Υπάρχει (αλλά θα υπάρχει;) ζωή στον... μετα-Ουέστμπρουκ πλανήτη

Καμπάνες μετρητών που χτυπούν γιορτινά και μοιράζουν δώρα*! | *Ισχύουν όροι & προϋποθέσεις

Αν έπρεπε να ποντάρω κάπου πριν από την έναρξη της φετινής σεζόν στο ΝΒΑ για την ομάδα-έκπληξη στην Δυτική Περιφέρεια, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα επέλεγα την Οκλαχόμα.

Και αυτό για έναν και μοναδικό λόγο. Μετά και τη φυγή των Χάρντεν (το 2012) και Ντουράντ (το 2016), όλος ο οργανισμός της Οκλαχόμα είχε στηθεί γύρω από τον Ράσελ Ουέστμπρουκ και είχε μάθει να παίζει κατ' αυτόν τον τρόπο. Εδώ και τρία χρόνια ήταν το σημείο αναφοράς στην OKC και εκείνος που κρατούσε την μπαγκέτα της ομάδας. Από εκείνον ξεκινούσαν και τελείωναν τα πάντα. Τόσο εκτός παρκέ, όσο φυσικά και εντός των τεσσάρων γραμμών.

Αν μη τι άλλο στο άκουσμα της μετακόμισής του στο Χιούστον τον περασμένο Ιούλιο για τον Κρις Πολ, και μάλιστα μόλις έξι ημέρες μετά και το trade του Πολ Τζορτζ στους Λος Άντζελες Κλίπερς, λίγο-πολύ είχαν ηχήσει οι σειρήνες του «tanking» και του ολικού «restart» στις τάξεις της Οκλαχόμα. Οπότε και το ερώτημα ενόψει της συνέχειας ήταν εύλογο: Με ποιον τρόπο θα μπορούσαν να φανούν ανταγωνιστικοί στην απαιτητική Δύση αλλάζοντας εντελώς προφίλ μέσα σε μία εβδομάδα;

Δεν λέω, παικταράς ο Κρις Πολ (αν και δεν... γεμίζει το μάτι) αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχει την εκρηκτικότητα και τα ηγετικά χαρίσματα του Ουέστμπρουκ ο οποίος ήταν το απόλυτο αφεντικό στην Οκλαχόμα. Και σας το γράφει κάποιος ο οποίος δεν είναι ούτε στο ελάχιστο fan του RW (σ.σ. δεν ξεχνώ τα box out του Στίβεν Άνταμς ακόμη και σε... συμπαίκτες του, ο οποίος δεν πήγαινε να πάρει ριμπάουντ μόνο και μόνο για να «γράψει» triple double ο Ουέστμπρουκ) ωστόσο ήταν η απόλυτη πραγματικότητα. Πολλοί πίστεψαν ότι μετά τον Ουέστμπρουκ θα επικρατήσει το χάος στους Θάντερ και ότι ο οργανισμός θα «βολόδερνε» μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.

Οι... κοντοί που κάνουν την διαφορά

Να, όμως, που τα πράγματα έμελλε να εξελιχθούν τελείως διαφορετικά πλησιάζοντας στα μισά της regular season. Ύστερα από 31 παιχνίδια, η Οκλαχόμα έχει πάνω από 50% (16-15), βρίσκεται στην 7η θέση της Δύσης και τρεις νίκες από την 9η ομάδα της Περιφέρειας (σ.σ. Σπερς με 13-18 στην παρούσα φάση) ενώ στηρίζεται σε μια πεντάδα που... κάνει την διαφορά και σε άλλους 4-5 παίκτες που ανταποκρίνονται στο έπακρον όσον αφορά το ρόλο τους στην ομάδα. Μέσα σ' όλα υπογραμμίστε και την μόνιμη -πλέον- απουσία του Αντρέ Ρόμπερσον, ο οποίος έχει να αγωνιστεί από τον Ιανουάριο του 2018 λόγω του τραυματισμού του στο γόνατο.

