Οι Πέλικανς μπήκαν στα playoffs από το Νο.6 της Δύσης και σίγουρα ήταν το αουτσάιντερ για πρόκριση κόντρα στους Μπλέιζερς του Λίλαρντ και του ΜακΚόλουμ. Επιπλέον αναγκάστηκαν να παίξουν στην postseason χωρίς τον φοβερό και τρομερό Κάζινς, ο οποίος τραυματίστηκε σοβαρά και έχασε όλη τη σεζόν. Βάλτε στην εξίσωση και το γεγονός πως η Νέα Ορλεάνη είχε να νικήσει σε ματς της postseason από το 2008. Κι όμως οι... πελεκάνοι σκούπισαν με συνοπτικές διαδικασίες το Πόρτλαντ, με τον Άντονι Ντέιβις να έχει 33 πόντους και 11 ριμπάουντ ανά ματς στη σειρά. Στο Game 4 οι Ντέιβις και Χόλιντεϊ έβαλαν μαζί 88 πόντους και έδωσαν την χαριστική βολή στην παρέα του Λίλαρντ.
Εδώ έχουμε μια ειδική περίπτωση γιατί οι Μπουλς... πληγώθηκαν από τραυματισμούς. Ο Ντέρικ Ρόουζ έπαθε ρήξη αχίλλειου στο Game 1 της σειράς και έχασε τα υπόλοιπα ματς, ενώ τα πράγματα έγιναν πιο δύσκολα για το Σικάγο, όταν ο Γιοακίμ Νοά γύρισε τον αστράγαλο του στο 3ο ματς. Ακόμα και έτσι όμως οι Μπουλς που ήταν Νο.1 της Ανατολής έμεναν έξω από το Νο.8. Οι Σίξερς εκείνης της εποχής είχαν μια ιδιαίτερα ταλαντούχα ομάδα με Χόλιντεϊ, Βούτσεβιτς, Θαντέους Γιανγκ, Έβαν Τέρνερ, Λου Ουίλιαμς και Αντρέ Ιγκουοντάλα. Εκτός του Ίγκι, όλοι οι άλλοι ήταν 25 και κάτω.
Μιλάμε για τους Ουόριορς πριν τα χρόνια της... εκτόξευσης. Το 2013 κόντρα στους 3ους της Δύσης, Νάγκετς, το Γκόλντεν Στέιτ είχε στείλει το μήνυμα. Μια ομάδα που είχε Κάρι, Τόμπσον, Μπαρνς, Γκριν και Μπόγκουτ. Το Ντένβερ με ρεκόρ 57-25 διέθετε παίκτες σαν τον Ιγκουοντάλα, τον Φαρίντ, τον Λόσον, τον Γκαλινάρι, τον Φουρνιέ και τον Αντρέ Μίλερ, ενώ στην άκρη του πάγκου βρισκόταν ο Τζορτζ Καρλ. Στο Game 2 οι Κάρι-Κλέι είχαν 75 πόντους μέσα στο Ντένβερ, ενώ στη συνέχεια πήραν τα Game 3 και 4, κλείνοντας τη σειρά στο έκτο παιχνίδι.
Το Μαϊάμι ήταν το φαβορί, διαθέτοντας Τιμ Χάρνταγουεϊ, Μούρνινγκ, Μέισον και Έντι Τζόουνς και τελειώνοντας τη regular season στο Νο..3 της Ανατολής. Στον πάγκο ήταν ο Πατ Ράιλι. Όμως οι Χόρνετς παρουσιάστηκαν έτοιμοι και με τους Μάσμπερν (23.7 πόντοι, 6 ριμπάουντ) και Μπαρόν Ντέιβις (20.3 πόντοι, 5 ασίστ και 4.7 ριμπάουντ). Ένα φοβερό sweep που αξίζει περισότερη αναγνώριση από αυτή που πήρε. Βέβαια τότε η πρόκριση σε εκείνο τον γύρο πήγαινε στα best of five.
Ήταν η μεγάλη ευκαιρία για τους λάτρεις του ΝΒΑ να δουν μια μεγάλη μάχη του Κόμπι Μπράιαντ με τον ΛεΜπρόν Τζέιμς στους τελικούς. Όμως λογάριαζαν χωρίς τους Μάτζικ του Ντούαιτ Χάουαρντ. Οι Καβς είχαν supporting cast γύρω από τον Βασιλιά παίκτες σαν τον Μο Ουίλιαμς, Ντελόντε Ουέστ, Μπεν Ουάλας, Βαρεζάο και Ιλγκάουσκας. Αλλά απέναντι τους βρισκόταν η κορυφαία τρίποντη ομάδα εκείνη την εποχή στη λίγκα. Στο καθοριστικό Game 6 o Χάουαρντ το πήρε πάνω του και με 40 πόντους, αλλά και 14 ριμπάουντ, οδήγησε την ομάδα του στην μεγάλη πρόκριση.
Οι Γκρίζλις πριν από αυτή την αξέχαστη μονομαχία με τους Σπερς, είχαν ρεκόρ 0-12 στα playoffs. Επιπλέον οι Σπερς μπήκαν στην postseason με 61 νίκες. Παρόλα αυτά για ακόμη μια φορά το Νο.8 πετούσε έξω το Νο.1. Τα ματς που έκριναν την τεράστια έκπληξη ήταν το 3ο, το 4ο και το 6ο. Ο Ζακ Ράντολφ έκανε απίθανα ματς και μίλησε πολλές φορές σε κρίσιμα σημεία, τελειώνοντας την σειρά με 21.5 πόντους και 9.2 ριμπάουντ. Το λιθαράκι τους έβαλαν και οι Μάικ Κόνλεϊ και Μαρκ Γκασόλ που είχαν από 14 πόντους μέσο όρο, δίνοντας στο Z-BO στην συμπαράσταση που ήθελε.
