Δεν φτιάχνεις ομάδα χωρίς τρίποντο, ακόμα και αν είχες αποφασίσει κάτι... ντροπιαστικό στο μυαλό σου!

• Οι Τζαζ δεν αστειεύονται και αυτό το οφείλουν... λιγάκι και στους Σέλτικς!
• «Τι ώρα είναι; Ώρα για... Dame χωρίς τον Λίλαρντ!»
• Η επιστροφή των Νετς στον «ορθολογισμό»
• Πως φτιάχνεις ομάδα χωρίς τρίποντο στο ΝΒΑ;

Ένα πράγμα που με εξιτάρει πολύ στο ΝΒΑ και που τα τελευταία χρόνια παρατηρείται ολοένα και πιο συχνά στην Euroleague και στην ACB, είναι ότι, ανά πάσα στιγμή, μπορούν να έρθουν τα πάνω κάτω και τα αουτσάιντερ να νικήσουν τα φαβορί!

Δηλαδή, μπορεί να είσαι οι Γουόριορς, οι Σέλτικς, οι Νετς, οι Σανς, οι Μάβερικς του «καυτού» Λούκα Ντόντσιτς (μ.ο. 34,8π., 8,2ρ. & 8,1ασ.), οι Λέικερς (εντάξει εκεί έχει αρχίσει μεγάλη κατηφόρα), οι εκπληκτικοί φέτος Καβαλίερς ή οι Μπακς του κυριαρχικού Γιάννη (μ.ο. 31,8π., 12,2 & 5,3ασ.) και να διαννύεις μεγάλη φόρμα, με τα ψέματα, όμως και χωρίς να παίξεις καλά, δεν κερδίζεις...

Πως να το κάνουμε; Αυτή η λεπτή γραμμή που χωρίζει το φυσιολογικό αποτέλεσμα από την έκπληξη, δίνει μία πολύ συναρπαστική νότα στο πρωτάθλημα και προσφέρει εντυπωσιακή εναλλαγή συναισθημάτων...

Απ' αυτή την άποψη, λοιπόν και με δεδομένο ότι κάποια στιγμή θα ερχόταν και το πρώτο εφετινό “L” για το Μιλγουόκι, «είχε το γούστο του» που αυτό συνέβη στην Ατλάντα εν τη απουσία του πρώτου σκόρερ των Χοκς (Γιανγκ μ.ο. 27,6π.).

Η άμυνα των «ελαφιών» (1η με μ.ο. 105,4π.) χαλάρωσε και δέχτηκε για πρώτη φορά περισσότερους από 115 πόντους, ο Αντετοκούνμπο με τον Χόλιντεϊ σούταραν με 47% εντός πεδιάς και συνολικά η ομάδα είχε 41,4% στα σουτ! Δεν χρειάζεται να συμβούν πολλά περισσότερα για να στραβώσει ένα ματς σε καυτή έδρα και απέναντι σε ποιοτικό αντίπαλο.

Αν κάτι, όμως, δείχνει την αξία τους και το «μέταλλό» τους, αυτό έχει να κάνει με την συνέπεια που επιδεικνύουν στις αγωνιστικές τους συνήθειες. Είτε παίζουν οι ηγέτες τους, είτε όχι! Η άρνησή τους να παρατήσουν ένα δικό τους παιχνίδι που φάνηκε να τους φεύγει μέσα από τα χέρια και η επικράτηση (136-132) επί των Θάντερ στην παράταση, δείχνει πολλά.

Κυρίως, όμως, ότι τόσο η επίδραση του Αντετοκούνμπο, όσο του coach Bud και του οργανισμού έχουν δημιουργήσει μία τόσο αποδεκτή «κουλτούρα» κι ένα τόσο ευπρόσδεκτο περιβάλλον από τους παίκτες, που η ομάδα λειτουργεί «ρομποτικά». Και σε αυτό παίζει ρόλο ότι οι 14 από τους 17 παίκτες του ρόστερ, υπήρχαν και πέρυσι!

Δεν είναι απλό να αρχίσεις την χρονιά με 9/9 (το καλύτερο ξεκίνημα μετά από 8 χρόνια στο ΝΒΑ), χωρίς τον δεύτερο σκόρερ σου (Μίντλετον) και κυρίως δεν διαθέτεις την ωριμότητα να διαχειριστείς μία τέτοια κατάσταση αν δεν έχεις δίψα για κάτι μεγάλο αλλά και αν δεν έχεις δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να υποστηρίξεις τις φιλοδοξίες σου, μετά από ένα τόσο ατυχές φινάλε όσο το περυσινό (με στόχο το repeat)!

Οι Τζαζ δεν αστειεύονται και αυτό το οφείλουν... λιγάκι και στους Σέλτικς!

