Μασλαρινός: «Και 30 πόντους διαφορά να θέλαμε, θα παίζαμε για το +30»

Η αλήθεια είναι ότι της το χρωστούσε η τύχη...

Στα προκριματικά του προηγούμενου Eurobasket, η Εθνική Γυναικών έχασε το εισιτήριο για την τελική φάση της διοργάνωσης επειδή υστερούσε στο goal average ενώ την ίδια ώρα που κέρδιζε εύκολα το Ισραήλ, δεν έπαιρνε το... δώρο από την Πορτογαλία στην έδρα της Μεγάλης Βρετανίας. Κάπως έτσι δεν μπόρεσε να βρεθεί μεταξύ των έξι καλύτερων δεύτερων ομάδων ώστε να «τσεκάρει» τη πρόκριση.

Κάτι που έγινε το περασμένο Σάββατο στην «Stozice Arena» και δη στην «φούσκα» της Σλοβενίας, όπου κρίνονταν οι τελευταίες θέσεις για το Eurobasket 2021. Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα έμαθε στο... ημίχρονο του αγώνα με την Βουλγαρία ότι ήθελε 18 πόντους διαφορά για να «τσεκάρει» το εισιτήριο για τα παρκέ της Ισπανίας και της Γαλλίας (17/6-27/6) και άπαντες φρόντισαν ώστε να φτάσουν στον μεγάλο στόχο. Και το έκαναν! Η νίκη απέναντι στη Βουλγαρία με 73-55 χάρη στο... σωτήριο «γκολ φάουλ» της Φασούλα, «σφράγισε» και την μεγάλη πρόκριση του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος στην τελική φάση της διοργάνωσης.

Ο ομοσπονδιακός τεχνικός Βασίλης Μασλαρινός, μίλησε στο gazzetta.gr για το κατόρθωμα της «γαλανόλευκης», επανάφερε στη μνήμη του τα όσα έζησαν στην αποστολή εντός και εκτός παρκέ στα τελευταία δευτερόλεπτα του αγώνα με τη Βουλγαρία, ενώ είπε ότι ο μεγάλος στόχος είναι η ανανέωση της Εθνικής μας και... γιατί όχι, η είσοδος στην οκτάδα του Eurobasket.

- Πρόκριση για την Εθνική Γυναικών στο ερχόμενο Eurobasket... Θεωρείς ότι σας το χρωστούσε και η τύχη από τη στιγμή που δεν κατάφερε η ομάδα να προκριθεί στο προηγούμενο;

«Ο τρόπος ήταν παρόμοιος αλλά τότε εμείς ήμασταν οι άτυχοι της υπόθεσης. Σε κουβέντες που κάναμε μαζί με το σταφ, ήταν κάτι που το αναφέραμε. Εκτός από το προηγούμενο Eurobasket, είχαμε σταθεί άτυχοι και στα παράθυρα ενόψει της διοργάνωσης στην οποία προκριθήκαμε. Είτε λόγω covid, είτε λόγω τραυματισμών της τελευταίας στιγμής. Κατι, μέσα μας, μας έλεγε ότι κάποια στιγμή θα γυρίσει όλο αυτό. Και θεωρώ ότι έγινε την καλύτερη δυνατή στιγμή».

- Αν και γνωρίζατε ότι έπρεπε να κερδίσετε με τόσο μεγάλη διαφορά την Βουλγαρία, τι ήταν αυτό που σας έκανε να το πιστέψετε και να πάρετε το κίνητρο ώστε να φτάσετε στο +18;

«Το +18 προέκυψε. Πριν από το ματς περιμέναμε ένα ακόμη παιχνίδι, αυτό της Λετονίας με την Γερμανία. Γνωρίζαμε το +14 με την προϋπόθεση η Λετονία να νικήσει μέχρι και +17 πόντους. Στο ημίχρονο μάθαμε το +18! Εμείς μέσα σ' όλο αυτό, προσπαθήσαμε να πείσουμε τα κορίτσια και στο τέλος τα καταφέραμε, ότι τα πάντα εξαρτώνται 100% από εμάς. Δηλαδή εάν έπρεπε να νικήσουμε με 30 πόντους διαφορά, θα πρέπει να παίξουμε εμείς να νικήσουμε με 30. Να μην περιμένουμε το άλλο παιχνίδι. Το +18 είναι μια πολύ μεγάλη διαφορά δεδομένων των συνθηκών και απέναντι σε μια σκληρή ομάδα όπως είναι η Βουλγαρία. Κάτι το οποίο απέδειξε τόσο απέναντι στην Σλοβενία, όσο και απέναντί σ' εμάς. Εμείς είπαμε με τα κορίτσια να πάμε με υπομονή, μπάλα-μπάλα και φάση-φάση. Στο ματς πρέπει να είπα πάνω από 100 φορές ότι 'είμαστε καλά, υπομονή, είμαστε καλά'. Αν αγχωθείς και χαλάσεις το μυαλό σου, μπορεί να σου κάνει για παράδειγμα ένα 5-0 η αντίπαλη ομάδα και μετά να ξεκινήσεις πάλι από την αρχή».

