Μπακς: Η άμυνα θέλει αφοσίωση, δεν πατάς ένα κουμπί και παίζεις!

Μπακς: Η άμυνα θέλει αφοσίωση, δεν πατάς ένα κουμπί και παίζεις!

Αντώνης Καλκαβούρας Αντώνης Καλκαβούρας
Μπακς: Η άμυνα θέλει αφοσίωση, δεν πατάς ένα κουμπί και παίζεις!
Ο Αντώνης Καλκαβούρας καυτηριάζει την αμυντική «ασέβεια» που χαρακτήρισε για μία ακόμη φορά φέτος την περιφέρεια του Μιλγουόκι, αναρωτιέται που πήγε ο αμυντικός του χαρακτήρας και σχολιάζει το «καρφί» του Γιάννη Αντετοκούνμπο περί «γηρατειών».

Θέλω πολύ καιρό να γράψω για τους Μπακς, αλλά λίγο τα playoffs της Euroleague και όλη αυτή «φαρσοκωμωδία» με τις εκλογές της ΕΟΚ και λίγο οι σποραδικά καλές τους εμφανίσεις σε ματς-κλειδιά όπως τα δύο πρόσφατα με τους Σίξερς, είτε κάλυψαν «τεχνηέντως» το πρόβλημα, είτε με απέτρεψαν να ασχοληθώ με μία κακή νοοτροπία που «φωνάζει» εδώ και καιρό.

Να πάρουμε, όμως, τα πράγματα με την σειρά και να συμφωνήσουμε ότι μετά τις δύο τελευταίες αποτυχημένες πορείες στα playoffs, η εφετινή φιλοσοφία του οργανισμού στην κανονική περίοδο, διαφέρει παρασάγγες από εκείνη που ακολούθησαν πέρυσι και πρόπερσι.

Τι θέλω να πω; Πολύ απλά ότι τα «ελάφια» συνειδητοποίησαν οικτρά ότι δεν αρκεί η άψογη πορεία στα πρώτα 82 παιχνίδια της σεζόν (πέρυσι και πρόπερσι είχαν τον καλύτερο απολογισμό σε όλο το ΝΒΑ με 60-22 και 56-17 αντίστοιχα), όπου ελάχιστες ομάδες ασχολούνται με τα ρεκόρ. Έμαθαν επίσης ότι η πρώτη θέση στην κανονική περίοδο σε δύο διαδοχικές σεζόν, βοήθησε μόνο στην ανάδειξη του Γιάννη Αντετοκούνμπο σε back2back MVP του πρωταθλήματος!

 

Προς Θεού, δεν είναι μικρή αυτή η τιμή για μία ομάδα που έχει έδρα μία από τις μικρότερες αγορές στον «μαγικό κόσμο» του αθλήματος και είναι σίγουρα τεράστια για το κορυφαίο προϊόν που παρήγαγε ποτέ το ελληνικό μπάσκετ. Ίσα-ίσα που συνέβαλε τα μέγιστα στην ανανέωση της συνεργασίας με τον "Greek Freak" για άλλα πέντε χρόνια, δίνοντας «ζωή» στο μεγαλεπήβολο project του Μιλγουόκι! Που δεν είναι άλλο από την επιστροφή του τίτλου στην πόλη μετά από 50 χρόνια!

Το πιο σημαντικό απ' όλα, όμως, είναι ότι ο general manager, Τζον Χορστ, ο coach Μάικ Μπουντενχόλτζερ και οι λοιποί συνεργάτες τους, αντιλήφθηκαν ότι για την επίτευξη του στόχου δεν αρκεί ένα σπριντ διαρκείας στην regular season, αν δεν διασφαλιστεί η διαμόρφωση ενός αγωνιστικού χαρακτήρα με αντοχές στον χρόνο, στα προβλήματα και τις ήττες. Με λίγα λόγια η δημιουργία ενός πλαισίου μέσα από το οποίο «χτίζεται» το DNA του πρωταθλητισμού στην σύγχρονη εποχή.

Αυτά ως βάση στο θέμα μας και πάμε να πιάσουμε το θέμα της περιφερειακής άμυνας, που αποδεικνύεται με συνέπεια η εφετινή “αχίλλειος πτέρνα” των «ελαφιών». Το πρόβλημα είχε αρχίσει να διαφαίνεται αρκετά και πέρυσι με την αποχώρηση του Μπρόγκντον, αλλά το δίδυμο Μπλέντσο και Χιλ μαζί με τον Κόνατον, μπάλωνε πολλές τρύπες και «έκλεινε» πληγές.

