Είναι ο ρέκορντμαν. Το λένε οι αριθμοί, το παραδέχθηκε κι ο ίδιος στις δηλώσεις του μετά τον τελικό του Champions League. Αν υπάρχει ένας με τα απαραίτητα διαπιστευτήρια για τον τίτλο του προπονητή της χρονιάς, αυτός δεν είναι άλλος από τον Κάρλο Αντσελότι.
Ο Ιταλός τεχνικός αποδέχθηκε με ενθουσιασμό το κάλεσμα της αγαπημένης του Ρεάλ το περασμένο καλοκαίρι, όταν η Βασίλισσα κλήθηκε ξαφνικά να βρει τον διάδοχο του Ζινεντίν Ζιντάν. Και ποιος θα ήταν καλύτερος, από τον allenatore που άνοιξε τον... χορό των ευρωπαϊκών τροπαίων της Ρεάλ την περασμένη δεκαετία.
Στην επιστροφή του στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου», ο Καρλέτο κατάφερε να επαναφέρει τους Μερένγκες τόσο στην κορυφή της La Liga, όσο και σε αυτή της Ευρώπης, με την κατάκτηση του 14ου τίτλου στο Champions League. Αμφότερες επιτυχίες που σημάδεψαν με αιώνια ρεκόρ τη δική του καριέρα. Πρώτος προπονητής στην ιστορία που κατακτά πρωτάθλημα σε Αγγλία (Τσέλσι), Ισπανία (Ρεάλ), Ιταλία (Μίλαν), Γερμανία (Μπάγερν), Γαλλία (Παρί) και πλέον ο μοναδικός στην ιστορία του Κυπέλλου Πρωταθλητριών/Champions League με τέσσερις κατακτήσεις (δύο με Μίλαν, δύο με Ρεάλ). Τι άλλο να κάνει;
Το μεγάλο απωθημένο του δεν εκπληρώθηκε ούτε φέτος. Η θέση στο παλμαρέ του για την κούπα με τα μεγάλα αυτιά παραμένει άδεια από όταν αποχώρησε από τη Μπαρτσελόνα. Έχουν περάσει πια έντεκα χρόνια από την τελευταία του κατάκτηση. Ο Πεπ Γκουαρδιόλα έχασε μάλλον με οδυνηρό τρόπο ακόμη μια ευκαιρία, γνωρίζοντας αποκλεισμό με ανατροπή-εξπρές στη ρεβάνς κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης. Εντός αγγλικών συνόρων, όμως, η κυριαρχία του ίδιου και της Μάντσεστερ Σίτι επιβεβαιώθηκαν για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά και τέταρτη στην εξαετία που ηγείται των Πολιτών.
Ο Καταλανός τεχνικός είναι ο Mr. πρωτάθλημα, αποδεδειγμένα. Σε 13 χρόνια καριέρας, έχει κερδίσει δέκα φορές την κούπα, σε τρεις διαφορετικές χώρες (Ισπανία, Γερμανία, Αγγλία). Βρίσκεται όλο και πιο κοντά στο να προσπεράσει τον Μιρτσέα Λουτσέσκου στο Νο2 των προπονητών με τους περισσότερους τίτλους στην ιστορία (32 έναντι 35), για να βάλει ακολούθως πλώρη για την απόλυτη κορυφή που διατηρεί ο απροσπέλαστος Σερ Άλεξ Φέργκιουσον.
Το
Η Λίβερπουλ κυνήγησε με αξιώσεις το μυθικό quadrable. Στο φινάλε, ο απολογισμός των δύο (λιγότερο εμπορικών) τίτλων, για κάποιους σήμανε αποτυχία. Ο Γιούργκεν Κλοπ, όμως, πιστώνεται ανεξαρτήτως αποτελέσματος την περαιτέρω αγωνιστική εξέλιξη των πληρέστερων ever, Reds και την εντυπωσιακή τους πορεία στο 2022, οδηγώντας την ομάδα του στο σημείο να διεκδικεί όλους τους διαθέσιμους τίτλους μέχρι την τελευταία εβδομάδα της σεζόν.
Το πρωτάθλημα χάθηκε με τελευταία ήττα στα τέλη Δεκεμβρίου. Το Champions League από τη σχεδόν μόνιμη κάτοχό του, Ρεάλ Μαδρίτης. Η δουλειά του «Κλόπο», όμως, αναγνωρίστηκε με το βραβείο του προπονητή της χρονιάς στην Premier League, έστω κι αν δεν είχε βραβευθεί σε κανέναν επιμέρους μήνα της αγωνιστικής περιόδου. Συνολικά, η σταθερότητα της φετινής Λίβερπουλ και ο τρόπος με τον οποίο επανήλθε στο κόλπο του τίτλου, συν το γεγονός ότι κέρδισε τον μοναδικό τίτλο που απουσίαζε από το παλμαρέ του στο Νησί, το Κύπελλο Αγγλίας, συνηγορούν για μια άκρως επιτυχημένη χρονιά στο βιογραφικό του Γερμανού τεχνικού.
Το όνομά του ήταν συνυφασμένο για χρόνια στο ιταλικό ποδόσφαιρο με την αδυναμία να κερδίσει έναν τίτλο. Πέρασε από Λάτσιο, Ίντερ, Φιορεντίνα σε διάστημα πέντε ετών, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Η πρόσληψή του στη Μίλαν πίσω στο 2019 δεν έτυχε ιδιαίτερα θερμής υποδοχής από τους φίλους των Ροσονέρι, όπως και το πρώτο του διάστημα στον πάγκο τους. Το ημερολόγιο, όμως, δείχνει Μάιο του 2022. Και η Μίλαν είναι πρωταθλήτρια Ιταλίας.
