O «πρωταθλητής» Γιάννης και το «πρωτάθλημα» του Μάϊάμι!

• Μαϊάμι αγάπη μου!
• Ποτέ μην υποτιμάς έναν "Φιλιππίνο"!
• Το τέλειο «υλικό» για το σύγχρονο μπάσκετ
• Η «αριστεία» των Χιτ δεν αναιρεί την εκπληκτική σεζόν του Γιάννη!

Μπορεί οι προβλέψεις μου για το ζευγάρι των εφετινών τελικών να έπεσαν πανηγυρικά έξω, περισσότερο λόγω του καταποντισμού των Κλίπερς (τους οποίους «έβλεπα» να κατακτούν τον παρθενικό τους τίτλο) και λιγότερο λόγω του αποκλεισμού των Ράπτορς (δεν περίμενα το “non-show” του Σιάκαμ από την επανέναρξη της σεζόν), δεν έχετε παράπονο, όμως! Για το Μαϊάμι σας είχα προειδοποιήσει πριν καλά-καλά οι Μπακς πάρουν την πρόκριση για τον 2ο γύρο.

Για να σοβαρευτούμε, αν όλοι οι παίκτες απέδιδαν πάντα όπως οι «σωσίες» τους στο NBA2K ή αν γνωρίζαμε κάθε αστάθμητο παράγοντα (όπως την σταδιακή κατάρρευση των Λέοναρντ και Τζορτζ, τους τσακωμούς στα αποδυτήρια ή την μηδενική αντίδραση του έμπειρου “Ντοκ” Ρίβερς), τότε πραγματικά, θα μπορούσαμε να προβλέπαμε σε ένα μεγάλο ποσοστό τα αποτελέσματα των περισσότερων αγώνων.

Σε μία τέτοια συνθήκη, βέβαια, τα παιχνίδια θα είχαν πολύ μικρότερο ενδιαφέρον, θα έλλειπε το στοιχείο της έκπληξης που είναι όπως το αλατοπίπερο στο φαγητό και φυσικά, οι εκτιμήσεις θα είχαν πολύ μικρότερη βαρύτητα. Ο αθλητισμός, άλλωστε, έχει τόσο άγρια ομορφιά επειδή επιβραβεύει την προσπάθεια και «τιμωρεί» την αλαζονεία και τον εφησυχασμό. Κι όταν όλα αυτά συμβαίνουν στο μπάσκετ, όπου συνήθως κερδίζει ο καλύτερος, τότε η γοητεία είναι ακόμη μεγαλύτερη.

Πάπαλα, λοιπόν, οι Κλίπερς που ακόμη το φυσούν και δεν κρυώνει και πάπαλα και η πολυαναμενόμενη μάχη των ομάδων του Λος Άντζελες, ένα βήμα πριν από την μάχη του εφετινού τίτλου! Ένα ζευγάρι που έμοιαζε άχαστο για τους τελικούς της δυτικής περιφέρειας και θεωρούνταν κάτι σαν πρόωρος τελικός του ΝΒΑ!

Ποιος να περίμενε ότι η δεύτερη τη τάξει ομάδα της “Lalaland”, θα επιβεβαίωνε την ηττοπάθεια που την χαρακτηρίζει από την ίδρυσή της και θα πάθαινε το ίδιο κάζο για 2η φορά (Ρίβερς παρόντος) μέσα σε μία πενταετία; Εμείς σίγουρα όχι, όπως εξάλλου και η πλειοψηφία των ειδικών του «άλλου πλανήτη». Γι' αυτό και έπεσε και τόσο «κράξιμο»...

Οι Νάγκετς, όπως αποδείχτηκε, όχι απλά το περίμεναν αλλά έδωσαν και την ψυχή τους για να το κάνουν πράξη, πετυχαίνοντας ένα απίστευτο κατόρθωμα (μετέτρεψαν το 1-3 σε 4-3), για 3η φορά στις τέσσερις τελευταίες σειρές playoffs που έχουν συμμετάσχει. Για το θαύμα των «σβόλων», το συγκλονιστικό δίδυμο Γιόκιτς-Μάρεϊ, την συμβολή του Μάϊκ Μαλόουν και την διαχείριση της κρίσης με τον Πόρτερ τζούνιορ αλλά και φυσικά το τεράστιο boost που πήραν από τον αμυντικό σπεσιαλίστα, Γκάρι Χάρις, θα τα πούμε σε ξεχωριστό blog.

