O Κώστας Αντετοκούνμπο θα πάρει δαχτυλίδι πριν από τον Γιάννη!

• «Νάτο, νάτο το δαχτυλίδι!»
• Ο «Βασιλιάς» δεν συνηθίζει να... πετάει τις ευκαιρίες!
• Φόρος τιμής στον “Black Mamba”!
• “Lakersnation” κι Άγιος ο Θεός!

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, o Γιάννης Αντετοκούνμπο απολαμβάνει την πρώτη φθινοπωρινή off-season στην ιστορία του ΝΒΑ με μίνι διακοπές και ξεκούραση στην Ελλάδα. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν παρακολουθεί την εξέλιξη των playoffs. Ούτε φυσικά ότι δεν βρίσκεται σε διαρκή επικοινωνία με τον μικρότερο αδερφό του Κώστα, ο οποίος παραμένει στην «φούσκα» του Ορλάντο, ως μέλος των Λέικερς, που πλέον προβάλλουν ως το μεγάλο φαβορί για την πρόκριση στους τελικούς, μέσω της δυτικής περιφέρειας.

Ο 22χρονος Έλληνας power-forward (2,08), που το καλοκαίρι του 2018 επελέγη στην τελευταία θέση του draft (νο60) κι έγινε ο 3ος NBAer της ευλογημένης οικογένειας των Antetokounbros, έχει πάρει χρόνο συμμετοχής μόλις σε δύο παιχνίδια από την επανέναρξη της σεζόν στην Φλόριντα (και καθόλου στην postseason). Με τον Άντονι Ντέϊβις, τον Τζαβέϊλ ΜακΓκι, τον Ντουάϊτ Χάουαρντ και τον Μαρκίφ Μόρις (αποκτήθηκε μεσούσης της περιόδου, όταν τραυματίστηκε ο Κάζενς) να βρίσκονται μπροστά του, είναι πολύ δύσκολο να βρει χρόνο στο rotation.

«Νάτο, νάτο το δαχτυλίδι!»

Ο Κωστάκης, άλλωστε, πέρυσι το καλοκαίρι ήταν κάτι σαν ένα μικρό «λαχείο» για τους «λιμνανθρώπους». Οι Μάβερικς τον άφησαν ελεύθερο, τοποθετώντας τον 2ο χρόνο του συμβολαίου του στο «καλάθι» των wavers (των παικτών που αποδεσμεύονται μεν, αλλά για λίγες μέρες διατηρούνται διαθέσιμοι για όποια ομάδα θέλει να τους εντάξει στο δικό της salary cap, χωρίς να κάνει νέα συμφωνία) και οι 16 φορές πρωταθλητές του ΝΒΑ, τον περισυνέλεξαν στην «εξευτελιστική» τιμή των 79.568 δολαρίων ετησίως, ως επένδυση για το μέλλον!

Αν εξαιρέσουμε την αναπτυξιακή λίγκα (G-League) και την θυγατρική ομάδα του οργανισμού, Σάουθ Μπέϊ Λέϊκερς, στην οποία αγωνίστηκε συνολικά σε 38 αγώνες και ήταν 5ος σκόρερ (μ.ο. 14,1π. με 62,3% εντός πεδιάς), τρίτος ριμπάουντερ (μ.ο. 7,8ρ.) και πρώτος μπλοκέρ (μ.ο. 1,3), στο L.A., ο πρώην παίκτης του κολεγίου Ντέϊτον έπαιξε ελάχιστα (4 αγ. με μ.ο. 1,4π.).

Παρ' όλα αυτά, παραμένει μάχιμος για την περίπτωση που κάποιος από τους προαναφερθέντες συμπαίκτες του τραυματιστεί κι αν η ομάδα του φτάσει στους τελικούς (προηγείται 2-0 την τελική σειρά της Δύσης), τότε θα έχει την ευκαιρία να γίνει ο πρώτος Έλληνας μπασκετμπολίστας που θα στεφθεί «πρωταθλητής κόσμου» σε διασυλλογικό επίπεδο.

