Αλλάζοντας τέσσερις φανέλες σε μια χρονιά

• «Τρεις ώρες στον καναπέ κοιτάζοντας σενάρια»
• «Ο Μουμπρού μπορεί να κοουτσάρει την εθνική Ισπανίας»
• «Περιμέναμε πώς και πώς τα παράθυρα»!

Η συμφωνία του Γιάννη Αθηναίου με την Μπιλμπάο τον περασμένο Απρίλιο είχε μια επιγραφή με λαμπάκι νέον σε περίοπτη θέση: Εγκαταλείψτε κάθε ελπίδα, εσείς που εντός εισέρχεστε. Ο 33χρονος γκαρντ αποχώρησε από τον Προμηθέα και μετακόμισε στον ισπανικό βορρά για να παίξει σε μια παρτίδα που έμοιαζε ολότελα χαμένη, καθώς εκείνη την περίοδο η Μπιλμπάο ήταν 18η ανάμεσα σε 19 ομάδες στη Liga Endesa με ρεκόρ 7-22 και χρειαζόταν μαζεμένες υπερβάσεις για να παραμείνει στην κατηγορία.

Με την αυτοπεποίθηση ανθρώπου που δεν είχε τίποτα να φοβηθεί, ο Αθηναίου είχε το θάρρος να ακολουθήσει την περιέργειά του, αποδέχτηκε την πρόκληση κι εν τέλει, πανηγύρισε την παραμονή των Βάσκων την τελευταία αγωνιστική, πριν φορέσει ξανά τα γαλανόλευκα της Εθνικής ομάδας στο προσκλητήριο του Ρικ Πιτίνο ενόψει του Προολυμπιακού τουρνουά. Ο Έλληνας γκαρντ μίλησε στο Gazzetta για τη χρονιά που άρχισε στο κλειστό της Τζον Κένεντι και συνεχίστηκε στην Πάτρα και τη Χώρα των Βάσκων, τη συνάντηση με τον Ντίνο Αγγελίδη, τον τραυματισμό που τον σημάδεψε και την Εθνική.

Άρχισες τη σεζόν στο Περιστέρι, ακολούθως πήγες στον Προμηθέα, συνέχισες στην Μπιλμπάο και πλέον φοράς τα γαλανόλευκα της Εθνικής. Γενικώς, είσαι άνθρωπος των αλλαγών ή απλώς... έτυχε;
«Η αλήθεια είναι ότι δεν φοβάμαι τις αλλαγές, ούτε να βγω από την comfort zone. Σε κάθε περίπτωση, η φετινή σεζόν ήταν ιδιαίτερη από όλες τις απόψεις. Ήταν μια χρονιά πολύ πιο δύσκολη σε σχέση με την προηγούμενη, τουλάχιστον αναφορικά στον Covid-19. Πέρσι σταματήσαμε οριστικά, φέτος όμως αρχίσαμε γνωρίζοντας πως ανά πάσα στιγμή μπορεί να προκύψει κάποιο κρούσμα και να πάνε όλα πίσω. Τώρα όσον αφορά τις αλλαγές στις ομάδες, η αλήθεια είναι πως δεν επιδίωξα να φύγω από το Περιστέρι. Ήταν μια απόφαση του κόουτς Πεδουλάκη και έπρεπε να γίνει αποδεκτή εκ μέρους μου γιατί δεν είχα άλλη επιλογή... Ο κάθε προπονητής έχει στο μυαλό του κάποια πράγματα και εν προκειμένω, θεωρούσε πως δεν ταίριαζα στη δική του τακτική. Σε ό,τι αφορά τον Προμηθέα, είχα ακόμα μια πρόταση από Ισπανία μέσα στη χρονιά όμως αποφάσισα να μην φύγω από την Πάτρα για τους δικούς μου λόγους. Στη συνέχεια, όμως προέκυψε η Μπιλμπάο. Πολλοί μου έλεγαν ότι η ομάδα έχει πέσει κατά 90%, ότι δεν υπήρχε λόγος να χρεωθώ τον υποβιβασμό όμως αποφάσισα να πάω! Δεν φοβάμαι τις προκλήσεις και νομίζω πως το έχω αποδείξει αρκετές φορές».

