Αρκεί ότι ο Γιάννης είναι καλύτερος από πέρυσι;

Βαλένθια - Ολυμπιακός με σούπερ προσφορά* | *Ισχύουν όροι & προϋποθέσεις

Να αρχίσουμε από τα δεδομένα. Απ' αυτά δηλαδή που δεν επιδέχονται καμίας αμφισβήτησης.

Όπως και πέρυσι (φέτος μάλιστα με ακόμη καλύτερα νούμερα σε όλες τις κατηγορίες), το Μιλγουόκι είναι από την αρχή της regular-season, η πλέον κυρίαρχη ομάδα στο πρωτάθλημα έχοντας το καλύτερο ρεκόρ (33-6) σε Ανατολή και Δύση (όταν πέρυσι μετά από 39 αγώνες είχε 28-11), ενώ ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι ο πρώτος υποψήφιος στην κούρσα για την ανάδειξη του εφετινού MVP.

Παρ' όλα αυτά, δεν είναι λίγοι εκείνοι που μετά την απρόσμενη κατάρρευση στους περυσινούς τελικούς της ανατολικής περιφέρειας από τους μετέπειτα πρωταθλητές, Τορόντο Ράπτορς, παραμένουν επιφυλακτικοί ως προς το κατά πόσο η δυναμική των εφετινών Μπακς έχει ενισχυθεί.

Τα ερωτήματα που τίθενται είναι κατ' αρχήν, αν ο πιο έμπειρος, βελτιωμένος και ακόμη πιο τρομακτικά κυρίαρχος, “Greek Freak”, φτάνει από μόνος του για να οδηγήσει τα «ελάφια» στο επόμενο βήμα (πρόκριση στους τελικούς και διεκδίκηση του πρώτου πρωταθλήματος μετά από 49 χρόνια) και κατά δεύτερον, αν το υπόλοιπο supporting-cast της ομάδας προκαλεί τον ίδιο τρόμο που εκπέμπει ο ηγέτης της...

Τι κάνει ο Γιάννης

Για τον καλύτερο παίκτη του κόσμου αυτή τη στιγμή, γράφονται και λέγονται τόσα πολλά καθημερινά, που ο υπογράφων δύσκολα θα καταθέσει κάτι καινούριο στην όποια συζήτηση. Πέραν του ότι παίζει κατά μέσο όρο σχεδόν 2 λεπτά λιγότερο (31') από πέρυσι (32,8'), σε 36 παιχνίδια έως τώρα, ο 25χρονος Έλληνας διεθνής superstar έχει βελτιώσει την παραγωγικότητά του (μ.ο. 30,2π. από 27,7π. πέρυσι) και την συγκομιδή των ριμπάουντ (μ.ο. 12,8 από 12,5), ενώ έχει το καλύτερο ποσοστό καριέρας στα τρίποντα (31,9%), έχοντας ευστοχήσει σε 59 σουτ πίσω από τα 7,25, όταν στην περυσινή σεζόν είχε σκοράρει 52 (25.6%) σε συνολικά 72 αγώνες!

Αν εξαιρέσουμε την ανεξήγητη πτώση τους στις βολές (το 61,8% είναι το χειρότερο ποσοστό στα 7 χρόνια του στο ΝΒΑ), από κακός – βάσει αριθμών – σουτέρ, ο Giannis έχει περάσει στην κατηγορία του μέσου όρου, τιμωρώντας τις περισσότερες φορές τους αμυντικούς που επιμένουν να τον παίζουν under ή να τον αφήνουν παντελώς αφύλακτο, έξω από το τρίποντο. Ο προπονητής του, άλλωστε, Ματ Μπουντενχόλτζερ, του έχει επιτρέψει να σουτάρει όποτε θέλει και θα του φωνάξει μόνο αν αγνοήσει ένα ελεύθερο σουτ για να δώσει πάσα...