Αν με το Μιλγουόκι, όμως, ασχολούμαστε και δικαίως σε καθημερινή βάση (ας είναι καλά ο «δικός μας άνθρωπος»), η ομάδα που, έως τώρα, αποτελεί την πιο ευχάριστη έκπληξη της σεζόν, δεν είναι άλλη από την Γιούτα. Αν μη τι άλλο, τo ρεκόρ 10-3 με το οποίο φιγουράρουν στην κορυφή της κατάταξης στην Δύση, είναι ένας απολογισμός που κανένας στον οργανισμό του Σολτ Λέικ Σίτι, μπορούσε να προβλέψει και να φανταστεί πριν την έναρξη της σεζόν, για τα πρώτα 12 παιχνίδια.

Τα μικρά-μεγάλα «μυστικά» που αποτυπώνουν το αγωνιστικό «θαύμα» των «Μορμόνων», εντοπίζονται πρώτον στην εμπιστοσύνη που έδειξαν στο «δεξί χέρι» του Ίμε Ουντόκα και δεύτερον στην ανάθεση σημαντικών ρόλων και την «ελευθερία» που έδωσαν σε παίκτες που μέχρι τώρα ένιωθαν αρκετά «περιορισμένοι» σε εκείνους που είχαν στις προηγούμενες ομάδες τους ή στην Τζαζ.

Με λίγα λόγια, o 34χρονος Γουίλ Χάρντι των 6 ετών προϋπηρεσίας (2015-2021) στο πλευρό του Γκρεγκ Πόποβιτς στους Σπερς και της σημαντικής συνεισφοράς στην περυσινή πορεία των Σέλτικς (όταν «έσκασε» το σκάνδαλο Ουντόκα, «τραβούσαν τα μαλλιά τους» που τον άφησαν να φύγει), είναι ο άνθρωπος που άλλαξε τα πάντα στο «μεγάλο χωριό» του ΝΒΑ. Τα αποτελέσματα αντανακλούν στην αγωνιστική εικόνα παικτών που, αν και αποδεδειγμένα έχουν τις ικανότητες, δεν είχαν βρει έως τώρα τις συνθήκες για να τις «βγάλουν».

Η αγωνιστική «έκρηξη» του Λάρι Μάρκανεν (μ.ο. 22,7π., 8,8ρ. & 2,5ασ. με 52,7% σουτ), που παίζει με κεκτημένη ταχύτητα από το Eurobasket (μ.ο. 27,9π., 8,1ρ. & 2,4ασ.) και στην 6η του σεζόν στον «άλλο πλανήτη» δείχνει ότι μπορεί να γίνει All Star, η εμπιστοσύνη στον Κόλιν Σέξτον, στον Ολίνικ, τον Βάντερμπιλτ και τον Χόρτον-Τάκερ και φυσικά η σταθερή αξία των Κόνλεϊ (μ.ο. 12,1π. & 8,0ασ.) και Κλάρκσον (μ.ο. 18,6π. & 5,2ασ.) έχουν αποδώσει καρπούς και με το παραπάνω.

«Τι ώρα είναι; Ώρα για... Dame χωρίς τον Λίλαρντ!»

Το καλό ξεκίνημα των Σανς, των Νάγκετς, των Γκρίζλις και των Νάγκετς, στην Δύση ήταν λίγο-πολύ αναμενόμενο. Αν υπάρχει μία ακόμη ομάδα, όμως, που έχει – δικαίως – στρέψει πάνω της τους προβολείς, αυτή είναι δίχως άλλο το Πόρτλαντ.

Αφότου επένδυσαν στην πίστη και στην αφοσίωση του Λίλαρντ δίνοντάς του διετή επέκταση (μέχρι το 2027) έναντι 127 εκατομμυρίων δολαρίων, οι Τρέιλ Μπλέιζερς ισοφάρισαν το καλύτερό τους ξεκίνημα από την σεζόν 2013-2014 κι εντεύθεν (όταν είχαν την ομαδάρα με Όλριτζ, Μπατούμ και Μάθιους στα «ντουζένια» τους).

Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι η ομάδα του Τσόνσεϊ Μπίλαπς μετράει 4/4 στα παιχνίδια που έχουν κριθεί από τους 4 πόντους και κάτω, χωρίς να έχει σκοράρει ακόμη νικητήριο καλάθι ο “Dame Time”. Δύο φορές ο Τζέραμι Γκραντ (με Λέικερς και με Σανς) και από μία ο Σίμονς (πάλι με Σανς) με τον Χαρτ (με Χιτ), έχουν προκαλέσει το έναυσμα για έντονους πανηγυρισμούς, ενώ ο τελευταίος είναι ο κοντύτερος παίκτης και ο μόνος με ύψος κάτω από τα δύο μέτρα (1,93), που βρίσκεται στην πρώτη 22άδα των ριμπάουντερ της λίγκας (μ.ο. 8,8).

