Γιατί ο Ίρβινγκ είναι ο λάθος παίκτης στην λάθος ομάδα

• Γιατί δεν βλέπω ότι το trade θα πετύχει
• Γιατί στο Μπρούκλιν ανακουφίστηκαν

Με δεδομένο ότι η μέρα ανήκει δικαιωματικά στον ΛεΜπρόν Τζέιμς και ο θόρυβος από το εξωπραγματικό του ρεκόρ (προσπέρασε τον Τζαμπάρ κι έγινε ο 1ος σκόρερ όλων των εποχών στο ΝΒΑ), θα αργήσει να κοπάσει, είπα να κάνω ένα διάλειμμα και πριν γράψω το δικό μου «πόνημα» για τον «βασιλιά» και την θέση του στην ατέρμονη συζήτηση περί G.O.A.T, να σχολιάσω το trade που έστειλε τον πιο παλαβό superstar του «μαγικού κόσμου» στο Τέξας και στην αγκαλιά του Ντόντσιτς.

Συνήθως, οι μετεγγραφικές «βόμβες» που «σκάνε» μεσούσης της περιόδου στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, προκύπτουν την παραμονή ή ακόμη και λίγες ώρες πριν εκπνεύσει η σχετική διορία. Με το εφετινό All Star Game να έχει προγραμματιστεί στο τριήμερο 17-19 Φεβρουαρίου (Σολτ Λέικ Σίτι), η συγκεκριμένη ημερομηνία είχε οριστεί για τις 9 του ίδιου μήνα, καθώς παραδοσιακά το ΝΒΑ «τοποθετεί» χρονικά τη λήξη των ανταλλαγών περίπου μία εβδομάδα πριν την διακοπή για ετήσια γιορτή της λίγκας.

Φέτος, λοιπόν, το «μπαμ» έγινε μερικά εικοσιτετράωρα νωρίτερα και σε χρόνο dt (κυριολεκτικά όμως) μετά την ξαφνική δημοσιοποίηση της επιθυμίας του Καϊρί Ίρβινγκ να παραχωρηθεί άμεσα από τους Νετς, γιατί – όπως διαμήνυσε στους ανθρώπους της ομάδας – σε αντίθετη περίπτωση θα καθόταν σπίτι του μέχρι το τέλος της σεζόν, οπότε και τελειώνει το συμβόλαιό του.

Η οριστική ρήξη στις σχέσεις του “Uncle Drew” με το Μπρούκλιν προέκυψε μετά το «ναυάγιο» των συνομιλιών ανάμεσα στις δύο πλευρές για την υπογραφή νέου πολυετούς συμβολαίου. Στις αρχές του χρόνου, η μητριά του 30χρονου superstar, Σετέλια Ράϊλι-Ίρβινγκ, που εδώ και έναν χρόνο έχει αναλάβει την εκπροσώπησή του, είχε κάνει μία πρώτη κρούση στο front-office της ομάδας, αλλά μετά από «ντιρεκτίβα» του ιδιοκτήτη Τζο Τσάι, οι Νετς τον κρατούσαν για σχεδόν έναν μήνα στο “hold”, εκπέμποντας μία προσωρινή απροθυμία για μακροπρόθεσμη δέσμευση.

Από την μία πλευρά δεν ήθελαν να βιαστούν και από την άλλη, ήθελαν να σιγουρευτούν ότι ο Ίρβινγκ θα μπορούσε να διατηρήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα την αγωνιστική του αξιοπιστία και να αποδώσει σε υψηλό επίπεδο, χωρίς να μπλέξει σε διαμάχες και εξωαγωνιστικές κόντρες. Όπως τα αντισημιτικά σχόλια που έκανε τον περασμένο Νοέμβριο και προκάλεσαν σάλο σε όλη την Αμερική, προκαλώντας τον αποκλεισμό του για 5 παιχνίδια.

Όπως γίνεται αντιληπτό, μόλις έγινε γνωστή η επιθυμία του για ανταλλαγή και ο «εκβιασμός» του στην περίπτωση που το αίτημά του δεν γινόταν αποδεκτό, τότε αυτομάτως ο 8 φορές All Star και πρωταθλητής του ΝΒΑ με τους Καβαλίερς (2016), έγινε persona non grata όχι μόνο για τον οργανισμό, αλλά περισσότερο για τους συμπαίκτες του. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο παίκτης τοποθετήθηκε αμέσως στην λίστα των τραυματιών, ενώ ειδοποιήθηκε να μην πλησιάσει το γήπεδο και τα αποδυτήρια και να στείλει κάποιον δικό του για να πάρει τα πράγματά του από το προπονητικό κέντρο.

