Παναθηναϊκός: Μακροπρόθεσμα κέρδη
Ας μην γελιόμαστε. Λίγο πολύ όλοι γνώριζαν το αποτέλεσμα στον πρώτο ημιτελικό του φετινού Stoiximan Super Cup.Σεβόμενος φυσικά την προσπάθεια του «πληγωμένου» (λόγω των προβλημάτων του) Άρη, υπήρχε ξεκάθαρο φαβορί σε αυτό το ματς και ήταν ο Παναθηναϊκός. Και μέσα στις τέσσερις γραμμές του παρκέ, επιβεβαιώθηκε.
Οι «πράσινοι δεν χρειάστηκε να φορτσάρουν. Δεν χρειάστηκε να πατήσουν το πόδι στο γκάζι. Δεν χρειάστηκε να καταναλώσουν ενέργεια. Δεν χρειάστηκε να κάνουν το «κάτι παραπάνω». Δεν χρειάστηκε να «καταπονηθούν» παίκτες οι οποίοι στην πορεία της χρονιάς θα «φορτωθούν» με πολλά (έως πάρα πολλά) λεπτά συμμετοχής. Είναι αυτό που λένε. Έπαιξε «τόσο-όσο» χρειαζόταν προκειμένου να φτάσει στην τελική επικράτηση και στην πρόκριση στον τελικό της Κυριακής (29/9).
Το ίδιο ισχύει και για τον άλλον ημιτελικό, έτσι; Την ώρα που γράφονταν αυτές οι αράδες, δεν είχε δοθεί το τζάμπολ του αγώνα μεταξύ του Ολυμπιακού και του Περιστερίου. Όπου και εκεί υπάρχει ξεκάθαρο φαβορί. Και λογικά νικητές θα είναι οι «ερυθρόλευκοι» προκειμένου να «σχηματιστεί» το πρώτο ντέρμπι «αιωνίων» τη φετινή σεζόν. Στην προκειμένη περίπτωση δεν θα ασχοληθώ με τον τελικό. Θέλω να εστιάσω σε δύο παίκτες οι οποίοι θα έρχονται από τον πάγκο τη φετινή σεζόν και οι οποίοι θα έχουν τους δικούς τους ρόλους από τον Εργκίν Αταμάν.
«Παγκίτες» μεν, απαραίτητα να είναι καλοί δε...
Αναφέρομαι στους Παναγιώτη Καλαϊτζάκη και Ομέρ Γιούρτσεβεν. Μπορεί κατά τη διάρκεια του ημιτελικού ο Κέντρικ Ναν με κάποια συνεχόμενα τρίποντα να έδινε... αέρα στον Παναθηναϊκό και να «έκοβε» αυτόν του Άρη ωστόσο πρόκειται για τον παίκτη ο οποίος έκανε, κάνει και θα συνεχίσει να κάνει την διαφορά για την ομάδα του. Όπως και ο Σλούκας και ο Λεσόρ και ο Γκραντ κ.ο.κ. Όμως μια ομάδα για να λειτουργεί ακόμα καλύτερα χρειάζεται και «βάθος» στον πάγκο. Τα έχουμε πει πολλές φορές. Η σεζόν είναι μεγάλη με 80+ παιχνίδια. Πρέπει άπαντες να είναι έτοιμοι και να βρίσκονται σε ένα επίπεδο ώστε ανά πάσα ώρα και στιγμή να δίνουν ποιοτικές βοήθειες.
Άλλοι περισσότερες και άλλοι λιγότερες. Αρκεί να γνωρίζουν τον ρόλο τους και να ανταποκρίνονται πλήρως σε αυτόν. Φυσικά δεν περίμενα το ματς με τον Άρη για να γράψω για τους Καλαϊτζάκη και Γιούρτσεβεν. Ο μεν Έλληνας διεθνής γκαρντ απέδειξε και πέρυσι ότι είτε παίξει ένα λεπτό, είτε παίξει πέντε λεπτά, είτε παίξει 25 λεπτά, δεν θα προσπαθήσει να κάνει το «κάτι παραπάνω» από αυτό που του έχει ζητηθεί. Και γι' αυτό βρίσκει τον χώρο του και τον χρόνο του στην ομάδα. Θα είναι και πάλι ο άνθρωπος των ειδικών αποστολών.
