Προολυμπιακό Τουρνουά Μπάσκετ: H πιο σοβαρή Κροατία της 10ετίας, θα γυαλίζει το ματι του Ντόντσιτς στον ημιτελικό!

Προολυμπιακό Τουρνουά Μπάσκετ: H πιο σοβαρή Κροατία της 10ετίας, θα γυαλίζει το ματι του Ντόντσιτς στον ημιτελικό!
Ο Αντώνης Καλκαβούρας σχολιάζει την εύκολη επικράτηση της ομάδας του Γιόζιπ Σέζαρ στην πρεμιέρα του προολυμπιακού τουρνουά στο γειτονικό ντέρμπι με την Σλοβενία και πιστεύει ότι η πρόκριση στο Παρίσι είναι στο χέρι της «επίσημης αγαπημένης».

Το ποτήρι της εφετινής ελληνικής προσπάθειας με στόχο την επιστροφή στους Ολυμπιακούς Αγώνες μετά από απουσία 16 ετών και τριών διοργανώσεων (Λονδίνο, Ρίο ντε Τζανέιρο και Τόκιο), δεν είναι δύσκολο να το δούμε μισογεμάτο.

Έστω κι αν λίγο η αρνητική παράδοση της Εθνικής μας ομάδας στα προολυμπιακά τουρνουά (έχουμε μία πρόκριση σε 12 συμμετοχές) και λίγο οι απουσίες (Σλούκας, Παπαπέτρου και Θανάσης Αντετοκούνμπο) σε συνδυασμό με τις ομάδες που πρέπει να αφήσουμε πίσω μας (κατά κύριο λόγο την Σλοβενία και την Κροατία), δίνουν υψηλό βαθμό δυσκολίας στο όλο εγχείρημα.

Και αυτό γιατί οι αγώνες γίνονται επί γνώριμου εδάφους και με την υποστήριξη του ελληνικού κοινού (όπως αντίστοιχα το 2008 στο ΟΑΚΑ, όπου και πήραμε την μοναδική μας πρόκριση μέσω προολυμπιακού τουρνουά), έχουμε στην διάθεσή μας τον Γιάννη Αντετοκούνμπο στα κυρίαρχά του (το 2016 στο Τορίνο δεν είχε αρχίσει ακόμη η εκτόξευσή του) και το κυριότερο, βρισκόμαστε σε μία φάση συστράτευσης με μπροστάρη τον «θρύλο», Βασίλη Σπανούλη, που φιλοδοξεί να επαναφέρει το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα στις ράγες των επιτυχιών!

Κατά συνέπεια η «γαλανόλευκη», που απόψε (03/07, 21.00) ρίχνεται στην μάχη της διοργάνωσης απέναντι στην Δομηνικανή Δημοκρατία και αύριο (04/07, 21/00) παίζει με την πιο αδύνατη Αίγυπτο, δύσκολα θα αντιμετωπίσει προβλήματα στην φάση των ομίλων. Κατά πολύ βάθος, λοιπόν, το μυαλό του “Kill Bill” και των συνεργατών του βρίσκεται στα νοκ άουτ παιχνίδια του Σαββατοκύριακου, που θα καθορίσουν την πορεία του.

Εκεί, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, που θα έχει να κάνει με το ενδεχόμενο ήττας-σοκ της Σλοβενίας στο αυριανό ματς (04/07, 17.30) με την Νέα Ζηλανδία, η Ελλάδα θα κληθεί να αντιμετωπίσει κατά σειρά την παρέα του Λούκα Ντόντσιτς στον ημιτελικό (ως 2η του 1ου ομίλου) και τους Κροάτες στον τελικό (στην λογική ότι θα αποκλείσουν την υποδεέστερη Δομηνικανή Δημοκρατία), που θα κρίνει το ολυμπιακό εισιτήριο που θα προκύψει από τους αγώνες που θα γίνουν στο Στάδιο «Ειρήνης και Φιλίας».

Υπ’ αυτό το πρίσμα, η χθεσινή αναμέτρηση των δύο δυνάμεων που προέκυψαν από τον διαμελισμό της πάλαι ποτέ ενωμένης Γιουγκοσλαβίας (1992), είχε τεράστιο ενδιαφέρον από πλευράς εξαγωγής συμπερασμάτων. Και ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο, ο ομοσπονδιακός τεχνικός και γενικός διευθυντής της Εθνικής ομάδας, Νίκος Ζήσης επέλεξαν να δώσουν το παρών στις κερκίδες και να δουν ιδίοις όμμασι και τις δύο ομάδες.

