Ο χρόνος τελειώνει και ο Ιτούδης παίρνει την κατάσταση στα χέρια του!

• Ο αστάθμητος παράγοντας του πολέμου
• Το ευρωπαϊκό μέλλον της ΤΣΣΚΑ είναι αβέβαιο και για του χρόνου
• Η μπάλα στα χέρια του Ιτούδη

«Ένας πόλεμος θα μας σώσει!»... Όσο μακάβριο κι αν ακούγεται, η επιλογή της Ρωσίας να επιτεθεί στην Ουκρανία και οι συνέπειες αυτής της εγκληματικής για την ανθρωπότητα, απόφασης, φαίνεται ότι ανοίγουν περισσότερο τον δρόμο για την επικύρωση ή όχι της κατ' αρχήν συμφωνίας, που υπάρχει εδώ και καιρό, μεταξύ της ελληνικής ομοσπονδίας και του Δημήτρη Ιτούδη για την θέση του ομοσπονδιακού τεχνικού.

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα με την σειρά κι ας αναλύσουμε πρώτα τα αδιαπραγμάτευτα δεδομένα. Ο δύο φορές πρωταθλητής Ευρώπης με την ΤΣΣΚΑ (ως head coach) και πέντε φορές με τον Παναθηναϊκό (ως στενότερος συνεργάτης του Ομπράντοβιτς) ήταν εξ' αρχής ο εκλεκτός του Βαγγέλη Λιόλιου για να οδηγήσει την «επίσημη αγαπημένη» στο Eurobasket του 2022.

Η εκλογή του στην προεδρία της ΕΟΚ επιτάχυνε τις εξελίξεις και αφότου ο 51χρονος Βεροιώτης τεχνικός έδωσε την συγκατάθεσή του (κι έκτοτε, μάλιστα, συμμετείχε συμβουλευτικά σε όλες τις αποφάσεις που αφορούσαν στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα), τον περασμένο Δεκέμβριο ο νέος «ισχυρός άνδρας» του ελληνικού μπάσκετ ταξίδεψε στην Μόσχα και συναντήθηκε με τον πρόεδρο της ρωσικής ομάδας.

«Λευκός καπνός» μπορεί να μην προέκυψε από το ραντεβού, ωστόσο ο πρόεδρος της ελληνικής ομοσπονδίας έδειξε έμπρακτα και με τον πλέον ενδεδειγμένο τρόπο το ελληνικό ενδιαφέρον, εισέπραξε ένα θετικό κλίμα κι έχτισε έναν απευθείας δίαυλο επικοινωνίας. Επιπροσθέτως, φρόντισε να καταστήσει σαφές και δημόσια, ότι στο τέλος του πρώτου τριμήνου του 2022, η Εθνική ομάδα πρέπει να γνωρίζει τον προπονητή της, έτσι ώστε να αρχίσουν να «τρέχουν» και επίσημα όλα τα οργανωτικά θέματα σχετικά με την προετοιμασία της.

Άλλωστε, τα δύο επόμενα «παράθυρα» είναι προγραμματισμένα να διεξαχθούν στην off season (τέλος Ιουνίου το πρώτο και τέλος Αυγούστου το δεύτερο), οπότε η Ελλάδα θα έχει την ευκαιρία να παραταχθεί με πολύ ενισχυμένη σύνθεση σε σχέση με τις πρώτες τέσσερις αγωνιστικές των προκριματικών του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Ο αστάθμητος παράγοντας του πολέμου

Η φρίκη που προκάλεσε η ρωσική πολεμική επιχείρηση απέναντι στην Ουκρανία, όμως, ήταν φυσικό κι επόμενο να «διαγράψει... μονοκοντυλιά» όλα τα βήματα προόδου που είχαν γίνει τους τελευταίους μήνες και από τις δύο πλευρές. Η σταδιακή διεθνής απομόνωση της χώρας που ζει κι εργάζεται ο πιο επιτυχημένος Έλληνας προπονητής, πήρε τεράστιες διαστάσεις και μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, οι ρωσικοί σύλλογοι τέθηκαν ανενεργοί ως προς τις ευρωπαϊκές τους υποχρεώσεις και είδαν πολλούς παίκτες τους να αποχωρούν.

Όπως γίνεται αντιληπτό, στην παρούσα χρονική στιγμή – με την άμμο στην κλεψύδρα της ομοσπονδίας να τελειώνει – κανείς από την διοίκηση της ΤΣΣΚΑ δεν μπορεί να ασχοληθεί με το συγκεκριμένο θέμα. Πολλώ δε μάλλον να πάρει την ευθύνη για να ανάψει το «πράσινο φως» είτε μέσω συνεννόησης με την ΕΟΚ, είτε μέσω του ίδιου του Ιτούδη.

Είναι τέτοια η παγωμάρα που επικρατεί συνολικά στην ρωσική πρωτεύουσα, που οποιαδήποτε πρωτοβουλία για ένα τέτοιο θέμα, θα μπορούσε κάλλιστα να λάβει πολιτικές και διπλωματικές προεκτάσεις, σε μία περίοδο που οι σχέσεις των δύο χωρών δεν διάγουν και την καλύτερη περίοδο. Κατά συνέπεια ούτε η ελληνική ομοσπονδία μπορεί να πιέσει άλλο την κατάσταση, αλλά ούτε και έχει και την πολυτέλεια να περιμένει περισσότερο από 20 μέρες ακόμη. Άλλωστε, σε περίπτωση που δεν βρεθεί η χρυσή τομή, θα πρέπει να στραφεί στο plan b χωρίς να έχει «σύμμαχό» της τον χρόνο.

