Ρόουζ: Ένα υπέροχο τριαντάφυλλο με τεράστιο... what if (vid)

• Τα μαγικά χρόνια στο Σικάγο
• Ιστορικό βραβείο MVP
• H χρονιά της κατάρας
• Η δεύτερη... ατυχία που έδειχνε τι θα ακολουθούσε
• Ένα από τα μεγαλύτερα «what if» όλων των εποχών

Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν. Έτσι έγινε και με την περίπτωση του Ντέρικ Ρόουζ που αποσύρθηκε από το μπάσκετ, χτυπημένος από σοβαρούς τραυματισμούς κατά τη διάρκεια της καριέρας του.

• Το συγκινητικό γράμμα του Ρόουζ: «Ευχαριστώ πρώτη μου αγάπη, για πάντα δικός σου»

Ο D-Rose πρόλαβε να μας χαρίσει αρκετές στιγμές μαγείας όσο αγωνιζόταν και το Gazzetta γράφει για τη σχέση που ανέπτυξε με το Σικάγο και τους έκανε να πιστέψουν ξανά μετά την εποχή Τζόρνταν, ενώ ξετυλίγει το... κουβάρι των σοβαρών τραυματισμών του.

The kid from Englewood turned into a Chicago legend. pic.twitter.com/7242npXkRU

— Chicago Bulls (@chicagobulls) September 26, 2024

Τα μαγικά χρόνια στο Σικάγο

Όταν υπηρετεις μια ομάδα με αφοσίωση και σεβασμό, όταν τους δίνεις όλη σου την καρδιά, ο κόσμος της δεν θα το ξεχάσει ποτέ. Ο Ντέρικ Ρόουζ έζησε μαγικά χρόνια στο Σικάγο, δεν σταμάτησε να σηκώνει μια πόλη στο πόδι να της δίνει ελπίδα με τα όσα έκανε στο παρκέ. Όμως οι τραυματισμοί τον... τσάκισαν, δεν τον άφησαν να παραμείνει για χρόνια στην κορυφή, δεν του επέτρεψαν να φέρει έναν τίτλο στην πόλη, η οποία τον περιμένει πως και πως από τότε που σταμάτησε ο GOAT, ο άχαστος σε τελικούς, Μάικλ Τζόρνταν.

Ο Ντέρικ Ρόουζ δεν ήταν απλά ένας ταλαντούχος παίκτης. Ήταν έτοιμος για να φτάσει στην κορυφή. Oι Μπουλς τον επέλεξαν στο Νο.1 του draft το 2009 και πίστεψαν σε αυτόν. Ο «D-Rose» έκανε πράματα και θάματα στο NCAA την προηγούμενη σεζόν, καθώς οδήγησε το Μέμφις στον τελικό, εκεί όπου τελικά δεν τα κατάφερε κόντρα στους Jayhawks. Φανέρωσε τα πρώτα δείγματα γραφής με τους 14.9 πόντους, τις 4.7 ασίστ και τα 4.5 ριμπάουντ.

Το Σικάγο, η πόλη στην οποία γεννήθηκε του έδωσε την ευκαιρία να εισβάλλει για τα καλά στον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ. Ό Ρόουζ έπιασε την ευκαιρία από τα μαλλιά στην rookie του σεζόν και όλα μαρτυρούσαν πως αυτός ο τύπος θα φτάσει πολύ ψηλά.

Ο Ρόουζ έκανε μαγικά πράγματα και έγινε ο πρώτος rookie που σκοράρει 20+ πόντους σε 45 ματς, κάτι που είχε να γίνει από τον πρωτοετή Μάικλ Τζόρνταν. Διαβολική σύμπτωση, αφού και οι δύο το πέτυχαν με τους Μπουλς. Μόνο και μόνο να μπαίνει το όνομα του Ρόουζ στην ίδια κουβέντα με τον κορυφαίο παίκτη όλων των εποχών είναι τεράστιο παράσημο!

Μέγας ντριπλέρ, άρχοντας των αιθέρων με κινήσεις που σε άφηναν με το στόμα ανοιχτό. Πολλές φορές ένιωθες πως έσπαγε 3 και 4 φορές την μέση του στον αέρα μέχρι να την αφήσει στο καλάθι. Απίστευτη εκρηκτικότητα, αθλητικότητα και ικανότητα να φανεί καθοριστικός στα σημεία που ξεχωρίζουν τα παιδιά από τους άντρες. Φοβερή πρώτη χρόνια που του επιτρέπει να πάρει σπίτι του το βραβείο του rookie της σεζόν. Το πρώτο βήμα ήδη είχε γίνει, αλλά αυτό που θα ακολουθούσε θα ήταν ακόμα καλύτερο.

Ιστορικό βραβείο MVP

Την αγωνιστική περίοδο 2010-11 ο Ρόουζ βρίσκεται στα καλύτερα του. Κάνει… όργια στο παρκέ, οδηγεί τους Μπουλς στο Νο. 1 της Ανατολής με το καλύτερο ρεκόρ στο ΝΒΑ (62-20) και αναδεικνύεται MVP. Mε μέσους όρους 25 πόντους, 4.1 ριμπάουντ, 7.7 ασίστ και 1 κλέψιμο ανά ματς δεν θα μπορούσε να το χάσει.

Σε ηλικία 22 ετών και 6 μηνών γίνεται ο νεότερος MVP στην ιστορία του ΝΒΑ και φτιάχνει την ψυχολογία του ενόψει των απαιτητικών playoffs. Αρχίζουν ήδη να μιλάνε πως θα είναι ο άνθρωπος που θα οδηγήσει τους ταύρους στο πρωτάθλημα μετά την ένδοξη εποχή του Τζόρνταν. Τα πράγματα εξελίσσονται τέλεια μέχρι να έρθει η στιγμή των τελικών Ανατολής.

