Μπακς, Απόλυση Γκρίφιν: Η διόρθωση ενός καλοκαιρινού λάθους, πριν είναι πολύ αργά!

• Ποιος ήταν ο Γκρίφιν πριν αναλάβει τους Μπακς
• Η πρόσληψή του με τις «ευλογίες» των Γιάννη και Μίντλετον
• Γιατί το trade του Λίλαρντ προσέθεσε «δυσβάσταχτο βάρος» στον Γκρίφιν!
• Το δίλημμα «άμυνα ή επίθεση;» και το πρόβλημα της διαχείρισης και της έμπνευσης
• Οι πρώτοι τριγμοί και η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι!
• Το προφίλ του αντικαταστάτη

Στα μέσα του περασμένου Ιουνίου, όταν ο Γιάννης Αντετοκούνμπο εμφανίστηκε στο ΣΕΦ για να παρακολουθήσει από τα court seats τον 3ο τελικό των playoffs, είχα προς στιγμήν εκπλαγεί αντικρίζοντας την σωματική διάπλαση ενός εκ των ανδρών που τον συνόδευαν.

Αναγνωρίζοντας τον bodyguard που βρίσκεται συνεχώς στο πλευρό του και τον συνοδεύει σχεδόν στα περισσότερα ταξίδια του εκτός Αμερικής, μου έκανε αρχικά εντύπωση το ότι εκείνη την φορά πλαισιωνόταν από έναν πολύ πιο θηριώδη τύπο, οι οποίοι μαζί τους προπονητές Τζος Όπενχάιμερ και Βιν Μπέικερ (που τον ακολουθούν τα καλοκαίρια και ασχολούνται με τον ατομική του εκγύμναση), κάθονταν δίπλα του και παρακολουθούσαν το ματς Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού.

Επειδή η φυσιογνωμία του μου φαινόταν ελαφρώς οικεία και λίγες μέρες νωρίτερα οι Μπακς είχαν παρουσιάσει τον νέο τους προπονητή, στο ημίχρονο του αγώνα τον “γκούγκλαρα” και συνειδητοποίησα ότι ο γεροδεμένος άνδρας που βρισκόταν στο πλευρό του, ήταν ο αντικαταστάτης του Μπαντ Μπουντενχόλτζερ!

Ποιος ήταν ο Γκρίφιν πριν αναλάβει τους Μπακς

Ο Έϊντριαν Γκρίφιν, βλέπετε, δεν ήταν ποτέ ο παίκτης που έκανε κάποια αξιοσημείωτη καριέρα και στα 9 χρόνια που πάτησε στα παρκέ του ΝΒΑ (1999-2008) ήταν ένας αμυντικογενής ρολίστας που τελείωσε την καριέρα του περνώντας λίγο-πολύ απαρατήρητος (μ.ο. 4,0π., 3,2ρ. & 1,4ασ. σε 16,8’) σε Σέλτικς, Μάβερικς, Ρόκετς, Μπουλς και Σουπερσόνικς.

Σχεδόν αμέσως αφότου κρέμασε την φανέλα του, σε ηλικία 34 ετών, αφοσιώθηκε στην προπονητική και το καλοκαίρι του 2008 εντάχθηκε στο προπονητικό επιτελείο των Μπακς, μετά από εισήγηση του τότε head coach, Σκοτ Σκάιλς και στο Μιλγουόκι γνωρίστηκε με τον νυν general manager της ομάδας και τότε νεόκοπο στέλεχος του front office, Τζον Χορστ.

Έκτοτε, πέρασαν 15 χρόνια στην διάρκεια των οποίων ο 49χρονος σήμερα απόφοιτος του Σίτον Χολ, εργάστηκε ως βοηθός προπονητή στο Σικάγο, στο Ορλάντο, στην Οκλαχόμα Σίτι και στο Τορόντο, όπου και ήταν ο top assistant του Νικ Νερς στην ομάδα που κατέκτησε το πρωτάθλημα απέναντι στους Γουόριορς (2019).

Η πρόσληψή του με τις «ευλογίες» των Γιάννη και Μίντλετον

Το πλάνο που παρουσίασε στους Μπακς, που τον πέρασαν από συνέντευξη τον περασμένο Μάιο και τον προσέλαβαν μετά και την σύμφωνη γνώμη του Γιάννη Αντετοκούνμπο και τους Κρις Μίντλετον (ήταν παρόντες στην συνάντηση), έβαλε τέλος σε ένα σερί 14 αποτυχημένων ευκαιριών που είχε τα προηγούμενα 13 χρόνια, για να πάρει την θέση του head coach στο ΝΒΑ!

Η απόφαση των «ελαφιών» να τον επιλέξουν αντί του πρώην προϊστάμενού του, Νικ Νερς που τότε ο βασικός του ανταγωνιστής για την θέση και εν συνεχεία ανέλαβε την τεχνική ηγεσία των Σίξερς, εξέπληξε πολλους! Και ο βασικός λόγος ήταν ότι Γκρίφιν δεν είχε δουλέψει ποτέ ξανά ως πρώτος προπονητής...

