Εθνική Μπάσκετ, Mundobasket 2023: Πόσες θα φάμε και... πόσες θα ρίξουμε

• Από την κλήρωση είχε κυκλωθεί η Νέα Ζηλανδία
• Δυσκατάβλητη ομάδα
• Σημείο-κλειδί η ευστοχία στα τρίποντα

Όποιος είχε την ελπίδα ότι η Εθνική μας μπορούσε να διεκδικήσει τη νίκη απέναντι στους Αμερικανούς, είτε ήταν υπεραισιόδοξος, είτε δεν θα... χαμπάριαζε και πολύ από μπάσκετ.

Καλώς ή κακώς η διαφορά δυναμικότητας, ήταν, είναι και θα είναι μεγάλη. Τουλάχιστον σε αυτό το τουρνουά. Εάν αύριο-μεθαύριο «κατέβει» ο Γιάννης και δεν έχουμε τόσες πολλές απουσίες όπως σε αυτό το Mundobasket, το συζητάμε ξανά. Προς το παρόν (έστω αυτή) η Team USA είναι δυο και τρεις κλάσεις πάνω από την ομάδα μας. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, αυτή είναι η αλήθεια. Και θεωρώ αποτυπώθηκε στο παρκέ.

Λίγο πατούσαν το γκάζι οι Αμερικανοί και στις δύο πλευρές του παρκέ και αυτομάτως εκτόξευαν την διαφορά. Όποτε ήθελαν έφταναν στο +20 και στο +30. Ε, από ένα σημείο και μετά το έριξαν και στην πλάκα με κάτι... γελάκια στον πάγκο. Κακώς. Γιατί οφείλεις να σέβεσαι τον αντίπαλό σου. Και όταν δεν το κάνεις, κάποια στιγμή θα σου γυρίσει μπούμερανγκ. Όχι από εμάς. Ενδεχομένως από άλλους σε αυτήν την διοργάνωση.

Από την κλήρωση είχε κυκλωθεί η Νέα Ζηλανδία

Από την άλλη κανείς δεν μπορεί να πει τίποτα σε αυτά τα παιδιά της Εθνικής μας. Αυτό που μπορούν, αυτό παίζουν. Βάζουν τα κορμιά τους στην φωτιά, παλεύουν και προσπαθούν για το καλύτερο. Τους το δίνω. Ελπίδες; Όχι. Δεν θεωρώ ότι έχουμε πολλές ελπίδες σε αυτό το τουρνουά. Ακόμα και αν περάσουμε το εμπόδιο των Νεοζηλανδών και πάρουμε την πρόκριση για τους «16», η συνέχεια θα είναι πολύ πιο δύσκολη. Ειδικά αν αναλογιστεί κάποιος ότι θα πρέπει (ενδεχομένως) να κάνουμε το 2/2 απέναντι σε Λιθουανία και Μαυροβούνιο. Δύσκολες και... επικίνδυνες αποστολές.

• Ιτούδης: «Να μας βοηθήσει η ήττα για τον τελικό με τη Νέα Ζηλανδία, πήραμε το μάθημα»

Αυτό που μπορώ να πω με βεβαιότητα είναι ότι όσα παιδιά «πατάνε» στο παρκέ θέλουν να το ζήσουν. Και να κάνουν το καλύτερο δυνατόν και ό,τι περνάει από τα χέρια τους για μια διάκριση. Είπαμε. Με την Αμερική το ματς ήταν λίγο-πολύ «τελειωμένη» υπόθεση πριν δοθεί καλά-καλά το τζάμπολ. Οι NBAers επιβεβαίωσαν το πλούσιο (ατομικό) ταλέντο τους, έδειξαν μεταξύ άλλων τι εστί «physical game», εκμεταλλεύτηκαν την ελληνική αδράνεια και τα λάθη, πήραν πόντους (και) στο αγαπημένο τους transition και κάπως έτσι έριξαν από νωρίς τους τίτλους τέλους του αγώνα.

Άλλωστε η Ελλάδα ουδέποτε είχε κυκλώσει αυτό το παιχνίδι ως «ανταγωνιστικό». Γνώριζε ότι περισσότερο θα έμοιαζε με μια «καλή προπόνηση», παρά με επίσημο ματς. Αντίθετα αυτό που είχαν κυκλώσει πολλές φορές στην ομάδα μέχρι να τελείωνε το μελάνι από το στυλό, ήταν η αναμέτρηση της Τετάρτης (30/8, 15:40) με τη Νέα Ζηλανδία.

