Η περίεργη επιλογή του Καμπάτσο

Ο Φακούντο Καμπάτσο, λοιπόν, "αποχαιρέτησε" την αγαπημένη του Ρεάλ με μια σπουδαία εμφάνιση και ... ετοιμάζει βαλίτσες για Denver!

Περίπτωση που θα λέγαμε ότι φέρνει στο μυαλό κάτι από παίκτες όπως οι - σπουδαίοι - Γιασικεβίτσιους, Σπανούλης, Ναβάρο, αλλά και οι - εξίσου μεγάλοι - Διαμαντίδης, Παπαλουκάς, Μποντιρόγκα!!! Από ποια άποψη και τι ακριβώς "κοινό" μπορεί να έχουν όλοι οι παραπάνω;

Πρόκειται για αθλητές - το λιγότερο - καταξιωμένους στην Ευρώπη, οι οποίοι επιχείρησαν ή δεν... επιχείρησαν το "μετέωρο" βήμα για το Ν.Β.Α. Παίκτες που βασίζονταν πρωτίστως στο μπασκετικό "Ι.Q." και τη "δουλειά" τους στο γήπεδο και δευτερευόντως στο εξωπραγματικό ταλέντο (για παράδειγμα Λούκα Ντόντσιτς), τα αθλητικά προσόντα, τα γρήγορα πόδια ή οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε να τους "εγγυηθεί" μια ομαλή μετάβαση στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Αυτό σημαίνει πως η όποια επιλογή ομάδας στη μεγάλη σκηνή, θα έπρεπε να γίνει υπερβολικά προσεκτικά και με τα ελάχιστα δυνατά ρίσκα. Θα έπρεπε να βρεθούν στο κατάλληλο μέρος, την κατάλληλη στιγμή, για να πετύχουν. Σε μια ομάδα που να τους ταιριάζει (να παίζει αυτό που καλούμε πιο "ευρωπαϊκό" - ή στην Ελλάδα ... σκεπτόμενο - μπάσκετ), που - ο προπονητής κυρίως - να τους εμπιστεύεται, αλλά και η δομή τού ρόστερ να τους βοηθά να "χωρέσουν" στο rotation.

• Ο Σάρας το "έψαχνε" για καιρό μέχρι να αφήσει τη Μακάμπι. Και τελικά επέλεξε Ιντιάνα. Μια αρκετά ανταγωνιστική ομάδα τότε, στην οποία και γνώριζε πως τα "κλειδιά" είχε - όχι κάποιος τυχαίος, αλλά - ο Jamaal Tinsley, στα καλά του χρόνια. Ο Σάρας γνώριζε (ή θα έπρεπε να γνωρίζει) πως στην καλύτερη περίπτωση θα ... ξεκούραζε "ποιοτικά" τον βασικό πόιντ γκαρντ και, αν ήθελε να βρει περισσότερο χρόνο συμμετοχής, μάλλον θα χρειαζόταν να αλλάξει το ... DNA του και να πάρει πολλά λεπτά (και) στο "2". Η επιλογή δεν έμοιαζε "safe" κι αυτό δεν άργησε να φανεί. Μια αξιοπρεπής πρώτη χρονιά και σιγά σιγά η κατάρρευση (με χειρότερο σημείο την ανταλλαγή στους Warriors και έπειτα ... το χρονικό ενός προαναγγελθέντος "θανάτου" - από τη στιγμή που εκεί, στην ίδια με αυτόν θέση, δέσποζε ο Baron Davis. Στα καλύτερά του). Ο Σάρας είχε κάποιες προτάσεις από ομάδες που του έδιναν "κλειδιά", ωστόσο επέλεξε τον ... δύσκολο δρόμο (είτε απλά δεν καλυπτόταν από τις εκεί συνθήκες).

• Ένα αντίστοιχο "δίλημμα" αντιμετώπισε ο Θοδωρής Παπαλουκάς τα χρόνια που δέσποζε με τη φανέλα τής ΤΣ.Σ.ΚΑ. Κάποτε - φέρεται να - έφτασε αρκετά κοντά, όμως τελικά επέλεξε τον "ασφαλή" δρόμο. Από τη στιγμή που δεν βρέθηκε ομάδα για να τον πείσει ότι τον χρειαζόταν πραγματικά, προτίμησε να παραμείνει στη Μόσχα. Και - εκ του αποτελέσματος - μάλλον δεν έχασε.

