Εμπαπέ, ο πρώτος παίκτης - πρόεδρος στην ιστορία της ποδοσφαιρικής ελίτ

Δεν θυμάμαι ποια ήταν, και αν υπήρχε προηγούμενη φορά που διάβαζα ότι ένα κλαμπ της ευρωπαϊκής ελίτ του ποδοσφαίρου μετατρέπει, στην υπερβολή, έναν ποδοσφαιριστή περίπου σε πρόεδρο. Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε περιπτώσεις παίκτη - προπονητή, αν και δεν τις συναντούσαμε στο κορυφαίο επίπεδο. Πλέον συναντάμε στο επίπεδο της διεκδικήτριας ή έστω μιας φιναλίστ Champions League την περίπτωση ποδοσφαιριστή ο οποίος σύμφωνα με τα ρεπορτάζ φτάνει να δίνει λίστα με αθλητικό διευθυντή, προπονητή και ποδοσφαιριστές που πρέπει να αποχωρήσουν από τον σύλλογο, δηλαδή λειτουργεί σαν τεχνικός διευθυντής.

Το αντιλαμβάνομαι ως δεδομένο ότι στα στοιχεία του ρεπορτάζ υπάρχει υπερβολή. Στην περίπτωση όμως της απόφασης που έλαβε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή ο Κίλιαν Εμπαπέ να παραμείνει στην Παρί Σεν Ζερμέν μέχρι το 2025 υπάρχουν στοιχεία που αποδεικνύουν ότι λειτουργεί σαν κάτι πολύ παραπάνω από ένας σταρ ποδοσφαιριστής. “Ήθελα να φύγω, αλλά πλέον το περιβάλλον έχει αλλάξει, και, το σημαντικότερο, αλλάζει το πρότζεκτ. Το κλαμπ θέλει να αλλάξει πολλά στο αθλητικό επίπεδο, και το γεγονός αυτό μου δημιούργησε την διάθεση να παραμείνω”, ήταν η κουστουμαρισμένη δήλωση του 23χρονου Γάλλου σταρ όταν στήθηκε μπροστά από τις κάμερες για να εξηγήσει την αλλαγή στην απόφασή του. Μιλώντας σαν τεχνικός διευθυντής ή σαν προπονητής, και πάντως όχι ως ποδοσφαιριστής, ο Εμπαπέ μας είπε ότι αποφάσισε να παραμείνει επειδή αλλάζει το σχέδιο στην Παρί. Και το έκανε στη στιγμή που τα ρεπορτάζ κατέγραφαν την δέσμευση που έλαβε η διοίκηση απέναντί του ότι θα ερωτηθεί για τον προπονητή και για τους ποδοσφαιριστές και ότι η άποψή του θα έχει βαρύνουσα σημασία.

Λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση της επέκτασης του συμβολαίου του Εμπαπέ η Παρί ενημέρωσε τον Λεονάρντο ότι απομακρύνεται από την θέση του τεχνικού διευθυντή. Ο Εμπαπέ δεν ήθελε να συνεργάζεται πλέον μαζί του και ο Βραζιλιάνος απομακρύνθηκε. Έτσι απλά. Φαβορί για τη θέση του έγινε αυτός που πρότεινε ο Εμπαπέ, ο Λουίς Κάμπος, με τον οποίο είχε δουλέψει μαζί στη Μονακό. Η αποστολή του Κάμπος είναι να σχηματίσει ρόστερ που θα επιτρέπει την δημιουργία μιας πιο ισορροπημένης ομάδας, επειδή, σύμφωνα με ρεπορτάζ του επιπέδου του BBC και του ESPN ο Εμπαπέ θεωρεί ότι η έλλειψη ισορροπίας είναι η κύρια εξήγηση για το γεγονός ότι η Παρί ζει μακριά από το Champions League. Καλά τα λέει, αλλά πώς μετά από όλα αυτά θα μπαίνει στα αποδυτήρια και θα ελπίζει ότι εκεί μέσα θα δημιουργηθεί ένα σύνολο με συλλογική κουλτούρα και ομαδικό πνεύμα; Πώς να τον δουν ως συμπαίκτη οι άλλοι ποδοσφαιριστές όταν θα λειτουργούν με την επίγνωση ότι δεν πρόκειται για έναν παίκτη αλλά για κάποιον με την δύναμη προέδρου; Ποιος αποκλείει να αποφασίζει αύριο ο Εμπαπέ και για τις τιμωρίες στα πειθαρχικά παραπτώματα;

Τα ρεπορτάζ κατέγραψαν την επιθυμία του Εμπαπέ να είναι και το μυαλό και η καρδιά και πάντως όχι μόνο το πρόσωπο της Παρί για την επόμενη 3ετία. Στο μυαλό μου αυτός είναι ο πρώτος παίκτης - πρόεδρος στο ελίτ επίπεδο. Δεν θυμάμαι προηγούμενο αντίστοιχο φαινόμενο στο κορυφαίο επίπεδο.

Προκειμένου να το κατανοήσουμε καλύτερα, ας συνοψίσουμε: η Παρί έκανε τον Εμπαπέ τον πιο ακριβοπληρωμένο παίκτη στον κόσμο, τον άφησε να εκμεταλλεύεται τα εμπορικά δικαιώματά του, χρησιμοποίησε μέχρι και τον πρόεδρο της Γαλλίας να τον ψήσει να μείνει, και συμφώνησε μαζί του ότι θα έχει λόγο για τον προπονητή, τον αθλητικό διευθυντή και το ρόστερ. Έγινε η πρώτη ομάδα της ελίτ που μετατρέπει το πραγματικό ποδόσφαιρο σε ψηφιακό παιχνίδι και παραδίδει την κονσόλα και το χειριστήριο σε ένα παιδί για να παίξει μόνο του.

Αυτό που εξελίσσεται εδώ και μια εβδομάδα στο Παρίσι είναι ένα ιστορικό πείραμα μετατροπής ενός συλλόγου της ελίτ σε πρότζεκτ με πρότζεκτ μάνατζερ έναν 23χρονο εν ενεργεία ποδοσφαιριστή. Είναι με διαφορά το πιο ενδιαφέρον και το πιο συναρπαστικό σχέδιο της νέας σεζόν, το οποίο ανυπομονώ να μελετήσω. Η Παρί μπορεί να μην έχει κατακτήσει το Champions League, αλλά έγινε μια ομάδα που γράφει μοναδική σελίδα στην ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική ιστορία.