Γιάννης μόνος, τίτλο ψάχνει...

Σούπερ προσφορά* στα παρολί | *Ισχύουν όροι & προϋποθέσεις

Το ξύπνημα τα χαράματα για ένα ματς τόσο υψηλού επιπέδου όσο η αναμέτρηση που τελείωσε τα ξημερώματα στο "Staples Center", δεν είναι καμία περίπτωση δύσκολο και γίνεται ακόμη πιο εύκολο, όταν το ματς αρχίζει με 7 σερί πόντους του Γιάννη, που πριν συμπληρωθούν τέσσερα λεπτά αγώνα (στο 3'50" για την ακρίβεια), έχει προλάβει να φτάσει σε διψήφιο αριθμό πόντων (10π., 1ρ. & 1ασ.), να «γκρεμίσει» τον Άντονι Ντέϊβις με ένα εντυπωσιακό goal-foul και να δώσει στους Μπακς «αέρα» 8 πόντων (5-13)!

Έχοντας παρακολουθήσει τόσα και τόσα παιχνίδια του "Greek Freak" (πάνω από 50 εξ' αυτών δια ζώσης), είναι από τις στιγμές που προετοιμάζεσαι να δεις μία εμφάνιση, απ' αυτές που μένουν στην ιστορία και θα την διηγείσαι στα εγγόνια σου! Δυστυχώς, όμως (γιατί η προσωπική σχέση «λατρείας» με τους Μπακς, δεν χρονολογείται από τότε που επέλεξαν τον Αντετοκούνμπο, αλλά από την παιδική μου ηλικία), η χθεσινή βραδιά δεν έμελλε να είναι απ' αυτές που θα την θυμόμαστε χάρη σε μία ακόμη μεγαλειώδη βραδιά του 25χρονου Έλληνα διεθνούς forward (32π., 12ρ. & 6ασ.), αλλά γιατί μεγάλωσε τον προβληματισμό σχετικά με τις πιθανότητες του Μιλγουόκι να κατακτήσει τον εφετινό τίτλο στο ΝΒΑ!

Ο ηγέτης των «ελαφιών», πάνω στον οποίο προσαρμόστηκε μία ακόμη πολυπρόσωπη άμυνα με μεγάλα κορμιά, σκόραρε μόλις ένα καλάθι στα τελευταία 20 λεπτά του πρώτου μέρους (12π. στο σύνολο) και σιγά-σιγά οι γηπεδούχοι άρχισαν να ισορροπούν το παιχνίδι, με αποκορύφωμα ένα σερί 18-0 στην 3η περίοδο, που τους έβαλε για τα καλά και μέχρι τέλους στην θέση του οδηγού (113-103), με τον ΛεΜπρόν Τζέϊμς (37π., 8ρ. & 8ασ.) και τον Άντονι Ντέϊβις (30π., 9ρ. & 2κοψ. σε 29') να κάνουν party στην επίθεση με 67 πόντους, αλλά ταυτόχρονα να δυσκολεύουν πολύ την επίδραση του ηγέτη των φιλοξενουμένων στο δικό τους «ζωγραφιστό».

Η ανώτατη διαφορά έφτασε το -13 (68-55) και παρ' ότι ο Αντετοκούνμπο το πήρε προσωπικά στην 4η περίοδο και με συνολικά 12 πόντους, βοήθησε τους Μπακς να πλησιάσουν στους 4 (96-92), έξι λεπτά πριν το τέλος και στους 6 (103-97), τρία λεπτά αργότερα, η υπεροχή των «λιμνανθρώπων» χάρη πολύπλευρη προσφορά των δύο κορυφαίων παικτών του δεν μπορούσε να αμφισβητηθεί. Ειδικότερα σε μία βραδιά που η ομάδα του Φρανκ Βόγκελ, είχε επτά περισσότερα ριμπάουντ (52-45), τρία περισσότερα κλεψίματα (11-8) και κοψίματα (4-1) και σούταρε με 81,8% στις βολές.

Στην αντίπερα όχθη, ο MVP της περυσινής σεζόν και επικρατέστερος και για το βραβείο της εφετινής, ήταν απελπιστικά μόνος. Ο Μίντλετον ήταν πολύ κατώτερος των περιστάσεων (12π. με 5/19 σουτ), ο Μπλέντσο και Μάθιους τα έσπασαν (είχαν μαζί 6/19 σουτ), ο Ιλιάσόβα δεν πάτησε παρκέ (περιέργως ο coach Bud έδωσε πολύ χρόνο στον Μάρβιν Ουίλιαμς), ο Ρόμπιν Λόπεζ φάνηκε ανήμπορος απέναντι σε Χάουαρντ και ΜακΓκι και χρησιμοποιήθηκε μόλις 8 λεπτά, ενώ φάνηκε πολύ η απουσία του Τζορτζ Χιλ. λόγω ενοχλήσεων στο πόδι!

Ποιοι έμειναν; Ο τιμιότατος Ντάντε ΝτιΒιτσέντζο (17π., 3ρ. & 4ασ. σε 25') και ο συνήθως θετικός Μπρουκ Λόπεζ, που όμως μάζεψε μόλις 5 ριμπάουντ και δεν έκοψε ούτε ένα σουτ (είναι 3ος μπλοκέρ του πρωταθλήματος με μ.ο. 2,7 τάπες), ο οποίος όμως τραβήχτηκε πολύ στην περιφέρεια και σκόραρε τα τρία από τα τέσσερα καλάθια του πίσω από τα 7,25, πολύ απλά γιατί η front-line των Λέϊκερς (Ντέϊβις, ΜακΓκι και Χάουαρντ μαζί με τον πολύ δυνατό ΛεΜπρόν) τον έσπρωχνε συνέχεια προς τα έξω.