• Τον ίδιο δρόμο είχαν ακολουθήσει στο παρελθόν ή έμελλε να ακολουθήσουν στο μέλλον, Ντέγιαν Μποντιρόγκα και Δημήτρης Διαμαντίδης αντίστοιχα.

• Ο Σπανούλης ήταν "δέσμιος" των δικαιωμάτων του, τα οποία και είχαν οι Ρόκετς. Έμοιαζε αρκετά ξεκάθαρο πως ακόμα και αν προοριζόταν για σημαντικό ρόλο στην ομάδα - που δεν πήρε ποτέ - , πολύ δύσκολα (έως αδύνατα) θα μπορούσε να ταιριάξει στην περιφέρεια με έναν υπερσκόρερ όπως ο Tracy McGrady, χωρίς πολλά πολλά συστήματα, και - πιθανότατα - μόνο για να "κουβαλάει" τη μπάλα, όταν δε θα την είχε από την αρχή τής επίθεσης ο Τ - Mac. Ο Σπανούλης δεν δοκίμασε ποτέ στους Spurs του Gregg Popovich, που - στα χαρτιά τουλάχιστον - θα του ταίριαζαν περισσότερο και που σίγουρα θα του ήταν λιγότερο δύσκολο να βρει "χημεία" με παίκτες όπως οι Tony Parker και Manu Ginóbili.

• Ο Ναβάρο πήρε μια πολύ πιο "εύκολη" επιλογή, δεδομένου πως όταν πήγε στο Μέμφις, αυτό ούτε ομάδα τίτλου είχε, ούτε κάποιος franchise-player ξεχώριζε στην περιφέρεια και γενικότερα ο "La Bomba" θα μπορούσε να διεκδικήσει άνετα φανέλα βασικού. Το έκανε, την κέρδισε, πέρασε επιτυχώς από το N.B.A. και επέστρεψε στην αγαπημένη του Βαρκελώνη, για να μεγαλώσει το μύθο του.

Και τέλος ... Καμπάτσο!!! Ο Facu φαίνεται πως βαδίζει στα χνάρια τού Σάρας. Παίρνει επιλογή με ρίσκο. "Τρελή" για πολλούς, πηγαίνοντας - θεωρητικά - να γίνει το μπακ-απ ολίγων λεπτών του (σεληνιασμένου στα πρόσφατα playoffs) Jamal Murray. Ο Καμπάτσο μπορεί να ελπίζει περισσότερο στο να ... μετακινήσει τον Καναδό - κατά βάση - scoring guard στο "2", παρά να του πάρει λεπτά στον άσο. Ο Αργεντίνος θα παλέψει αρχικά να πάρει ρόλο, εν συνεχεία να γίνει 6ος παίκτης και τελικά να ολοκληρώνει τα ματς στο γήπεδο, δίπλα στον εκ των ηγετών τής ομάδας. Αποστολή καθόλου εύκολη.

*Ο Facu ανέκαθεν έκανε υπερβάσεις. Χρειάστηκε να παίξει δανεικός από τη Ρεάλ Μαδρίτης, να ξεκινήσει σεζόν θεωρητικά πολύ πίσω στο ροτέισον από Sergio Llull και Luka Dončić... Να αμφισβητηθεί. Να προσπαθήσει (διπλά, αφού λόγω και του μικρού του ... δέματος, "προκαλεί" να τον στοχεύουν στην άμυνα). Και έφτασε να είναι ο ηγέτης, M.V.P. και σούπερ σταρ τής "βασίλισσας". Και της - δευτεραθλήτριας Κόσμου - εθνικής του ομάδας (της Αργεντινής). Στοιχηματίζει κανείς εναντίον του;!;

Έχεις άποψη για κάποιο αθλητικό θέμα; Στείλε το κείμενό σου στο [email protected] και δες το δημοσιευμένο στο αγαπημένο σου site.