Έτσι αρμόζει άλλωστε στο μήνυμα που πέρασε ο οργανισμός του Ντένβερ, όπως σχολίασε εύστοχα ο ΛεΜπρόν που έχει τον απόλυτο σεβασμό μου, αλλά δεν μου είναι και ιδιαίτερα συμπαθής. Όχι ότι έχει καμία σημασία, αλλά λέμε τώρα...

Μαϊάμι αγάπη μου!

Το σημερινό σημείωμα είναι αφιερωμένο στην ομάδα που έχει κάνει την μεγαλύτερη αίσθηση στην postseason, αλλά φυσικά δεν θα μπορούσε να μην έχει αναφορά στον μόλις πρώτο Ευρωπαίο μπασκετμπολίστα που αναδεικνύεται δύο συνεχόμενες χρονιές MVP στην κανονική περίοδο του ΝΒΑ. Ο λόγος για τους Χιτ, που έχουν βρει τον τρόπο να «κατεβάζουν» το επίπεδο κάθε αντιπάλου και έχοντας ρεκόρ 10-1 στα playoffs, βρίσκονται δύο νίκες μακριά από την πρόκρισή τους στους τελικούς, για πρώτη φορά μετά από έξι χρόνια (όταν είχαν ακόμη τον "King James" και τους "Big Three" στο ρόστερ τους).

Η αλήθεια είναι ότι όλοι όσοι παρακολουθούν στενά τι γίνεται στην regular season, από την αρχή της σεζόν κατάλαβαν ότι κάτι σπουδαίο χτιζόταν στην South Beach! To εντυπωσιακό «διπλό» μέσα στο Μιλγουόκι από το -21, στο 2ο παιχνίδι της χρονιάς (με πλήρη κυριαρχία στα ριμπάουντ, εκτέλεση από τα 7,25 και με σχεδόν triple-double από τον Αντεμπάγιο), το +29 επί των Ρόκετς και οι 5 νίκες στα πρώτα έξι ματς, ήταν το πρώτο «καμπανάκι» για την ομάδα που έφτιαξε ο Έρικ Σπόλστρα.

Ποτέ μην υποτιμάς έναν "Φιλιππίνο"!

Ο 49χρονος τεχνικός που έχει ρίζες από τις Φιλιππίνες (από την μητέρα του) και από την Ολλανδία και την Ιρλανδία (από τον πατέρα του) είναι μία κατηγορία μόνος του! Βρίσκεται στον οργανισμό του Μαϊάμι από το 1995, όταν και προσελήφθη δοκιμαστικά ως υπεύθυνος για τα videos, αλλά ο ερχομός του Πατ Ράϊλι, αποδείχτηκε κομβική για την καριέρα του. Ο νυν πρόεδρος των Χιτ ήταν ο άνθρωπος που πίστεψε, όσο κανείς, στις ικανότητές του και το 2008 τον έχρισε διάδοχό του.

Μετά από 12 χρόνια στο τιμόνι της ομάδας και τρία πρωταθλήματα (δύο σαν head-coach κι ένα σαν assistant), πλέον δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι έγινε τυχαία ο "protege" του «αφεντικού» του! Ο Σπόλστρα, λοιπόν, συνδυάζει την τεχνική κατάρτιση με τις αρχές του σύγχρονου μπάσκετ κι έχει χαρακτηριστικά που αρέσουν στους ΝΒΑers: είναι ήρεμος, δίκαιος αλλά και ακριβοθώρητος όταν πρέπει. Παραμένει πιστός και σταθερός στο πλάνο του, ενώ μέσα στο παρκέ ευνοεί την ελευθερία κινήσεων και ξέρει να «φτιάχνει» τους παίκτες του.