Άλλωστε ο Ρόμπερσον δεν υπολογίζεται εδώ και καιρό οπότε δεν μπορεί να μπει στην εξίσωση των Θάντερ. Μέχρι στιγμής ο παίκτης-κλειδί της Οκλαχόμα δεν είναι άλλος από τον Σάι Τζίλτζιους Αλεξάντερ, ο οποίος αποδεικνύεται «λίρα εκατό» στα χέρια του Μπίλι Ντόνοβαν. Ένας παίκτης που χρησιμοποιήθηκε ως αντάλλαγμα (μαζί με τον Γκαλινάρι) για το trade του Πολ Τζορτζ στους Κλίπερς και οποίος δείχνει να έχει τεράστιο potential. Από τη στιγμή που απέκτησε ρόλο και είναι ο βασικός γκαρντ της ομάδα, αυτομάτως διπλασίασε και τα νούμερά του σε σχέση με πέρυσι. Φέτος έχει τον μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής από οποιονδήποτε άλλον συμπαίκτης του στους Θάντερ με 35,2 λεπτά συμμετοχής, σκοράροντας 19,4 πόντους (από 10,8 πέρυσι) με 4,9 ριμπάουντ, 2,9 ασίστ, 1,1 κλέψιμο και 45% στα σουτ εντός παιδιάς.

Στο πείραμα που επιχειρούν στην Οκλαχόμα, ίσως και να μιλάμε για τον επόμενο ηγέτη της ομάδας. Ο Κρις Πολ προσθέτει από τη πλευρά του εμπειρία, καθαρό μυαλό, αλλά και ηγετικά χαρίσματα (στο βαθμό που του αναλογούν) με 16,3 πόντους και 6,5 ασίστ ανά 31,6 λεπτά συμμετοχής. Ο... τρίτος γκαρντ της παρέας έρχεται από τον πάγκο και ίσως να είναι από τους βασικούς υποψήφιους για τον καλύτερο 6ο παίκτη του ΝΒΑ μπαίνοντας «σφήνα» στον Λου Ουίλιαμς (το έχει κατακτήσει 3 φορές τα πέντε τελευταία χρόνια) και στον Έρικ Γκόρντον. Ο λόγος φυσικά για τον Ντένις Σρέντερ ο οποίος δεν έχει ξεκινήσει σε κανένα από τα 31 ματς της Οκλαχόμα, αλλά έχει 18,4 πόντους, 3,8 ριμπάουντ, 3,7 ασίστ και 47% στα σουτ! Αν μη τι άλλο οι τρεις παίκτες συνθέτουν μια από τις πιο δυνατές (και αναπάντεχα δυνατές) backcourts του ΝΒΑ!

Από εκεί και πέρα ο Ντανίλο Γκαλινάρι αποτελεί «σταθερή αξία» και για τη νέα του ομάδα (18π., 5,7ριμπ., 50%τριπ.), ενώ ο Στίβεν Άνταμς (11,7π., 9,8ριμπ.) είναι ο... τελευταίος των Μοϊκανών από την παλιά φουρνιά και εκείνος που... θυμίζει κάτι από τους Θάντερ των προηγούμενων χρόνων. Βέβαια είναι άγνωστο για πόσο ακόμα θα βρίσκεται στο ρόστερ της ομάδας και θα σας εξηγήσουμε παρακάτω τι θέλουμε να πούμε. Όσο για τους υπόλοιπους; Μετά τους 4+1 παίκτες που αποτελούν την ραχοκοκαλιά της ομάδας, οι υπόλοιποι επτά που βρίσκονται στο rotation του Ντόνοβαν (Φέργκιουσον, Ντιαλό -αν και είναι τραυματίας ακόμα-, Νοέλ, Ναντέρ, Μπέιζλι, Μούσκαλα, Ντορτ) έχουν συμπληρωματικό μεν, απαραίτητο δε, ρόλο. Άλλωστε αυτό ισχύει για οποιαδήποτε ομάδα. Αν κάθε παίκτης γνωρίζει τι πρέπει να κάνει και αποδέχεται αυτά που του ζητάει ο προπονητής, τότε και το σύνολο θα έχει τις πιθανότητες με το μέρος του για να λειτουργήσει σωστά.