«Τρεις ώρες στον καναπέ κοιτάζοντας σενάρια»

Γιατί αποφάσισες να φύγεις από μια ομάδα που ήταν τρίτη στην Ελλάδα και να πας στην Μπιλμπάο που εκείνη τη στιγμή είχε όλες τις πιθανότητες εναντίον της όσον αφορά την παραμονή;
«Αρχικώς, υπήρχε ανεπίσημο ενδιαφέρον. Γνώριζα πως ο κόουτς Μουμπρού είχε ρωτήσει για μένα, επομένως κατάλαβα πως ίσως ήταν θέμα χρόνου να ακολουθήσει επίσημη πρόταση. Κάποια στιγμή, λοιπόν είχαμε πέντε μέρες ρεπό. Ήμουν στην Αθήνα όταν δέχτηκα και επίσημα το ενδιαφέρον. Μού είπαν πως έπρεπε να αποφασίσω το ίδιο βράδυ! Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να πάρω κάποιους ανθρώπους που εμπιστεύομαι, προσπαθώντας να μαζέψω πληροφορίες από όλες τις πλευρές. Ήμουν στον καναπέ μου κοντά στις τρεις ώρες, κοιτάζοντας όλα τα πιθανά και απίθανα σενάρια! Τι πρόγραμμα έχει μπροστά της η Μπιλμπάο για να σώσει τη χρονιά, τι θα γίνει με τον Προμηθέα που ήταν τρίτος και είχε την προοπτική να παίξει στους τελικούς... Άλλοι μού έλεγαν "φύγε χθες!", άλλοι με αποθάρρυναν λέγοντας μου ότι δεν άξιζε το ρίσκο. Δεν ήταν εύκολο, όμως ήμουν αποφασισμένος να ζήσω την πρόκληση στην ACB. Δεν φοβάμαι και μου αρέσει όλο αυτό, βρίσκω κίνητρο. Τηρουμένων των αναλογιών, όλα πήγαν τέλεια και ακόμα καλύτερα από ό,τι φανταζόμουν».

Με εξαίρεση τον Ηλυσιακό, δεν έχεις μείνει πάνω από δυο χρόνια στην ίδια ομάδα! Δεν ήθελες να γεράσεις κάπου;
«Ήμουν στον Πανιώνιο! Τέσσερα χρόνια. Σπαστά βέβαια, με λίγο... ΚΑΟΔ στη μέση (γέλια). Η αλήθεια είναι ότι δεν ήταν δική μου επιθυμία να φύγω από τον Ολυμπιακό. Συνέβησαν κάποια πράγματα... Γενικώς, είμαι άνθρωπος που δεν θα βολευτώ σε μια κατάσταση. Αν δηλαδή προκύψει μια ενδιαφέρουσα και ιντριγκαδόρικη ευκαιρία, δεν θα την απορρίψω, έστω και αν ξέρω πως δεν θα είναι εύκολη. Δεν μου αρέσει να κάθομαι στη... βόλεψή μου. Βρίσκω πάντα κίνητρο ώστε να συνεχίσω να είμαι ανταγωνιστικός, να είμαι συνεχώς στο καλύτερο επίπεδο που μπορώ. Προέκυψαν ευκαιρίες τα προηγούμενα χρόνια. Για παράδειγμα, όταν παίζεις στον Άρη και σου έρχεται μια πρόταση από την Αρμάνι, δεν γίνεται να την απορρίψεις. Ήμουν στην Εσκισεχίρ, όταν άλλαξε ο προπονητής και προέκυψε η προοπτική της ΑΕΚ που τότε έκανε μια νέα προσπάθεια και αποφάσισα να επιστρέψω στην Ελλάδα. Στον ΠΑΟΚ είχαμε τρομερά θέματα, έφυγα τον Ιανουάριο ενώ μέχρι τότε είχαμε πάρει μισό μισθό. Πλέον έχω την εμπειρία να ανταπεξέλθω, κάτι που δεν είχα για παράδειγμα όταν πήγα στο Μιλάνο».

