Οι έξι κρίσιμες αποφάσεις του play maker Ιβάν Γιοβάνοβιτς

Ναι, λοιπόν, ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς θα έχει πολύ μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων στο μεταγραφικό γήπεδο από τον Μπόλονι, τον Πογιάτος, τον Δώνη. Θα έχει και πολύ μεγαλύτερο μπάτζετ από τους προκατόχους του. Μπάτζετ που ενδεχομένως να αγγίζει το ρόστερ της δεύτερης σεζόν (μετά το «πετσόκομμα») του Μαρίνου Ουζουνίδη.

Ναι, ο πήχης δεν είναι στα ουράνια για έναν Παναθηναϊκό που «βλέπει» πάλι μια ευρωπαϊκή θέση, μια ποιοτική αναβάθμιση και καλύτερη πορεία στο Κύπελλο. Ομως ο βαθμός δυσκολίας για μια ομάδα που καλείται και πάλι να αλλάξει σε μεγάλο βαθμό είναι τεράστιος, αν αναλογιστεί κάποιος το βάρος της εφετινής αποτυχίας που θα πέσει (αδίκως) στον Ιβάν και τους συνεργάτες του, όπως και το βάρος της ευθύνης, δεδομένου ότι αυτός είναι ο play maker και αρχιτέκτονας του Παναθηναϊκού που θα δούμε την επόμενη σεζόν.

Ζητούμενο για κάθε ομάδα, σε κάθε μεταγραφική σεζόν, ζητούμενο είναι το μεγαλύτερο ποσοστό ευστοχίας, όμως ειδικά σ’ αυτόν τον Παναθηναϊκό που περιμένει τον Σένκεφελντ και τον Κουρμπέλη, το πράγμα γίνεται σύνθετο και πολύπλοκο σε συγκεκριμένες θέσεις. Με μια περίπλοκη συνάρτηση διαφορετικών παραγόντων και την τελική απόφαση να ανήκει στον Σέρβο κόουτς που καλείται να βρει απαντήσεις και κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας, βλέποντας χαρακτήρες και ιδιοσυγκρασίες. Διότι τα εφετινά ματς του Παναθηναϊκού τα έχει παρακολουθήσει και εικόνα απ΄αυτά έχει καθαρή. Ισως όμως αυτή η εικόνα να μην αρκεί για κάποιους παίκτες…

1. ΣΤΟΠΕΡ

Ο Σένκεφελντ είχε τεράστια προβλήματα στη σχέση του με τον Μπόλονι και ο Γιοβάνοβιτς δεν μπορεί να υπολογίζει στον Ολλανδό κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας. Υπολογίζεται ότι θα είναι έτοιμος από τον Σεπτέμβριο, αλλά δεδομένης και της απουσίας του Κουρμπέλη θα αποκτηθεί σίγουρα ένας κεντρικός αμυντικός. Και εδώ τίθεται το μεγάλο ερώτημα... Τι είδους στόπερ θα αποκτηθεί και στη θέση ποιου θα λογίζεται ως «βασικός»;

Δηλαδή τα χαρακτηριστικά του στο μυαλό του Γιοβάνοβιτς με ποιου θα ταιριάζουν ως δίδυμο; Του φιλότιμου Βέλεθ που έκανε καλή χρονιά αλλά είναι υπερτιμημένος από τα media, του Πούγγουρα που καλείται να κάνει το restart μετά από μέτρια σεζόν ή του Ολλανδού όταν με το καλό επιστρέψει; Δύσκολη επιλογή και καθοριστική. Σημείωση: ο Γιοβάνοβιτς σπανίως παρατάσσει τις ομάδες του με τρεις στόπερ. Τις παραλλαγές του 4-2-3-1 τις έχει δοκιμάσει κατά διαστήματα (και 4-3-3 και 4-4-2), όμως το 3-4-3 και το 3-5-2 σπανίως το έχει δοκιμάσει…

2. ΔΕΞΙΟΣ ΜΠΑΚ

Καλός, χρυσός και… άγιος ο Γιοάν Μολό, χίλια μπράβο του αξίζουν για την εφετινή υποδειγματική για κάθε επαγγελματία πρόοδο και προσήλωσή του (πρώτη φορά δεξιός μπακ στα 32 του), αλλά είναι σαφές ότι για να βελτιωθεί ποιοτικά ο Παναθηναϊκός χρειάζεται έναν «κανονικό» δεξιό μπακ, καλύτερο του Σάντσες, για τον οποίο τα συμπεράσματα δεν μπορεί να είναι σαφή, εφόσον έμεινε στον πάγκο σχεδόν σε όλο τον β’ γύρο και στα play offs. Κουλιμπαλί και Γιόχανσον ήταν του «7», κάνοντας αρκετά καλά ματς επί Ουζουνίδη και Δώνη αντίστοιχα και αν το όριο σύγκρισης είναι αυτό, ο Γιοβάνοβιτς και οι συνεργάτες του θα πρέπει να ψάξουν πολύ για να βρουν βασικό ακραίο αμυντικό σε προσιτή τιμή για τη συγκεκριμένη θέση.

3. «ΕΞΑΡΙ»

Στο «2» του 4-2-3-1 αυτή τη στιγμή ο Παναθηναϊκός δεν έχει «καθαρόαιμο» αμυντικό μέσο. Για τον Νιάς ουδέν νεότερον προς το παρόν και το πιθανότερο είναι να αποχωρήσει, ενώ Μαουρίσιο και Αλεξανδρόπουλος είναι «οκτάρια» με διαφορετικά χαρακτηριστικά που θα διεκδικήσουν μια από τις δύο θέσεις πίσω από τον επιτελικό μέσο. Στον αρχηγό Κουρμπέλη ουδείς μπορεί να βασίζεται αυτή τη στιγμή, διότι ουδείς μπορεί να βάλει το χέρι του στη φωτιά για να πει ότι θα είναι έτοιμος να παίξει όπως μπορεί σε συγκεκριμένο χρονικό σημείο. Ταυτόχρονα, όμως, ουδείς δικαιούται να σβήσει το όνομά του από τον πράσινο χάρτη.

