Μάτζικ: Υπέφεραν, αλλά... ανθίζουν με υπομονή (vid)

• Tα τελευταία χρόνια ήταν δύσκολα
• Το Ορλάντο που ξέρατε, ξεχάστε το
• Ο Βάγκνερ, ο Μπανκέρο και τα άλλα τα παιδιά

Αν κάποιος στο ξεκίνημα της σεζόν έλεγε πως οι Μάτζικ θα ήταν δεύτεροι στην Ανατολή τέλη Νοέμβρη, σίγουρα θα τον περνούσαν για τρελό. Όμως το Ορλάντο δεν ασχολείται με τον... περίγυρο, δουλεύει σκληρά και αποτελεί την έκπληξη της σεζόν στο ΝΒΑ, παίζοντας ωραίο μπάσκετ και έχοντας ένα ρόστερ με μπόλικο ταλέντο.

Το Gazzetta στέκεται στους Μάτζικ, οι οποίοι δυσκολεύτηκαν πολύ τα τελευταία χρόνια, ωστόσο είχαν την απαραίτητη υπομονή και με πρόγραμμα... ανθίζουν.

Tα τελευταία χρόνια ήταν δύσκολα

Οι Μάτζικ υπέφεραν τις τελευταίες σεζόν και αδυνατούσαν να ψάξουν κάτι μεγάλο. Ήταν ανήμποροι να μπουν ακόμα και στα play-offs και όταν έμπαιναν, απογοήτευαν, αφού δεν μπορούσαν να συγκριθούν με τις καλές ομάδες της Ανατολής. Από τη σεζόν 2012-13 μέχρι και πέρυσι, το Ορλάντο μπήκε στην postseason μόλις δύο φορές.

Το 2019 όπου έχασε άνετα με 4-1 στον πρώτο γύρο από τους μετέπειτα πρωταθλητές του ΝΒΑ, τους Ράπτορς του Λέοναρντ και του Λάουρι. Το 2020 βρέθηκε στα play-offs στη φούσκα του Ορλάντο, αλλά και εκεί οι Μπακς ήταν ανυπέρβλητο εμπόδιο. Αποκλεισμός με 4-1 και αντίο postseason.

Τις υπόλοιπες εννιά σεζόν, βρέθηκαν από την 13η μέχρι και την 15η θέση της Ανατολής. Ποτέ δεν μπόρεσαν να πάνε παραπάνω από την 13η θέση, κάτι που δείχνει για την δυναμική τους. Έλειπε η ελπίδα, το όραμα. Όμως σιγά σιγά μετά τη... μπόρα εμφανίστηκε το ουράνιο τόξο στον ουρανό του Ορλάντο.

Το Ορλάντο που ξέρατε, ξεχάστε το

Το έργο φαίνεται να αλλάζει φέτος, αφού στο Ορλάντο γίνεται εξαιρετική δουλειά, η οποία φαίνεται στο παρκέ. Αυτή τη στιγμή οι Μάτζικ φιγουράρουν στην 2η θέση της Ανατολής με ρεκόρ 13-5, όντας πίσω μόνο από τους Σέλτικς. Μάλιστα τα καταφέρνουν περίφημα στην έδρα τους, εκεί όπου έχουν 8 νίκες και 2 ήττες.

Το Ορλάντο που ξέρατε, ξεχάστε το. O Tζαμάλ Μόσλεϊ βλέπει το πλάνο του να αποδίδει και τους παίκτες του να απολαμβάνουν το παιχνίδι. Όπως έγινε και κόντρα στους Γουίζαρντς, όπου οι Άντονι και Σαγκς έβγαλαν ένα τρελό alley oop που θύμισε την legendary φάση του Γουέιντ με τον ΛεΜπρόν στο Μαϊάμι.

Αυτή τη στιγμή το Ορλάντο είναι η δεύτερη καλύτερη ομάδα του ΝΒΑ στα κλεψίματα, κάτι που δείχνει την προσήλωση του στην άμυνα και ειδικότερα στην περιφερειακή άμυνα. Έχει αρκετούς παίκτες που βάζουν δυνατά τα χέρια τους στη μπάλα, ενώ είναι ένα βήμα πριν τον αντίπαλο επιθετικό για να κλέψουν και να φύγουν στο ανοιχτό γήπεδο. Επιπλέον είναι δεύτερο στη λίστα με τις βολές που επιχειρεί, αφού έχει 27.8 ανά ματς. Έχει τον τρόπο να πηγαίνει στη γραμμή της φιλανθρωπίας και να φθείρει συνεχώς τους αντιπάλους του.

Σημαντικό ότι διαθέτει και την 5η καλύτερη άμυνα στη λίγκα, αφού δέχεται 107.4 πόντους ανά παιχνίδι. Το Ορλάντο είναι προσηλωμένο στον στόχο και παρά το επιθετικό ταλέντο των παικτών του, δεν παραμελεί την αμυντική λειτουργία.

Ο Βάγκνερ, ο Μπανκέρο και τα άλλα τα παιδιά

Το Ορλάντο είναι μια ομάδα με μπόλικο ταλέντο. Νεανικό σύνολο με μεγάλες φιλοδοξίες με παίκτες που συνεχώς εξελίσσονται και φέτος το χαίρονται λίγο παραπάνω. Οι Μάτζικ έχουν αρκετούς πρωταγωνιστές στη σεζόν που διανύουμε.

Αρχικά ο βελτιωμένος Πάολο Μπανκέρο που είναι πρώτος σκόρερ της ομάδας με 19.8 πόντους, πρώτος πασέρ με 4.6 ασίστ ανά ματς και δεύτερος ριμπάουντερ με 6.5 ριμπάουντ, αλλά και 44% στο τρίποντο. Εξαιρετικός και ο Φραντζ Βάγκνερ που μετρά 19.5 πόντους και 5.6 ριμπάουντ. Mάλιστα κόντρα στην Γουάσινγκτον έγινε ο τρίτος παίκτης στην ιστορία των Μάτζικ με 30άρα και 70%+ στα σουτ σε ένα ματς.

Από κοντά και ο κομβικός Κόουλ Άντονι με 15 πόντους, 4.6 ριμπάουντ και 3.6 ασίστ. Από τον πάγκο έρχεται ο αδερφός του Φραντζ, ο Μόριτζ Βάγκνερ και προσφέρει 12.4 πόντους και 4.5 ριμπάουντ κατά μέσο όρο. Εξαιρετική δουλειά στην περιφέρεια κάνουν και οι Τζέιλεν Σαγκς και Μαρκέλ Φουλτζ.

Ο Βέντελ Κάρτερ λείπει, αλλά όσο έπαιξε, είχε 9.4 πόντους και 8.6 ριμπάουντ, ενώ το δικό τους λιθαράκι βάζουν οι Μπιτάτζε, Χάρις, Ίνγκλς και Άιζακ. Όλοι τους ακολουθούν πιστά το πλάνο και το Ορλάντο κάνει όνειρα play-offs, δείχνοντας πως το μέλλον του ανήκει. Το Ορλάντο μετά από πολλά χρόνια, χαίρεται το μπάσκετ και αυτό βγαίνει προς τα έξω. Η παρέα του Μπανκέρο και του Βάγκνερ το διασκεδάζει και η χαρά φέρνει νίκες και αποτελέσματα. Μια ομάδα που υπέφερε, αλλά πλέον ανθίζει με επιμονή και υπομονή.