Πάντως με τον τρόπο που μιλάς για την Μπιλμπάο, φαίνεται πως γούσταρες τη φάση, έστω και αν έμεινες εκεί μόνο 40 μέρες...
«Δεν φαντάζεσαι! Γύρισα στην Ελλάδα και έλεγα γιατί το σκεφτόμουν τόσο πολύ να πάω! ΟΚ, πλέον μιλάω εκ του ασφαλούς από τη στιγμή που η ομάδα σώθηκε όμως δεν το μετάνιωσα στιγμή! Πραγματικά γούσταρα πολύ όλη αυτή την κατάσταση. Σε σημείο να προσπαθώ να πείσω τον Καββαδά πως άξιζε τον κόπο να έλθει! Τελικά δεν τα κατάφερα. Ο καθένας σκέφτεται διαφορετικά».

«Ο Μουμπρού μπορεί να κοουτσάρει την εθνική Ισπανίας»

Πως είναι ο Μουμπρού σαν κόουτς; Πολλοί λένε πως μπορεί να εξελιχθεί στον επόμενο μεγάλο Ισπανό προπονητή...
«Συμφωνώ απόλυτα! Το θεωρώ δεδομένο! Θεωρώ ότι μπορεί να φτάσει στο σημείο να κοουτσάρει την εθνική Ισπανίας! Δίχως υπερβολή. Αν δεν ξέρεις, αν δεν είσαι έξυπνος, αν δεν καταλαβαίνεις αυτά που έχει να σου πει, πολύ απλά δεν του κάνεις. Γιατί λειτουργεί σε επίπεδο EuroLeague. Αν ανοίξουν 2-3 πάγκοι στην ACB, φοβάμαι πως δεν θα μείνει στην Μπιλμπάο. Κατ' αρχάς, είναι καταπληκτικός χαρακτήρας. Ξέρει μπάσκετ, είναι πανέξυπνος και εκπληκτικός στο να βγάζει plays για 3" και ειδικές καταστάσεις, μετά από επαναφορά κλπ. Επίσης, είναι πολύ σημαντικό ότι ακούει τους παίκτες του. Του λέω, για παράδειγμα "άσε να παίξουμε αυτό" και μου απαντά "εσύ αποφασίζεις! Ό,τι θες εσύ"! Σου δίνει, δηλαδή το δικαίωμα επιλογής αν εμπιστεύεσαι το ένστικτό σου».

Έχουν περάσει σχεδόν 10 χρόνια από την Μπιλμπάο των Ελλήνων. Του Κατσικάρη, του Βασιλειάδη και του Μαυροειδή που έφτασε ως τους τελικούς στην ACB και έπαιξε στην EuroLeague. Σου μίλησαν για εκείνη την περίοδο;
«Ακόμα υπάρχουν στην ομάδα κάποιοι άνθρωποι που ήταν και τότε. Όπως, για παράδειγμα ο Χάβι Σαλγάδο, πρώην παίκτης και νυν βοηθός προπονητής. Ή ο γυμναστής που είναι 20 χρόνια στην Μπιλμπάο. Μου έλεγαν συνέχεια για τους Έλληνες. Τον Φώτη, τον Βασιλειάδη, τον Ζήση και τον Μαυροειδή. Μου μιλούσαν για όλα τα παιδιά και μου έλεγαν τα καλύτερα».