Ο «Κούρμπε» είναι πολύ πιθανό να επιστρέψει δριμύτερος και διαθέσιμος είτε από την αρχή της σεζόν, είτε αργότερα. Πάντως, στην προετοιμασία δεν θα αρχίσει με το πρόγραμμα των συμπαικτών του. Συνεπώς ο Παναθηναϊκός (αν δεν παραμείνει ο Νιάς με νέο δανεισμό από τη Λιλ) χρειάζεται «εξάρι». Πιο ταχυδυναμικό από τον Κουρμπέλη, ώστε να αλληλο-συμπληρώνονται. Η απώλεια του αρχηγού που ήταν ο συνδετικός κρίκος αμυντικής – μεσαίας γραμμής τα προηγούμενα 3 ½ χρόνια έπαιξε καταλυτικό ρόλο εφέτος κι ας υποτιμήθηκε από πολλούς…

4. ΕΠΙΤΕΛΙΚΟΣ ΜΕΣΟΣ

Τεράστιος γρίφος! Θα πάει να πάρει ένα «οκτάρι» με πιο σύγχρονα χαρακτηριστικά συγκριτικά με του Μαουρίσιο και του Σανκαρέ, ή θα πάει να πάρει «δεκάρι»; Κι αν πάρει «δεκάρι» τον Βιγιαφάνιες (και τον Μπουζούκη) τι θα τους κάνει; Μεγάλη κουβέντα και πολύ σημαντικές οι αποφάσεις του Γιοβάνοβιτς γι’ αυτές τις θέσεις στο 4-2-3-1. Διότι ας μην λησμονούμε ότι πίσω από τον φορ σε πολλά ματς χρησιμοποιεί και επιθετικό που στηρίζει και συμπληρώνει το «9» , όχι απαραίτητα κάποιον δημιουργικό μέσο. Κι’ αν χρησιμοποιεί επιθετικό, μπορεί αυτό το ρόλο να τον υποστηρίξει και ο Ιωαννίδης και ο Χατζηγιοβάνης που το είχε κάνει σε ορισμένα παιχνίδια και με τον Γιώργο Δώνη.

5. ΕΞΤΡΕΜ

Εχει Χατζηγιοβάνη, Αϊτόρ, Ενγκμπακοτό και Βιγιαφάνιες – Ιωαννίδη, οι οποίοι δεν είναι «κλασικοί» ακραίοι, αλλά πέρυσι υποστήριξαν τη θέση ικανοποιητικά σε ορισμένα παιχνίδια, όχι και τόσο ικανοποιητικά σε κάποια άλλα. Θα πάρει τουλάχιστον έναν εξτρέμ και διαφαίνεται πως θα αποχωρήσει ένας από τους Αϊτόρ – Ενγκμπακοτό. Όμως προσοχή: για αμφότερους η αξιολόγηση δεν μπορεί να είναι σαφής σε μια σεζόν που ο Παναθηναϊκός έπαιζε… «με το ταλέντο» μπροστά, όπως είχε δηλώσει και ο Αργύρης Καμπετσής.

Δηλαδή σε μια ομάδα που δεν είχε επιθετικό σχέδιο στην κατοχή μπάλας και στηριζόταν στις εμπνεύσεις των νεαρών και τις συνεργασίες που έβγαζε κατά διαστήματα η τριάδα Βιγιαφάνιες – Χατζηγιοβάνη - Μακέντα. Αν τελικά πάρει εξτρέμ, θα πρέπει να έχει αποδεδειγμένα περισσότερα γκολ στο ρεπορτόριό του, να είναι καλύτερος στο 1 Vs 1 από τους υπάρχοντες, να είναι και δημιουργικός: απίθανος συνδυασμός, γι’ αυτό και μεταγραφή με αυξημένο δείκτη δυσκολίας και υψηλές απαιτήσεις.

6. ΣΕΝΤΕΡ ΦΟΡ

Εδώ σε θέλω μάστορα! Ο Ιωαννίδης μένει σίγουρα ως ανερχόμενος, φέρελπις και «συμπληρωματικός»: μεγάλο στοίχημα η εξέλιξή του. Συνεπώς, αν θέλει να αποκτήσει σέντερ φορ, πρέπει να φύγει ένας εκ των Μακέντα – Καρλίτος. Δεν είναι απολύτως βέβαιο ότι θα πάρει βασικό φορ. Κι αν πάρει, είναι «θολό» σε ποιον θα δείξει την πόρτα της εξόδου.

Ο Μακέντα είναι πιο ολοκληρωμένος επιθετικός, παίζοντας ορισμένες φορές θαυμάσια το ρόλο του «στηρίγματος» και πασαδόρου επί Δώνη (όταν δηλαδή ο Παναθηναϊκός είχε δουλευτεί επιμόνως επιθετικά κι ας είχε κατωτερου επιπέδου ρόστερ και μπάτζετ), ο Καρλίτος είναι πιο αποτελεσματικός εντός μεγάλης περιοχής. Η επιλογή ανήκει στον Γιοβάνοβιτς, αν ασφαλώς καταλήξει σε αγορά φορ. Διότι δεν θα πρέπει να αποκλειστεί το ενδεχόμενο παραμονής και βελτίωσης αυτής της τριάδας.