Η ανυπομονησία των Νετς να απαλλαγούν μία και έξω από τον προβληματικό και εγωπαθή σαν χαρακτήρα Καϊρί, αποτελεί την εξήγηση για την συμφωνία-“express” που έκαναν για την παραχώρησή του. Ήταν πρωί της Κυριακής (05/02), όταν οι Μάβερικς επικοινώνησαν μαζί τους για να ανιχνεύσουν το έδαφος και απόγευμα της ίδιας μέρας όταν ο «γκουρού» ρεπόρτερ του ESPN, Έϊντριαν Βονιαρόφσκι «τουίταρε» όχι απλά ότι η μετακόμιση στο Ντάλας θα πρέπει να θεωρείται τελειωμένη αλλά αποκάλυψε και όλες τις λεπτομέρειες του trade!

Kάπως έτσι, λοιπόν, τα ξημερώματα της Πέμπτης (09/02) στο Λος Άντζελες (η τραγική ειρωνεία είναι ότι οι Λέικερς τον ήθελαν και ο “King James” δήλωσε απογοητευμένος με την έκβαση της υπόθεσης), αρχίζει η εποχή του διδύμου Ντόντσιτς-Ίρβινγκ και η προσπάθεια της ομάδας του Τζεϊσον Κιντ να μετατραπεί σε διεκδικήτρια του τίτλου! Ποιος είναι όμως ο πραγματικός «κερδισμένος» αυτής της ανταλλαγής και πόσο η προσθήκη του κορυφαίου ίσως ball handler στο ΝΒΑ, θα απελευθερώσει ουσιαστικά τον Σλοβένο ηγέτη των Μαβς και θα βελτιώσει τις πιθανότητες της ομάδας του Τεξας να διεκδικήσει το πρωτάθλημα;

Γιατί δεν βλέπω ότι το trade θα πετύχει

Ας τα πάρουμε με την σειρά. Δε νομίζω να υπάρχει άνθρωπος που αγαπά το μπάσκετ και το παρακολουθεί στενά που να μην θεωρεί τον Καϊρί ασύλληπτο παιχταρά! Ο τύπος τα έχει όλα! Πέρα από το αυθεντικό ταλέντο, έχει δουλέψει υπερβολικά πολύ πάνω στα προσόντα του και τα έχει εξελίξει στον μέγιστο βαθμό, έχει τρομερά ανταγωνιστικό χαρακτήρα, είναι νικητής και σε επίπεδο αγωνιστικών χαρακτηριστικών έχει τα συστατικά που επιτρέπουν σε έναν undersized (1,88) shooting-guard, να μην μαρκάρεται.

Ταχύτητα, έκρηξη, αλλαγή κατεύθυνσης, σουτ μετά από ντρίμπλα, διείσδυση, χειρισμό της μπάλας που μπορεί να ζαλίσει τον προσωπικό του αντίπαλο, τι να πρωτογράψω; Ταυτόχρονα, είναι ένας παίκτης που θέλει για πολύ χρόνο την μπάλα στα χέρια του και το παιχνίδι του εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την δική του δημιουργία για τον εαυτό του.

Σαν χαρακτήρας, όμως, έχει ένα τεράστιο και μη διαχειρίσιμο «εγώ», νομίζει ότι όλος ο κόσμος γυρίζει γύρω του (αλλά και ότι η γη είναι επίπεδη!) και είναι τόσο εκρητική προσωπικότητα, που όσο αποδεκτός είναι στο μπασκετικό κομμάτι, άλλο τόσο και περισσότερο αντιπαθής γίνεται ενώπιον των συμπαικτών του. Οι δηλώσεις που έκανε κατά την παρουσίασή του από τους Μάβερικς και οι αιχμές που άφησαν αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.

Θυμηθείτε ότι έναν χρόνο μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος με τους Καβαλίερς (2016), ζήτησε να φύγει γιατί δεν μπορούσε να αντέξει ότι ο ΛεΜπρόν είναι μεγαλύτερο μέγεθος απ' αυτόν.

Συνυπολογίστε ότι η αγωνιστική άνοδος των Σέλτικς άρχισε μόλις έφυγε με προορισμό το Μπρούκλιν (2019). Και φυσικά λάβετε υπ' όψιν σας, ότι ο λόγος που ο επίσης εγωπαθής Χάρντεν «χάλασε» το τρίο στους Νετς και πήγε στην Φιλαντέλφια, είχε να κάνει με το ότι δεν μπορούσε να κάνει «χωριό» με τον “Uncle Drew”, που στην πρώτη σεζόν μετά τον covid-19 έπαιζε μόνο στα εκτός έδρας ματς, επειδή ήταν κατά του εμβολίου.