Ας καταγράψουμε, λοιπόν, τι είδαμε κι εμείς αρχίζοντας από την ομάδα που σχεδίασε ο παλαίμαχος σούτινγκ γκαρντ και δεινός σκόρερ, Γιόζιπ Σέζαρ, ο οποίος διαδέχτηκε πέρυσι τον υπηρεσιακό, Αλεξάντερ Πέτροβιτς (νυν προπονητής της Βραζιλίας).

Κροατία: Έχει μέγεθος και βάθος, αλλά playmaker είναι ο Χεζόνια!

Με τέσσερις εν ενεργεία NBAers (Μπογκντάνοβιτς, Σάριτς, Ζούμπατς και ο rookie των Πέλικανς, Κάρλο Μάτκοβιτς) και έναν πρώην με διόλου ευκαταφρόνητη πορεία (Χεζόνια), οι Κροάτες φιλοδοξούν να ανακτήσουν την αίγλη που απέκτησαν στο διεθνές στερέωμα τα πρώτα χρόνια της ανεξαρτησίας τους σαν χώρα και σαν ομοσπονδία.

Τότε που επί τέσσερα διαδοχικά καλοκαίρια, ο αείμνηστος Ντράζεν Πέτροβιτς και εν συνεχεία αδελφός του Αλεξάντερ μαζί τον Κούκοτς, τον Ράτζα, τον Βράνκοβιτς και τους υπόλοιπους εκείνης της γενιάς, οδήγησαν την Εθνικη΄σε ισάριθμα μετάλλια: αργυρό στους Ολυμπιακούς του 1992 στην Βαρκελώνη, όπου ηττήθηκαν στον τελικό από την αυθεντική “Dream Team” και χάλκινο στο Παγκόσμιο του 1994 στο Τορόντο και σε δύο συνεχόμενα Eurobasket (1993 & 1995)!

Για να καταλάβετε ότι υπάρχουν και πολύ χειρότερα από τα δικά μας πεπραγμένα, έκτοτε ο απολογισμός της “Hrvatska” σε διεθνείς διοργανώσεις είναι… μηδέν εις το πηλίκο (29 ολόκληρα χρόνια), με καλύτερη στιγμή την 4η θέση στο Πανευρωπαϊκό της γειτονικής Σλοβενίας (2013)!

Η προσπάθεια που ξεκίνησε πέρυσι το καλοκαίρι από τον Στόϊκο Βράνκοβιτς (πρόεδρος της ομοσπονδίας) και τους συνεργάτες, είχε ως πρώτο στόχο την πρόκριση στο Παρίσι και αν ο Μπόγιαν Μπογκντάνοβιτς δεν είχε τραυματιστεί λίγο πριν τα play off με τους Νικς, τότε η Κροατία θα είχε τέσσερα «υπερόπλα» στην πεντάδα της και θα της έλειπε μόνο ένας αξιόπιστος point guard.

Τον νευραλγική αυτή θέση, όπως είδαμε χθες στο ΣΕΦ, προσπαθούν να καλύψουν ο βραχύσωμος (1,80) point guard της βοσνιακής Ιγκοκέα, Γκόραν Φιλίποβιτς που έβγαλε μάτια στο σκοράρισμα (21π., 4ρ. & 6ασ. με 6/7 τριπ.) και ο νατουραλιζέ Τζεϊλιν Σμιθ (11π., 3ρ. & 3ασ. με 3/6 τριπ.), ωστόσο, τον ουσιαστικό ρόλο των αποφάσεων, είτε αυτές πρόκειται για δημιουργία, είτε για εκτέλεση, τον έχει κατά πρώτο λόγο ο Μάριο Χεζόνια (12π., 6ρ., 8ασ. & 3κλ. με 5/15 σουτ) και κατά δεύτερον, ο Ντάριο Σάριτς (triple double με 19π., 10ρ. & 10ασ.), ως playmaker ρακέτας!

