Εθνική μπάσκετ: Όλα… λάθος, αλλά πλέον όλοι για όλους!

• Το «μυστικό» για την 7η διαδοχική νίκη σε πρεμιέρα σε Mundobasket
• «Ξαναζωντάνεψαν» οι μνήμες της Ντιζόν
• Τι έγινε την 1η μέρα του Mundobasket

Όλα τα έχει η Μαριορή, ο φερετζές της έλλειπε! Ή αλλιώς, όπου «φτωχός» και η μοίρα του… Δεν ξέρω αν και πόσο «κουραστικός» έχει γίνει ο Δημήτρης Ιτούδης – ως προς τους ιθύνοντες της FIBA – ως προς την ανάγκη καθιέρωσης της 14άδας (με 12 ενεργούς σε κάθε ματς) για την τελική φάση των μεγάλων διοργανώσεων, αλλά το απρόοπτο που συνέβη στην περίπτωση του Μήτογλου, απέδειξε περίτρανα ότι έχει απόλυτο δίκιο!

Δεν θυμάμαι πολλές Εθνικές ομάδες να έχουν πληγεί τόσο τόσο έντονα και με τόσο κομβικό για το παιχνίδι τους, τρόπο, όσο επλήγη η δική μας με την ρωγμή που υπέστη η βάση του δαχτύλου του 27χρονου διεθνούς power forward του Παναθηναϊκού.

Έστω κι αν (στην αρχή) ο χιλιοταλαιπωρημένος Ντίνος πονούσε ελάχιστα έως καθόλου και για λίγες ώρες δεν ήθελε ούτε να ακούει το σενάριο αποκλεισμού από την 12άδα, όσο και να μας πονάει που χάνουμε τον πιο φορμαρισμένο παίκτη μας εν μέσω του θέρους των απουσιών, η τροπή που πήραν τα πράγματα (από την στιγμή που η αξονική έδειξε ελαφρύ ρωγμώδες κάταγμα) ήταν αυτή που έπρεπε, από την στιγμή που όλες οι πλευρές είναι υποχρεωμένες να αντιμετωπίσουν την υπόθεση με τον απόλυτο επαγγελματισμό.

• Εθνική μπάσκετ: Σαν μία αόρατη θηλιά στο λαιμό

Πως να μην ανησυχήσει ο Παναθηναϊκός, που επένδυσε πάνω του για 3 χρόνια, μετά από ενάμιση χρόνος απραξίας; Πως να μην κάνει την καρδιά του πέτρα και ο ίδιος ο παίκτης, μπαίνοντας αναγκαστικά στην διαδικασία του να κοιτάξει το δάσος (την μεγάλη σεζόν που έρχεται) και να αφήσει το δέντρο (το τουρνουά που άρχισε);

Πως ο γιατρός της Εθνικής ομάδας (Ζακ Μελάγιες) να μην τον προειδοποιήσει ότι σε περίπτωση νεότερου χτυπήματος, η απουσία του από την αγωνιστική δράση δεν θα περιοριστεί στις 2-3 εβδομάδες;

Αλλά και πως να κατεβάσει μαυρες πλερέζες η ομοσπονδία (για ένα καλοκαίρι όπως το εφετινό, το πλήγμα του με τον Μήτογλου θα μπορούσε κάλλιστα να είναι και η χαριστική βολή για τις «γαλανόλευκες ελπίδες διάκρισης στο 19o World Cup), όταν σε λίγες ώρες το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα πρέπει να «τρώει σίδερα» ακόμη και απέναντι στην θεωρητικά πιο αδύναμη ομάδα του 4ου ομίλου;

Το «μυστικό» για την 7η διαδοχική νίκη σε πρεμιέρα σε Mundobasket

Το… μάθημα «κάθε αρχή και δύσκολη» είναι ξεκάθαρο ότι η Εθνική Ελλάδας το έχει εμπεδώσει για τα καλά. Όχι μόνο στο πλαίσιο των Mundobasket, στα οποία μετράει 7/8 νικηφόρες πρεμιέρες (χάσαμε μόνο το 1990 στην Βίγια Μπαγιεστέρ της Αργεντινής από τις “κολεγιακές” Ηνωμένες Πολιτείες κι αυτό στην παράταση), αλλά και στις περισσότερες μεγάλες διοργάνωσεις.