Η επιστροφή των Νετς στον «ορθολογισμό»

H επιλογή του Μπρούκλιν να εμπιστευτεί τον Ζακ Βον και από υπηρεσιακό να του δώσει το χρίσμα του head-coach μέχρι το τέλος της σεζόν, δείχνει ότι μετά από καιρό επιστρέφει η λογική στις αποφάσεις του οργανισμού.

Μετά την κατακραυγή που υπήρξε στην κοινή γνώμη για τους χειρισμούς στην υπόθεση του Ίρβινγκ και τις αρνητικές αντιδράσεις που προέκυψαν όταν έγινε γνωστή η πρόθεσή τους να να προσλάβουν τον Ίμε Ουντόκα (ως αντικαταστάτη του Νας), αποφάσισαν να το πάρουν αλλιώς!

Η απομάκρυνση του «θεοπάλαβου» “Uncle Drew” από την ομάδα μέσω της τιμωρίας με αποκλεισμό 5 αγώνων χωρίς πληρωμή και η προσωρινή ανάθεση της τεχνικής ηγεσίας στον επί έξι χρόνια assistant-coach της ομάδας, Ζακ Βον, φαίνεται πως έφερε αποτελέσματα. Έκτοτε, οι Νετς μετρούν 3 νίκες και 2 ήττες (3-1 χωρίς τον Ίρβινγκ), ο “KD” βρίσκεται κοντά στα επίπεδα του triple-double (μ.ο. 28,4π., 8,4ρ. & 7,0ασ.) και εντελώς ξαφνικά όλοι αισθάνονται ευτυχισμένοι.

Γι' αυτό και διέκοψαν τις συζητήσεις με τον Ουντόκα και μονιμοποίησαν έναν «δικό τους» άνθρωπο. «Ξέρω πόσο σκληρά έχει δουλέψει για να φτάσει στο επίπεδο του head-coaching, καθώς και πόσο ενδιαφέρεται για την βελτίωση του κάθε παίκτη ξεχωριστά αλλά και της ομάδας στο σύνολο. Άξιζε την ευκαιρία, είμαι ευτυχισμένος για πάρτη του και ανυπομονώ να παίξω γι' αυτόν!», δήλωσε ο Κέβιν Ντουράντ μετά το triple-double (29π., 12ρ. & 12ασ.) που κατέγραψε στον «περίπατο» (112-85) του τοπικού ντέρμπι με τους Νικς. Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε δηλαδή...

Πως φτιάχνεις ομάδα χωρίς τρίποντο στο ΝΒΑ;

Στην εποχή που οι περισσότερες ομάδες του κορυφαίου πρωταθλήματος μπάσκετ σουτάρουν (αν όχι περισσότερα) τον ίδιο αριθμό τριπόντων και διπόντων ανά παιχνίδι, το να στήνει κάποιος οργανισμός ομάδα χωρίς σουτέρ τριών πόντων, ισοδυναμεί με μπασκετικό «έγκλημα»!

Σε αυτή την παγίδα έπεσε ο κατά τα άλλα συμπαθής και ικανός Ντάρβιν Χαμ, στην προσπάθειά του να πάρει την πρώτη του δουλειά σαν head-coach στον «μαγικό κόσμο». Ο πρωταθλητής του ΝΒΑ με τους Μπακς (2021), σαν ο επικεφαλής των συνεργατών του Μάικ Μπουντεχόλτζερ, ευχαρίστησε τον Ρομπ Πελίνκα για την προτίμηση στο πρόσωπό και αποδέχτηκε όλες τις επιλογές (Μπέβερλι, Γουόκερ τζούνιορ, Σρέντερ, Τοσκάνο-Άντερσον, Μπράϊαντ, Ράϊαν) του πρώην ατζέντη και νυν general manager των «λιμνανθρώπων» για την ενίσχυση της ομάδας το περασμένο καλοκαίρι.

Ποιο είναι το μέχρι στιγμής αποτέλεσμα; Οι Λέικερς του ΛεΜπρόν, του Άντονι Ντέιβις και του Ράσελ Γουέστμπρουκ έχουν το δεύτερο χειρότερο ρεκόρ στο πρωτάθλημα (2-9) και την 29η μέση αρνητική διαφορά στους αγώνες τους (μ.ο. -8,4π.), ενώ είναι 26οι στα σουτ εντός πεδιάς (44,5%) και τελευταίοι και καταϊδρωμένοι σε ευστοχία στα τρίποντα (29,3%)!

Δεν πήγε καθόλου καλά αυτό! Και μάλλον δεν πρόκειται και να πάει στο μέλλον... Ακόμη κι αν υπήρχε πλάνο για τον Βίκτορ Γουεμπανιαμά και ουσιαστικά όλοι «δούλευαν» με φόντο το tanking, κάτι που αν ήταν εφικτό (δεν είναι γιατί το εφετινό τους pick για το draft είναι unprotected στους Πέλικανς από το trade του Ντέιβις) θα ήταν ντροπή για τους πολυνίκεις μαζί με τους Σέλτικς πρωταθλητές του ΝΒΑ.