Μαραντόνα: «Αν τον χαρακτηρίσετε αγώνα αποχαιρετισμού, θα σας πλακώσω έναν έναν»

Δεν ήταν πια ο ίδιος, όπως επιβεβαίωσε στη Νιούελς Ολντ Μπόις και την Μπόκα Τζούνιορς, με την οποία έκλεισε την καριέρα του το 1997 και μετά από τη δεύτερη, τελειωτική του τιμωρία.

Στις 10 Νοεμβρίου του 2001, στην αγαπημένη του «Μπομπονέρα», είπε το επίσημο «αντίο» στα γήπεδα, συμμετέχοντας σε έναν αγώνα μεταξύ της εθνικής ομάδας της Αργεντινής (με Ποτσετίνο, Αϊμάρ, Βερόν, Κλαούντιο Λόπες) και μιας μεικτής κόσμου (με Καντονά, Ματέους, Φεράρα, Μπερμούδες, Γκαμάρα, Ρικέλμε, Βαλντεράμα, Φραντσέσκολι, Σούκερ, Στόιτσκοφ, Ρεκόμπα).

Στην συνέντευξη Τύπου όπου παρουσίασε τον εν λόγω αγώνα, απευθυνόμενος στους δημοσιογράφους ξεκαθάρισε ότι «είναι αγώνας προς τιμήν μου, όχι αποχαιρετισμού. Αν τον χαρακτηρίσετε αγώνα αποχαιρετισμού, θα σας πλακώσω έναν έναν. Εγώ δεν θα φύγω ποτέ από το ποδόσφαιρο».

Ψυχικά, δεν το έκανε ποτέ. Αγωνιστικά, προτού αποχωρήσει, άφησε μια φράση που πρέπει να αποτελεί οδηγό για όσους αγαπούν και υπηρετούν το ποδόσφαιρο: «Εγώ έκανα λάθος και πλήρωσα, αλλά η μπάλα δεν λεκιάζεται». Σεβασμός πάνω απ’ όλα για το άθλημα που τον έκανε θεό και ταυτόχρονα τον βύθισε σε έναν κόσμο γεμάτο προσωπικούς, αδίστακτους δαίμονες.