Δεν είναι όλα τόσο... ρόδινα όσο φαίνονται

Βάσει των όσων έχει παρουσιάσει φέτος η Οκλαχόμα, έχει «γεννηθεί» και ένα μεγάλο ερώτημα: Θα συνεχίσει έτσι ώστε να διεκδικήσει κάτι καλό στη συνέχεια και πιο συγκεκριμένα την είσοδο στα playoffs ή θα «αδειάσει» από τα «βαριά» συμβόλαια πριν από το trade deadline με κίνδυνο η καλή εικόνα της ομάδας να αλλάξει τελείως μορφή; Και εδώ είναι που πρέπει ο επί σειρά ετών GM της Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ, Σαμ Πρέστι, να πάρει τις μεγάλες αποφάσεις για το μέλλον του οργανισμού.

Μπορεί η ομάδα να πηγαίνει καλά, να έχει κάνει περισσότερες νίκες απ' όσες και οι ίδιοι ενδεχομένως να περίμεναν αλλά σε καμία περίπτωση δεν λογίζεται ως μια από τις... διεκδικήτριες του τίτλου. Σε καμία περίπτωση. Παρόλα αυτά διαθέτει το 6ο πιο ακριβό payroll του ΝΒΑ με 133,8 εκατομμύρια δολάρια, έχοντας στις τάξεις της τον δεύτερο πιο ακριβοπληρωμένο παίκτη του πρωταθλήματος, τον Κρις Πολ με ετήσιο συμβόλαιο που φτάνει τα 38,5 εκατομμύρια δολάρια! Σύμφωνα με τα όσα διαβάζουμε στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, περισσότερες πιθανότητες συγκεντρώνει το σενάριο του «αδειάσματος» του ρόστερ προκειμένου να αποκτηθούν νέοι παίκτες και λιγότερες πιθανότητες να συνεχίσει η ομάδα ως έχει μέχρι και το τέλος της σεζόν.

Άλλωστε ήδη έχουν αρχίσει να ακούγονται μεταγραφικά σενάρια για trade πριν εκπνεύσει το deadline στις 6 Φεβρουαρίου 2020. Όχι ως προς τους παίκτες που ενδιαφέρουν την Οκλαχόμα για να αποκτηθούν, αλλά ως προς τους παίκτες που είναι υποψήφιοι προς αποχώρηση. Ο 34χρονος Κρις Πολ με το υψηλότερο συμβόλαιο (ο οποίος έχει να λάβει 41,4 εκατομμύρια δολάρια τη σεζόν 2020-21 και άλλα 44,2 εκατομμύρια δολάρια τη σεζόν 2021-22) αποτελεί τον νούμερο «1» παίκτης που θα ήθελαν να... ξεφορτωθούν οι Θάντερ, ενώ ήδη έχουν αρχίσει και τα πρώτα σενάρια από... Ατλάντα για τον Στίβεν Άνταμς (25,8εκ.δολ.). Και δεν είναι μόνο αυτός.

Στην Οκλαχόμα δεν θα έλεγαν «όχι» και σε ένα καλό trade του Γκαλινάρι (22,6εκ.δολ.) πολλώ δε μάλλον για τον μόνιμο τραυματία, Αντρέ Ρόμπερσον (10,7εκ.δολ.) Το μόνο σίγουρο είναι ότι στους Θάντερ θέλουν να κάνουν χώρο στο salary cap ενόψει και της free agency το καλοκαίρι του 2020 όπου θα κυκλοφορήσουν στην αγορά παίκτες όπως οι Χέιγουορντ, Ντράμοντ, Κόνλεϊ, Ντε Ρόζαν, Ιμπάκα. Άραγε θα «θυσιάσουν» την καλή χρονιά τους στον βωμό του μακροπρόθεσμου πλάνου και σε ένα καλό -ενδεχομένως- πλασάρισμα στην επιλογή του draft του 2020;