Ο Ιταλός τεχνικός διέλυσε κάθε προκατάληψη, οδηγώντας στο Scudettο την ομάδα με τον μικρότερο μέσο όρο ηλικίας τα τελευταία 28 χρόνια. Μία ομάδα που επένδυσε σε ανερχόμενα ταλέντα και έβαλε από την αρχή τις βάσεις για να δημιουργήσει ανταγωνιστικό σύνολο, το οποίο και συντέθηκε από τον 56χρονο allenatore.
Ο Πιόλι στηρίχθηκε από τον Πάολο Μαλντίνι και την εμπιστοσύνη της διοίκησης στο πρόσωπό του, παρουσιάζοντας την πιο ανθεκτική κι αποτελεσματική Μίλαν της δεκαετίας. Ο τίτλος του προπονητή της χρονιάς στη Serie A ήταν μάλλον αναμενόμενος και ίσως περιορίζει το μέγεθος της επιτυχίας του.
Ο «Special One» ανήκει στο παρελθόν. Το «Special Five» είναι το νέο προσωνύμιο που αρμόζει στον έναν και μοναδικό, Ζοσέ Μουρίνιο, ο οποίος έκλεισε τα στόματα των επικριτών του και απέδειξε ότι δεν ήταν «τελειωμένος», απλώς χρειαζόταν να αναθεωρήσει τα στάνταρ του. Αφού το έκανε, λέγοντας το «ναι» στη Ρόμα, ο Πορτογάλος τεχνικός δικαίωσε με το καλημέρα τα όνειρα των φίλων των Τζιαλορόσι και έγραψε ιστορία, χαρίζοντάς τους το πολυπόθητο πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο της ιστορίας τους.
Ο τίτλος «Europa Conference League», καθόλου δεν μειώνει το βάρος της παρακαταθήκης του «Μου». Είναι, άλλωστε, ο μοναδικός που έχει κατακτήσει όλους τους τίτλους των διοργανώσεων της UEFA. Παράλληλα, το πέντε-στα-πέντε σε ευρωπαϊκούς τελικούς φαντάζει άπιαστο ακόμη και για τους περισσότερους από τους υποψήφιους της συγκεκριμένης λίστας.
Στην Αγγλία τον χλεύαζαν για την προφορά του μετά το αποτυχημένο του πέρασμα από την Άρσεναλ. Στην υπόλοιπη Ευρώπη, είχε καθιερωθεί ως ο μίστερ... Europa League, αλλά και ο προπονητής που χρωστούσε πολλά σε επίπεδο Champions League. Ο Ουνάι Έμερι βάλθηκε τελικά να δικαιώσει τις προσδοκίες και να αποδείξει και με το παραπάνω την αξία του στην κορυφαία σκηνή, με τον πιο εμφατικό τρόπο. Οδηγώντας όχι κάποιο μεγαθήριο, αλλά τη Βιγιαρεάλ της μικρής πόλης των 50.000 κατοίκων στα ημιτελικά του Champions League.
Μπορεί στη La Liga να πρόλαβε μεταβίας το «τρένο» της Ευρώπης, στα «αστέρια», όμως, το Κίτρινο Υποβρύχιο υπερέβη εαυτόν και σημείωσε μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις των τελευταίων χρόνων, αποκλείοντας τη Μπάγερν Μονάχου σε διπλά νοκ-άουτ ματς και μάλιστα με γκολ στο 87' μέσα στο Μόναχο! Το εμπόδιο της Λίβερπουλ κρίθηκε υπερβολικά υψηλό, ο αποκλεισμός ήρθε πιο εύκολα από ότι το 2006 στην πρώτη παρουσία της Βιγιαρεάλ στους «4», αλλά ο Βάσκος τεχνικός πρόσθεσε άλλο ένα παράσημο στην καριέρα του, έστω κι αν δεν μεταφράστηκε σε κούπα.
Η εκκίνηση της χρονιάς για την Άιντραχτ Φρανκφούρτης ήταν απογοητευτική. Χρειάστηκε να φτάσει Οκτώβριος για να πετύχει νίκη στο πρωτάθλημα. Ο Όλιβερ Γκλάσνερ βρέθηκε από νωρίς με την πλάτη στον τοίχο, αλλά κατάφερνε να κερδίζει σταθερά χρόνο στις μεσοβδόμαδες αποστολές των Αετών, για το Europa League. Το τέλος της χρονιάς τον βρίσκει όχι απλά ασφαλή για τη θέση του, αλλά ως τον αρχιτέκτονα της μεγαλύτερης επιτυχίας για πάνω από 40 χρόνια.
Ο Αυστριακός πανηγύρισε με την Άιντραχτ το Europa League, στέλνοντας... σπίτι ένα-ένα τα φαβορί για την κούπα, με αποκορύφωμα ασφαλώς την Μπαρτσελόνα. Και με την κατάκτηση του τροπαίου στον τελικό κόντρα στη Ρέιντζερς, όχι απλά εξασφάλισε για την ομάδα του το ευρωπαϊκό εισιτήριο που έχασε μέσω της Bundesliga, αλλά την έστειλε για πρώτη φορά στην ιστορία της στους ομίλους του Champions League και μόλις για δεύτερη στα 67 χρόνια ζωής του θεσμού, μετά το μακρινό 1960!
Loading...
