Σαν σήμερα: Το «Χέρι του Θεού» και το γκολ του αιώνα (pics & vids)

«Είμαι ο Μαραντόνα, αυτός που πετυχαίνει γκολ, αυτός που κάνει λάθη. Μπορώ να τα δεχτώ όλα, έχω ώμους αρκετά μεγάλους για να πολεμήσω με όλους». Ο Ντιέγκο υπήρξε ο σπουδαιότερος καλλιτέχνης. Και όπως πολλοί καλλιτέχνες, αυτή την μεγαλοσύνη, την εξαγόρασε περπατώντας πάνω σε μία πολύ λεπτή γραμμή πουν χωρίζει την δόξα από την κόλαση. Και αν το 1994 στο Μουντιάλ της Αμερικής είδαμε την πτώση ενός αγγέλου, στα γήπεδα του Μεξικό το 1986 είδαμε την εξύψωση ενός σπουδαίου ποδοσφαιριστή, στον καλύτερο όλων των εποχών.

Δεκαετία 80' στην Αργεντινή. Μια χώρα προσπαθούσε να επουλώσει τις πληγές της από τον πόλεμο των Φώκλαντ, την ώρα που η στρατιωτική δικτατορία του Χόρχε Βιδέλα είχε φέρει την Αργεντινή στα πρόθυρα της οικονομικής καταστροφής. Ο νέος Πρόεδρος της χώρας, Ραούλ Αλφοσίν, προσπαθούσε να αποβάλει ό,τι θύμιζε την δικτατορία και να επαναφέρει ξανά την εμπιστοσύνη μεταξύ του κράτους και των πολιτών. Ανάλογη προσπάθεια ακολούθησε και η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου, η οποία έκανε την δική της προσπάθεια για εξιλέωση στα μάτια του κόσμου μετά την εκκωφαντική αποτυχία του Μουντιάλ του 1982.

Ο Κάρλος Μπιλάρδο έχει αναλάβει την «αλμπιτσελέστε» και αποφασίζει να δημιουργήσει μια ομάδα που θα είναι ραμμένη απόλυτα στα μέτρα του Ντιέγκο Μαραντόνα. Με τον Ντιέγκο σε τρομερή κατάσταση η Αργεντινή φτάνει στα προημιτελικά. Εκεί περιμένει η Αγγλία σε ένα ματς που θα γραφτεί για πάντα στην ιστορία. Για τον Ντιέγκο δεν ήταν ένα απλό ματς. Οι μνήμες από τον πόλεμο των Φώκλαντ ήταν ακόμα νωπές, και στους παίκτες του Μπιλάρδο υπήρχε η αίσθηση της εκδίκησης, όχι μόνο για τον πόλεμο, αλλά και για το Μουντιάλ του 1966. Ήταν το ματς που θα καθιέρωνε τον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα ως τον καλύτερο ποδοσφαιριστή όλων των εποχών.

22 Ιουνίου 1986, Μέξικο Σίτι, Μεξικό. Είναι η ημέρα που θα γραφτεί ιστορία. Αργεντινή εναντίον Αγγλίας με έπαθλο ένα εισιτήριο στα ημιτελικά. Με την ζέστη να αποτελεί ανασταλτικός παράγοντας οι δύο ομάδες μετά από 51 λεπτά αγώνα βρίσκονται στο 0-0. Σε εκείνο το λεπτό ο Μαραντόνα αρχίζει μία από τις γνωστές του κούρσες.

Ο άσος των Άγγλων, Στιβ Χοτζ βάζει το πόδι του και η μπάλα παίρνει ύψος και κατευθύνεται στην μικρή περιοχή του Σίλτον. Ο Ντιέγκο με ένα τρομερό άλμα νικάει στον αέρα τον κατά 20 εκατοστά ψηλότερο Χίλτον και χρησιμοποιώντας το χέρι του στέλνει την μπάλα στα δίχτυα. Είναι το «Χέρι του Θεού», το πρώτο κεφάλαιο της ιστορίας μόλις είχε γραφτεί.

«Περίμενα τους συμπαίκτες μου να με αγκαλιάσουν, αλλά κανείς δεν ήρθε... Τους είπα: Ελάτε να με αγκαλιάσετε, αλλιώς ο διαιτητής δε θα το μετρήσει», δήλωνε ο Ντιέγκο αργότερα, ο οποίος στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων τόνιζε πως... «το γκολ μπήκε λίγο με το κεφάλι του Μαραντόνα, λίγο με το χέρι του Θεού».