Το ομαδικό μπάσκετ που έπαιξαν οι Κροάτες και το εξαιρετικό passing game που παρουσίασαν στην εύκολη νίκη (108-92) απέναντι στην Σλοβενία (η διαφορά έφτασε ακόμη και στο +29), είχε την σφραγίδα της ελευθερίας των κινήσεων που δίνει ο ομοσπονδιακός προπονητής στους δύο προαναφερθέντες παίκτες, οι οποίοι ήταν υπεύθυνοι για τις 18 από τις 34 ασίστ που μοίρασε η ομάδα του και για πάνω για πάνω από το 75% των πόντων που σημείωσε συνολικά.

Αυτό είναι και καλό (όταν η ομάδα αξιοποιεί το μεγάλο της μέγεθος και τα πολλά mismatch που προκαλεί στα μαρκαρίσματα), ειδικότερα απέναντι σε σχήματα με περιορισμένη ανασταλτική ικανότητα όπως αυτά που χρησιμοποίησε ο Αλεξάντερ Σέκουλιτς αλλά και κακό (όταν ο αντίπαλος έχει κορμιά και παίζει άμυνα)!

Απέναντι στους αρκετά κοντύτερους Σλοβένους, ο Ίβιτσα Ζούμπατς (18π., 8ρ. & 5ασ. με 8/11 σουτ) αλλά και ο Ντάνκο Μπράνκοβιτς της Μπάγερν (15π., 2ρ. & 2κλ. με 7/7 σουτ σε 13’) έκαναν party, έχοντας μαζί 33 πόντους με 15/18 σουτ, ενώ τα πολλά σουτ με καλές προϋποθέσεις έφεραν πολύ υψηλά ποσοστά ευστοχίας (59,1% εντός πεδιάς) κι άνοιξαν από νωρίς την διαφορά.

Συμπερασματικά, οι Κροάτες έχουν επιθετική ευχέρεια και γυρίζουν καλά την μπάλα, αλλά αν πιεστούν στο μισό γήπεδο, χωρίς τον έμπειρο και τον «καθαρό» point guard πρώτης γραμμής, είμαι πεπεισμένος ότι μπορούν να κατέβουν δύο επίπεδο σε σχέση με την κυριαρχική εικόνα που παρουσίασαν απέναντι στον Ντόντσιτς και στην παρέα του.

Συν τοις άλλοις, η Ελλάδα διαθέτει έχει τους ψηλούς (Γιάννης και Κώστας Αντετοκούνμπο, Παπαγιάννης και Μήτογλου) που μπορούν να εξανεμίσουν το πλεονέκτημα της Κροατίας στο μέγεθος και το ύψος (απέναντι σε άλλες ομάδες), ειδικότερα επειδή έχει συγκριτικά ψηλότερους παίκτες και στις θέσεις της περιφέρειας.

Σλοβενία: Δείχνει τρύπια στην άμυνα, αλλά έχει τον Ντόντσιτς!

Αν υπάρχει ένας λόγος που σε αυτά τα τουρνουά, τα μονά νοκ άουτ παιχνίδια κρύβουν παγίδες, είναι όταν ο ενδεχόμενος αντίπαλος διαθέτει στις τάξεις του έναν υπερπαίκτη στο μέγεθος του Λούκα Ντόντσιτς!

Σύμφωνοι, ο 25χρονος superstar των Μάβερικς προέρχεται από μία πού επιβαρυμένη σεζόν (με τραυματισμούς και με συνολικά 93 παιχνίδια στα πόδια του) και αυτό ήταν εμφανές από τις χαμηλές ταχύτητες που κινούνταν και από τους μορφασμούς που έκανε ανά τακτά χρονικά διαστήματα, ωστόσο, όταν ένας τόσο ποιοτικός παίκτης φτάνει να παίζει σε 40 ή σε 80 λεπτά τα ρέστα του για την πατρίδα του, αντιλαμβάνεστε ότι το μυαλό δίνει εντολή στο σώμα να μην σκέφτεται τον πόνο και να αντέχει.