Το πιο σημαντικό απ' όλα, όμως, είναι ότι πλέον δεν φοβάται να παίρνει όλα τα μακρινά σουτ που του αναλογούν (και μερικές φορές και περισσότερα), ενώ μαζί με τον personal trainer, Μπεν Σάλιβαν, δουλεύει πάρα πολλές ώρες πάνω σε απίθανες λεπτομέρειες (όπως η κίνηση των ποδιών, η έκταση του χεριού και το σπασιμο του καρπού), ώστε να πετύχει το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα.

Όπως γίνεται αντιληπτό, αν ο Αντετοκούνμπο συνεχίσει να σουτάρει και να ευστοχεί σε τρίποντα σε αυτή την αποτελεσματικότητα (πολλώ δε αν την βελτιώσει), τότε σιγά-σιγά η αντίπαλη ρακετα θα ανοίγει ολοένα και περισσότερο και αυτομάτως θα δημιουργηθούν περισσότεροι χώροι για να πλησιάσουν, τόσο αυτός όσο και οι συμπαίκτες του, κοντά στο καλάθι...

Μπορούν οι Μπακς χωρίς δεύτερο superstar;

Η αλήθεια είναι ότι η απόφασή τους να «θυσιάσουν» τον – κατά την προσωπική μου άποψη – δεύτερο καλύτερο παίκτη τους πέρυσι (Μάλκολμ Μπρόγκντον), για να δώσουν τα πολλά λεφτά (178 εκ.$ για τα επόμενα 5 χρόνια) στον έτερο All Star τους, Κρις Μίντλετον, ξένισε αρκετούς που βρίσκονταν κοντά στον οργανισμό της Πολιτείας του Ουισκόνσιν.

Οι εφετινές συνεχιζόμενες περιπέτειες με τραυματισμούς του “rookie της χρονιάς” του 2017 (και από τους λίγους που ολοκλήρωσαν μία σεζόν με τουλάχιστον 90% στις βολές, 50% εντός πεδιάς και 40% στα τρίποντα), φαίνεται αρχικά να δικαιώνει τους Μπακς. Δεν συμβαίνει το ίδιο, όμως, και με τον 28χρονο forward, που ακόμη δεν έχει κάνει το απαιτούμενο step-up και δεν έχει δικαιολογήσει την υπέρογκη αύξηση των αποδοχών του, η οποία τον κατέστησε ως τον πιο ακριβοπληρωμένο παίκτη της ομάδας (φέτος θα εισπράξει 30,6 εκ., δηλαδή σχεδόν 5 εκατομμύρια παραπάνω από τον Γιάννη)...

Δύο “ναι” και ένα “όχι”!

Η απάντηση στο ερώτημα του του προηγούμενου μεσότιτλου, είναι και θετική και αρνητική! ΝΑΙ λοιπόν, γιατί το βάθος τους αποδεικνύεται κάτι περισσότερο από αρκετό, με τους 3 από τους 4 τους βασικούς (Μίντλετον, Μπλέντσο και Μπρουκ Λόπεζ) να έχουν διψήφιο μέσο όρο πόντων και τους υπόλοιπους επτά παίκτες του rotation (ναι, οι Μπακς χρησιμοποιούν πολύ συχνά και τους 12 παίκτες), να συνεισφέρουν από 5 έως 10 πόντους ανά παιχνίδι.

Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία, είναι ότι το Μιλγουόκι παίζει καλά, είτε είναι ο Γιάννης στο παρκέ, είτε όχι! Με τον ηγέτη τους στο γήπεδο, κερδίζουν κατά μ.ο. 6,8 πόντους όλους τους αντιπάλους τους (5οι στο ΝΒΑ), ενώ οι 103,3 πόντοι που δέχονται όταν ο “Greek Freak” ξεκουράζεται, τους φέρνει στην 1η θέση του πρωταθλήματος. Για να συνειδητοποιήσετε πλήρως την αξία του παραπάνω στατιστικού στοιχείου, υπολογίστε οι Λέϊκερς χωρίς τον ΛεΜπρον στον αγωνιστικό χώρο, χάνουν κατά μ.ο. με 5,7 πόντους και οι Ρόκετς χωρίς τον Χάρντεν αντίστοιχα βρίσκονται στο -2,8!

