Ξεκίνημα με μία από τις πιο αμφιλεγόμενες σειρές στην ιστορία των playoffs. Τους τελικούς Δύσης του 2002 ανάμεσα σε Σακραμέντο και Λέικερς. Ο Κρις Ουέμπερ και η παρέα του οδήγησε τους Κινγκς σε ρεκόρ 61-21 στη regular season και ήρθε η στιγμή να κοντραριστούν με τους Λέικερς του Σακίλ και του Κόμπι. Πως να ξεχάσεις εκείνη την υπέροχη ομάδα των Μπίμπι, Ντίβατς, Ουέμπερ, Στογιάκοβιτς και Κρίστι. Η αλήθεια είναι πως έβαλε στα σχοινιά την παρέα του Κόμπι και του Σακίλ, αφού προηγήθηκε με 3-2 στη σειρά. Όμως έχασαν τα επόμενα 2 ματς-θρίλερ (το Game 7 στην παράταση) και έχασε την ευκαιρία να διεκδικήσει το πρώτο πρωτάθλημα στην ιστορία του. Περίεργα πράγματα που έγιναν στο Game 6 της σειράς μέσα στο Λος Άντζελες. Το Σακραμέντο είχε πολλά παράπονα από τη διαιτησία στο έκτο ματς (οι Λέικερς έριξαν 27 βολές στην 4η περίοδο) και υπάρχουν ακόμα και υπάρχουν αρκετές θεωρίες συνωμοσίας για το περιβόητο παιχνίδι. Ακόμα και έτσι όμως είχε ευκαιρία να πάρει 2 φορές το 7ο ματς σε κανονική διάρκεια και παράταση, αλλά τα σουτ του Στογιάκοβιτς και του Κρίστι δεν βρήκαν στόχο.
Το 2011 οι Μπουλς έχασαν μια μεγάλη ευκαιρία ακόμα και για τίτλο. Ο Ντέρικ Ρόουζ ήταν ο MVP και το Σικάγο είχε το καλύτερο ρεκόρ στο ΝΒΑ (62-10). Στους 2 πρώτους γύρους καθάρισαν Πέισερς και Χοκς, όμως η Big 3 των ΛεΜπρόν-Ουέιντ-Μπος τους λύγισε στα 5 ματς στους τελικούς Ανατολής. Το 2011 πήραμε μια γεύση από αυτό που θα έβλεπαν οι fans του ΝΒΑ τα επόμενα χρόνια, αν ο Ρόουζ δεν τραυματιζόταν σοβαρά στον αχίλλειο. Θα ήταν πολύ όμορφο να είχε δημιουργηθεί ένα rivalry μεταξύ ΛεΜπρόν και Ρόουζ στην Ανατολή, ωστόσο η μοίρα γύρισε την πλάτη στον D-Rose.
Τι να πει κανείς για τους Σανς. Το θέαμα και η επίθεση στα καλύτερα τους. Οι ήλιοι ήταν σίγουρα μία από τις πιο fun to watch ομάδες όλων των εποχών. Το σύνολο του Μάικ Ντ’Αντόνι της διετίας 2004-06 ήταν απίθανο. Δίδυμο από άλλο πλανήτη με Νας και Αμάρε να σκορπούν τρόμο στους αντιπάλους. Από κοντά και οι Σον Μάριον, Κουέντιν Ρίτσαρντσον και Τζό Τζόνσον που έβαλαν το λιθαράκι τους για να πάει η ομάδα σε δύο σερί τελικούς Δύσης το 2005 και το 2006. Ίδια κατάληξη από Σπερς και Μάβερικς. Πάντως το 2005 οι Σανς είχαν το καλύτερο ρεκόρ, ενώ ο Στιβ Νας ήταν ο MVP της λίγκας. Οι ήλιοι σκούπισαν Μέμφις και στη συνέχεια καθάρισαν το Ντάλας. Όμως απέναντι στους Σπερς λύγισαν και έτσι έχασαν την ευκαιρία να πάνε σε τελικούς ΝΒΑ.
Γυρνάμε πολύ πίσω στο 1972. Την προηγούμενη σεζόν οι Μπακς είχαν πάρει το πρωτάθλημα. Ο Τζαμπάρ έπαιρνε ακόμα ένα βραβείο ΜVP ενώ δίπλα του είχε τον Μr Triple Double, Όσκαρ Ρόμπερτσον. Τα... ελάφια το πάλεψαν, αλλά δεν μπόρεσαν να νικήσουν τους Λέικερς των Μπέιλορ, Tσάμπερλεϊν και Ουέστ, οι οποίοι είχαν πάρει 69 ματς στη regular season. Ο Τσάμπερλεϊν ήταν εκείνος που το πήρε πάνω του και οδήγησε τους λιμνάνθρωπους στον τίτλο.