Η θετική άποψη που σχημάτισαν για εκείνον ο Γιάννης και ο Κρις, όμως, έπαιξε καταλυτικό ρόλο σε συνδυασμό με το ότι εκείνη την περίοδο, κανείς στον οργανισμό του Μιλγουόκι δεν μπορούσε να γνωρίζει ποιοι θα είναι οι στόχοι της νέας σεζόν... Ο καλοκαιρινός σχεδιασμός, άλλωστε, είχε δύο άμεσες εκκρεμότητες: την ανανέωση των free agents, Μίντλετον και Λόπεζ, την ίδια ώρα που οι οιωνοί για την στάση του “Greek Freak” ως προς το κομμάτι της επέκτασης του συμβολαίου, δεν ήταν θετικοί!

Υπό τις παραπάνω συνθήκες, λοιπόν, οι Μπακς αποφάσισαν να δώσουν το χρίσμα σε έναν rookie coach που είχε την φήμη του σπεσιαλίστα της άμυνας, θεωρώντας ότι δύσκολα θα είναι σε θέση να προσεγγίσουν τη νέα σεζόν με βασικό στόχο την κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Γιατί το trade του Λίλαρντ προσέθεσε «δυσβάσταχτο βάρος» στον Γκρίφιν!

Τα δεδομένα, όμως, άλλαξαν άρδην λίγο πριν την έναρξη του training camp, όταν και προέκυψε η προοπτική απόκτηση του Λίλαρντ. Εν τω μεταξύ, ο Μίντλετον με τον Λόπεζ είχαν ανανεώσει και η ολοκλήρωση του trade που έφερε τον “Dame Time” στο Μιλγουόκι, ήταν η κίνηση που έπεισε τον Αντετοκούνμπο ότι δεν χρειάζεται να περιμένει μέχρι το ερχόμενο καλοκαίρι, ώστε αν έμενε, να έπαιρνε έναν χρόνο παραπάνω αλλά και περισσότερα εγγυημένα χρήματα στο νέο του συμβόλαιο με τους Μπακς.

Η υπογραφή του στην τριετή επέκταση που έπρεπε να υπογραφεί πριν την έναρξη της σεζόν, του βγήκε αβίαστα και αποτέλεσε επιβράβευση για τις προσπάθειες του οργανισμού να τον πλαισιώσει με έναν «πεινασμένο» superstar πρώτου μεγέθους, αυξάνοντας τις πιθανότητες διεκδίκησης του τίτλου!

Όπως γίνεται αντιληπτό, όμως, πριν καν αρχίσει η σεζόν, οι στόχοι και το αγωνιστικό προφίλ της ομάδας άλλαξαν και το βάρος που έπεσε εντελώς ξαφνικά πάνω στους ώμους του άπειρου 49χρονου τεχνικού από την Ουιτσίτα του Κάνσας, έγινε ασήκωτο.

Η αποχώρηση του Τζρου Χόλιντεϊ, αυτομάτως αφαίρεσε από την πεντάδα τον καλύτερο αμυντικό της guard και η ταυτόχρονη προσθήκη των Λίλαρντ και Μπίσλι (3ος πιο εύστοχος παίκτης του ΝΒΑ, φέτος στα τρίποντα με 46,9%), που έχουν ξεκάθαρα επιθετικό προσανατολισμό, κατέστησε την ομάδα περισσότερη ευάλωτη στην άμυνα!

Το δίλημμα «άμυνα ή επίθεση;» και το πρόβλημα της διαχείρισης και της έμπνευσης

Η αλήθεια είναι, βέβαια, ότι όταν σου προσφέρεται η ευκαιρία να πραγματοποιήσεις μία τόσο πολύπλοκη και δύσκολη ανταλλαγή όσο αυτή του Λίλαρντ από το Πόρτλαντ και να αποκτήσεις έναν παίκτη τέτοιου βεληνεκούς, είναι προφανές ότι μπαίνεις στην διαδικασία να επιλέξεις μεταξύ άμυνας κι επίθεσης!

Στα τέλη του περασμένου Σεπτεμβρίου, λοιπόν, τα «ελάφια» αποφάσισαν να πατήσουν το κουμπί της επιθετικής εκτόξευσης και της αυτόματης μετατροπής του σε διεκδικητές του τίτλου, χωρίς να έχουν πολλά περιθώρια να ζυγίσουν το αν ο Άντριαν Γκρίφιν είχε τον χαρακτήρα και το ειδικό βάρος πρώτον για να διαχειριστεί μεγάλες προσωπικότητες και κατά δεύτερον να τους πείσει να παίξουν άμυνα!

Κάπως έτσι και ειδικότερα μετά τον τραυματισμό του Τζέι Κράουντερ (είχε προηγηθεί και ο τσακωμός του και η παραίτηση του πρώτου βοηθού του και υπευθύνου για την επίθεση, Τέρι Στοτς, εξέλιξη που δεν άρεσε καθόλου στον Λίλαρντ), ο Έϊντριαν Γκρίφιν άρχισε να βιώνει τα μεγάλα ζόρια.