Σκεφτείτε, λοιπόν, έναν τέτοιο παίκτη που σε όλη του την καριέρα αγωνίζεται σαν combo-guard και είναι περισσότερο σκόρερ και λιγότερο δημιουργός αλλά και ελάχιστα ομαδικός, δίπλα στον Λούκα Ντόντσιτς, που πέραν του ότι βρίσκεται στο απόλυτο peak και ανάμεσα στους υποψηφίους για το βραβείο του MVP της κανονικής περιόδου, είναι το απόλυτο «αφεντικό» των Μάβερικς.

Ποιος εκ των δύο θα έχει περισσότερο την μπάλα στα χέρια του; Πως θα αντιδράσει ο Ίρβινγκ αν ο Σλοβένος, ο Κιντ και οι υπόλοιποι παίκτες της ομάδας του περάσουν μηνύματα για step-back στον ρόλο που είχε συνηθίσει; Και τι θα γίνει στα αποδυτήρια αν ο Καϊρί εκραγεί και εκφράσει (το συνηθίζει) την δυσαρέσκειά του για την εξέλιξη των πραγμάτων; Θα θελήσει ο “Luka Magic” να κάνει εκείνος την υποχώρηση και να γίνει περισσότερο faclitator από σκόρερ;

Ότι θα υπάρξουν βραδιές που θα χαθεί η μπάλα από την συνεργασία των δύο superstars με αποτέλεσμα μεγάλες νίκες, ναι θα υπάρξουν! Ωστόσο, σε βάθος χρόνου και μετά τις πρώτες δυσκολίες, δεν βλέπω πως θα βρεθεί ο τρόπος για να υπάρξει συνέπεια στην αγωνιστική βελτίωση της ομάδας. Προσωπικά πιστεύω ότι ένας παίκτης ρακέτας, που αρέσκεται να κυριαρχεί περισσότερο υποδεχόμενος την μπάλα και λιγότερο δημιουργώντας για τον εαυτό του, θα ταίριαζε περισσότερο στο Ντάλας με βάση τον τρόπος που παίζει ο Ντόντσιτς.

Επιπροσθέτως, ο περιορισμός που προκύπτει από το status του συμβολαίου του Ίρβινγκ, αναγκάζει τους Μάβερικς να του δώσουν διετή επέκταση της τάξεως των 78,6 εκ.$! Μέχρι το καλοκαίρι του 2025, οπότε και θα μείνει ελεύθερος. Στην off-season δηλαδή, την οποία είχαν κυκλώσει για να προσελκύσουν έναν δυνατό free agent για να αυξήσουν τις πιθανότητες ανανέωσης του τρέχοντος συμβολαίου του Ντόντσιτς (εκπνέει το 2026 με δική του option μέχρι το 2027).

Γιατί στο Μπρούκλιν ανακουφίστηκαν

Πολύ απλά γιατί μπορούν πλέον να επικεντρώσουν το παιχνίδι τους στον Ντουράντ (όταν επιστρέψει) αλλά και γιατί έχουν πλέον τα «εργαλεία» για να ενορχηστρώσουν μία ομάδα με πιο αξιόπιστη συνέπεια. Στο πλευρό του Λούκα, ο Ντίνγουιντι απέδειξε ότι μπορεί να σκοράρει και χωρίς τον Ίρβινγκ στο Μπρούκλιν, θα είναι παραγωγικός και συνάμα δημιουργικός με μικρότερο συμβόλαιο, εκπέμποντας πολύ λιγότερη ανασφάλεια στον οργανισμό.

Συν τοις άλλοις, θα υπάρξει χώρος και χρόνος για τον 21χρονο ανερχόμενο Καμ Τόμας, που στα τρία ματς μετά την αποχώρηση του Καϊρί, έχει καταγράψει αδιανόητα νούμερα (μ.ο. 44,6π., 4,7ρ. & 3,7ασ. με 56% τριπ.).

Η απόκτηση του Φίνεϊ-Σμιθ δίνει στον Ζακ Βον την πολυτέλεια για ένα ποιοτικό σχήμα (Ντίνγουιντι, Ντουράντ, Φίνει-Σμιθ, Ο'Νιλ και Κλάξτον) που θα μπορεί να τελειώνει τα ματς χωρίς τον άστοχο στις βολές Μπεν Σίμονς (οι αντίπαλες ομάδες τον σημαδεύουν) και να έχει μία πεντάδα με τέσσερις παίκτες που μπορούν να σουτάρουν από μακριά!

Πάνω απ' όλα, όμως, γιατί πλέον δεν έχουν να αντιμετωπίσουν έναν σχεδόν καθημερινό «πονοκέφαλο» στον ξύπνιο τους και έναν «εφιάλτη» στον ύπνο τους!