Σλούκας στο Gazzetta για τους Ολυμπιακούς Αγώνες: «Το οφείλουμε στους εαυτούς μας» (vid)

• «Η έλευση του Σπανούλη έχει φέρει ενότητα»
• «Θέλω να ζήσω την εμπειρία και την ατμόσφαιρα των Ολυμπιακών Αγώνων»

Συνέντευξη στους Αντώνη Καλκαβούρα & Γιώργο Κούβαρη

Η αλήθεια είναι πρέπει να γυρίσουμε το χρόνο στο μακρινό 2009 και στο Eurobasket της Πολωνίας για να βρούμε την τελευταία μεγάλη διάκριση της Εθνικής ομάδας. Μετά την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στο Κατοβίτσε το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα ψάχνει και πάλι το «κάτι παραπάνω» σε μια μεγάλη διοργάνωση.

Έφτασε αρκετές φορές στην πηγή, υπήρχαν στιγμές που ήταν το φαβορί όπως στο προηγούμενο Eurobasket ωστόσο στο τέλος έμενε εκτός... νυμφώνος. Τώρα μπορεί να μην διεκδικεί κάποιο μετάλλιο ή κάποιο τρόπαιο ωστόσο διακυβεύεται η πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού. Και ο Κώστας Σλούκας είναι κάτι που ονειρεύεται και θέλει να πετύχει!

Ο έμπειρος γκαρντ «σφίγγει» τα δόντια μετά τον τραυματισμό που αποκόμισε στον 5ο τελικό του ελληνικού πρωταθλήματος και είναι διατεθειμένος να δώσει το «παρών» στο Προολυμπιακό τουρνουά (2-7/7) το οποίο θα φιλοξενηθεί στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.

«Με ενοχλεί λίγο το πόδι μου αλλά έκανα τις μαγνητικές και θα μου πουν οι γιατροί τι και πώς. Εγώ είμαι εδώ για να ενισχύσω όσο μπορώ την προσπάθεια της Εθνικής. Είναι δύσκολο καλοκαίρι για όλους αλλά η θέλησή μου είναι τόσο μεγάλη που πιστεύω ότι θα τα καταφέρω» είπε στο Gazzetta αναφορικά με τον τραυματισμό του και στάθηκε στην... κατάρα που τον θέλει να αντιμετωπίζει πρόβλημα πριν από κάποια μεγάλη διοργάνωση.

«Είναι τρομερό. Είναι η μοίρα μου. Με την Εθνική ομάδα τα τελευταία έξι χρόνια, κάτι συμβαίνει και κάτι υπάρχει. Κυνηγάω τον χρόνο, δεν είμαι 100% έτοιμος, περνάω περισσότερη ώρα στο φυσικοθεραπευτήριο παρά στο γήπεδο. Άλλη μια χρονιά. Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα.»

«Η έλευση του Σπανούλη έχει φέρει ενότητα»

Επιπλέον στάθηκε στην μεγάλη θέληση που έχουν όλοι για μια διάκριση λέγοντας ότι «ήταν πολύ δύσκολη και μεγάλη η χρονιά. Φανταστείτε πριν από πέντε ημέρες ολοκληρώθηκαν οι τελικοί του πρωταθλήματος. Πολύ επίπονοι και απαιτητικοί τελικοί. Παίζαμε ανά μία ημέρα και δεν υπήρχε καθόλου ύπνος. Και είμαστε εδώ για να βοηθήσουμε την Εθνική ομάδα. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι η αγάπη μας γι' αυτήν την ομάδα, η θέλησή μας γι' αυτήν την ομάδα και το πόσο πολύ θέλουμε να πετύχουμε κάτι με αυτήν την ομάδας, μας κάνει να είμαστε εδώ. Και ας έχουμε παίξει γύρω στα 90 ματς όλη τη χρονιά.»

Βέβαια η Εθνική ομάδα έχει πολλά χρόνια να γευτεί τη χαρά της επιτυχίας και αυτό είναι κάτι που έχει προβληματίσει και τη δική του γενιά: «Αυτό που προβληματίζει εμένα, αλλά και κάτι το οποίο προβληματίζει όλη τη δική μου γενιά, είναι ότι δεν έχουμε κάποια διάκριση με την Εθνική. Σε πολλούς από εμάς είναι και το μοναδικό που λείπει. Υπάρχουν πρωταθλήματα Ευρώπης, Κύπελλα αλλά μια διάκριση με την Εθνική ομάδα δεν έχει έρθει. Σίγουρα είναι στενάχωρο. Δίνουμε τα χέρια μας, τα πόδια μας, την ψυχή μας αλλά δεν τα καταφέρνουμε. Δεν ξέρω τι φταίει. Προσωπικά πιστεύω στη μοίρα και στην τύχη. Η έλευση του Βασίλη στη θέση του προπονητή έχει φέρει μια ενότητα, μια αισιοδοξία και μια σιγουριά. Ο Βασίλης πάντα ήταν έτσι. Από μόνος του προσφέρει σιγουριά και αισιοδοξία. Θέλω να πιστεύω ότι θα έχουμε την τύχη με το μέρος μας. Να προκριθούμε στο Παρίσι και να παίξουμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες που έχουμε τόσο καιρό».

«Θέλω να ζήσω την εμπειρία και την ατμόσφαιρα των Ολυμπιακών Αγώνων»

Ο ίδιος θέλει όσο τίποτε να πάρει μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες και να ζήσει αυτήν την εμπειρία λέγοντας ότι «σε πρώτη φάση ονειρεύομαι σε αγωνιστώ εδώ και μέσα σ' ένα κατάμεστο γήπεδο για κάτι το οποίο είναι σημαντικό. Από εκεί και πέρα να ζήσω και εγώ την ατμόσφαιρα των Ολυμπιακών Αγώνων, το Ολυμπιακό χωριό τα πάντα. Παίκτες πολύ μεγάλης εμβέλειας όπως στην εθνική Αμερικής κατεβαίνουν όλοι. Δείχνει το πόσο πολύ σημαντικό είναι να διακριθείς σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Πόσο μάλιστα για εμάς που είμαστε Έλληνες και τα πάντα έχουν ξεκινήσει από εμάς».

Και αν υπάρχει κάποιοι στους οποίους το χρωστάει είναι μόνο οι ίδιοι οι εαυτοί τους: «Κάθε χρόνο λέμε ότι χρωστάμε κάτι στους εαυτούς αλλά φεύγουμε με κατεβασμένοι το κεφάλι και λέμε 'του χρόνου'. Το κάνουμε για εμάς. Βλέπετε ότι τα παιδιά είναι κουρασμένα και καταπονημένα αλλά είμαστε εδώ. Το κάνουμε για εμάς. Το οφείλουμε και στους εαυτούς μας».