Εκεί περιμένει η περίφημη BIG 3 των Χιτ αποτελούμενη από τους ΛεΜπρόν, Ουέιντ και Μπος. Οι Μπουλς του Ρόουζ δεν τα καταφέρνουν και χάνεται η πρώτη μεγάλη ευκαιρία του εκρηκτικότατου Ρόουζ για τίτλο. Μια ευκαιρία που έμελλε να είναι η τελευταία του μέχρι και σήμερα.

H χρονιά της κατάρας

Πρόκειται για μια αγωνιστική περίοδο που η τύχη άρχισε να γυρνάει την πλάτη στον Ρόουζ. Η καταραμένη σεζόν 2011-12 ήταν η αρχή του τέλους για τον «D-Rose», παρόλο που υπέγραψε πενταετές συμβόλαιο 94.8 εκατ. δολαρίων. Όχι ότι του έκοψε το μπάσκετ, αλλά τον τελείωσε ψυχολογικά και πνευματικά! Τόσο κρίμα για έναν σπουδαίο παίκτη που θα μπορούσε και ειχε όλο το ταλέντο να τελείωσει την καριέρα του σαν ένας από τους 10 σπουδαιότερους όλων των εποχών.

Μια σεζόν γεμάτη τραυματισμούς που τον άφησε εκτός για 37 ματς, τη στιγμή που είχε χάσει μόλις 6 στα 3 πρώτα του χρόνια στη λίγκα. Το… κρακ ακούστηκε στο Game 1 των playoffs απέναντι στους Σίξερς, τότε που τραυματίστηκε σοβαρά στο αριστερό γόνατο και έχασε τη συνέχεια της σεζόν.

Η δεύτερη... ατυχία που έδειχνε τι θα ακολουθούσε

Από εκείνη τη στιγμή ο Ντέρικ ήταν ένας διαφορετικός παίκτης. Το έβλεπες στα πατήματα του που ήταν πλέον γεμάτα φόβο μην ξανατραυματιστεί. Πρόσεχε τα άλματα, είχε κυριευτεί από ανασφάλεια και είχε χάσει μέρος της εκρηκτικότητας του που τον έκανε μοναδικό στο είδος του. Το μυαλό του είχε πειραχτεί. Και όταν σκέφτεσαι κάτι τόσο έντονα και φοβάσαι καθημερινά μην συμβεί, τότε δύσκολα το αποφεύγεις.

Την σεζόν 2012-13 δεν εμφανίζεται καν στο παρκέ μέχρι να φτάσουμε μέχρι να φτάσουμε στις αρχές της επόμενης χρονιάς. Στις 22 Νοέμβρη λοιπόν ο D-Rose χτυπάει στο δεξί γόνατο αυτή τη φορά και οι εξετάσεις δείχνουν πρόβλημα στο μηνίσκο. Υποβάλλεται σε εγχείρηση και χάνει τη συνέχεια της σεζόν.

Όλοι αντιλαμβάνονται πως πλέον θα είναι σχεδόν αδύνατο να ξαναεμφανιστεί στο παρκέ ο παλιός καλός Ρόουζ και το χειρότερο είναι πως αρχίζει να το αντιλαμβάνεται και ο ίδιος και να μην πιστεύει τόσο πως μπορεί να επιστρέψει στο top επίπεδο του παρελθόντος.

Στις 22 Ιουνίου του 2016 ο Ρόουζ θα πάει μέσω ανταλλαγής στους Νικς. Θα προσπαθήσει να βάλει την καριέρα του ξανά σε τάξη, να θυμίσει τον Ρόουζ του Σικάγο, αλλά δεν θα τα καταφέρει. Και από εκείνο το σημείο και μετά όπου και αν πήγε, δεν μπόρεσε να θυμίσει το...τέρας του παρελθόντος. Ένα παιδί που λύγισε από τους τραυματισμούς του και δεν έφτασε στο Έβερεστ, εκεί ψηλά όπου θα μπορούσε να κοιτά στα μάτια τους κορυφαίος του αθλήματος.

Ένα από τα μεγαλύτερα «what if» όλων των εποχών

Για μερικούς ανθρώπους που τον θυμούνται στα… ντουζένια στις αρχές της δεκαετίας που διανύουμε, είναι πολύ σκληρό κι άδικο να τον βλέπουν να μην βρίσκεται στην κορυφή. Ένας άνθρωπος που έκανε μια πόλη να πιστέψει ξανά σε μεγαλεία, αλλά θα αρκεστεί μόνο στην τοποθέτηση του ονόματος του στην κατηγορία των σπουδαιότερων «what if» στην ιστορία του ΝΒΑ.

Ένα… λουλούδι που δεν άνθισε όσο θα έπρεπε ή ακόμα καλύτερα ένα… τριαντάφυλλο που δν έγινε τόσο όμορφο όσο μπορούσε, αφού η μοίρα του έπαιξε άσχημο παιχνίδι. Πάντως για τους φίλαθλους των Μπουλς, θα είναι ό,τι πιο εντυπωσιακό έχουν δει στα μάτια τους μετά τον απλησίαστο, τον αξεπέραστο Μάικλ Τζόρνταν. Και αυτό αποτελεί μεγάλη τιμή για τον καθέναν.

Μεγάλε Ντέρικ Ρόουζ σε ευχαριστούμε για όσα πρόσφερες στο άθλημα. Ένας... υδραυλικός στα καλά του χρόνια που έβλεπες τα όσα κάνει στο παρκέ, τα αδιανόητα σπασίματα μέσης του και δεν πίστευες ότι είναι αληθινός.