Καντονά: «Όταν μια χώρα ευημερεί είναι χάρις σε όλους, στις κακές στιγμές πάντα φταίει η μετανάστευση»

• «Πολεμήστε λοιπόν για τους Παλαιστίνιους, για την Υεμένη...»
• «Γινόμαστε όλο και πιο εθνικιστές, κάθε μέρα πιο κοντά σ' έναν παγκόσμιο πόλεμο»

Ο «Βασιλιάς Ερίκ» εκπροσωπεί εκείνη την... κάστα ποδοσφαιριστών που η δράση τους δεν περιορίστηκε στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου. Έτσι έγινε γνωστός τη δεκαετία του '90. Μια εποχή που μπορούσαν ακόμα οι αθλητές να μη φορούν τον «μανδύα» του αυστηρά επαγγελματία που δεν τον αφορούν ή δεν θα έπρεπε, όλα όσα συμβαίνουν στον κόσμο. Γάλλος, χωρίς τη φινέτσα του Γάλλου. Με βιώματα, σκέψη και θέσεις που έφερναν και φέρνουν ακόμα σε δύσκολη θέση τους υποστηρικτές του politically correct κι όλους εκείνους που δεν επιθυμούν να συγχέεται το ποδόσφαιρο με την κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα.

Ο Γάλλος παλαίμαχος που έφτασε στο απόγειό του φορώντας τη φανέλα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και που πλέον, αυτοπροτάθηκε για πρόεδρος της ομάδας, όπως αποκάλυψε στη συνέντευξή του στο «Athletic», μίλησε -μεταξύ άλλων- για την έννοια του αθλητή «παράδειγμα», παραδεχόμενος πως ποτέ δεν ήθελε αυτόν τον ρόλο στην καριέρα του. Αναφέρθηκε στα δημόσια πρόσωπα που γίνονται «φθηνά παραδείγματα» και παίρνουν θέση στα εύκολα με μηδενικό ρίσκο. Στον κόσμο που «γινόμαστε όλο και πιο εθνικιστές», αλλά και για τα γήπεδα σήμερα, που έχουν χάσει την ψυχή τους και υιοθετούν τα ονόματα των χορηγών.

• Καντονά: «Πρότεινα στον Γούντγουορντ να γίνω πρόεδρος στην Γιουνάιτεντ, αλλά με απέρριψαν»

«Δεν ήθελα να νιώσω αυτή την ευθύνη να γίνω παράδειγμα. Αν μου ζητήσετε να γίνω αρχηγός, θα γίνω. Αλλά δεν θα πω στον εαυτό μου ότι είμαι 'παράδειγμα' επειδή είμαι ο αρχηγός. Αν μου το δώσεις, θα το κάνω όσο καλύτερα γίνεται. Αλλά χωρίς να λέω στον εαυτό μου, 'πρέπει να είμαι ηγέτης, παράδειγμα'. Όχι, γιατί δεν είμαι παράδειγμα. Το να είσαι παράδειγμα στον κόσμο του ποδοσφαίρου σημαίνει να είσαι πρόβατο.

Μερικές φορές αντιδρούσα με έναν συγκεκριμένο τρόπο που δεν άρεσε στους περισσότερους και ίσως είχαν δίκιο. Αλλά εκεί που δεν είχαν δίκιο ήταν όταν έλεγαν "Ήταν παράδειγμα για εκατομμύρια ανθρώπους, δεν μπορεί να αντιδράει έτσι". Όχι, η μόνη ευθύνη που είχα ήταν να δουλέψω σκληρά και να κερδίσω παιχνίδια και αν είσαι παράδειγμα όπως λέει ο κόσμος, είναι επειδή νομίζεις ότι είσαι πάνω από όλα.

Τις περισσότερες φορές είμαι πολύ ταπεινός. Αστειεύομαι ότι "είμαι θρύλος" και όλα αυτά. Γιατί δεν με νοιάζει. Ξέρω ότι ζούμε σε τσίρκο, οπότε παίζω. Κάνω τον κλόουν, όπως όλοι. Είμαι απλώς ένας άνθρωπος όπως όλοι και μερικές φορές είμαι πιο εύθραυστος. Χιλιάδες φορές άκουσα κάποια πράγματα και δεν αντέδρασα. Μια μέρα, αντιδρώ. Και αν θέλετε να γίνω παράδειγμα, δεν μου αρέσει αυτό. Δεν μου αρέσει αυτή η ιδέα ότι ποδοσφαιριστές, πολιτικοί, τραγουδιστές, διάσημοι άνθρωποι πρέπει να είναι παραδείγματα.

