Μαραντόνα: Όταν έβαλε το χέρι του ο... Θεός!

• Ποιο ήταν το ποδοσφαιρικό διακύβευμα;
• Γιατί είναι καλό να το θυμόμαστε;
• Ήταν αυτή η κορυφαία στιγμή;
• Τι μπορεί να μην έχει ξεχαστεί;
• Τι έγινε μετά;

Το αριστερό χέρι του Ντιέγκο Μαραντόνα έχει μείνει στην ιστορία ως το «χέρι του Θεού». Και μπορεί να είναι οξύμωρο για τη φύση του αθλήματος, αλλά με αυτό τον τρόπο ο Ντιεγκίτο έχει πετύχει ένα από τα θρυλικότερα γκολ στην παγκόσμια ποδοσφαιρική ιστορία. Σαν σήμερα (22/6), το όνομα του «Θεού» ακούστηκε σε όλο τον πλανήτη στον ημιτελικό του Μουντιάλ του Μεξικού.

Ο Αργεντίνος έριξε στο «καναβάτσο» την Αγγλία με το περιβόητο γκολ με το χέρι και στη συνέχεια με το κορυφαίο σλάλομ όλων των εποχών. Πάμε να θυμηθούμε το πρώτο μεγάλο... θαύμα του Θεού του ποδοσφαίρου! Μία από τις πιο αμφιλεγόμενες στιγμές σε Παγκόσμιο Κύπελλο και ένα από τα καλύτερα γκολ μέσα σε διάστημα πέντε λεπτών. Όμως τι έγινε στα άλλα 85 λεπτά;

Ποιο ήταν το ποδοσφαιρικό διακύβευμα;

Η Αργεντινή ήταν το φαβορί. Τερμάτισε πρώτη στον πρώτο όμιλο νικώντας τη Νότια Κορέα και τη Βουλγαρία και έχοντας ισοπαλία μόνο με την Ιταλία. Στον 2ο γύρο επικράτησε οριακά με 1-0 της... γειτονικής Ουρουγουάης. Η Αγγλία δεν ήταν πειστική. Έχασε αρχικά από την Πορτογαλία και μετά ήρθε ισόπαλη με το Μαρόκο αλλά μετά νίκησε και την Πολωνία και την Παραγουάη με 3-0. Αυτές οι ομάδες είχαν πολύ κακές κληρώσεις και θα έπαιζαν στα ημιτελικά με Βέλγιο ή Ισπανία.

Στην άλλη πλευρά η τετράδα των Βραζιλίας, Γαλλίας, Δυτικής Γερμανίας και Μεξικού (το Μεξικό έπαιζε εντός έδρας) ήταν οι πιο απειλητικές ομάδες. Αυτή η αναμέτρηση θα γινόταν μόλις τέσσερα χρόνια μετά τον πόλεμο στα Φόκλαντ, έναν πόλεμο 74 ημερών ανάμεσα σε Αργεντινή και Αγγλία για τις συγκεκριμένες περιοχές. Αυτή η ιστορία έδωσε μία άλλη προοπτική στον προημιτελικό των δύο χωρών, παρότι δεδομένα οι Αργεντίνοι το έβλεπαν πιο... ζεστά.

"Στις συνεντεύξεις πριν τον αγώνα όλοι λέγαμε πως ποδόσφαιρο και πολιτική δεν πρέπει να εμπλέκονται", είχε πει ο Μαραντόνα για εκείνον τον αγώνα. "Όμως αυτό ήταν ένα ψέμα. Δεν κάναμε τίποτε άλλο από το να σκεφτόμαστε αυτό το παιχνίδι. Ανοησίες! Ήταν απλά ένα ακόμα ματς!

Όμως έγινε ένα παιχνίδι που η νίκη σήμαινε πολλά παραπάνω και δεν ήταν απλά μία διαδικασία για να πετάξουμε εκτός Μουντιάλ την Αγγλία. Υπό μία έννοια κατηγορούσαμε όλους τους Άγγλους παίκτες για ότι είχε συμβεί και για το γεγονός πως υπέφεραν οι Αργεντίνοι", συμπλήρωσε.

