Τρικλοποδιά από το παράθυρο

Ο Ρικ Πιτίνο είχε σοβαρές δουλειές χθες και πιθανότατα δεν πήρε καν είδηση ότι η άλλη του ομάδα είχε επίσημο αγώνα, με άλλον προπονητή στο τιμόνι της και άλλους παίκτες στο παρκέ.

Ακόμα και αν υποχρεωθεί εκ των υστέρων να παρακολουθήσει μαγνητοσκοπημένο τον αγώνα της Εθνικής με τη Βουλγαρία, αμφιβάλλω αν θα κράτησε κάποια σημείωση σχετικά με τη μελλοντική στελέχωση της ομάδας στο Προολυμπιακό τουρνουά.

Σύμφωνοι, θα είναι παράλογο να αγνοηθεί ο Λευτέρης Μποχωρίδης εφ’ όσον δεν υπάρχει τρίτος πρωτοκλασάτος χειριστής, αλλά η συζήτηση τελειώνει κάπου εκεί.

Ο Λαρεντζάκης και ο Μάντζαρης είναι ούτως ή άλλως πλήρη μέλη της Εθνικής εφ’ όσον έπαιξαν στην Κίνα, ενώ τον Χρυσικόπουλο, τον Αγραβάνη και τους άλλους παίκτες της ΑΕΚ και του Προμηθέα ο Πιτίνο θα τους συναντήσει ξανά στα πλέι-οφ της Basket League.

Γιατί να ταλαιπωρήσει λοιπόν τα κουρασμένα μάτια του με το ματσάκι της άτυπης «Εθνικής Ελπίδων» της Ελλάδας απέναντι στους Βούλγαρους;

Αν θέλει να δει Έλληνα παίκτη πανέτοιμο για τη 12άδα της Βικτόρια, δεν έχει παρά να αναζητήσει στην Euroleague TV το βίντεο του αγώνα Βαλένθια-Μακάμπι.

Τα πάντα θύμιζαν δεκαετία του ’70, χθες στην Πάτρα. Από το μπάσκετ που παίχτηκε και την παρουσία της ξεχασμένης Βουλγαρίας στο παρκέ μέχρι την τηλεοπτική κάλυψη από την ΕΡΤ και τις ηλεκτρονικές υποδομές του γηπέδου.

Αρκεί να σας πω, ότι στην πρώτη φάση του παιχνιδιού η Ελλάδα χρεώθηκε με παράβαση 24 δευτερολέπτων, ενώ το χρονόμετρο σταμάτησε στα 09.42. Να συνεχίσω ή αλλάξατε κανάλι για να δείτε Μέγκα; Μαύρα μεσάνυχτα εκεί, μαύρα μεσάνυχτα και εδώ.

Για να είμαι τίμιος με τους παίκτες (και προπονητές) που φόρεσαν τα μπλε, έπαιξαν μεθοδικό μπάσκετ, είχαν σαφές σχέδιο απέναντι σε αντίπαλο με υψηλό βαθμό ομοιογένειας και αντέδρασαν με ηρεμία όταν απειλήθηκαν, στο 64-62.

Η νίκη σφραγίστηκε όχι με προσωπικές πρωτοβουλίες και κολοκοτρωνέικα, αλλά με τον ενδεδειγμένο τρόπο, δηλαδή μέσα από την άμυνα και την ομαδική δουλειά.

Δύο κλεψίματα του Μαργαρίτη, ένα του Γιαννόπουλου και ένα του Μποχωρίδη στο τελευταίο τετράλεπτο έκοψαν τη φόρα των Βούλγαρων και δρομολόγησαν ένα σερί 9-1 που έδωσε τη χαριστική βολή. Μέχρι εκείνη την ώρα, ο αντίπαλος μετρούσε μόλις 7 λάθη.

Ο Χρυσικόπουλος και ο Κατσίβελης πέτυχαν τα σημαντικότερα σουτ, ενώ οι τρεις πόιντ-γκαρντ που μοιράστηκαν το κουμάντο μοίρασαν από 5 τελικές πάσες: 15 ασίστ για 4 λάθη.

Η Βουλγαρία θα είχε παραδοθεί πολύ νωρίτερα, αν δεν είχε στις τάξεις της «νατουραλιζέ» Αμερικανό (τον γνωστό από την Euroleague Ντι Μποστ), άσχετα αν ο ίδιος τα θαλάσσωσε στο τέλος.

Το «Δημ. Τόφαλος» ήταν απογοητευτικά άδειο, αλλά ουδείς εκπλήσσεται. Μάλλον το αντίθετο θα ήταν έκπληξη.

Η ΕΟΚ όρισε ως διοργανώτρια πόλη του αγώνα την Πάτρα του τοπικού κομματάρχη Τσαγκρώνη, απόγευμα αποκριάτικης Παρασκευής, με μηδαμινή προβολή.

Πάλι καλά λοιπόν, που πήγαν μερικά σχολεία στο γήπεδο. Υποθέτω ότι σειρά έχει την επόμενη φορά ο Βόλος του Μπέου, πριν επιστρέψουμε εκ νέου για τσικουδιές στο Ηράκλειο.

Το μοναδικό πράγμα που χθες έμοιαζε βγαλμένο από το αύριο ήταν η ίδια η Εθνική ομάδα.

Είτε μας αρέσει είτε όχι, αυτοί είναι οι παίκτες που θα τη στελεχώνουν στο κοντινό μέλλον, ιδίως στα ραγισμένα «παράθυρα» που σκαρφίστηκε η FIBA.

Μπορεί για κάποιες διψασμένες χώρες η ιδέα να ήταν καλή, αλλά η αλλοπρόσαλλη στελέχωση των «μεγάλων» ομάδων εξακολουθεί να δημιουργεί τερατογενέσεις, μετά τον αποκλεισμό της Σλοβενίας και της Κροατίας από το Μουντομπάσκετ,

Οι Λιθουανοί έγιναν ρεζίλι χθες στο Βέλγιο, η Ελλάδα κόντεψε να χάσει γηπεδούχος από τη Βουλγαρία, οι Γάλλοι είδαν τον ουρανό σφοντύλι στη Γερμανία, οι Τούρκοι στραπατσαρίστηκαν στην Άγκυρα από την Ολλανδία, οι πρωταθλητές Ευρώπης ηττήθηκαν στην Ουγγαρία και ο τραγέλαφος καλά κρατεί.

Οι μικροί δεν πρόκειται να μεγαλώσουν με τεχνητές τρικλοποδιές στους γίγαντες ούτε ο περαστικός φίλαθλος του βορρά θα αγαπήσει το μπάσκετ αν βλέπει στο παρκέ τον Μαργαρίτη ντυμένο με τη φανέλα του Αντετοκούνμπο.