• Καντονά: «Δεν θα δω ούτε ένα παιχνίδι από το Μουντιάλ της ανθρώπινης φρίκης»

Φέρομαι όπως θέλω να συμπεριφέρομαι. Κανείς δεν θα μου πεις πώς να συμπεριφερθώ. Μερικές φορές, όπως σε φιλίες ή με συζύγους ή με τα παιδιά μας, μερικές φορές δεν τα κάνουμε όλα σωστά. Πιστεύετε ότι όλοι κάνουν το σωστό; Πιστεύεις ότι έχεις το μυστικό της τέλειας εκπαίδευσης; Μπορείς να έχεις τρία παιδιά, που είναι όλα διαφορετικά, με τους ίδιους γονείς, αλλά τα παιδιά είναι όλα διαφορετικά. Κάτι λέμε, το ακούν δύο. Ο άλλος είναι στο δωμάτιο αλλά δεν ακούει. Δεν έχουμε το μυστικό. Και είναι εντάξει. Λατρεύω αυτή την αβεβαιότητα. Δεν είμαστε σαν τα ρομπότ. Δεν είμαι ρομπότ, είμαι απλώς ένας άνθρωπος. Μπορώ να είμαι εύθραυστος», απαντά όταν του επισημαίνουν πως υπήρξε πρότυπο για νέους παίκτες της Γιουνάιτεντ όπως οι Μπέκαμ, ο Γκιγκς, ο Πολ Σκόουλς, οι αδερφοί Νέβιλ.

«Ξέρετε όταν υπογράφω συμβόλαιο με μια εταιρεία, μου λένε ότι υπάρχει μια ρήτρα (στο συμβόλαιο) και δεν μπορώ να λέω δημόσια την άποψή μου για την πολιτική. Λέω λοιπόν, αν θέλετε να υπογράψω, τότε ξεχάστε αυτή τη ρήτρα. Θέλεις να συνεργαστείς μαζί μου; Γιατί; Εξαιτίας αυτού που είμαι. Ξέρεις πώς είμαι. Όλοι ξέρουν πώς είμαι. Αλλά θέλετε να συνεργαστείτε μαζί μου και θέλετε να γίνω κάποιος άλλος; Οχι. Οι περισσότεροι άνθρωποι το δέχονται αυτό, γιατί είναι "παραδείγματα". Είναι φθηνά παραδείγματα, μικρά παραδείγματα», προσθέτει.

«Πολεμήστε λοιπόν για τους Παλαιστίνιους, για την Υεμένη...»

«Άκουσα πρόσφατα ανθρώπους να λένε ότι οι ποδοσφαιριστές πρέπει να ασχολούνται με τα κοινωνικά ζητήματα, να είναι ενεργοί, όπως οι καλλιτέχνες. Αλλά οι καλλιτέχνες το 90% από αυτούς είναι ενεργοί σε εύκολα πράγματα, χωρίς κανέναν απολύτως κίνδυνο. Όπου είναι ριψοκίνδυνο, δεν έχεις κανέναν, άρα είναι όλοι φτηνά πρόβατα.

Απλώς ασχολούνται με την business, όπως όλοι. Λένε ότι είναι εναντίον αυτού ή εκείνου, αλλά είναι πάντα στα εύκολα. Σήμερα είναι το κλίμα, αλλά νομίζεις ότι είσαι (κάποιος) πραγματικά δεσμευμένος και ο ποιος παίρνει ρίσκα επειδή λες, "Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί με το κλίμα";

Ο Ai Weiwei (ένας εικαστικός που έχει επικρίνει το κινεζικό κράτος). Ναι, αυτός είναι κάποιος δυνατός. Ο Banksy είναι κάποιος δυνατός. Έχετε ανθρώπους σε ορισμένες χώρες που είναι πραγματικά δεσμευμένοι, όπου είναι επικίνδυνο για τη ζωή τους. Κάναμε μερικά ντοκιμαντέρ για τους επαναστάτες του ποδοσφαίρου, αλλά όταν λέω επαναστάτες, δεν εννοώ τους τύπους με τατουάζ και τζελ στα μαλλιά. Είναι ψεύτικοι επαναστάτες.