Γιατί είναι καλό να το θυμόμαστε;

Αυτή η αναμέτρηση τα είχε όλα. Εξαιρετικό πάσινγκ γκέιμ, ντρίμπλες, δύο γκολ και κάποιες λίγο... κωμικές στιγμές. Περίπου στα μέσα του πρώτου μέρους ο Μαραντόνα πήγε να κάνει ένα κόρνερ από τη δεξιά πλευρά. Πολλοί φωτογράφοι πήγαν για να έχουν μία φωτογραφία του. Ο Μαραντόνα... απάντησε παίρνοντας το σημαιάκι του κόρνερ και βγάζοντάς το για να μπορέσει να εκτελέσει καλύτερα. Ο Κοσταρικανός επόπτης Μπέρνι Ουλόα δεν το δέχθηκε αυτό και υποχρέωσε τον Μαραντόνα να ξαναβάλει τη σημαία στη θέση της. Tο έκανε χωρίς όμως το σημαιάκι. Ο Ουλόα επιμένει να βάλει και το σημαιάκι και περιμένει τον Μαραντόνα. Με σαρκασμό ο Ντιέγκο το κάνει με τρόπο που δεν ικανοποιεί τον Ουλόα. Στη συνέχεια ο Αργεντίνος σταρ διστακτικά βάζει σωστά τη σημαία. Βέβαια αυτό το συμβάν δεν το θυμούνται όλοι.

Ο Μαραντόνα στο ματς είναι παντού. Δίνει πάσες, ανοίγει χώρους και σχεδόν κάνει τα πάντα απέναντι στην Αγγλία. Βέβαια εμπιστεύεται περισσότερο τον Σέρχιο Μπατίστα για την κυκλοφορία της μπάλας. Οι κινήσεις του με ή χωρίς τη μπάλα έχουν αποσυντονίσει την αντίπαλη άμυνα. Ο τρόπος με τον οποίο έδινε τροχιά στη μπάλα ο Ντιέγκο ήταν… θεϊκός. Ακόμα και στα ελεύθερα χτυπήματά του. Ακόμα και να μην είχε δει ποτέ κανείς πριν ένα ματς ποδοσφαίρου μπορούσε να καταλάβει πως ο Μαραντόνα ήταν ο κορυφαίος παίκτης στο γήπεδο.

Συνεργάζεται εξαιρετικά με τον Μπουρουσάγκα που πηγαίνει και στα πλάγια και κάνει πολλά ένα δύο με τον βασικό επιθετικό, Χόρχε Βαλντάνο. Σε μία από αυτές τις προσπάθειες ήρθε το περίφημο πρώτο γκολ του αγώνα. Ο Χοτζ έκανε ένα λανθασμένο γύρισμα και ο Μαραντόνα κινήθηκε προς τη μπάλα που πήγαινε προς τη μικρή περιοχή. Ο Χοτζ ήθελε να τη διώξει μακριά από τον Βαλντάνο όμως ο Μαραντόνα λειτούργησε πανέξυπνα. Τι είχε στο μυαλό του εκείνη τη στιγμή; Ήθελε να βάλει ένα θεαματικό γκολ; Κατάλαβε ότι αλλιώς δεν θα προλάβαινε τη μπάλα και έβαλε το χέρι του; Ότι και να ίσχυε ο Μαραντόνα με το χέρι του Θεού πρόλαβε τον Σίλτον για να στείλει τη μπάλα στα δίχτυα.

Λειτούργησε λες και δεν έγινε το παραμικρό. Πήγε να πανηγυρίσει στην πλευρά του πατέρα του στην εξέδρα. Ενώ οι αμυντικοί της Αγγλίας φώναζαν για χέρι ο Ντιέγκο ύψωσε την αριστερή του γροθιά προς το κοινό σαν να... αναπαριστά τη φάση. Ο Βαλντάνο πήγε και του είπε να σταματήσει, αλλιώς όλοι θα καταλάβαιναν το τι είχε γίνει.

