Υπάρχουν πολλοί που διαφωνούν ότι ο Ίρβινγκ «ζει σε άλλο πλανήτη»;

• Ο κομβικός Λόπεζ και το «ταβάνι» των Καβαλίερς
• Ο μοναχικός «λύκος» του Ντάλας, ο «μεγάλος Φινλανδός» και η Νέα Ορλεάνη που έρχεται!
• Δύσκολα θα το γυρίσουν οι Λέικερς σε αντίθεση με τους Γουόριορς

Συμπληρώσαμε δύο εβδομάδες αγωνιστικής δράσης στον «μαγικό κόσμο» του μπάσκετ και είναι τόσα πολλά κι ενδιαφέροντα αυτά που συμβαίνουν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, που δεν ξέρω από που να αρχίσω και από που να πιαστώ.

Από πρόπερσι, βέβαια, όταν οι Νετς έφεραν τον Χάρντεν στο Μπρούκλιν με διακατέχει μία κάποια ευαισθησία με τον οργανισμό που εδρεύει ανατολικά του Μανχάταν. Γιατί – χωρίς να θέλω να ευλογήσω τα γένια μου – ήμουν από τους πρώτους που είχα γράψει ότι η «έλευση» του «Μούσια» στην ομάδα και το συναπάντημα με τους Ντουράντ και Ίρβινγκ, θα προκαλούσε ένα «πανηγύρι των ζουρλών»!

Έκτοτε και τι δεν έχει συμβεί στον δύσμοιρο τον Στιβ Νας και τον Νεοζηλανδό general manager Σον Μαρκς. Οι Μπακς του Γιάννη τους απέκλεισαν με μειονέκτημα έδρας και πήραν πρωτάθλημα μετά από 50 χρόνια. Ο Ίρβινγκ αρνήθηκε να εμβολιαστεί κι έχασε την συντριπτική πλειοψηφία των εντός έδρας αγώνων, με αποτέλεσμα να ξενερώσουν οι υπόλοιποι δύο εκ των “Big Three” και να χαθεί η μπάλα.

Πρώτος ο Χάρντεν κίνησε γη και ουρανό για να φύγει και ως αντάλλαγμα, ήρθε ίσως ένα από τα μεγαλύτερα «παλτά» (Μπεν Σίμονς) που επελέγη στο νο1 του draft, μετά τον Άντονι Μπένετ στην «τάξη» του Αντετοκούνμπο (2013).

Σαν να μην έφτανε αυτό, το περασμένο καλοκαίρι ο Ντουράντ ζήτησε να γίνει ανταλλαγή αν δεν απολυθεί ο Νας κι αφότου το θέμα «κουκουλώθηκε», ήρθε η σειρά του Καϊρί να ταράξει τα νερά του κοντινού στο “Barclays Center”, East River. Ήταν που ήταν στραβό το κλήμα (με το αρνητικό ξεκίνημα), το έφαγε και ο γάιδαρος (Ίρβινγκ)!

Τι έκανε πάλι ο αθεόφοβος “Uncle Drew”; Όχι μόνο πόσταρε στους λογαριασμούς του μία ταινία που προωθεί τον αντισημιτισμό και διαδίδει μοχθηρά ψεύδη για τους Εβραίους, αλλά αρνήθηκε να απολογηθεί κι αντί να αποφύγει τις σχετικές ερωτήσεις που του έγιναν, πέρασε στην αντεπίθεση και ήταν κάτι περισσότερο από προκλητικός.

Το πιο σοκαριστικό απ' όλα όσα συνέβησαν τις τελευταίες μέρες, όμως, είναι ότι για μία ακόμη φορά έδειξε ότι ζει σε έναν πραγματικά δικό του κόσμο και με την «γλώσσα» που χρησιμοποίησε, θύμισε κατά πολύ τις παλαιότερες τοποθετήσεις του για τον κορωνοϊό και τις θεωρίες συνωμοσίας περί παραπληροφόρησης για τα εμβόλια.

«Θα γίνομαι ολοένα και πιο δυνατός γιατί δεν είμαι μόνος! Έχω έναν ολόκληρο στρατό γύρω μου!», ήταν η ατάκα με την οποία δικαίωσε όλους όσοι πιστεύουν ότι το έχει τερματίσει. Ειδικότερα η άρνησή του να συμμορφωθεί μετά την κατακραυγή που δέχτηκε από το ΝΒΑ αλλά και από τον ιδιοκτήτη των Νετς, Τζο Τσάϊ, που του ζήτησε να ανακαλέσει, φαίνεται ότι αποτελεί την σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.

