Ο Πογέτ προσπάθησε να συνεννοηθεί με τους παίκτες στα “βασικά”

Όλη η συζήτηση σχετικά με τα όσα έδειξε η Εθνική σε αυτές τις δύο δοκιμές του Γκουστάβο Πογέτ απέναντι σε Ρουμανία και Μαυροβούνιο πρέπει να μπει σε μια λογική βάση: πρόκειται για τα πρώτα δύο παιχνίδια του Ουρουγουανού προπονητή, ο οποίος διανύει ακόμη την περίοδο γνωριμίας και εξοικείωσης με το νέο του περιβάλλον, αλλά και προσαρμογής σε μια πραγματικότητα που δεν είχε ποτέ του αντιμετωπίσει. Ο Πογέτ προσπαθεί να γνωρίσει την Εθνική Ομάδα σε μια περίοδο που προσπαθεί συγχρόνως να εξοικειωθεί και να προσαρμοστεί στη φύση της δουλειάς του ομοσπονδιακού προπονητή, την οποία δεν είχε ξανακάνει. Όπως ο ίδιος σχολίαζε την Κυριακή, ενόψει του αγώνα στο Μαυροβούνιο, ο 54χρονος προπονητής προσπαθεί να μάθει αυτή τη δουλειά, που έχει περισσότερο έργο σε ξενοδοχεία και αποδυτήρια και λιγότερο έργο στο τερέν, επειδή δεν έχει καθημερινά τους ποδοσφαιριστές στην διάθεσή του.

Τι πρόλαβε να ετοιμάσει στην διάρκεια των λίγων ημερών και λίγων προπονήσεων ο Πογέτ; Το μόνο που πρόλαβε να βάλει ήταν τις βασικές αρχές του αγωνιστικού μοντέλου που εκείνος προτιμά. “Πάτησε” στον κορμό του Τζον Φαν’τ Σχιπ, έκανε επιλογές ποδοσφαιριστών για το βασικό του σχήμα με βασικό κριτήριο τα ατομικά χαρακτηριστικά προκειμένου αυτά να ταιριάζουν με τις αρχές του για τον τρόπο που θέλει να λειτουργεί η ομάδα του στις τέσσερις φάσεις παιχνιδιού μέσα από το αγαπημένο του 4-3-3 και τις παραλλαγές του - κυρίως το 4-4-1-1. Έδωσε ατομικές οδηγίες σχετικά με τους ρόλους που θέλει να αναλαμβάνουν οι ποδοσφαιριστές στο τερέν ανάλογα με τη θέση και έδωσε χρόνο, στους παίκτες και τον εαυτό του, προκειμένου να πάρει μια πρώτη ιδέα σχετικά με το πώς αυτοί λειτουργούν και ποια είναι τα στοιχεία που αναδύονται μέσα από το σύνολο που σχηματίζεται.

Σε αυτά τα δύο παιχνίδια δεν υπήρξαν προσπάθειες σύνθετης ανάπτυξης των επιθέσεων με ομαδικές τακτικές ενέργειες. Κανείς αυτό μπορεί να το αποδώσει στον ελάχιστο διαθέσιμο χρόνο που είχε ο προπονητής για να ετοιμάσει την ομάδα του για να παίξει σύνθετο ποδόσφαιρο. Η εικόνα του έργου του στο προηγούμενο διάστημα του προπονητικού βίου του όμως δημιουργεί στον παρατηρητή την αίσθηση ότι ο τρόπος που επιτίθεται η Εθνική δεν θα αλλάξει πολύ τον ερχόμενο Ιούνιο. Αφενός επειδή δεν θα έχει πολύ χρόνο προετοιμασίας και αφετέρου επειδή δεν πρεσβεύει το σύνθετο ποδόσφαιρο τοποθέτησης μέχρι σήμερα ο Πογέτ, η Ελλάδα στον καιρό του Ουρουγουανού θα είναι μια ομάδα που θα προσπαθεί να τηρεί βασικές αρχές στην ανάπτυξη των επιθέσεων και θα επενδύει στην ατομική ποιότητα για να γίνει απειλητική.