Ο δε Τούρκος σέντερ αποτελεί την ευχάριστη (ίσως και όχι τόσο μεγάλη) έκπληξη για τον Παναθηναϊκό. Πανταχού παρών. Λες και έχει μαγνήτη στα χέρια του κάθε φορά που σηκώνεται για να πάρει το ριμπάουντ. Βρε λέτε τελικά να δικαιωθεί που είπε ότι έχει ως στόχο να τελειώνει τα ματς με τουλάχιστον 10 ριμπάουντ; Και το φοβερό της υπόθεσης είναι ότι το κάνει να φαίνεται πολύ εύκολο! «Κατέβασε» για παράδειγμα 11 ριμπάουντ στον ημιτελικό με τον Άρη, έχοντας αγωνιστεί κάτι περισσότερο από 15 λεπτά!
Το ίδιο έκανε και στα φιλικά που προηγήθηκαν. Δεν λέω ότι θα συνεχίσει έτσι αλλά ΑΝ συνεχίσει έτσι και διορθώσει μια σημαντική ατέλεια που είχε ο Παναθηναϊκός τη περσινή σεζόν (ειδικά απέναντι σε ομάδες με seven footers) τότε θα αποτελέσει και ένα σημαντικότατο κέρδος στα χέρια του Εργκίν Αταμάν. Κέρδος το οποίο θα φανεί μακροπρόθεσμα και όσο κυλάει η σεζόν. Ειδικά από τη στιγμή που όσο περνάει καιρός θα προσαρμόζεται και περισσότερα στα νέα του δεδομένα. Αν και εφόσον ο Γιούρτσεβεν ανταποκριθεί σύμφωνα με τις προσδοκίες των ανθρώπων του Παναθηναϊκού, τότε η συνέχεια μόνο ευοίωνη μπορεί να χαρακτηριστεί.
Τελικός και εξάδα ξένων
Όπως είχα γράψει και πριν από μερικές ημέρες, ο τελικός του Super Cup θα πρέπει να ξεχαστεί άμεσα. Οποιοδήποτε και αν είναι το τελικό αποτέλεσμα. Είτε κατακτήσει ο Παναθηναϊκός το τρόπαιο, είτε το χάσει. «Μηδέν οξέα και μηδέν λιπαρά» όπως λένε. Η εν λόγω διοργάνωση προσφέρεται ως ένα πολύ καλό τεστ για τους «αιωνίους» οι οποίοι μετρούν τις δυνάμεις τους και τον βαθμό της ετοιμότητας λίγο πριν από την έναρξη της Euroleague και όλων των υπολοίπων επισήμων αγώνων.
Ούτε προσφέρεται ο τελικός για τυμπανοκρουσίες, αλλά ούτε και για αφορισμούς. Θεωρώ ότι το περσινό παράδειγμα είναι και το πιο τρανό! Ο Ολυμπιακός έκανε φύλλο και φτερό τον Παναθηναϊκό αλλά ύστερα από εννέα μήνες, οι «πράσινοι» ήταν εκείνοι που έβαλαν στην τροπαιοθήκη τους το βαρύτιμο τρόπαιο της Euroleague όπως επίσης και εκείνο του πρωταθλήματος Ελλάδας. Οπότε θα το πανηγυρίσουν (όποιοι το κατακτήσουν) για ένα βράδυ και στη συνέχεια όλοι θα πάνε παρακάτω.
Και κάτι ακόμα. Ο Αταμάν, σύμφωνα με τα όσα είπε και ο ίδιος στη συνέντευξη Τύπου μετά το τέλος του ημιτελικού, επέλεξε την ίδια εξάδα ξένων για τον τελικό. Και πολύ καλά έκανε εάν θέλετε την άποψή μου. Για ποιον λόγο να συμπεριλάβει τον ανέτοιμο Λορέντζο Μπράουν και με τον φόβο να δημιουργηθεί μεγαλύτερο πρόβλημα; Άλλωστε στον τελικό δεν θα είναι «σβηστός» ο Παναθηναϊκός. Μπορεί να είναι το λιγότερο σημαντικό τρόπαιο της σεζόν, αλλά δεν παύει να είναι ένα τρόπαιο. Οπότε καλύτερα να φυλάει τα ρούχα του ο Τούρκος προπονητής ώστε να έχει τα μισά!
Και συμφωνώ και με την απόφαση να μείνει εκτός επτάδας των ελληνικών υποχρεώσεων του Παναθηναϊκού ο Τσέντι Όσμαν. Περισσότερο θα ανακάτευε την ομάδα στην προσπάθεια που θα κάνει για την κατάκτηση του Super Cup στην παρούσα φάση, παρά θα την βοηθούσε. Άλλωστε θα έχει και εκείνος τον χρόνο του προκειμένου να προσαρμοστεί και να γίνει επιδραστικός για τους «πράσινους». Γιατί οι ικανότητές του και το ταλέντο του είναι αδιαμφισβήτητα.
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