Η τιμωρία του μάλλον είναι προ των πυλών και όσο χαμηλούς τόνους και να κρατάει ο προπονητής του στην επικοινωνία του με τα media, ο ίδιος γνωρίζει καλύτερα ότι σε βάθος χρόνου θα είναι ο πιο ζημιωμένος της όλης ιστορίας.

Όταν οι Νετς μετά βίας μπορούν να λυγίσουν (116-109) τους Πέισερς και παρά τους σχεδόν 63 πόντους που σκοράρουν κατά μ.ο. ο KD (32,6π.) με τον Καϊρί (30,1π.), βρίσκονται πολύ χαμηλά στην κατάταξη της Ανατολής (ρεκόρ 2-5 με πέντε εντός έδρας αγώνες), πόσο χειρότερα θα γίνουν τα πράγματα, όταν αρχίζει να δυσκολεύει το πρόγραμμα;

Ο κομβικός Λόπεζ και το «ταβάνι» των Καβαλίερς

Από 'και και πέρα, αν η άμυνα (1η με μ.ο. 103,8π.) και ο Γιάννης (2ος σκόρερ και ριμπάουντερ στο ΝΒΑ με μ.ο. 33,8π. & 12,8ρ.) είναι τα φανερά «κλειδιά» του εντυπωσιακού 6/6 των Μπακς (με μόλις ένα εκτός έδρας ματς και σχετικά βατή σειρά αγώνων), το τεράστιο step-up του Μπρουκ Λόπεζ είναι σίγουρα ο x-factor για τον Μάικ Μπουντενχόλτζερ.

Στην 15η του σεζόν και 5η στο Μιλγουόκι, ο 34χρονος σέντερ είναι 3ος σκόρερ των «ελαφιών» με μ.ο. 15,3 πόντους, σχεδόν επτά ριμπάουντ, 3,3 κοψίματα (1ος στην λίγκα) και το κυριότερο 2,4 εύστοχα τρίποντα ανά παιχνίδι με ποσοστό 35,7%! Οι πρωταθλητές του 2021 έχουν μπει στην σεζόν με μεγάλη ενέργεια στην άμυνα και το οργιώδες ξεκίνημα του Αντετοκούνμπο, οφείλεται και στην ανάγκη στήριξης της ομάδας εν τη απουσία δύο πολύ σημαντικών παικτών όπως ο Μίντλετον και ο Κόνατον.

Η άλλη ομάδα της Ανατολής που έχει εκπλήξει ευχάριστα τους πάντες στην Αμερική και όχι μόνο είναι οι Καβαλίερς (ρεκόρ 5-1). Η επιδραστικότητα του νεοαποκτηθέντα Ντόνοβαν Μίτσελ (μ.ο. 32,2π. & 7,3ασ. με 45,5% τριπ. & 87,5% βολ), για την ώρα κρίνεται κάτι περισσότερο ως μνημειώδης, ενώ εξίσου η ενθαρρυντικό στοιχείο για την συνέχεια είναι οι συνολικά επτά παίκτες του rotation με διψήφιο αριθμό πόντων.

Κι όλα αυτά χωρίς τον βασικό του point-guard που έχει παίξει μόλις 13 λεπτά στην σεζόν, λόγω ενός τραυματισμού στο μάτι. Αν ο Γκάρλαντ δεν μπλέξει τα μπούτια του με τον Μίτσελ και βρεθεί η σωστή ισορροπία ανάμεσα σε αυτούς του δύο (μοιραία θα υποσκελιστεί ο ΛεΒερτ), τότε το Κλίβελαντ δείχνει ότι έχει δυνατότητες για μεγάλα πράγματα.

Από τις υπόλοιπες ομάδες της Ανατολικής περιφέρειας, μου αρέσει πολύ η προοπτική των πολύ πληθωρικών Ράπτορς, που βγάζουν ενέργεια και στις πλευρές του γηπέδου και έχουν περισσή ποιότητα.

Ο μοναχικός «λύκος» του Ντάλας, ο «μεγάλος Φινλανδός» και η Νέα Ορλεάνη που έρχεται!

Στην «άγρια Δύση», εκτιμώ ότι λίγο-πολύ θα γίνουμε στο ίδιο έργο θεατές με πέρυσι. Δηλαδή οι Σανς του σταθερού ποιοτικού κορμού, δεν θα δυσκολευτούν να καπαρώσουν μία εκ των δύο πρώτων θέσεων.