Τίποτε από τα παραπάνω, όμως, δεν θα είχαν τόση βαρύτητα στο «ξεφτισμένο» αξιακό σύστημα των σημερινών παικτών, αν δεν είχε την προσωπικότητα να επιβληθεί και δεν είχε «ψηθεί» για τα καλά στην 4ετία 2010-2014, όταν συνυπήρξε με τον ΛεΜπρόν (δεν ήταν λίγες οι φορές που τα «έσπασαν»), τον Ουέϊντ και τον Μπος. Ένα «στοίχημα» που απέφερε δύο τίτλους σε τέσσερις συμμετοχές στους τελικούς, αλλά ξεκίνησε με μία αποτυχία (το 2011 κόντρα στους Ντάλας Μάβερικς).

Ο απόφοιτος του πανεπιστημίου του Πόρτλαντ χαίρει της απόλυτης εκτίμησης όλων των παικτών, ενώ είναι ο αγαπημένος των δημοσιογράφων, επειδή σέβεται τη δουλειά τους και ξέρει καλύτερα από τον καθένα πως να τους μεταχειριστεί. Δεν θα περίμενε κανείς κάτι λιγότερο από τον γιο του επί σειρά ετών αθλητικού συντάκτη στην εφημερίδα "Detroit News"...

Το τέλειο «υλικό» για το σύγχρονο μπάσκετ

Οι ικανότητες του «στρατηγού» βέβαια, ποτέ δεν είναι αρκετές για να κερδηθεί μία μάχη, αν δεν συνδυάζονται και με τους κατάλληλους «στρατιώτες». Ο έμπειρος προπονητής στήριξε το «οικοδόμημα» των Χιτ σε παίκτες που συγκεντρώνουν τα χαρακτηριστικά του σύγχρονου μπάσκετ. Με άλλα λόγια εμπιστεύτηκε παιδιά που μπορούν ταυτόχρονα να υπηρετήσουν άψογα το "inside game" και να σουτάρουν από μακριά. Διαθέτουν τα αθλητικά προσόντα για να τρέξουν αλλά και να ανταγωνιστούν μεγάλα και δυνατά κορμιά και φυσικά έχουν τις ικανότητες να καταστρέψουν το παιχνίδι ομάδων με θεωρητικά περισσότερη ποιότητα.

Στην πρώτη βαθμίδα της ιεραρχίας ανήκουν ο Τζίμι Μπάτλερ, ο Γκόραν Ντράγκιτς και ο Μπαμ Αντεμπάγιο. Ο πρώτος ενσαρκώνει την απόλυτη έκδοση του ποιοτικού «πολεμιστή», έχει δουλέψει απίστευτα τα τελευταία χρόνια και στο Μαϊάμι είναι εμφανές ότι έχει αποκτήσει την απόλυτη αυτοπεποίθηση. Ο δεύτερος είναι η επιτομή του σύγχρονου combo-guard σε χαμηλότερο ύψος (1,93)! Συνδυάζει, όμως, σε υψηλό βαθμό την αθλητικότητα, και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά, μπορεί να σουτάρει, να ποστάρει και να περάσει και συνάμα είναι αριστερόχειρας.

Ο τρίτος αποτελεί ένα από τους πλέον χαρισματικούς ψηλούς που έχουν βγει τα τελευταία χρόνια. Πέραν του μεγέθους, το μεγαλύτερό του ατού είναι τα χέρια του, που του επιτρέπουν να είναι απίστευτος πασέρ και συνάμα elite αμυντικός. Η τάπα του στην εκπνοή του Game 1 της σειράς με τους Σέλτικς είναι ίσως το highlight της χρονιάς! Και οι τρεις είναι τρομερά ανταγωνιστικοί και έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: αρνούνται να χάσουν ακόμη κι όταν χάνουν με διψήφιες διαφορές.

Δίπλα στους πρωταγωνιστές της ομάδας-έκπληξη της εφετινής σεζόν βρίσκεται ένα supporting-cast που έχει τα απαραίτητα «εργαλεία» για την δουλειά στην άμυνα και την επίθεση. Ο Κράουντερ, ο Τζόουνς τζούνιορ και ο Ιγκουοντάλα είναι αμυντικοί που δυσκολεύουν τη ζωή οποιουδήποτε από τη στιγμή που τα κατάφεραν με τον Αντετοκούνμπο, ενώ τόσο αυτοί όσο και όλοι υπόλοιποι μπορούν να σουτάρουν με «κλειστά μάτια» από μακριά. Με τον Ντάνκαν (44,6% στην καν. περίοδο και 40% στα playoffs) και τον Χίροου να συγκαταλέγονται στους κορυφαίους σουτέρ τριών πόντων όλου του πρωταθλήματος.