-Εσύ έλεγες υπομονή... Όμως την είχες μέσα σου; Ήσουν ψύχραιμος ή είχες αγχωθεί;

«Όχι, σε καμία περίπτωση. Μάλιστα η Σοφία Κλιγκοπούλου που είναι team manager της Εθνικής, είχε το κινητό στο χέρι και συνέχεια έψαχνε και ρωτούσε για το άλλο ματς. Εγώ είχα ζητήσει να μην μου πει κανείς, τίποτα. Δεν ήθελα να ασχοληθώ με όλο αυτό. Το πίστευα από την αρχή. Ακόμα και όταν φτάσαμε στο τελευταίο λεπτό μετά από ένα τρίποντο που δεχτήκαμε και το οποίο δεν περιμέναμε από μια παίκτρια που δεν είχε σκοράρει ιδιαίτερα...»

- Ούτε εκείνη τη στιγμή σας κατέβαλε το άγχος; Δηλαδή τι πέρασε από το μυαλό σου όταν είδες την Κόστοβα να ευστοχεί από τη γωνία στο 1:26 και το 52-70 να γίνεται 55-70;

«Η αλήθεια είναι ότι σου έρχεται κάπως να δέχεσαι ένα σουτ από μια παίκτρια την οποία δεν περιμένεις και μάλιστα σ' εκείνο το χρονικό σημείο. Όμως είχαμε δύο τάιμ άουτ για να ηρεμήσουμε τα κορίτσια και να τις δώσουμε κάποιες οδηγίες. Οι καταστάσεις σ' αυτό το παιχνίδι, έδειχναν ότι στο τέλος θα φτάναμε στη νίκη με τη διαφορά που θέλαμε. Το παιχνίδι είχε πάρει μια τέτοια μορφή που θα πετυχαίναμε τον στόχο μας.»

- Το σκορ στο 55-70: Παίρνεις τάιμ άουτ. Τι είπες στις παίκτριες; Εστίασες στο ψυχολογικό κομμάτι ή στο τακτικό;

«Ο χρόνος ήταν αρκετός και είχαμε ακόμα ένα τάιμ άουτ. Το play που σχεδιάσαμε ήταν για τρίποντο αλλά είπα ότι αν δεν έρθει να μην αγχωθούν και να πάμε για δίποντο. Είχαμε χρόνο. Μας βγήκε αυτό που είπαμε. Το τρίποντο ήταν καλό σουτ και θα μπορούσε να είχε πει. Εκεί η τύχη έστειλε τη μπάλα στα χέρια της Μαριέλλας , η οποία φυσικά είχε κάνει την κίνηση για πάρει το επιθετικό ριμπάουντ. Μας έδωσε ένα γκολ-φάουλ το οποίο δικαιούμασταν. Σ' όλο το ματς ήμασταν μέσα σε όλες τις φάσεις. Αντέξαμε όλες τις επαφές. Ήρθε μετά αυτή η βολή, την οποία, όπως είπε και η Μαριέλλα, την σουτάρε όλη η ομάδα μαζί».

- Ξύπνησαν μνήμες... Eurobasket '87 με αυτή τη βολή;

«Είμαι λίγο μικρός για να αισθανθώ έτσι (γέλια). Όμως όχι. Εκείνη τη στιγμή λέγαμε με τα κορίτσια τι θα ξάνουμε σε περίπτωση που δεν έμπαινε η βολή. Δηλαδή θα πηγαίναμε αμέσως στο φάουλ.»

- Στο τέλος η Βουλγαρία δεν εκδήλωσε επίθεση, αν και τα κορίτσια προσπάθησαν να παίξουν καλή άμυνα...

«Κοίτα, όταν ένα παιχνίδι θεωρείται τελειωμένο, δεν χρειάζεται επίθεση. Η Βουλγαρία έπαιζε για την Βουλγαρία. Δεν έπαιζε ούτε για τη Λετονία, ούτε για την Ουγγαρία. Το πάλεψε και τα 40 λεπτά, εκείνη τη στιγμή είχε κριθεί το παιχνίδι και όπως κάθε παιχνίδι που έχει κριθεί και δεν υπάρχει κάποιο ενδιαφέρον, δεν εκδηλώνεται επίθεση στα πλαίσια του fair play. Δεν έγινε κάτι που δεν το περιμέναμε, αλλά τα κορίτσια είχαν τόσο μεγάλη ένταση μέσα τους που πήγαν να παίξουν άμυνα. Η κοπέλα της Βουλγαρίας που είχε τη μπάλα έκανε νόημα ότι δεν θα εκδηλώσει επίθεση αλλά προσπαθούσαμε εμείς να παίξουμε άμυνα και ήμουν εκεί ώστε να μην γίνει κατά λάθος κάποιο φάουλ.»