Ο μη σοβαρός τραυματισμός του Λίλαρντ είναι λογικό να πλήξει σε κάποιο βαθμό το Πόρτλαντ, που πάντως είχε πέντε μέρες απόσταση μεταξύ του τελευταίου και του επόμενου αγώνα, ενώ η λογική λέει ότι κάποια στιγμή θα υποχωρήσει και οι νεανικοί Σπερς, που στήθηκαν στην αφετηρία με πατημένο το γκάζι.

Αυτοί που φαίνεται ότι θα έχουν συνεχώς ανοδική πορεία είναι οι Πέλικανς (ειδικότερα όταν επιστρέψει ο Ίνγκραμ), που με μία υπερηχητική πεντάδα (ΜακΚόλουμ, Μέρφι, Ίνγκραμ, Ζάιον και Βαλαντσιούνας), μοιάζουν ικανοί για πλεονέκτημα έδρας.

Οι ομάδες που μέχρι τώρα έχουν ευεργετηθεί από τις ατομικές επιδόσεις δύο Ευρωπαίων με ξανθό χρώμα μαλλιών είναι οι Μάβερικς και η Τζαζ. Στο Ντάλας, ο Ντόντσιτς καταγράφει ασύλληπτα νούμερα, βρίσκεται στην πρώτη θέση του PER (Player Efficiency Rate) και έως τώρα δικαιώνει απόλυτα την ισχυρή υποψηφιότητά που τους είχαν δώσει οι στοιχηματικές εταιρίες για το βραβείο του MVP! Ωστόσο, το 50% του ρεκόρ της ομάδας, προβληματίζει για το όταν ο Λούκα κάποια στιγμή θα κατεβάσει ρυθμούς αλλά και για την απουσία ενός δεύτερου superstar που μπορεί να ελαφρύνει το βάρος από τους ώμους του Σλοβένου και να καταστήσει πιο βατό τον δρόμο προς τον τίτλο.

Στο Σολτ Λέικ Σίτι, οι φιλοδοξίες δεν είναι τόσο υψηλές, όμως, η έλευση του Λάουρι Μάρκανεν και η επιδραστική του παρουσία στα πρώτα οκτώ παιχνίδια της σεζόν (μ.ο. 22,6π., 9,3ρ., 2,9ασ. & 1,0κοψ. με 50,7% εντός πεδιάς), έχει χαρίσει στους Τζαζ τις περισσότερες νίκες (6) μέχρι στιγμής στο πρωτάθλημα (μαζί με τους Μπακς) αλλά και την 3η θέση στην κατάταξη της Δύσης. Καθόλου άσχημα για μία ομάδα που στην preseason, θεωρούνταν προσανατολισμένη στο tanking για τα μάτια του Βίκτορ Ουεμπανιαμά.

Δύσκολα θα το γυρίσουν οι Λέικερς σε αντίθεση με τους Γουόριορς

Οι καμπάνες του προβληματισμού ηχούν περισσότερο για τους Λέικερς και λιγότερο για τους Γουόριορς. Παρά την πρώτη νίκη απέναντι σε σοβαρό αντίπαλο (Νάγκετς), το 43,3% στα τρίποντα και την ουσιαστική εμφάνιση του Ουέστμπρουκ (18π., 8ρ. & 8ασ. σε 32') από τον πάγκο, καμία ομάδα δεν δύναται να στοχεύει ψηλά στην εποχή του τριπόντου, με καλύτερους μακρινούς σουτέρ της, τον ΛεΜπρόν (34,5% καριέρας), τον Λόνι Γουόκερ τον 4ο (33,8% καριέρας) και τον Όστιν Ριβς (33,2% καριέρας).

Όσον αφορά τους Dubs, μπορεί το επεισόδιο Γκριν-Πουλ να μοιάζει πλέον «μακρινό» και ο Στεφ Κάρι να έχει ξεκινήσει «ζεστός» (μ.ο. 31,0π., 6,7ρ. & 5,6ασ. με 39,5% τριπ.), ο Κλέϊ Τόμπσον, όμως, δείχνει μακριά από τον καλό του εαυτό (μ.ο. 13,0π. με 28,6% τριπ.) και το κυριότερο η άμυνα που κέρδιζε τα πρωταθλήματα, δεν είναι εκεί.

Οι «πολεμιστές» έχουν το μεγαλύτερο μέσο παθητικό στο πρωτάθλημα με μ.ο. 122,0 πόντους ανά αγώνα, κάνουν πολλά φάουλ, δέχονται πολλούς πόντους στον αιφνιδιασμό και με λίγα λόγια, έως τώρα δεν εκπέμπουν την γνωστή στόφα του πρωταθλητή που του χαρακτηρίζει τα τελευταία χρόνια.