Οι Μπακς σούταραν με 27,9% στα τρίποντα (12/43) και μετά βίας πέρασαν τους 100 πόντους, ενώ η 2η ήττα τους σε τρία ματς, για πρώτη φορά μετά τον Οκτώβριο αποτελεί σημάδι αγωνιστικής κοιλιάς, αλλά και σωστών προσαρμογών των ομάδων με αθλητικούς και μακρείς ψηλούς παίκτες (Χιτ και Λέϊκερς), πάνω στον τρόπο παιχνιδιού του Γιάννη, που αποτελεί σημείο αναφοράς για το Μιλγουόκι!

Τα συμπεράσματα από το ματς του Λος Άντζελες, πάντως, δείχνουν πιο ανησυχητικά με φόντο την πιθανή αναμέτρηση των δύο ομάδων στους τελικούς του Ιουνίου. Και αυτό γιατί στο Μαϊάμι, ο Αντετοκούνμπο ισοφάρισε το season-low στο σκοράρισμα (13π. με 6/18 σουτ) αλλά ήταν και ο ίδιος σε κακή βραδιά, δεν είχε πολλές σωστές αποφάσεις και το τελικό αποτέλεσμα δεν ήταν μόνο αποτέλεσμα της εξαιρετικής δουλειάς που έκανε η άμυνα των παικτών του Έρικ Σπόλστρα.

Στο L.A. το πρόβλημα φάνηκε να διογκώνεται γιατί ο Έλληνας άσος ήταν πραγματικά πολύ καλός (είχε 10/21 σουτ και 11/14 βολές) και η άμυνα των Λέϊκερς ήταν αυτή που του δυσκόλεψε τις προσπάθειες και εν τέλει δεν του επέτρεψε να σκοράρει 40 και πλέον πόντους! Μία επίδοση που σίγουρα θα έβαζε την ομάδα του στην εξίσωση της νίκης και θα έκανε το Μιλγουόκι πολύ πιο ανταγωνιστικό.

Το ζήτημα που τίθεται πλέον και μάλιστα πολύ έντονα, είναι αν οι Μπακς μπορούν να αντέξουν τις βραδιές που δεν θα σουτάρουν καλά απ' έξω και που δεν θα έχει συμπαραστάτη υψηλού επιπέδου ο μεγάλος του ηγέτης! Και ειδικότερα στους τελικούς της Ανατολής, όπου πέρυσι λύγισαν από μία ομάδα με τουλάχιστον 3-4 αξιόπιστες επιθετικές επιλογές, πολλώ δε μάλλον στους τελικούς, όπου αν φτάσουν θα παίξουν είτε με τους Λέϊκερς (το πιο πιθανό) είτε με τους Κλίπερς. Δύο ομάδες, δηλαδή, με πληθώρα λύσεων για το σκοράρισμα και με περίσσευμα προσωπικοτήτων...

Υγ.1: Μπράβο στον Γιάννη που, σχεδόν ένα λεπτό μετά το τέλος του αγώνα και με έκδηλη την απογοήτευσή του για την ήττα (όλοι ξέρουμε πόσο πολύ δεν θέλει να χάνει) κράτησε την ψυχραιμία του, ακούγοντας έναν Ελληναρά να τον ειρωνεύεται με τον πλέον χυδαίο τρόπο στα ελληνικά! Κάτι τέτοια περιστατικά, θα μπορούσαν να του γυρίσουν ανάποδα και να προκαλέσουν οργή, που ενδεχομένως να τον οδηγούσε σε συμπεριφορά για την οποία θα μετάνιωνε αργότερα. Εκείνος την απέφυγε κι έδειξε πόσο έχει ωριμάσει.

Υγ.2: Μπράβο στον Θανάση για την επιλογή των λέξεων που διάλεξε ("να σε χαίρονται τα παιδιά σου") για «στολίσει» τον απαράδεκτο αυτό συμπατριώτη μας, που μπροστά στα παιδιά του, δεν σεβάστηκε τον ιδρώτα και την προσπάθεια ενός αθλητή πρότυπο, που τιμά το εθνόσημο και την γαλανόλευκη φανέλα και με το ήθος του και το ταλέντο του, διαφημίζει την Ελλάδα!

Υγ.3: Για να μην παρεξηγηθώ, ο φίλαθλος ή ο οπαδός, θα μπορούσε να πει κανείς ότι έχει κάθε το ελεύθερο να ειρωνευτεί ή ακόμη και να βρίσει (συζητήσιμο αυτό για την Αμερική) κάποιον παίκτη. Από την κερκίδα, όμως! Το να έχει πρόσβαση στα αποδυτήρια, όμως (προφανώς με διαπίστευση) και να φέρεται μ' αυτόν τον τρόπο, είναι απαράδεκτο και κανονικά θα έπρεπε να του έχει ήδη αφαιρεθεί - δια βίου - η δυνατότητα να ξαναβρεθεί στον ίδιο χώρο.

Υγ.4: Όσον αφορά την έλλειψη σεβασμού που ο συγκεκριμένος κύριος επέδειξε απέναντι σε έναν συμπατριώτη μας, που κάνει περήφανη την Ελλάδα, την αφήνω στην κρίση της φίλαθλης κοινής γνώμης...