Η αγάπη που νιώθει για την Εθνική ομάδα της χώρας του, ο πρώτος σκόρερ, 2ος πασέρ και 4ος ριμπάουντερ του πρωταθλήματος που τελείωσε στο ΝΒΑ και η επιθυμία του να δίνει ανελλιπώς το παρών στις υποχρεώσεις της (εκτός κι αν δεν μπορεί να περπατήσει), τον «οπλίζει» με έξτρα κίνητρο να ξεπεράσει όλες τις δυσκολίες κι αυτό φάνηκε χθες από τον χρόνο συμμετοχής του σε ένα ματς που είχε κριθεί σχεδόν από το ξεκίνημα της 3ης περιόδου.

Ο “mister 77” μπορεί να περπατούσε (σε όλο το ματς) και να ήταν άστοχος μέχρι τα τέλη της 1ης περιόδου (κυρίως πίσω από τα 6,75 που είχε 0/8), ωστόσο, σταδιακά και καθώς το παιχνίδι κυλούσε, ανέβαζε ρυθμούς, σκόραρε και δημιουργούσε για τους συμπαίκτες του στην επίθεση (triple double με 26π., 11ρ. & 10ασ. με 8/23 σουτ).

Όλα αυτά, βέβαια, κλέβοντας στα μετόπισθεν όπου η συνολική λειτουργία της ομάδας του ήταν αποκαρδιωτική, εξού και οι 108 πόντοι που δέχτηκε. Στην κατάσταση που βρίσκονται αυτή την στιγμή οι Σλοβένοι δεν εκπέμπουν σε καμία περίπτωση φόβο (ο Τσάντσαρ προέρχεται από απραξία 11 μηνών και ψάχνει πατήματα, ο Ντράγκιτς είναι γηρασμένος, οι Πρέπελιτς και Μούριτς δεν παίζουν στο υψηλότερο επίπεδο και ο Νίμπο είναι μόνος του μέσα στην ρακέτα).

Αρκεί απέναντι τους να είμαστε επιθετικοί κοντά στο καλάθι (όπου υστερούν αισθητά) και να έχουμε διάρκεια στην απόδοσή μας, χωρίς να σηκώσουμε καθόλου το πόδι από το γκάζι στην επίθεση και να μειώσουμε την πίεση στην άμυνα. Κοινώς να προηγηθούμε και να αυξάνουμε με γεωμετρική πρόοδο την διαφορά, χωρίς να κοιτάμε πίσω με διάθεση επανάπαυσης όταν το προβάδισμα ξεπεράσει το διψήφιο νούμερο!

Αντίθετα, αν δεν είμαστε καλοί και τους επιτρέψουμε να πάρουν από την αρχή τον έλεγχο και κυρίως να κριθεί το παιχνίδι στις τελευταίες κατοχές, τότε θα έχουμε υποπέσει σε τεράστιο ολίσθημα που μπορεί να πληρώσουμε πολύ ακριβά.

@Photo credits: eurokinissi, KLODIAN LATO

 

Ευχόμαστε στην Εθνική Ομάδα Μπάσκετ να σας δούμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι.
Έχετε όλη μας την ενέργεια, καλή επιτυχία!

Αντώνης Καλκαβούρας
Αντώνης Καλκαβούρας

Στην συγκεκριμένη στήλη θα βρείτε αντικειμενικά καταγεγραμμένη άποψη γύρω από τα μπασκετικά δρώμενα και μπόλικη ανάλυση, ενίοτε σε συνδυασμό και με ρεπορτάζ. Το Gazzetta, άλλωστε, μπορεί να μπήκε στην καθημερινότητα μου στη μέση της έως τώρα δημοσιογραφικής διαδρομής (2008), ωστόσο, εδώ και 13 χρόνια αποτελεί την πιο σύγχρονη και ταχύτερη πλατφόρμα ενημέρωσης και ένα μέσο στο οποίο απολαμβάνω από την πρώτη μέρα να δουλεύω. Και σίγουρα το μόνο από τα πολυάριθμα στα οποία έχω εργαστεί και εργάζομαι (τηλεόραση, ραδιόφωνο, εφημερίδα, περιοδικό), το οποίο εξελίσσεται ολοένα και περισσότερο, σε τέτοιο βαθμό ώστε να γίνεται ευχάριστη εμμονή για τους αναγνώστες αλλά και για όλους εμάς τους συντελεστές. Να χαιρόμαστε λοιπόν τη νέα του έκδοσή του και να το εξελίσσουμε συνεχώς!