Το 2004 η φοβερή ομάδα των Πίστονς με Μπίλαπς, Πρινς, Χάμιλτον, Ρασίντ και Μπεν Ουάλας έφτασε στον τίτλο κόντρα στους Λέικερς, ενώ την επόμενη έχασαν στους τελικούς από τους Σπερς. Το 2006 πάλεψαν να φτάσουν ξανά στην κορυφή και τελείωσαν τη regular season με ρεκόρ 64-18. Ωστόσο οι Χιτ του Ντουέιντ Ουέιντ και του Σακίλ Ο'Νίλ είχαν άλλη άποψη. Τους απέκλεισαν και στη συνέχεια έφτασαν στον τίτλο.
Ο Ντ'Αντόνι είναι ο άνθρωπος που συνδέει τους υπερηχιτικούς Σανς του 2005 με τους Ρόκετς του 2018. Το 2018 οι Ρόκετς στόχευαν στον τίτλο, με τον Χάρντεν να βγαίνει MVP. Στην ομάδα ήταν και ο Κρις Πολ, ενώ ήταν η κορυφαία ομάδα στη Δύση βάση ρεκόρ. Όμως στα playoffs βρήκαν απέναντι τους Ουόριορς. Στο Game 5 ο Κρις Πολ τραυματίστηκε και έχασε το υπόλοιπο της σειράς. Το Γκόλντεν Στέιτ το εκμεταλλεύτηκε και έφερε τη σειρά στο 3-3. Ο Μούσιας είχε ακόμα μια ευκαιρία, όμως στο Game 7, το Χιούστον έχασε 27 τρίποντα στη σειρά και μαζί τους τελικούς του ΝΒΑ για πρώτη φορά από την εποχή του Ολάζουον.
Ήταν μια εκπληκτική σεζόν για τον ΛεΜπρόν σε ατομικό επίπεδο. Πήρε το βραβείο του MVP και οι Καβς είχαν 66 νίκες και 16 ήττες στη regular season. Όμως το supporting cast δεν ήταν αρκετό για playoffs. O μόνος που πάλεψε να βοηθήσει τον ΛεΜπρόν ήταν ο Λου Ουίλιαμς. Οι Καβς δεν μπόρεσαν να νικήσουν τους Μάτζικ του Χάουαρντ, ενώ είχαν... σκουπίσει τους αντιπάλους τους στους 2 πρώτους γύρους. Το Ορλάντο βρήκε τον τρόπο να υποτάξει τον ΛεΜπρόν.
Το 2016 ο Ντάνκαν ήθελε να προσθέσει το 6ο δαχτυλίδι στη συλλογή του και να κάνει παρέα στους Τζόρνταν και Καρίμ. Μαζί του στους Σπερς ήταν οι Λέοναρντ, Όλντριτζ, Πάρκερ και Τζινόμπιλι. Η ομάδα του Πόποβιτς κέρδισε 67 ματς στη regular season. Όμως στα playoffs δεν ήταν γραφτό να πάνε μέχρι το τέλος. Η Οκλαχόμα του Ντουράντ και του Ουέστμπρουκ τους... πέταξε εκτός συνέχειας. Οι Σπερς είχαν την ποιότητα για τίτλο, αλλά λογάριαζαν χωρίς τους Θάντερ.
Πριν το 2011, οι Μάβερικς είχαν βλέψεις για τίτλο και το 2007. Νοβίτσκι, Τέρι, Τζος Χάουαρντ, Στάκχαουζ είχαν συνθέσει μια ικανότατη ομάδα, η οποία είχε το κορυφαίο ρεκόρ στη Δύση. Την προηγούμενη σεζόν είχαν χάσει με 4-2 από τους Χιτ στους τελικούς του ΝΒΑ. Ομως έπεσαν πάνω στους υπέροχους και.... ψυχομένους «We Believe» Ουόριορς του Ντέιβις, του Ρίτσαρντσον, του Στίβεν Τζάκσον και του Μπαρνς. Ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία του ΝΒΑ (όσον αφορά σειρές best of seven) που το Νο.1 της κατάταξης αποκλειόταν από το Νο.8. To περίφημο We Believe θα μνημονεύεται όσο χρόνια και αν περάσουν.
Καμιά άλλη ομάδα στην ιστορία του ΝΒΑ δεν έφτασε τις 68 νίκες στη regular season και στη συνέχεια έμεινε εκτός τελικών. Η μόνη ομάδα που πήρε τόσα πολλά ματς και έχασε το πρωτάθλημα στους τελικούς ήταν οι Ουόριορς του 2016. Η Βοστώνη είχε στη σύνθεση της τον MVP Cowens, αλλά και τον προπονητή θρύλο, Τom Heinsohn. Μην ξεχνάτε πως στην ομάδα έπαιζε και ο Τζον Χάβλιτσεκ. Κι όμως οι Νικς τους... εκτέλεσαν σε μια φοβερή σειρά στα 7 ματς. Στη συνέχεια η Νέα Υόρκη κατάφερε να πάρει και το πρωτάθλημα.