Το 2016 oι Ουόριορς έγραψαν ιστορία με το κορυφαίο ρεκόρ που έχει γίνει ποτέ σε regular season (73-9). Ωστόσο τα πράγματα δεν πήγαν όπως θα περίμενε ο περισσότερος κόσμος στους τελικούς κόντρα στους Καβς. Ο Στιβ Κερ κέρδισε το βραβείο του προπονητή της σεζόν, ενώ ο ο Κάρι πήρε το 2ο συνεχόμενο βραβείο mvp. Μια ομάδαρα που είχε και Τόμπσον-Γκρίν. Όμως οι Καβς του ΛεΜπρόν και του Ίρβινγκ αποδείχθηκαν πολύ σκληρά καρύδια. Κατάφεραν να γίνουν η μοναδική ομάδα στην ιστορία των τελικών που επιστρέφει από 3-1 και παίρνει τον τίτλο. Ο ΛεΜπρόν έκανε εκξπληκτικά πράγματα και αναδείχθηκε MVP των τελικών, ενω ο φοβερός Ίρβινγκ έβαλε το τρίποντο στο Game 7 που χάρισε το πρωτάθλημα στο Κλίβελαντ.
Το 2011 οι Χιτ ήταν το μεγάλο φαβορί για το πρωτάθλημα μετά την απόφαση του ΛεΜπρόν Τζέιμς να πάει στους Χιτ και να δημιουργήσει την Big-3 μαζί με τους Ουέιντ και Μπος. Στους τελικούς όμως παρουσιάστηκε μια πανέτοιμη ομάδα του Ντάλας, η οποία έριξε στο καναβάτσο το Μαϊάμι. Οι Μαβς έκαναν μια τεράστια ανατροπή στο Game 2 για το break με το καλάθι του Νοβίτσκι. Η ομάδα του Καρλάιλ καθάρισε τη δουλειά στο Game 6, εκεί όπου σίγησε το κοινό του Μαϊάμι, φτάνοντας σε εύκολη νίκη. Ο Γερμανός ηγέτης πήρε στα χέρια του βραβείο του MVP των τελικών με 26 πόντους και 9.7 ριμπάουντ ανά ματς, ενώ καθοριστική ήταν η συνεισφορά των Τέρι, Μάριον, Κιντ και Τσάντλερ.
Το 2004 οι Λέικερς ένιωθαν σίγουροι πως θα επιστρέψουν στην κορυ6φή του ΝΒΑ. Στους εκπληκτικούς Κόμπι Μπράιαντ και Σακίλ Ο'Νίλ προστέθηκαν οι Καρλ Μαλόουν και Γκάρι Πέιτον, οι οποίοι έψαχναν το πρωτάθλημα για να κλείσουν την καριέρα τους. Όμως οι Πίστονς αποδείχθηκαν ανυπέρβλητο εμπόδιο για τους λιμνάνθρωπους. Το Ντιτρόιτ κατάφερε να... σοκάρει τους Λέικερς και να σηκώσει το τρίτο πρωτάθλημα στην ιστορία του μετά τους τεράστιος Bad Boys του Τόμας. Η πεντάδα των Πίστονς είχε παίκτες που συμπλήρωναν έξοχα ο ένας τον άλλο (Μπίλαπς, Χάμιλτον, Πρινς, Ρασίντ και Μπεν Ουάλας) και όπως είπε ο Μπίλαπς «μπορεί οι Λέικερς να είχαν καλύτερες μονάδες, αλλά εμείς είχαμε καλύτερη ομάδα».
Τρόμο προκαλούσαν οι Μάβερικς κατά τη διάρκεια της regular season την αγωνιστικη περίοδο 2006-07, καθώς τερμάτισαν με ρεκόρ 67-15 και έκαναν δικιά τους την πρώτη θέση της Δύσης. Αρκετοί τους έχριζαν φαβορί για τον τίτλο του πρωταθλητή, αλλά το… όνειρο τελείωσε προτού καν αρχίσει. Και για αυτό υπεύθυνοι ήταν οι Ουόριορς, η ομάδα που βγήκε 8η στη regular season με 42-40. Απόλυτος πρωταγωνιστής ήταν ο Μπαρόν Ντέιβις που τελείωσε τη σειρά με 25 πόντους ανά ματς και σούταρε με 45.5% στα τρίποντα, ενώ το λιθαράκι τους έβαλαν και οι Στίβεν Τζάκσον, Μόντα Έλις, Τζέισον Ρίτσαρντσον και Ματ Μπαρνς. Οι Τζος Χάουαρντ, Ντιρκ Νοβίτσκι, Τζέρι Στακχάουζ και Τζέισον Τέρι δεν μπόρεσαν να κάνουν τίποτα κόντρα στους αποφασισμένους Ουόριορς.
Οι Dubs τελείωσαν τη σειρά με 4-2, υποχρεώνοντας το Ντάλας να ρίξει τον μέσο όρο του στην επίθεση από το 113.8 στο 106.5. Αυτή σειρά ήταν ιστορική, καθώς για πρώτη φορά στην ιστορία του ΝΒΑ (όσον αφορά σειρές best of seven), το Νο.1 της κατάταξης αποκλειόταν από το Νο.8. To περίφημο We Believe θα μνημονεύεται όσο χρόνια και αν περάσουν.
