Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός: Μακάρι να είναι πάντα έτσι!

«Λοιπόν, σήμερα, δεν ξέρω αν το προσέξατε, είμαστε μία ωραία ατμόσφαιρα!», έλεγε πριν από 63 χρόνια ο αείμνηστος Ντίνος Ηλιόπουλος στον «Ατσίδα», που έμεινε στην ιστορία ως μία από τις πιο κλασσικές κωμωδίες του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου.

Η συγκεκριμένη ατάκα έμεινε ανεξίτηλη στον χρόνο, επειδή ο αξέχαστος σπουδαίος Έλληνας κωμικός προσπαθούσε να σπάσει τον πάγο ανάμεσα σε δύο οικογένειες, που έχουν έρθει σε κόντρα με αφορμή μία ερωτική ιστορία.

Η εφαρμογή της στην περίπτωση της ταξιδιωτικής συνύπαρξης των δύο «αιωνίων αντιπάλων» (στο ίδιο αεροπλάνο επιβιβάστηκε και η αποστολή του Περιστερίου), πάντως, δεν ενέχει ίχνος ειρωνείας (όπως στην ταινία), γιατί πραγματικά από το πρώτο συναπάντημά τους στο «Ελευθέριος Βενιζέλος», οι παίκτες και παράγοντες των δύο ομάδων, επέδειξαν έναν σπάνιο πολιτισμό και δίδαξαν αθλητικό ήθος.

Θα αναρωτηθείτε και θα έχετε απόλυτο δίκιο, γιατί σχολιάζω το αυτονόητο; Πολύ απλά γιατί στην χώρα μας, με την έξαρση στην οποία βρίσκεται η βία, με όλα όσα διαβάζουμε καθημερινά γι’ αυτά που λαμβάνουν χώρα στα σχολεία και τους δρόμους και με την πόλωση στην οποία συνήθως καταλήγουν οι μεγάλες αντιπαλότητες, τίποτε δεν θεωρείται αυτονόητο!

Ειδικότερα στο ελληνικό μπάσκετ, που βιώνουμε μία εποχή πρωτοφανούς τοξικότητας όσον αφορά τις εξωαγωνιστικές σχέσεις των δύο μεγαλύτερων οργανισμών, εικόνες σαν κι αυτές που ζήσαμε στο αεροδρόμιο, στην διάρκεια της πτήσης αλλά και κατά την άφιξη στην Ρόδο για το Super Cup, αφήνουν μία χαραμάδα αισιοδοξίας ενόψει της δύσκολης και πολύ απαιτητικής σεζόν που αρχίζει και για τις δύο κορυφαίες ελληνικές ομάδες.

Οι ολόθερμοι χαιρετισμοί και οι κουβεντούλες των «πράσινων» και των «ερυθρόλευκων» Ελλήνων διεθνών, τα πηγαδάκια πρώην συμπαικτών (Βιλντόζα με Λεσόρ και Γουόκαπ με Γκριγκόνις), οι selfies που ζητούσαν ταυτόχρονα οι φίλαθλοι από παίκτες του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού, που εκείνη την ώρα συζητούσαν και φυσικά οι ξένες «παροικίες», με τους Αμερικανούς των τριών ομάδων να βγάζουν αυτοδυναμία, έκλεψαν την παράσταση και φυσικά έδωσαν πολύ ψωμί στους φωτογράφους.

Όπως επίσης και οι τρεις συμπαίκτες στην Εθνική Γαλλίας (Φουρνιέ, Λεσόρ και Φάλ), που φάνηκαν να έχουν τον δικό τους κώδικα και τους δύο πρώτους να διηγούνται στον τρίτο ιστορίες από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού. Μέχρι και εγκαρδιότατη χειραψία Βεζένκοβ-Κοντού διακρίναμε, η οποία μας θύμησε πόσο μετεγγραφικό σασπένς είχε το καλοκαίρι που μας πέρασε και για τους δύο μεγάλους.