Το ότι στις περισσότερες ήμασταν ξεκάθαρο φαβορί (μόνο το 1994 με την Γερμανία και το 1998 με τον Καναδά οι αγώνες θεωρούνταν αμφίρροποι) δεν μειώνει την επιτυχία μας! Ίσα που το ότι στο ενεργητικό μας έχουμε 5/5 απέναντι σε υποδεέστερους αντιπάλους (Παναμας, Κατάρ, Κίνα, Σενεγάλη και Μαυροβούνιο) δείχνει ότι λαμβάνουμε υπ’ όψιν και διαχειριζόμαστε σωστά τον απρόοπτο παράγοντα που μπορεί να κρύβει κάθε εναρκτήριο ματς!

Κι ας παίζουμε με την Ιορδανία του Ντουβερίογλου και του Χόλις Τζέφερσον, η οποία στην 3η της συμμετοχή, ψάχνει ακόμη την πρώτη της νίκη στο τουρνουά (έχει ρεκόρ 0-8).

• Να κερδίσουν και οι έντεκα τα γαλόνια τους

Πολλώ δε μάλλον τώρα, που η σοβαρότατη απώλεια της τελευταίας στιγμής (Μήτογλου) μας αναγκάζει να αλλάξουμε τα μέχρι τώρα πλάνα μας, να χρησιμοποιήσουμε αρκετούς παίκτες σε περισσότερες θέσεις και γενικότερα να είμαστε στην... τσίτα μέχρι εκεί που δεν παίρνει.

Έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα στο εφετινό εγχείρημα του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος, αν υπάρχει κάτι που χαρακτηρίζει απόλυτα, αυτό είναι μάλλον η διαρκής αβεβαιότητα και η συνεχής αναπροσαρμογή στόχων. Μέχρι το σημείο μηδεν (το ξεπεράσαμε) στο οποίο δεν υπάρχει καν στόχος.

Υπάρχει το «κοιτάμε το κάθε παιχνίδι ξεχωριστά ως έναν διαφορετικό τελικό, μέχρι τον επόμενο», καθώς επίσης και η συσπείρωση του «όλοι για έναν και ένας για όλους», με μακρινό φόντο στόχο κατ’ αρχάς την φάση των «16» και βλέπουμε…

«Ξαναζωντάνεψαν» οι μνήμες της Ντιζόν

Η εφετινή μνημειώδης κακοδαιμονία της Εθνικής ομάδας, που ταξίδεψε στις Φιλιππίνες με μείον έξι παίκτες της περσινής δωδεκάδας του Eurobasket (Γ.Αντετοκούνμπο, Σλούκας, Καλάθης, Ντόρσεϊ, Αγραβάνης και Κ.Αντετοκούνμπο), δεν έχει ανάλογο προηγούμενο.

Το σοκ της τελευταίας στιγμής, όμως, που θα μας αφήσει με 11 παίκτες από το ξεκίνημα μίας μεγάλης διεθνούς διοργάνωσης, μας γυρίζει πίσω 24 χρόνια και συγκεκριμένα στο Eurobasket της Γαλλίας (1999).

Στη Ντιζόν όπου η Ελλάδα έμεινε για πρώτη και μοναδική φορά χωρίς νίκη σε Πανευρωπαϊκό και γύρισε άπραγη στην πατρίδα, είχαμε πονέσει όλοι (παίκτες, προπονητές, παράγοντες και δημοσιογράφοι), βλέποντας τον Φραγκίσκο Αλβέρτη να βγαίνει κουτσαίνοντας (διάστρεμμα) από την τελευταία προπόνηση και να προστίθεται στον μακρύ κατάλογο της λίστας τραυματιών (Ρεντζιάς, Οικονόμου, Λιαδέλης, Σιούτης) του τότε ομοσπονδιακού τεχνικού, Κώστα Πετρόπουλου.