Η «αριστεία» των Χιτ δεν αναιρεί την εκπληκτική σεζόν του Γιάννη!

Το "sweep" (4-0 στις νίκες) επί των Πέισερς, ο «εκτροχιασμός» (4-1 στις νίκες) των Μπακς και το μέχρι στιγμής 2-0 επί των Σέλτικς (με ανατροπή από διψήφιες διαφορές), δίνουν πλέον στο Μαϊάμι τον τίτλο του φαβορί για την πρόκριση στους τελικούς. Αν σκεφτεί κανείς πόσο ιδανικά έχει διαχειριστεί την συνθήκη των ουδέτερων γηπέδων και της απουσίας των φιλάθλων, τότε δύσκολα μπορεί να το ξεγράψει από την μάχη του εφετινού τίτλου, αν κι εφόσον ξεπεράσει οριστικά το εμπόδιο της Βοστώνης.

Η θραύση των Χιτ, βέβαια, όσο κι αν επετεύχθη και απέναντι στον ίδιο και την ομάδα του, δεν μειώνει σε τίποτε το απίστευτο κατόρθωμα του "Greek Freak". Ο Αντετοκούνμπο είναι ίσως ο μοναδικός παίκτης στην ιστορία του ΝΒΑ με επτά σερί σεζόν με στατιστική βελτίωση σε πόντους (από μ.ο. 6,8π. στην 1η του χρονιά στους 29,6π. φέτος) και ριμπάουντ (από. μ.ο. 4,4ρ. σαν rookie στα 13,6ρ. φέτος) και είναι μακράν ο πιο unguardable παίκτης του κόσμου στο ένας εναντίον ενός.

Δεν θα μπω στην διαδικασία να αναλύσω τις πρωτιές (1ος Ευρωπαίος με back2back τρόπαια MVP) ή την περίληψη του ονόματός του στην ίδια πρόταση με τον Μάϊκλ Τζόρνταν και τον Χακίμ Ολάζουον (οι μόνοι τρεις που αναδείχτηκαν πολυτιμότεροι παίκτες και καλύτεροι αμυντικοί στην ίδια σεζόν), γιατί όλα αυτά έχουν λίγο-πολύ γραφτεί και διαβαστεί.

Θα σταθώ μόνο στο συμβολικό χαρακτήρα της διαδικτυακής απονομής του τροπαίου, που έγινε σε ζωντανή σύνδεση με την Αθήνα (όπου εδώ και λίγα εικοσιτετράωρα βρίσκεται ο Γιάννης) και φυσικά στα λεγόμενά του 25χρονου Έλληνα superstar του ΝΒΑ, που πιστοποιούν για μία ακόμη φορά τον χαρακτήρα του και την πίστη στις αρχές του.

Δεν ακούς συχνά έναν περιζήτητο superstar να επαναλαμβάνει συνεχώς την αγάπη του για την πόλη και τον οργανισμό, στους οποίους έζησε, βήμα-βήμα, την πορεία προς την καταξίωση και το όνειρο, έλυσε το οικονομικό του πρόβλημα και δημιούργησε την οικογένειά του! Αυτό το «γιατί να μην μείνω άλλα 15 χρόνια στο Μιλγουόκι, αν μπορούμε να διεκδικούμε το πρωτάθλημα!», λέει πολλά για το περιεχόμενο αυτού του παιδιού.

Αυτά κι ακόμη περισσότερα απορρέουν και από την ατάκα του για τον τίτλο του πολυτιμότερου παίκτη. «Να με αποκαλέσετε, όταν αξιωθώ να γίνει πρωταθλητής!», είπε ο "Greek Freak" σε ζωντανή σύνδεση με το ΤΝΤ. Σκέφτεστε καλύτερο παράδειγμα μετριοφροσύνης κι απόκτησης κινήτρου;