Το Μιλγουόκι μπορεί να κέρδιζε και να ήταν σταθερά στην κορυφή της Σέντραλ και στην 2η θέση της Ανατολής, η απόδοσή του, όμως και ειδικότερα η ανυπαρξία του στην άμυνα (25ο σε όλο το ΝΒΑ) δεν έπειθε κανέναν.

Με το δίδυμο Γιάννη και Λίλαρντ, άλλωστε, με τους Μίντλετον, Μπίσλι και Λόπεζ στην πεντάδα και με ένα από τα ευκολότερα προγράμματα με πολλά εντός έδρας παιχνίδια, δεν ήταν δα και τόσο δύσκολο να σκοράρει περισσότερους πόντους (1η επίθεση με μ.ο. 124,6π.) απ’ όσους δέχεται και να κερδίζει τα περισσότερα παιχνίδια.

Οι πρώτοι τριγμοί και η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι!

Κάπως έτσι, η ανησυχία και ο προβληματισμός που προκάλεσε αρχικά η σχετικά ψυχρή και επαγγελματική στάση που κρατούσαν από την αρχή της σεζόν οι βετεράνοι της ομάδας απέναντι στον προπονητή, δεν πήραν μεγάλες διαστάσεις.

Η κατάσταση, όμως, άρχισε να χειροτερεύει όταν οι Μπακς ηττήθηκαν καθαρά από τους Πέισερς στον ημιτελικό του In Season Tournament (Λας Βέγκας) και ο Μπόμπι Πόρτις «τα έχωσε» ανοιχτά στον coach για το ελλιπές επιθετικό πλάνο και άρχισε να δυσκολεύει όταν η Ιντιάνα κατέγραψε την 3η και τη 4η εφετινή της νίκη απέναντι στο Μιλγουόκι, σε διαδοχικά παιχνίδια που έγιναν στις αρχές Γενάρη με διαφορά μίας μέρας!

Από εκείνο το σημείο και μετά και στην διάρκεια των δύο τελευταίων εβδομάδων, ο general manager, Τζον Χορστ και ο assistant του, Μιλτ Νιούτον, αποφάσισαν να παρακολουθούν ανελλιπώς τις προπονήσεις και να ακολουθούν την αποστολή σε όλα τα εκτός έδρας παιχνίδια, ώστε να αποκτήσουν ιδία άποψη για το αν ο coach Γκρίφιν είναι σε θέση να γεφυρώσει το χάσμα που είχε δημιουργηθεί με τους παίκτες και κατ’ επέκταση να τους εμπνεύσει στο κομμάτι της άμυνας.

• Μπακς: Χρειάστηκαν 2,5 μήνες για το πρώτο πραγματικό “statement” της σεζόν!

Το πρόσφατο τριήμερο στο Ντιτρόιτ, όπου τα «ελάφια» έπαιξαν όσο χρειαζόταν για να νικήσουν δις την χειρότερη ομάδα του εφετινού πρωταθλήματος, αποτέλεσαν την σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Οι επικεφαλής του front office πείστηκαν ότι οι παίκτες είχαν πλέον χάσει την πίστη τους και αποσύρει την εμπιστοσύνη τους από τον προπονητή και ότι η αλλαγή ήταν επιβεβλημένη.

Η επιστροφή της ομάδας στην βάση της επιτάχυνε τις διαδικασίες απομάκρυνσης μίας επιλογής, που ακριβώς επειδή φαινόταν εδώ και καιρό ότι είναι λανθασμένη, έπρεπε να διορθωθεί πριν είναι αργά. Και πριν χαθεί το τρένο της όποιας επαναφοράς μπορεί να γίνει στις εργοστασιακές αμυντικές ρυθμίσεις.

Το προφίλ του αντικαταστάτη

Για να επιτευχθεί αυτό, άλλωστε, ο διάδοχός του πρέπει να είναι μπαρουτοκαπνισμένος, έμπειρος και να κερδίσει με το «καλησπέρα» τον σεβασμό των πρωτοκλασάτων παικτών.

Αυτός είναι και ο λόγος, που όλα συγκλίνουν στην πρόσληψη του Γκλεν “Ντοκ” Ρίβερς, που πέραν της επικοινωνιακής του ικανότητας και της καθολικής του αναγνώρισης στον «μαγικό κόσμο» του ΝΒΑ (πρωταθλητής με τους Σέλτικς το 2008), έχει και σύνδεση με την τοπική κοινωνία, από την κολεγιακή του θητεία στο Μαρκέτ (1980-1983).

Ο Έϊντριαν Γκρίφιν αποχαιρετά έχοντας το 3ο καλύτερο ρεκόρ (69,8% με 30-13) προπονητή που απολύεται μεσούσης της περιόδου! Όχι τίποτε άλλο, αλλά οι ομάδες των δύο συναδέλφων του που έφυγαν με υψηλότερο ποσοστό επιτυχίας (ο Ντέιβιντ Μπλατ το 2016 στους Καβαλίερς με ρεκόρ 30-11 και ο ΜακΚίνει την σεζόν 1979-80 στους Λέικερς με 10-4) κατέκτησαν το πρωτάθλημα με τους Τάϊρον Λου και Πολ Ουέστχεντ στον πάγκο αντίστοιχα...