Ήταν αυτή η κορυφαία στιγμή;

Η κορυφαία στιγμή του ήταν να βάλει πιθανότατα το κορυφαίο γκολ στην ιστορία. Ο γενικός κανόνας αναφέρει πως υπάρχουν τρεις τύποι... χτυπήματος ή τελικής εκτέλεσης για ένα γκολ. Μία ομαδική ενέργεια, ένα εντυπωσιακό σουτ και μία ντρίμπλα. Σε κάθε ένα από τα μεγάλα γκολ υπάρχει αυτό. Ο Κάρλος Αλμπέρτο εναντίον της Ιταλίας το 1970, ο Φαν Μπάστεν με τη Σοβιετική Ένωση το 1988 και ο Μαραντόνα με την Αγγλία το 1986. Δεν υπάρχει κανένας αντίλογος απλά. Η ντρίμπλα του Μαραντόνα ήταν τόσο καλή, τόσο φοβερή που δεν αμφισβητείται. Είναι όλη η κίνηση που έχει κάνει για να αποφύγει τους Μπίρντσλεϊ και Ριντ και να κάνει το κοινό να παραληρεί. Μετά αλλάζει τον βηματισμό και τον ρυθμό του, ανεβάζοντας ταχύτητα για να αφήσει πίσω τον Μπούτσερ και μετά τον Φένγουικ και να σκοράρει απέναντι στον Σίλτον. Εκτός από τον Μπούτσερ που επιχείρησε να τον σταματήσει 2 φορές στη φάση προσπάθησε να μπει ο Χοτζ. Ποιος όμως μπορεί να βάλει στοπ στον… Θεό;

Ο Μαραντόνα το έκανε όλο αυτό εντελώς φυσικά απέναντι σε τέσσερις αντιπάλους. Ο ίδιος αποκάλυψε μετά πως στο μυαλό του ήρθε μία ανάλογη φάση σε ένα φιλικό με την Αγγλία έξι χρόνια πριν στο Γουέμπλεϊ. Εκεί που προσπάθησε να περάσει και τον γκολκίπερ Ρέι Κλέμενς, αλλά δεν του βγήκε η φάση. Εκείνο το απόγευμα του είχε τηλεφωνήσει ο νεότερος αδερφός του Ούγκο. Του επισήμανε πως σούταρε όταν ο Κλέμενς ήταν σε πιο καλή θέση και ότι έπρεπε να αφήσει χώρο και να τον ντριμπλάρει. Ο Μαραντόνα ήταν έξαλλος τότε με την παρατήρηση του 10χρονου αδερφού του. Όμως θυμήθηκε αυτή τη συζήτηση μετά και πως τον είχε βοηθήσει.

Τι μπορεί να μην έχει ξεχαστεί;

Από αγγλικής οπτικής αυτή η αναμέτρηση μένει στην ιστορία ως... κλεψιά των Αργεντίνων. Ως πονηριά του Μαραντόνα παρά το κορυφαίο 2ο γκολ του. Εάν κοιτάξει κανείς βέβαια πίσω ο Ντιεγκίτο αντιμετωπίστηκε πολύ σκληρά στο παιχνίδι. Ο Μαραντόνα βίωσε την σκληράδα του Φένγουικ μπροστά στον διαιτητή. Μόλις 30 δευτερόλεπτα μετά ο Ριντ του έκανε νέο φάουλ. Η συνεχόμενη επιθυμία του Μαραντόνα να κάνει ντρίμπλες σήμαινε πως θα έπαιρνε φάουλ. Όμως η Αγγλία πήγε στα... άκρα στην περίπτωσή του.

Με μόλις οκτώ λεπτά να έχουν παιχθεί ο Μαραντόνα κατέβασε τη μπάλα, ντρίμπλαρε τον Σάνσομ και ήρθε με πολύ μεγάλη δύναμη πάνω του ο Φένγουικ για να τον ρίξει κάτω όσο πιο σκληρά γινόταν. Ο Φένγουικ έχοντας γυρίσει από τιμωρία με δύο κάρτες στον όμιλο δέχθηκε πάλι κάρτα. Για 82 λεπτά θα έπαιζε με τον κορυφαίο ντριμπλέρ του κόσμου έχοντας μία κίτρινη.