Φέτος, όμως, το κακό παράγινε και αυτό που προξενεί μεγάλη έκπληξη είναι ότι οι Μπακς έχουν την 12η άμυνα (μ.ο. 112,9π.) στην Ανατολή και την 20η σε όλο το ΝΒΑ, παρ' ότι στην πεντάδα τους βρίσκεται ο κορυφαίος αμυντικός παίκτης της περυσινής χρονιάς (Αντετοκούνμπο), ο θεωρούμενος εκ των κορυφαίων αμυντικών guard της λίγκας (Χόλιντεϊ), ένας από τους καλύτερους μποκέρ (Λόπεζ) και ένας επιπλέον guard με αμυντικές ικανότητες (ΝτιΒιτσέντζο).

Στον πάγκο δε, βρίσκονται οι Κόνατον, Πόρτις αλλά και ο Θανάσης που φημίζονται για την αμυντική τους προσήλωση. Τι συμβαίνει, λοιπόν και οι πρωτοπόροι τα δύο τελευταία χρόνια στην κανονική περίοδο, όχι μόνο παρουσιάζουν αξιοσημείωτη ραθυμία στα μετόπισθεν, αλλά τείνουν να εξελιχθούν σε ομάδα που κερδίζει κατά κύριο λόγο από την επίθεση;

Τα πράγματα είναι απλά όπως άλλωστε και οι λύσεις στα περισσότερα «προβλήματα» στον αθλητισμό. Είναι προφανές ότι η νοοτροπία του «δεν καιγόμαστε» για την πρωτιά στην Ανατολική περιφέρεια έχει περάσει με λάθος τρόπο και έχει μπερδέψει τους παίκτες που εξοικονομούν πολλή ενέργεια στα αμυντικά τους καθήκοντα.

Αν ένα σύνολο δεν μάθει να κάνει stops σε σταθερή βάση, να μην αφήνει επιδεικτικά τα μακρινά σουτ και αν δεν αποκτήσει ένα σημείο αναφοράς, κερδίζοντας και μέσα από την άμυνα, πως ξαφνικά θα έρθει η postseason και θα αρχίσει να είναι αποτελεσματικό στα μετόπισθεν; Στις μέρες μας θαύματα δεν γίνονται, ούτε ξαφνικά πατιούνται κουμπιά και μία ομάδα αποκτά αμυντική ταυτότητα.

Κοινώς, δεν αρκεί ο Γιάννης να κλέβει, να κόβει, να αλλοιώνει ή να κρύβει το οπτικό πεδίο των αντιπάλων για να ανέβουν επίπεδο οι Μπακς. Ίσα-ίσα που για να τα καταφέρουν, ο Αντετοκούνμπο θα πρέπει να κάνει και μία μικρή συντήρηση δυνάμεων στον ανασταλτικό τομέα για να έχει την φρεσκάδα να ανταποκριθεί και περισσότερο στην επίθεση.

Μη νομίζετε ότι ήταν τυχαία η χιουμοριστική δήλωσή του περί φρένου και... «γηρατειών» σχετικά με το πόσο τρέχει στον αιφνιδιασμό και επιτίθεται φέτος. Το ίδιο συμβαίνει και στην άμυνα, όπου κάποιες φορές όταν ο προσωπικός του αντίπαλος βγαίνει προς τα έξω, δεν είναι το ίδιο πιεστικός σε σχέση με την αμυντική του προσήλωση μέσα στο «ζωγραφιστό».

Το πρόβλημα δεν είναι πρόσφατο, ούτε το άρθρο που διαβάζετε αναφέρεται κυρίως στην χθεσινοβραδινή αποκαρδιωτική εικόνα των περιφερειακών του coach Bud, οι οποίοι δέχτηκαν 6 συνεχόμενα τρίποντα και συνολικά οκτώ στην 4η περίοδο από τους Χοκς, που ανέτρεψαν μία διαφορά 10 πόντων και νίκησαν με 111-104.

Η ήττα από τα «γεράκια» ήταν απλά το «κερασάκι στην τούρτα» μίας σειράς αγώνων που οι Μπακς «υπολειτουργούν» στην άμυνα και «επιτρέπουν» σταθερά περισσότερους από 115 πόντους, με αποτέλεσμα να μετρούν 6 ήττες στα τελευταία 11 παιχνίδια. Και οι πέντε εξ' αυτών από ομάδες (Ουόριορς, Μάβερικς, Χόρνετς, Γκρίζλις και Χοκς) με χειρότερα ρεκόρ και μάλιστα έχοντας χάσει διψήφιες διαφορές!