Μία τέτοια εξέλιξη, πέρα από «ευλογία» για το ελληνικό μπάσκετ, θα προκαλέσει «χαράς ευαγγέλια» στην οικογένεια Αντετοκούνμπο, που μέσα σε 15 μήνες θα έχει κατακτήσει δύο αγαλματίδια MVP κανονικής περιόδου, ένα βραβείο αμυντικού της χρονιάς (μέσω του Γιάννη) και φυσικά το δαχτυλίδι του πρωταθλήματος. Και σε όλα τα παραπάνω, δεν υπολογίζεται η «καζούρα» που θα πέσει για αρκετούς μήνες από τον μέγιστο πλακατζή Κώστα στον "Greek Freak", με τον Θανάση να θέλει να σιγοντάρει, αλλά να μην μπορεί...

Ο «Βασιλιάς» δεν συνηθίζει να... πετάει τις ευκαιρίες!

Όλες αυτές οι ιστορίες έχουν πλάκα και η αλήθεια είναι ότι βολεύουν εμάς τους δημοσιογράφους, που βγάζουμε το ψωμί μας αξιοποιώντας τα όποια «πατήματα» βρίσκουμε για να «πλέξουμε» σενάρια. Στην περίπτωση των τελικών της δυτικής περιφέρειας και της εξέλιξης που έχουν μέχρι στιγμής, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλα δουλεύουν προς όφελος του ΛεΜπρόν και της παρέας του.

Μετά από ένα μέτριο προς απογοητευτικό ξεκίνημα στην «φούσκα» (με ρεκόρ 3-5 στα τελευταία οκτώ ματς της κανονικής περιόδου) και μετά από ήττες στα πρώτα ματς του 1ου και του 2ου γύρου των playoffs (με Πόρτλαντ και Χιούστον αντίστοιχα), οι Λέικερς φαίνεται ότι έχουν μπει για τα καλά σε ρυθμό τίτλου και οι «οιωνοί» δείχνουν ότι δύσκολα θα σπαταλήσουν μία «ευκαιρία», που πριν αρχίσουν τα playoffs έμοιαζε πολύ μακρινή και θα έχει πολλαπλή αξία για τον οργανισμό αλλά και για τα πρόσωπα που βρίσκονται στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.

Όπου «ευκαιρία» φυσικά, δεν είναι τίποτε άλλο από την κατάκτηση του πρωταθλήματος που θα ξαναφέρει τους «λιμνανθρώπους» στον «θρόνο» για πρώτη φορά μετά από 10 χρόνια (2010) και θα «ισοφαρίσει» τα 17 τρόπαια των Σέλτικς, που για την ώρα είναι οι πολυνίκες σε τίτλους στον «άλλο πλανήτη» του αθλήματος.

Αν μάλιστα, η επιστροφή στην κορυφή επιτευχθεί απέναντι στους νεανικούς Κέλτες (για την ώρα χάνουν με 2-1 από τους Χιτ στους τελικούς της Ανατολής), τότε το «νέκταρ» θα είναι ακόμη πιο «γλυκό», αφού η αντιπαλότητα με την Βοστώνη, ήταν το σημείο αναφοράς της δεκαετίας του '80, όταν οι δύο ομάδες μονοπώλησαν τους τίτλους, αλλά και την τριετία 2008-2010, όταν και εναλλάχτηκαν στο κορυφαίο σκαλί του βάθρου.

Φόρος τιμής στον “Black Mamba”!

Μία ενδεχόμενη κατάκτηση του εφετινού πρωταθλήματος από την πρώτη τη τάξει ομάδα του Λος Άντζελες, όμως, θα είναι ίσως και ο απόλυτος φόρος τιμής στον αδικοχαμένο Κόμπι Μπράϊαντ. Ο εμβληματικός ηγέτης των Λέικερς είναι ο μοναδικός παίκτης στην ιστορία τους με 20 σεζόν στην πλάτη με την χρυσή και μωβ φανέλα (και ο 2ος σε όλο το ΝΒΑ πίσω από τον Νοβίτσκι με την ίδια ομάδα) και θα έχει κάθε λόγο να χαμογελά, βλέποντας τους συνεχιστές της ανεκτίμητης κληρονομιάς που άφησε.