- Πώς είναι η ζωή μέσα σε μια φούσκα; Έστω και για τόσο μικρό χρονικό διάστημα; Βοηθάει περισσότερο ώστε να υπάρχει μεγαλύτερη, ακόμα, συγκέντρωση;

«Μέχρι ένα σημείο βοηθάει. Όμως στη συνέχεια είναι και αρκετά ψυχοφθόρο. Προ Covid υπήρχε η δυνατότητα μετά τις προπονήσεις να κάνουν μια βόλτα για να αποφορτιστούν. Εμείς δεν το είχαμε. Μπορούσαμε να κινηθούμε μόνο μέχρι έξω από το ξενοδοχείο και σε απόσταση πέντε μέτρων. Είναι δύσκολο. Όμως τα κορίτσια είναι τόσο καλή παρέα και έτσι δεν φάνηκε καθόλου ο εγκλεισμός».

- Η Εθνική αποτελείται κυρίως απο νεαρά κορίτσια. Γενικά έχεις δουλέψει με ομάδες μπάσκετ γυναικών. Πώς είναι η διαχείρισή τους και η αντιμετώπισή τους;

«Για μένα το μπάσκετ είναι ίδιο. Δεν έχει διαφορές. Απλά το μόνο που αλλάζει είναι ότι οι άνδρες είναι πιο γρήγοροι και πιο δυνατοί ενώ οι γυναίκες προσαρμόζονται πολύ καλύτερα από τους άνδρες στο κομμάτι της τακτικής. Δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη διαχείριση. Οι κανόνες είναι κανόνες, οι αρχές είναι αρχές και εμείς τις ακολουθούμε πιστά...»

- Εσύ νιώθεις βάρος λόγω της θέσης που έχεις ως ομοσπονδιακός προπονητής;

«Προφανώς και νιώθω βάρος ως προπονητής της Εθνικής Ελλάδας. Όμως είναι κάτι πολύ μεγάλο και σημαντικό. Δεν υπάρχει κάτι πιο μεγάλο στην καριέρα σου από το να εκπροσωπείς την χώρα σου. Όμως από την αρχή, ήξερα που ερχόμουν, τι έργο αναλαμβάνω και ποιος είναι ο στόχος. Και δεν αναφέρομαι στην πρόκριση στο Eurobasket, ο οποίος προέκυψε και μας χαροποιεί ιδιαιτέρως. Υπήρχε μια διαδικασία ανανέωσης και η Ομοσπονδία θεώρησε ότι εγώ είμαι αυτό που θα μπορούσε να κάνει αυτήν την επανεκκίνηση. Η φιλοσοφία μου ως προπονητής περιλαμβάνει η ένταξη των νέων αθλητριών. Και κάτι αντίστοιχο συνέβη και στην Εθνική Γυναικών. Ήξερα πώς να το κάνω, αλλά σίγουρα πρόκειται για άλλο επίπεδο και για διαφορετικές παίκτριες. Όμως ήμουν σίγουρος ότι μπορούσαμε να τα καταφέρουμε γιατί πίστευα και στους ανθρώπους που έχω δίπλα μου, όλο το σταφ, αλλά και σε όλα τα κορίτσια.»

- Τώρα έχουμε Eurobasket τον ερχόμενο Ιούνιο. Αφενός τι περιμένετε από την κλήρωση και αφετέρου τι από τα ματς; Ποιος θα ειναι ο στόχος της Εθνικής;

«Από την κλήρωση δεν έχουμε να περιμένουμε κάτι. Απλά να δούμε ποιοι θα είναι οι αντίπαλοί μας. Δεν θέλαμε να βρίσκεται η Εθνική για δεύτερη σερί διοργάνωση εκτός και αυτός ήταν ο βασικότερος λόγος που επιθυμούσαμε να είμαστε στο Eurobasket. Από εκεί και πέρα αυτή η ομάδα έχει ένα πολύ καλό μέσο όρο ηλικίας και είναι πολύ καλό γι' αυτά τα κορίτσια να έχουν ένα έξτρα Eurobasket, έτσι ώστε όταν θα είναι στην καλή τους ηλικία και θα έχουν αποκτήσει εμπειρία, να έχουν μια μεγάλη διοργάνωση στις πλάτες του. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό, τόσο για την ομοιογένεια, όσο και για το επίπεδο της ομάδας. Όσο για τον στόχο στο Eurobasket, μπορεί να ακουστεί τετριμμένο, αλλά εμείς θα δούμε κάθε ματς ξεχωριστά και ό,τι μπορέσουμε να κερδίσουμε από κάθε ματς από κάτι. Είτε είναι εμπειρίες για τα νεαρά κορίτσια όπως η Μποσγανά που είναι 17 ετών, είτε νίκες οι οποίες ίσως και να μας στείλουν στα προημιτελικά. Γιατί όχι;»