Οι δύο σερί νίκες επί των Σίξερς που έπαιξαν χωρίς Σίμονς και Εμπίντ (στο ένα από τα δύο ματς), δεν καμουφλάρουν την αμυντική τους αδυναμία. Ούτε ο μ.ο. των 6,4 πόντων (3οι στο ΝΒΑ πίσω από την Τζαζ και τους Κλίπερς) που κερδίζουν όλα τα ματς, πρέπει να αποτελεί παρηγοριά!

Με την 3η θέση στην κατάταξη να μοιάζει το πιθανότερο σενάριο στο τέλος της κανονικής περιόδου, το Μιλγουόκι θα κληθεί να αντιμετωπίσει την Βοστώνη ή το Μαϊάμι στον 1ο γύρο των playoffs. Δεν ξέρω εσείς, αλλά προσωπικά, έτσι όπως είναι τώρα οι ομάδες, δεν το θεωρώ φαβορί σε κανένα από τα δύο ενδεχόμενα “ματσαρίσματα”.

Και δεν αναφέρομαι καν στον 2ο γύρο, όπου αντίπαλος θα είναι η Φιλαντέλφια ή στους τελικούς της Ανατολής κόντρα στους Νετς (έχουν όλο το ταλέντο του κόσμου, αλλά ακόμη δεν έχουν παίξει όλοι μαζί για να κριθούν ασφαλώς), σειρές στις οποίες θα παίξει με μειονέκτημα έδρας.

Υγ.1: Νομίζω ότι ο Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς (32π., 3ασ. & 3κλ. με 6/11 τριπ.) περίμενε σαν τρελός αυτός το ματς! Ήταν το δεύτερο εφετινό απέναντι στους Μπακς και το πρώτο στο οποίο αναδείχτηκε νικητής. Όταν στην αρχή της σεζόν τραυματίστηκε, πολλοί βιάστηκαν να «μακαρίσουν» την τύχη των «ελαφιών», που τελικά δεν τον απέκτησαν στην free agency του περασμένου Νοεμβρίου.

Υγ.2: Ο ίδιος, πάντως, μάλλον θα αισθάνεται καλά με τον εαυτό του τελειώνοντας τα δύο εφετινά ματς κόντρα στο Μιλγουόκι (στο πρώτο δεν έπαιξε) με νούμερα superstar (μ.ο. 30,0π, 5,0ασ. και 12/23 τριπ.).

Υγ.3: Δεν ξέρω αν ο coach Bud χτυπάει το κεφάλι του ή αν επιλέγει να μην ασχολείται πλέον... Ο Γιάννης, πάντως, είμαι σίγουρος ότι με τον "Bogi" συμπαίκτη θα ήταν πολύ πιο κοντά στον μεγάλο στόχο...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Μπογκντάνοβιτς: Οι Μπακς έχασαν κοιτώντας το λάθος τους! (pics & vid)

Χοκς-Μπακς 111-104: Το «double double» του Αντετοκούνμπο που δεν στάθηκε αρκετό (vid)

Χοκς-Μπακς 111-104: Στάση... Μπογκντάνοβιτς-Ουίλιαμς για τον εξαιρετικό Γιάννη (vid)

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Αντώνης Καλκαβούρας
Αντώνης Καλκαβούρας

Στην συγκεκριμένη στήλη θα βρείτε αντικειμενικά καταγεγραμμένη άποψη γύρω από τα μπασκετικά δρώμενα και μπόλικη ανάλυση, ενίοτε σε συνδυασμό και με ρεπορτάζ. Το Gazzetta, άλλωστε, μπορεί να μπήκε στην καθημερινότητα μου στη μέση της έως τώρα δημοσιογραφικής διαδρομής (2008), ωστόσο, εδώ και 13 χρόνια αποτελεί την πιο σύγχρονη και ταχύτερη πλατφόρμα ενημέρωσης και ένα μέσο στο οποίο απολαμβάνω από την πρώτη μέρα να δουλεύω. Και σίγουρα το μόνο από τα πολυάριθμα στα οποία έχω εργαστεί και εργάζομαι (τηλεόραση, ραδιόφωνο, εφημερίδα, περιοδικό), το οποίο εξελίσσεται ολοένα και περισσότερο, σε τέτοιο βαθμό ώστε να γίνεται ευχάριστη εμμονή για τους αναγνώστες αλλά και για όλους εμάς τους συντελεστές. Να χαιρόμαστε λοιπόν τη νέα του έκδοσή του και να το εξελίσσουμε συνεχώς!