κάποια στιγμή φυσιολογικά θα έσκαγαν, δίνοντας 20 μάχες «αίματος και άμμου» (7 ματς με Μπακς και με Χιτ και 6 με τους Γουόριορς) σε συνολικά 47 μέρες!

Κι όλα αυτά, λαμβάνοντας υπ’ όψιν το κλειστό rotation του 44χρονου Νιγηριανής καταγωγής τεχνικού, ο οποίος αναγκαστικά υποχρεώσε τους 4 από τους πέντε παίκτες της πεντάδας σε σπάνιο “overuse”, από την άποψη ότι ο Τέιτουμ (μ.ο. 41,0’), ο Μπράουν (μ.ο. 38,3’), ο Σμαρτ (μ.ο. 36,2’) και ο Χόρφορντ (μ.ο. 35,4’) έπαιζαν κατά μέσο όρο μίνιμουμ 35 λεπτά στο παιχνίδι, ανά σχεδόν 2,3 μέρες και σε συνθήκες «ο θάνατός σου, η ζωή μου»!

Το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγω αφορά στην ατυχία των εφετινών Κελτών να πέσουν πάνω στους εκπληκτικούς Γουόριορς (αν έπαιζαν με τους Μάβερικς ή τους Σανς θεωρώ ότι τώρα θα είχαν σηκώσει το 18ο) και στην χαμένη ευκαιρία να εκμεταλλευτούν την φόρμα και τον εκπληκτικό ρυθμό που βρήκαν, αξιοποιώντας στο έπακρο τα προβλήματα που είχε το Μιλγουόκι (έπαιξε χωρίς τον Μίντλετον) και το Μαϊάμι (ο Χίρο έπαιξε λίγο και δεν είχε ξεπεράσει τον τραυματισμό του).

Γι’ αυτό και θεωρώ ότι έτσι όπως είναι μέχρι αυτή την στιγμή οι ομάδες που διεκδικούν πρωτάθλημα και υπό την προϋπόθεση ότι θα παραμείνουν υγιείς, θεωρώ ότι ένα ενδεχόμενο συναπάντημα Γουόριορς-Μπακς στους τελικούς του 2023, έχει αρκετές πιθανότητες και θα είναι σίγουρα ο απόλυτος τελικός που πολλοί από μας θα θέλαμε να δούμε.

Μόνο και μόνο η προοπτική της σύγκρουσης δύο διαφορετικών μπασκετικών κόσμων, που καθρεφτίζονται στα πρόσωπα του κορυφαίου σουτέρ του κόσμου, Στεφ Κάρι και του εκ των κορυφαίων all around παικτών όλων των εποχών, Γιάννη Αντετοκούνμπο δημιουργεί απερίγραπτο εξιτάρισμα...

Υγ.: Ο Μάικαλ και ο Κλέι Τόμπσον αποτελούν ένα από τα πέντε δίδυμα πατέρα-γιου που κατακτά το πρωτάθλημα στο ΝΒΑ, με τον συμπαίκτη του Γκάρι Πέιτον τζούνιορ να γίνεται το νεότερο μέλος του oλιγομελούς αυτού club.