Πραγματικά, μία ωραία ατμόσφαιρα χωρίς την παραμικρή υπερβολή. Και μακάρι να ισχύσει και στην πτήση της επιστροφής, γιατί αυτό θα σημαίνει ότι η τεράστια αντιπαλότητα που χαρακτηρίζει τον πρωταθλητή Ευρώπης και τον 3ο της περυσινής Euroleague, θα μείνει μόνο μέσα στις τέσσερις γραμμές.

Ας ευχηθούμε όλοι, λοιπόν, ότι αυτό το τριήμερο που διοργανώνει ο ΕΣΑΚΕ στην Ρόδο για το 6ο Super Cup και το 5ο από το 2020 και μετά, θα συμβάλλει στο να πέσουν λίγο οι τόνοι και η ένταση, από την άποψη ότι οι παίκτες μπορούν και πρέπει να δώσουν το καλό παράδειγμα. Ακόμη και όταν το αίμα βράζει, το ντέρμπι είναι στην κόψη του ξυραφιού και ο «θάνατός» σου είναι η «ζωή» μου.

Σκεφτείτε ότι το συγκεκριμένο ζευγάρι, που εξωγανιστικά βρίσκεται σε μετωπική σύγκρουση, θα παίξει φέτος από 9 (μίνιμουμ) έως 16 φορές (μάξιμουμ) και θα διεκδικήσει και έχει ως στόχο και τα τέσσερα τρόπαια της σεζόν (Super Cup, Κύπελλο, Euroleague και πρωτάθλημα)…

Κατά τα άλλα, στο αγωνιστικό κομμάτι και οι τέσσερις αντίπαλοι είναι ανέτοιμοι, με τον Άρη που «πέταξε» απευθείας από Θεσσαλονίκη, να αντιμετωπίζει τα περισσότερα προβλήματα (εκτός οι Λαζέφσκι και Χοτζ, αμφίβολος ο Τολιόπουλος), το Περιστέρι να έχει αφήσει καλές εντυπώσεις στα φιλικά και τους δύο μεγάλους να έχουν τις απουσίες τους, αλλά και το μεγάλο «πρέπει» για την πρώτη κούπα της σεζόν, που για 3η σερί χρονιά θα κριθεί στο «σμαραγδένιο νησί» και στο αναδιαμορφωμένο κλειστό της Καλλιθέας.

Ο Ολυμπιακός μετράει δύο σερί τίτλους από τα προηγούμενα ισάριθμα χρόνια, αλλά και ένα συνολικό 21-8 σε όλες τις διοργανώσεις απέναντι στον Παναθηναϊκό, από τότε που επέστρεψε από την Α2 Κατηγορία.

Υγ.1: Μόνο θετικά συναισθήματα προκαλεί η επίσημη επανενεργοποίηση του πάλαι ποτέ εμβληματικού αρχηγου του «τριφυλλιού», Φραγκίσκου Αλβέρτη (ανεπίσημα είχε κάνει την αρχή στο Final 4 του Βερολίνου), ο οποίος επέστρεψε στα μπασκετικά δρώμενα μετά από δύο χρόνια απουσίας.

Υγ.2: Πολύ ενθαρρυντικό για το μέλλον της Εθνικής ανδρών, το ότι ο Λιμνιάτης έχει δώσει σημαντικό ρόλο στους Αβδάλα και Ζούγρη, ενώ ως μέλος του rotation λογίζεται και ο Σταυρακόπουλος, που δεν έπαιξε σχεδόν καθόλου τα δύο τελευταία χρόνια.

Υγ.3: Μακάρι να ισχύσει το ίδιο στον Παναθηναϊκό και για τον Σαμοντούροβ (επί το πλείστον στους αγώνες της Stoiximan GBL), έτσι ώστε να μην χάσει κι άλλη χρονιά ο νεαρός ταλαντούχος ψηλός από τον Εύοσμο.