Εννοώ αυτόν που βάζει τη ζωή του σε κίνδυνο, που αγωνίστηκε για τη δημοκρατία ή όπως ο Carlos Caszely στη Χιλή (ένας ποδοσφαιριστής που αντιτάχθηκε στη δικτατορία του Πινοσέτ). Πήραν τη μητέρα του, βασάνισαν τη μητέρα του. Όλα είναι εύκολα. Περιμένουν, περιμένουν, περιμένουν και μετά λένε, "Τώρα μπορώ να πω κάτι". Υπάρχουν πολλά πράγματα για τα οποία μπορείτε να παλέψετε σήμερα. Πολεμήστε λοιπόν για τους Παλαιστίνιους. Πολεμήστε για την Υεμένη. Μιλήστε ενάντια στη Σαουδική Αραβία και των χωρών που πωλούν όπλα στη Σαουδική Αραβία. Μιλήστε γι αυτα».

«Γινόμαστε όλο και πιο εθνικιστές, κάθε μέρα πιο κοντά σ' έναν παγκόσμιο πόλεμο»

«Η Γαλλία, για περισσότερα από 10 χρόνια τώρα, από την οικονομική κρίση το 2008, από την πανδημία του COVID-19, αυτές οι χώρες γίνονται πιο εθνικιστικές. Όχι μόνο η Γαλλία. Πολλές χώρες.Η Βρετανία, η Γερμανία, η Ουγγαρία, η Ιταλία, η Ισπανία. Παντού. Ο κίνδυνος είναι ότι αν πάμε πίσω στο 1929, μετά την κρίση (του χρηματιστηριακού κραχ), το 1933 εκλέχτηκε ο Αδόλφος Χίτλερ και έγινε παγκόσμιος πόλεμος.

Σιγά σιγά γινόμαστε όλο και πιο εθνικιστές, που για όλα φταίει ο ξένος, ο μετανάστης. Αυτό συμβαίνει γιατί κανείς δεν θα αναλάβει την ευθύνη. Πάντα λοιπόν πλαισιώνεται ως το λάθος των ‘αδύναμων’, άρα πάντα φταίει η μετανάστευση.

Όταν η χώρα είναι καλή, λέμε ότι αυτό οφείλεται σε όλους. Αλλά όταν είναι οι κακές στιγμές, πάντα φταίει η μετανάστευση. Μετά από αυτό, έρχεται ένας παγκόσμιος πόλεμος. Φαίνεται σήμερα ότι οι μεγάλες χώρες έχουν συμφέρον να κάνουν έναν παγκόσμιο πόλεμο. Αλλά αντί να μαθαίνουμε από το παρελθόν, αναπαράγουμε πλήρως αυτό που συνέβη στο παρελθόν. Ελπίζω να μην γίνει παγκόσμιος πόλεμος. Το ελπίζω. Αλλά είμαστε όλο και πιο κοντά και πιο κοντά κάθε μέρα».

Στο τέλος της συνέντευξης, ο θρυλικός Καντονά αναφέρθηκε και στο πως τα γήπεδα πλέον φέρουν το όνομα χορηγών, σημειώνοντας πως: «Τώρα όλα τα γήπεδα ονομάζονται Emirates, Allianz. Αυτά τα γήπεδα έχασαν την ψυχή τους και την ιστορία του συλλόγου, όπως η Άρσεναλ και η Γουέστ Χαμ. Έπαιξα σε εκείνα τα παλιά στάδια όπως το Χάιμπουρι και το Άπτον Παρκ. Μίλησα με κάποιους οπαδούς της Άρσεναλ και μισούν αυτά τα νέα γήπεδα. Αυτοί οι οπαδοί έχσαν την ψυχή των συλλόγων τους. Ευτυχώς το Όλντ Τράφορντ, είναι ακόμα Όλντ Τράφορντ. Το Άνφιλντ, είναι Άνφιλντ. Προς το παρόν... Αλλά μπορείτε να φανταστείτε ότι το Όλντ Τράφορντ γίνεται ένα νέο γήπεδο που ονομάζεται από μια μάρκα; Αν μια μέρα το κάνουν αυτό, λυπάμαι αλλά δεν θα είμαι οπαδός της Γιουνάιτεντ πια. Και θα παρατήσω το ποδόσφαιρο για πάντα! Αλλά παρακαλώ, μην ονομάσετε αυτό το γήπεδο Nestle ή Amazon, παρακαλώ. Το Όλντ Τράφορντ, είναι Όλντ Τράφορντ».