Ο Φένγουικ κάλλιστα θα μπορούσε να δει απευθείας κόκκινη σε τουλάχιστον δύο περιπτώσεις για μαρκαρίσματα και χτυπήματα στον Μαραντόνα. Πέντε λεπτά πριν το τέλος του α' μέρους ο Ντιέγκο έκανε ξανά ντρίμπλα από θέση έξω αριστερά δίνοντας στον αμυντικό Κοτσιούφο που φορούσε το Νο9 αλλά έκανε ένα τραγικό σουτ. Μην έχοντας τη μπάλα σε εκείνη τη φάση ο Μαρντόνα δεν σταμάτησε την κίνησή του, όμως ο Φένγουικ τον χτύπησε με αγκωνιά. Αναγκαστικά δέχθηκε τις απαιτούμενες ιατρικές βοήθειες. Μόλις σηκώθηκε έδειξε τον αντίπαλό του και έκανε την κίνηση με τον αγκώνα. Ο Φένγουικ του είπε πως έγινε κατά λάθος και ο Μαραντόνα κούνησε με δυσπιστία το κεφάλι του. Δεν επρόκειτο να το ανεχθεί.

Το 2ο συμβάν ήρθε δυο λεπτά μετά το πρώτο γκολ. Ο αρχηγός της Αργεντινής διεκδίκησε τη μπάλα με τον Φένγουικ που για να τον απωθήσει του έβαλε το χέρι του ξανά. Η ειρωνεία ήταν ο Μαραντόνα πήρε την κεφαλιά και πέρασε τη μπάλα από τον αντίπαλό του παρότι παρεμποδίστηκε. Βρέθηκε εν τέλει πάλι στο έδαφος να πιάνει το κεφάλι του. Μετά από αυτά μπορεί η Αγγλία να διαμαρτύρεται τόσο πολύ για το χέρι του Μαραντόνα; Όταν ο Φένγουικ έφτασε στο να επιχειρήσει να πάρει κεφαλιά με το... χέρι του; Ο Μαραντόνα λειτούργησε έτσι λόγω του Φένγουικ; Κανείς δεν μπορεί να το πει με σιγουριά.

Ήταν η... απάντηση του Μαραντόνα στην σκληρότητα των Άγγλων. Στο 67ο λεπτό ο Φένγουικ πάλι πήγε με τον αγκώνα του στον Μαραντόνα. Κυνηγώντας μία μπαλιά από τον Βαλντάνο υπήρξε αυτό το συμβάν. Ο Ντιέγκο χτυπήθηκε στο πρόσωπο. Πήρε το φάουλ αλλά πάλι χρειάστηκε ιατρική βοήθεια. Εκτός από τον Φένγουικ δύο φάουλ έκανε στον Μαραντόνα ο Μπιρντσλεϊ, μετά ο Ριντ αλλά και ο Χοτζ ενώ ο Σάνσομ έπεσε πάνω του για να τον χτυπήσει.
Βλέποντας το ποδόσφαιρο 34 χρόνια πριν σοκάρεσαι από τα σκληρά μαρκαρίσματα και χτυπήματα αλλά και την ατιμωρησία. Βλέποντας 90 λεπτά το πως αντιμετωπίστηκε ο Μαραντόνα κοιτάς από άλλη πλευρά τη φάση με το χέρι του.

Τι έγινε μετά;

Ο Μαραντόνα έβαλε δυο γκολ στο 2-0 και τη νίκη με το Βέλγιο στον ημιτελικό. Το πρώτο του γκολ σε αυτό το ματς ήταν εξαιρετικό απέναντι στον Πφαφ και το 2ο ήταν ένα παρόμοιο... σλάλομ με τρέξιμο. Δεν σκόραρε στη νίκη στον τελικό. Στο 3-2 με τη Δυτική Γερμανία. Έφτιαξε όμως το νικητήριο γκολ του Μπουρουσάγκα με μία καλά υπολογισμένη μπαλιά. Τελείωσε το Μουντιάλ με 5 γκολ και 5 ασίστ. Ο μόνος που το έχει κάνει αυτό σε Μουντιάλ. Είχε επίσης 53 ντρίμπλες σε αυτό το τουρνουά, 37 πιο πάνω από κάθε άλλον στην ιστορία του θεσμού. Μετά γύρισε στην Ιταλία για να πετύχει κάτι ανάλογο και προσπάθησε να φέρει τον πρώτο τίτλο Serie A στη Νάπολι.

*Αυτό το κείμενο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στις 30 Οκτωβρίου του 2020

Πηγή: The Athletic