Δυσκατάβλητη ομάδα

Κοινώς «ο θάνατός σου η ζωή μου». Γιατί λίγο-πολύ κάπως έτσι περιμέναμε όλοι να είναι τα πράγματα στον όμιλο μετά και τη 2η αγωνιστική. Τις ΗΠΑ στο 2-0, την Ελλάδα και τη Νέα Ζηλανδία στο 1-1 και την Ιορδανία στο 0-2. Και ότι το παιχνίδι Ελλάδας-Νέας Ζηλανδίας θα ήταν ο... τελικός του Γ' ομίλου για το 2ο εισιτήριο των «16» του Mundobasket.

• Παπανικολάου στο Gazzetta: «Καλύτερα να είσαι σκληρός από το να λες 'ορίστε περάστε και κάντε το πάρτι σας'»

Αν θέλετε την προσωπική μου άποψη θεωρώ ότι θα έχουν πολλή δουλειά οι διεθνείς μας σε αυτό το ματς. Και σε καμία περίπτωση δεν ισχύει το «έλα μωρέ τώρα, ποια Νέα Ζηλανδία; Αυτή που πήγε να χάσει από την Ιορδανία;» Ε, ψιτ. Μεταξύ μας είμαστε. Την αλήθεια πείτε. Δεν το σκεφτήκατε αυτό μετά το one man show του Ροντάε Χόλις-Τζέφερσον; Πάντως εγώ το άκουσα από αρκετά στόματα και οφείλω να πω ότι διαφωνώ καθέτως, οριζοντίως και διαγωνίως. Η Νέα Ζηλανδία είναι μια πάρα πολύ επικίνδυνη ομάδα. Παρά τις δικές της απουσίες. Ικανή να μας ρίξει στο καναβάτσο; 50-50 θεωρώ ότι είναι το ματς.

Οι Νοεζηλανδοί είναι μια πάρα πολύ σκληρή και δυσκατάβλητη ομάδα. Μια ομάδα που ρίχνει μπόλικο μπασκετικό «ξύλο», μια ομάδα που ακροβατεί στα όρια του φάουλ όσον αφορά την άμυνά της, μια ομάδα που πρέπει να... ματώσεις για να βάλεις καλάθι. Έχει αρκετούς «ξυλοκόπους» οι οποίοι κάνουν καλά τη δουλειά τους. Και αυτό θα προσπαθήσουν να κάνουν και στο ματς με την Ελλάδα.

Σημείο-κλειδί η ευστοχία στα τρίποντα

Χώρια τα τρίποντα. Στα δύο πρώτα ματς έχουν 22/53 σουτ έξω από τα 6.75 μέτρα. Δηλαδή ποσοστό κοντά στο 42%. Εάν και εφόσον δούμε τη Νέα Ζηλανδία να σουτάρει με ανάλογο ποσοστό και στο μεταξύ μας παιχνίδι θα έχουμε πρόβλημα. Και πολύ φοβάμαι ότι θα είναι άλυτο. Γι' αυτό και πρέπει από νωρίς στο ματς να τους... σπάσουμε τον τσαμπουκά. «Ξύλο» εσείς; «Ξύλο» και εμείς. Καταλαβαίνετε πώς το λέω, έτσι; Μπασκετικό «ξύλο». Να μην αρχίσουν να «φουσκώνουν» από αυτοπεποίθηση. Γιατί πολύ φοβάμαι ότι εάν και εφόσον αρχίσει να στραβώνει το ματς, δύσκολα θα υπάρξει γυρισμός. Και φυσικά σ' ένα ματς υψηλής έντασης και ενέργειας είναι απαραίτητος ο Θανάσης, ο οποίος με περίσσια αυταπάρνηση θα δώσει τελικά το παρών σε αυτό το κρίσιμο παιχνίδι.

• Ο Τζάκσον αποθέωσε τον Παπαγιάννη

Και φυσικά είναι απαραίτητο να είμαστε και εμείς εύστοχοι από μακριά. Γιατί θα μας δώσουν πολλά σουτ. Και οφείλουν οι διεθνείς να είναι όσο το δυνατόν πιο εύστοχοι. Μακάρι να φτάσουμε και να ξεπεράσουμε το 40% την Τετάρτη (30/8). Όχι ότι έχουμε σουτάρει άσχημα έως τώρα στο τουρνουά. Κοντά στο 35% ύστερα από τα δύο πρώτα παιχνίδια με 19/55 τρίποντα.

Αν δεν «χαλάσουμε» το μυαλό μας και παραμείνουμε πιστοί στο πλάνο, μπορούμε κατά τη διάρκεια του αγώνα το 50-50 να το κάνουμε 60-40 και 70-30. Όσο για την ακόμα πιο δύσκολη συνέχεια; Την βλέπουμε όταν θα έρθει η ώρα και τα συζητάμε όλα μετά το παιχνίδι με τη Νέα Ζηλανδία. Αρκεί να μην λέμε για την ψυχοφθόρα διαδικασία του 17-32...