Το ευρωπαϊκό μέλλον της ΤΣΣΚΑ είναι αβέβαιο και για του χρόνου

Λαμβάνοντας υπ' όψιν την συγκυρία του πολέμου, λοιπόν, αλλά και τις κυρώσεις που επέφερε σε όλα τα επίπεδα της ρωσικής ζωής, η μοναδική εναλλακτική που μπορεί να οδηγήσει το σίριαλ σε αίσιο τέλος, βρίσκεται στα χέρια του έμπειρου Έλληνα προπονητή, ο οποίος σημειωτέον δεσμεύεται με ισχυρό συμβόλαιο μέχρι το τέλος της επόμενης σεζόν (2022-2023).

Στην παρούσα χρονική στιγμή, θεωρώντας σχεδόν ειλημμένη την απόφαση αποκλεισμού των ρωσικών ομάδων από την εφετινή Euroleague (αυτό θα οριστικοποιηθεί στις 25 Μαρτίου), οι εφετινές υποχρεώσεις της ΤΣΣΚΑ στην VTB League, θα ολοκληρωθούν πριν τα τέλη Μαϊου.

Συν τοις άλλοις, ακόμη κι αν μέχρι τότε ο πόλεμος έχει λήξει, κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι η άρση των κυρώσεων της Δύσης προς την Ρωσία θα επέλθει αυτομάτως και ότι οι ρωσικές ομάδες θα επανέλθουν στο διεθνές αθλητικό προσκήνιο.

Η περίπτωση της ΤΣΣΚΑ, βέβαια, που αποτελεί έναν εκ των 13 εταίρων της Euroleague, είναι ιδιάζουσα. Ωστόσο, ακόμη και μετά την ενδεχόμενη κατάπαυση του πυρός, ουδείς μπορεί να προεξοφλήσει με σιγουριά ότι θα συμμετάσχει κανονικά στην επόμενη σεζόν, δίνοντας τους εντός έδρας αγώνες της εκτός ρωσικού εδάφους (π.χ. στο Βελιγράδι).

Κι αυτό, γιατί δεν υπάρχει πρόβλεψη για το ποιο θα είναι το διεθνές διπλωματικό κλίμα απέναντι στην Ρωσία αλλά και για το σενάριο – για παράδειγμα – να δεχθούν κάποιες ομάδες εντολές από τις κυβερνήσεις των χωρών τους, να μην αγωνιστούν απέναντι σε ρωσικούς συλλόγους.

Η μπάλα στα χέρια του Ιτούδη

Μετά από όλα τα παραπάνω, λοιπόν, ο μόνος παράγοντας που φαίνεται ότι μπορεί να επισπεύσει τον «γάμο» της Εθνικής ομάδας με τον Δημήτρη Ιτούδη, έχει να κάνει με την δική του προσωπική μεσολάβηση. Δηλαδή με την ενδεχόμενη απόφασή του να πάρει την κατάσταση στα χέρια και εν μέσω μία τόσο μεγάλης αβεβαιότητας για την μελλοντική συνεργασία του με την 8 φορές πρωταθλήτρια Ευρώπης, να ζητήσει ο ίδιος από την διοίκηση της ΤΣΣΚΑ να του επιτρέψει την παράλληλη απασχόληση ως ομοσπονδιακός τεχνικός της Ελλάδας.

Μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι ο Έλληνας προπονητής δήλωσε από την πρώτη στιγμή της πολεμικής κρίσης ότι θα τιμήσει το συμβόλαιό του και ότι ως «καπετάνιος», θα ήταν ο τελευταίος που «θα πηδούσε από το πλοίο». Επιπροσθέτως, δεν είναι κάποιος τυχαίος coach που συνεργάζεται αυτή την στιγμή με την ρωσική ομάδα. Βρίσκεται στον πάγκο της από το 2014, πέραν των υπόλοιπων τροπαίων, την έχει οδηγήσει σε 6 Final 4 και δύο ευρωπαϊκούς τίτλους (2016 και 2019) και η σχέση του με τους ανθρώπους της ομάδας βασίζεται σε χρόνιους δεσμούς φιλίας.

Επομένως, στην δεδομένη χρονική στιγμή και κάτω από τις υπάρχουσες συνθήκες στην Ρωσία, φαντάζει φυσιολογικό κι ανθρώπινο από πλευράς του Δημήτρη Ιτούδη να διατυπώσει ένα τέτοιο αίτημα, χωρίς παράλληλα να παραμελήσει τις όποιες υποχρεώσεις του με την ΤΣΣΚΑ, όσον αφορά στην επόμενη σεζόν.

Πολύ απλά γιατί κανείς – ούτε καν οι άνθρωποι της διοίκησής της – δεν είναι σε θέση να γνωρίζει ποιες θα είναι αυτές και αν θα υπάρχουν.

Υπάρχει, βέβαια και η άλλη η όψη του νομίσματος για την οποία είναι δύσκολο να τοποθετηθεί κάποιος με σιγουριά για την επίσημη αντίδραση του Αντρέϊ Βατούτιν και των συνεργατών του, ωστόσο, πως μπορεί ένας οργανισμός να κρατήσει «δεμένο» τον προπονητή του, όταν δεν γνωρίζει ποια θα είναι η κατάσταση στην χώρα του στους επόμενους μήνες;

Το θέμα θα έχει «πολύ ψωμί» στο αμέσως επόμενο διάστημα, οπότε μένουμε συντονισμένοι γιατί το τέλος του σίριαλ πλησιάζει...