Δυστυχώς, οι τραυματισμοί στον αθλητισμό είναι κι αυτοί μέσα στο πρόγραμμα και η διαδικασία που περνάει μία ομάδα για να τους ξεπεράσει και να καλύψει τα κενά που αφήνουν, έχει και τα θετικά της από την πλευρά του δεσίματος, της ενότητας και των ευκαιριών που προκύπτουν.

Το παραπάνω τρίπτυχο μαζί με λίγη δόση τύχης (επιτέλους) θα το χρειαστούμε για τα καλά από το Σάββατο (26/08) κι εντεύθεν…

Τι έγινε την 1η μέρα του Mundobasket

To “μπαμ” της πρεμιέρας, όχι τόσο από πλευράς αποτελέσματος όσο κυρίως λόγω τους εύρους της ήττας (65-95) της δευτεραθλήτριας Ευρώπης (2022) και αργυρής στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο (2021), Γαλλίας, έκανε ο Καναδάς (Γκίλτζιους-Αλεξάντερ 27π., 13ρ. & 6ασ. σε 27')που έβαλε πίεση στους «τρικολόρ», περισσότερο ενόψει της μάχης με την Ισπανία στην επόμενη φάση κι έδειξε ότι είναι ομάδα για μεγάλα πράγματα.

Κατά τα άλλα, η πρώτη μέρα του 19ου Mundobasket κύλησε χωρίς εκπλήξεις. Η Δομηνικανή Δημοκρατία δεν έπεσε στην παγίδα των γηπεδούχων, αξιοποίησε ιδανικά τον Καρλ Άντονι Τάουνς (καλύτερα απ’ όσο οι Φιλιππίνες τον Τζόρνταν Κλάρκσον που αποβλήθηκε στο 36’) και «χάλασε» το party των 38.115 Φιλιππινέζων στην Philippine Arena και με το «καλησπέρα» σφράγισε (87-81) το εισιτήριό της για τους “16”. Ο “KAT” (26π. & 10ρ. με 15/16 βολ. σε 25’) ήταν πιο ουσιαστικό τον “JC” (28π., 7ρ., 7ασ. & 8λ. με 9/24 σουτ σε 34’) στην άτυπη μονομαχία των NBAers.

Ο Φοντέκιο (19π. & 5ρ.) οδήγησε την Ιταλία (8/8 σε φιλικά κι επίσημα φέτος) σε σχετικά εύκολη νίκη (81-67) επί της Αγκόλας και δικαίωσε όλους όσοι πιστεύουν ότι θα «παίξει» για πρώτος σκόρερ.

Για τον 3ο όμιλο που μας αφορά λόγω της διαστάυρωσης στην 2η φάση, τα πράγματα ξεκαθάρισαν ακόμη περισσότερο με την Λιθουανία (Βαλαντσιούνας 15π. & 10ρ. σε 17’) και το Μαυροβούνιο (Βούτσεβιτς 27π. & 10ρ. με 11/15 σουτ) να πετυχαίνουν πολύ εύκολες νίκες επί της Αιγύπτου (93-67) και του Μεξικού (91-71) αντίστοιχα.

Στον όμιλο της Ιαπωνίας, οι δύο πιο παιγμένοι (Μιλς 25π., 8ρ. & 4κλ. & Γκίντι 14π., 9ρ. & 8ασ.) εκ των 8 παικτών του «μαγικού κόσμου» που διαθέτει η Αυστραλία (ο εφετινός αριθμός των 55, αποτελεί ρεκόρ στην ιστορία της διοργάνωσης) έβαλαν την σφραγίδα τους στον θρίαμβο (98-72) των «μπούμερς» επί της Φινλαδίας (Μάρκανεν 19π. & 8ρ.) και η Γερμανία (Μ.Βάγκνερ 25π. & 9ρ.) δεν άφησε περιθώριο στους έτερους διοργανωτές με το 81-63.

Στο ματς που άνιξε την αυλαία στην Ινδονησία, ο Λούκα Μπάνκι μπήκε με το δεξί στην διοργάνωση ως προπονητής της Λετονίας, η οποία συνέντριψε με +39 (109-70) τον Λίβανο.