Εξηγώντας τις επιλογές του, ο Πογέτ μας είπε ότι η ιδέα του για να φέρνει περισσότερους ποδοσφαιριστές στην αντίπαλη περιοχή είναι να τοποθετεί έναν σέντερ φορ σε θέση εξτρέμ και να φέρνει είτε τον προωθημένο χάφ του (στο 4-4-1-1) είτε τους δύο εκ των τριών κεντρικών μέσων (στο 4-3-3) μέσα στην περιοχή. Μια ομάδα που δεν πρόλαβε καλά καλά να καταλάβει τι ακριβώς θέλει ο προπονητής, ήταν μια ομάδα που έμοιαζε, φυσιολογικά, αργή στην ανάπτυξη απέναντι στο Μαυροβούνιο, που περίμενε την Ελλάδα. Η Εθνική ήταν αργή στην ενέργεια επειδή ήταν αργή στην σκέψη, διότι οι ποδοσφαιριστές χρειάζονταν περισσότερο χρόνο για να σκεφτούν τις εντολές του προπονητή και να λειτουργήσουν με νέο τρόπο. Το Μαυροβούνιο έμεινε πίσω και πίεσε τους δύο κεντρικούς μέσους, και η Ελλάδα, μια τόσο νέα ομάδα, δεν ήταν προετοιμασμένη για να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά αυτή την κατάσταση παιχνιδιού και έμεινε ακίνδυνη για ένα ολόκληρο παιχνίδι. Υπό αυτές τις συνθήκες δεν θα μπορούσαμε να κρίνουμε τίποτα παραπάνω από αυτό που φανταζόμαστε ότι θα βλέπουμε στην εποχή που η Εθνική θα έχει περάσει στο επόμενο στάδιο της αλλαγής και θα μπαίνει στη φάση της εμπέδωσης των αλλαγών που θα τείνουν να παγιωθούν.

Η Εθνική που καταλαβαίνει κανείς ότι θέλει να μοντάρει ο Πογέτ θα είναι μια ομάδα με ισορροπία σε άμυνα και επίθεση, η οποία θα ποντάρει στην ψυχολογική προετοιμασία της, την αγωνιστική νοοτροπία της και την ατομική ποιότητα για να επικρατήσει. Η ομαδική τακτική δεν θα γίνει σύνθετη, διότι δεν είναι σύνθετο το αγωνιστικό μοντέλο του προπονητή της. Και αυτό ενδεχομένως να βοηθήσει τον Πογέτ να φτάσει πιο σύντομα στην εποχή που η ομάδα θα μπορεί να αποδώσει στο τερέν όσα εκείνος της διδάσκει. Η Εθνική του Πογέτ φαίνεται ότι θα είναι μια ομάδα που θα γίνεται πιο απειλητική απέναντι σε αντιπάλους που θα παίζουν ανοιχτά και θα ζορίζεται περισσότερο απέναντι σε ομάδες που της αφήνουν την μπάλα και στήνουν χαμηλά το αμυντικό τους μπλοκ.

Στα ματς που τον περιμένουν, για το Nations League, ο Πογέτ πρέπει να βάλει στο τερέν μια ομάδα που θα πιστεύει ότι μπορεί να νικήσει και η οποία δεν θα αρκείται σε μια στατιστική υπεροχή έναντι του αντιπάλου. Μια ομάδα που θα απαιτεί από τον εαυτό της να νικά και δεν θα αρκείται στην καλή εμφάνιση ή την αποφυγή της ήττας. Με άλλα λόγια, το στοίχημα που βάζει ο Ουρουγουανός είναι στο κομμάτι της νοοτροπίας. Και η νοοτροπία δεν χτίζεται σε 5 προπονήσεις και 2 φιλικά, γι’ αυτό και δεν θα μπορούσε να φανεί στο γυμνό μάτι, το δικό μας, το αν “ταίριαξε” ή όχι με τους ποδοσφαιριστές, στο ψυχοπνευματικό κομμάτι, ο νέος προπονητής. Αυτή την απάντηση θα την πάρουμε στα ματς του Nations League. Και εμείς και ο Πογέτ και αυτοί που τον επέλεξαν. Αν μια απάντηση αρχίσαμε να λαμβάνουμε είναι η σχετική με τον τρόπο της ανάπτυξης των επιθέσεων. Δηλαδή πήραμε απάντηση στο ερώτημα αν έχει αλλάξει ιδέες ο Ουρουγουανός προπονητής στην διάρκεια των τελευταίων 6 χρόνων που ζούσε μακριά από την Ελλάδα. Η απάντηση που έδωσαν τα δύο παιχνίδια είναι ότι δεν άλλαξε. Το ποδόσφαιρο που πρεσβεύει παραμένει απλό. Αυτή δεν είναι η πιο ελκυστική επιλογή για το μάτι, αλλά δεν αποκλείεται να αποδειχθεί ότι αποτελεί ευνοϊκή συνθήκη για το σημείο στο οποίο βρίσκεται σήμερα η Εθνική Ελλάδας.