Την ίδια ώρα τα «λιοντάρια» έχουν πέσει πάνω στον Τυνήσιο διαιτητή Αλί Μπιν Νασέρ και διαμαρτύρονταν για την παράβαση, χωρίς όμως να βγάλουν άκρη. Εκτός από το «Χέρι του Θεού» ο Μαραντόνα φύλαγε ακόμα ένα διάσημο γκολ στον ίδιο αγώνα κόντρα στους Άγγλους. Μόνο που αυτή τη φορά αυτό που θα δημιουργούσε ήταν ό,τι πιο όμορφο έχει υπάρξει ποτέ. Πήρε τη μπάλα κοντά στο κέντρο και ντρίμπλαρε τέσσερις αντιπάλους, τρέχοντας με το τόπι στα πόδια για 60 μέτρα σε χρόνο 10 δευτερολέπτων! Δεν ήθελε όμως να σκοράρει απλά, γι αυτό και προσπέρασε τον τερματοφύλακα κάνοντας το 2-0. Ένα γκολ αποκάλυψη. «Από ποιον πλανήτη ήρθες;», ρωτάει ο Ούγκο Μοράλες στην ανατριχιαστική περιγραφή του στη φάση του 2-0. Ευτυχώς που ήρθε, είναι η απάντηση.

Μέσα σε τρία λεπτά η Αγγλία βρισκόταν στο καναβάτσο. Το μόνο που καταφέρνει είναι να μειώσει με τον Λίνεκερ στο 80'. Η Αργεντινή επικρατεί με 2-1 και λίγες ημέρες αργότερα θα φτάσει στην κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Η χώρα μόλις είχε βρει το νέο της εθνικό ήρωα, και αυτός δεν ήταν άλλος από τον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα. Εκείνο το ματς ήταν η ημέρα που ο Ντιέγκο έπεισε ακόμα και τον πιο δύσπιστο, ότι είναι κάτι το ξεχωριστό ανάμεσα σε θνητούς. Και για όλους εμάς τα όσα έκανε ο Ντιέγκο εκείνη την ημέρα αποτελούν τον ορισμό της νεότητας και της ορμής, της ανόδου και της πτώσης, της μελαγχολίας και της οργής, της φθοράς και της αφθαρσίας. Το γκολ του αιώνα και το «Χέρι του Θεού», που θα είναι για πάντα η συντροφιά μας.

Απολαύσετε την θρυλική περιγραφή Βίκτορ Ούγκο Μοράλες:

Η μπάλα για τον Ντιέγο, τώρα την έχει ο Ντιέγο, τον μαρκάρουν δύο, πατάει την μπάλα, Μαραντόνα. Εξορμά από τα δεξιά η μεγαλοφυΐα του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Μπορεί να πασάρει στον Μπουρουτσάγκα… Πάντα Μαραντόνα. Μεγαλοφυΐα! … Γκοοοοοολ! Γκοοοοολ! Θέλω να κλάψω από χαρά! Μεγάλε θεέ, ζήτω το ποδόσφαιρο, γκολάρα! Ντιέγκοοοοοο Μαραντόνααααα!

Συγχωρέστε με, αλλά είναι για να κλάψεις από χαρά. Ο Μαραντόνα σε μια μνημειώδη κούρσα, στην καλύτερη φάση όλων των εποχών πέτυχε ένα διαστημικό γκολ. Από ποιο πλανήτη ήρθες για να αφήσεις πίσω τόσους Άγγλους; Για να γίνει όλη η χώρα μια σφιγμένη γροθιά που ζητωκραυγάζει για την Αργεντινή. Αργεντινή 2 – Αγγλία 0. Ντιεγκόλ Ντιεγκόλ! Ντιέγο Αρμάντο Μαραντόνα, ευχαριστούμε, θεέ, για το ποδόσφαιρο, για το Μαραντόνα, για τα δάκρυα, γι’ αυτό το Αργεντινή 2 – Αγγλία 0!

Η μπάλα για τον Ντιέγο, τώρα την έχει ο Ντιέγο, τον μαρκάρουν δύο, πατάει την μπάλα, Μαραντόνα. Εξορμά από τα δεξιά η μεγαλοφυΐα του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Μπορεί να πασάρει στον Μπουρουτσάγκα… Πάντα Μαραντόνα. Μεγαλοφυΐα! … Γκοοοοοολ! Γκοοοοολ! Θέλω να κλάψω από χαρά! Μεγάλε θεέ, ζήτω το ποδόσφαιρο, γκολάρα! Ντιέγκοοοοοο Μαραντόνααααα!

Συγχωρέστε με, αλλά είναι για να κλάψεις από χαρά. Ο Μαραντόνα σε μια μνημειώδη κούρσα, στην καλύτερη φάση όλων των εποχών πέτυχε ένα διαστημικό γκολ. Από ποιο πλανήτη ήρθες για να αφήσεις πίσω τόσους Άγγλους; Για να γίνει όλη η χώρα μια σφιγμένη γροθιά που ζητωκραυγάζει για την Αργεντινή. Αργεντινή 2 – Αγγλία 0. Ντιεγκόλ Ντιεγκόλ! Ντιέγο Αρμάντο Μαραντόνα, ευχαριστούμε, θεέ, για το ποδόσφαιρο, για το Μαραντόνα, για τα δάκρυα, γι’ αυτό το Αργεντινή 2 – Αγγλία 0!