Επιπροσθέτως, χάρη στην προσθήκη ενός επιπλέον rim protector (Ρόμπιν Λόπεζ), η ομάδα του Μπουντενχόλτζερ είναι μακράν η καλύτερη στην προστασία της ρακέτας της μεταξύ των 30 που συμμετέχουν στο πρωτάθλημα. Οι Μπακς υποχρεώνουν τους αντιπάλους τους στο πολύ χαμηλό 51,7% γύρω από τη στεφάνη, που είναι μακράν το καλύτερο ποσοστό στην σχετική κατηγορία, μετά το 56,3% των Ράπτορς. Αυτό αυτομάτως σημαίνει ότι ακόμη και στην κακή επιθετική τους βραδιά, υπάρχει αντίδοτο για την επιτυχία.

ΌΧΙ γιατί με μόλις δύο εξαιρέσεις (πέρυσι με τους Ράπτορς/Λέοναρντ και το 2011 με τους Μάβερικς/Νοβίτσκι), καμία ομάδα δεν κατόρθωσε να κατακτήσει το τρόπαιο του πρωταθλητή, έχοντας μόλις έναν καταξιωμένο superstar!

Τι πιστεύει ο υπογράφων

Παρακολουθώντας πολύ στενά και συχνά-πυκνά από κοντά τους Μπακς, εκτιμώ ότι η περυσινή εμπειρία της απρόσμενης για πολλούς αποτυχίας τους, αποτελεί τον μεγαλύτερό τους σύμμαχο. Όσοι γνωρίζουν ελάχιστα τον Γιάννη, μπορούν να καταλάβουν πόσο μεγάλο κίνητρο του προσέδωσε ο αποκλεισμός από τους Ράπτορς και η ήττα στην «προσωπική μονομαχία» από τον Καουάϊ Λέοναρντ.

Μια σύντομη αναδρομή στις δυναστείες του πρόσφατου παρελθόντος δείχνει ότι όλες ξεκίνησαν μετά από μία απογοήτευση, ενώ με εξαίρεση τον Κόμπι Μπράϊαντ (έπαιξε για πρώτη φορά σε τελικούς και στέφθηκε πρωταθλητής σε ηλικία 22 ετών), τόσο ο Τζόρνταν (28 ετών), όσο και οι ΛεΜπρόν (28) και Κάρι (27), δεν πανηγύρισαν μέχρι να κλείσουν τα 25 τους χρόνια. Όσο δηλαδή έγινε ο Γιάννης πριν από κάτι περισσότερο από έναν μήνα...

Με τον ίδιο να θέλει όσο τίποτε άλλο να φέρει ένα πρωτάθλημα στο Μιλγουόκι μετά από 49 χρόνια και να βελτιώνεται σε τρομακτικούς ρυθμούς, αλλά και με την ομάδα να «χορεύει» ολοένα και περισσότερο στους ρυθμούς του παιχνιδιού του, όσο περνάει ο καιρός και οι Μπακς συνεχίζουν να «ζεσταίνονται», οι πιθανότητες είναι με το μέρος τους... Η επιτυχία του στόχου, άλλωστε, θα κρατήσει μία για πάντα τον Αντετοκούνμπο στην πόλη που του άλλαξε την ζωή, με την υπογραφή του max contract που είναι ήδη γνωστό ότι θα του προσφερθεί...

Υγ.: Ένα ακόμη στατιστικό tip που έχει ενδιαφέρον είναι ότι τα «ελάφια» είναι μία από τις τρεις ομάδες που από το 2000 και μετά, βρίσκονται μέσα στην πρώτη τριάδα στην επιθετική παραγωγικότητα και την αμυντική ικανότητα. Οι άλλες δύο ήταν οι Ουόριορς του 2015 και του 2017, που ολοκλήρωσαν τις αντίστοιχες σεζόν με το τρόπαιο “Larry O'Brien” στα χέρια! Αν αυτό λέει κάτι...