Ο «Black Mamba» ήταν ο τελευταίος Laker που σήκωσε το τρόπαιο "Larry O'Brien" και αυτός ο τίτλος, λίγους μήνες μετά τον απροσδόκητο χαμό του, θα είναι ίσως το μεγαλύτερο «ευχαριστώ» για την παρακαταθήκη του αλλά και η ισχυρότερη τονωτική ένεση για την πόλη και τον οργανισμό, που τόσο πολύ δοκιμάστηκε και πόνεσε μέσα στο 2020!

Υπό αυτή την έννοια, η κραυγή "Kobe", που ακούστηκε από το στόμα του Άντονι Ντέϊβις μετά το νικητήριο τρίποντο στο Game 2 με τους Νάγκετς, δεν μπορεί να είναι τυχαία. Ο τραγικός θάνατος του κορυφαίου – κατά την ταπεινή μου άποψη – παίκτη στην ιστορία των Λέικερς, είναι κοινό μυστικό ότι «στοιχειώνει» όλη την οικογένεια των «λιμνανθρώπων» από το εκείνο ομιχλώδες κυριακάτικο πρωινό της 26ης Ιανουαρίου μέχρι και σήμερα...

“Lakersnation” κι Άγιος ο Θεός!

Μέχρι να κάνει ξανά ξαστεριά, ο ΛεΜπρόν, ο Φρανκ Βόγκελ και τα υπόλοιπα παιδιά, αποφεύγουν τις μεγαλοστομίες. Ξέρουν ότι είναι κοντά στο να γράψουν ιστορία, αλλά προτιμούν να πορευτούν βήμα-βήμα. Ο καθένας για τους δικούς του λόγους. Ο "King James" γιατί θα φτάσει τα τέσσερα δαχτυλίδια (σε 10 συμμετοχές σε τελικούς) και λίγο πριν «καβαλήσει» τα 36 του, θα πάρει δυνάμεις για να πιάσει τον Μπράιαντ (5) και να κυνηγήσει τον “Air Michael” (6)!

O 47χρονος προπονητής θα κλείσει πολλά στόματα (Μάτζικ Τζόνσον) που έσπευσαν να αμφισβητήσουν την επιλογή του από τον general manager και πρώην ατζέντη του Κόμπι, Ρομπ Πελίνκα, ο οποίος έστησε την εφετινή ομάδα πάνω στην “mamba mentality” (σ.σ.: την ανταγωνιστική νοοτροπία του εκλιπόντα superstar).

Αυτή η ακριβώς «η άρνηση της ήττας» αποτυπώθηκε πλήρως στην απόδοση του “AD” (31π., 9ρ. & 2κοψ.), ο οποίος σκόραρε τους τελευταίους 11 πόντους της ομάδας του, με αποκορύφωμα φυσικά το νικητήριο τρίποντο στην εκπνοή του Game 2. Αν οι Λέικερς στεφθούν πράγματι πρωταθλητές, τότε ένα μεγάλο μερίδιο θα ανήκει σ' αυτό το σουτ.

Δεν ξέρω αν του σφύριξε κάποιος τα ατυχή σχόλια του Μπάρκλεϊ στο ημίχρονο του αγώνα, η εμφάνισή του στο 2ο μέρος, περιείχε σε μεγάλη δόση το «δολοφονικό ένστικτο» του “Black Mamba”. Οι φήμες που τον θέλουν να έχει πεισμώσει μετά την απώλεια του βραβείου για τον «αμυντικό της χρονιάς», αιωρούνται στον αέρα χωρίς όμως να έχουν επιβεβαιωθεί επισήμως...