Πόσο μακρινός μοιάζει πλέον εκείνος ο τραυματισμός στο «Ακρόπολις»;
«Πλέον δεν το σκέφτομαι καν... `Ήταν κάτι που δεν είχα ξαναζήσει. Ουσιαστικά ήταν ο πρώτος σοβαρός τραυματισμός μου στο χειρότερο δυνατό timing. Στο τελευταίο φιλικό πριν από το Παγκόσμιο Κύπελλο της Κίνας ενώ δεν μου επέτρεψε ποτέ να παίξω στον Παναθηναϊκό. Μου έκοψε τα πόδια! Παρ' όλα αυτά, δέχτηκα τόση αγάπη και τόσα μηνύματα που με γέμισαν και μου έδωσαν τεράστιο κίνητρο και ανυπομονησία ώστε να γυρίσω δυνατός. Έτσι είμαι σαν άνθρωπος. Αυτό που κάνω, το αγαπώ με όλη μου την καρδιά. Πολλοί επαναλαμβάνουν το ίδιο κλισέ, ότι δηλαδή βγαίνουν πιο δυνατοί από αυτή τη διαδικασία όμως ειλικρινά, είναι μια καθημερινή μάχη με τον εαυτό σου. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η αποκατάσταση είναι το 70% και πρέπει να περάσεις άπειρες ώρες μόνος σου σε γήπεδο και πισίνα. Αυτό που είπα μέσα μου είναι ότι θα έκανα τα πάντα για να γυρίσω. Ότι θα είμαι ευτυχισμένος μόνο αν καταφέρω να γυρίσω στην Εθνική ομάδα! Γιατί αυτό θα σημαίνει πως ξεπέρασα πλήρως τον τραυματισμό. Το είχα βάλει σαν στόχο και κίνητρο, επομένως για να βρίσκομαι εδώ, σημαίνει πως πήγαν όλα καλά».

Πως ήταν η συνάντηση με τον Ντίνο Αγγελίδη που πλέον είναι μόνιμος κάτοικος Μπιλμπάο;
«Μου είχαν πει κάποιοι φίλοι από τη Θεσσαλονίκη πως έχει εστιατόριο εκεί. Την πρώτη φορά συναντηθήκαμε τυχαία. Δεν ήξερα πως το μαγαζί του ήταν τόσο κοντά στο σπίτι που έμενα. Μια μέρα πήγα να πάρω το αυτοκίνητο για να πάω στην προπόνηση και τον είδα από μακριά. Πλησίασα για να του μιλήσω, με κατάλαβε και εκείνος. Η επόμενη συνάντησή μας ήταν στο εστιατόριο που παρεμπιπτόντως, έχει εξαιρετικό φαγητό! Πήγα αρκετές φορές τις επόμενες μέρες. Είχαμε κάποιες συζητήσεις για τον Άρη και γενικώς, για το μπάσκετ στην Ελλάδα αλλά μέχρι εκεί. Γνωρίζει περισσότερα για την Μπιλμπάο και την πορεία της».

«Περιμέναμε πώς και πώς τα παράθυρα»!

Τι είναι η Εθνική ομάδα για τον Γιάννη Αθηναίου, πέρα από τα καθιερωμένα και τις κλισαρισμένες φράσεις;
«Μια παρέα. Μια πολύ όμορφη παρέα, όπως ήταν άλλωστε όλα αυτά τα χρόνια. Και επειδή ακριβώς λειτουργούσε σαν παρέα, έφερε την πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο και το Ευρωμπάσκετ μέσα από τα "παράθυρα". Όλα τα παιδιά που μπήκαμε σε αυτή τη διαδικασία, το κάναμε δίχως δεύτερες σκέψεις. Περιμέναμε πώς και πώς τα "παράθυρα"! Να μαζευτούμε ξανά, να φορέσουμε τη φανέλα της Εθνικής και να παίξουμε με το εθνόσημο, βάζοντας στην άκρη οποιοδήποτε πρόβλημα που μπορεί να είχε ο καθένας στην ομάδα του».

Επομένως, αν σου ζητήσω να μου πεις ποια από τις τέσσερις φανέλες που φόρεσες φέτος σου πάει περισσότερο, έχεις εύκολη απάντηση...
«Πραγματικά είναι εύκολη γιατί η Εθνική δεν συγκρίνεται με καμία ομάδα. Είναι κάτι εντελώς διαφορετικό να παλεύεις για την Εθνική και να έχεις τη στήριξη του κόσμου, ανεξαρτήτως ομάδας, προτιμήσεων και χρωμάτων».