Είναι αδύνατον να προβλέψεις τον νικητή του Μουντιάλ

Ακόμη και τώρα, που έχουμε βρεθεί τόσο κοντά στην πρεμιέρα του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2022, είναι πολύ δύσκολο να κάνει κάποιος μια εμπεριστατωμένη προεκτίμηση σχετικά με τις ομάδες που θα φτάσουν μέχρι την ημιτελική φάση ή, πολύ περισσότερο, τον τελικό και την κατάκτηση του τροπαίου. Διότι αυτό το πλαίσιο, στο οποίο θα διεξαχθεί αυτό το τουρνουά, διαφέρει πάρα πολύ από οποιοδήποτε προηγούμενο. Τόσο, που να κάνει ακόμη πιο παράτολμη την πρόβλεψη σήμερα συγκριτικά με τις παραδοσιακές προβλέψεις πριν από την έναρξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Η πλέον πρωτόγνωρη συνθήκη είναι αυτή που αφορά στην προετοιμασία των ομάδων. Για πρώτη φορά στην ιστορία δεν υπήρξε προετοιμασία, διότι οι ομάδες άρχισαν να συγκεντρώνονται στις πρώτες ημέρες αυτής της εβδομάδας. Η προετοιμασία ήταν διαχρονικά το πιο κρίσιμο κομμάτι της δουλειάς των εθνικών προπονητών, διότι ποτέ άλλοτε στη διάρκεια της θητείας τους δεν έχουν την ευκαιρία να κάνουν πολλή δουλειά στο τακτικό κομμάτι. Σήμερα υπάρχουν ομάδες που έχουν ολοκαίνουργιο προπονητή, και ομάδες των οποίων οι προπονητές δεν ήταν σε αυτή τη θέση στο προηγούμενο τουρνουά και κατά συνέπεια δεν έχουν κάνει ποτέ δουλειά σε βάθος με τις ομάδες τους. Αυτή η κατάσταση θεωρητικά ευνοεί τις ομάδες που δουλεύουν για χρόνια με τον ίδιο προπονητή και άρα ζουν στην φάση πλήρους κατανόησης του αγωνιστικού μοντέλου και της νοοτροπίας του προπονητή τους. Ακόμη και αυτές οι ομάδες όμως αντιμετωπίζουν προκλήσεις επειδή έχουν αλλαγές στο ρόστερ λόγω της φθοράς του χρόνου ή τους τραυματισμούς.

Θεωρητικά, δεδομένου ότι βρισκόμαστε στα μισά της αγωνιστικής περιόδου, μπροστά μας υπάρχει η ευκαιρία να δούμε καλύτερο θέαμα και πιο ανταγωνιστικά παιχνίδια συγκριτικά με το παρελθόν. Και ένας επιπλέον λόγος πάνω στον οποίο μπορεί κανείς να βασίσει αυτή την προσδοκία είναι το καθεστώς των πέντε αλλαγών. Διότι τούτη τη φορά οι εθνικοί προπονητές θα μπορούν να διαχειριστούν τις δυνάμεις της ομάδας τους και να τη φρεσκάρουν τόσο που αυτή να μην έχει σημαντικά ελλείμματα σε ένταση κατά την απόδοσή της στα τελευταία 20’ - 30’ αγωνιστικά λεπτά. Κι αν κανείς συμπληρώσει δίπλα στα παραπάνω και το προνόμιο που δίνει αυτό το Μουντιάλ στους ποδοσφαιριστές να γλιτώνουν την φθορά των μεγάλων μετακινήσεων και των μετακομίσεων και να μη χάνουν χρόνο αποκατάστασης, δεδομένου ότι τώρα θα ζήσουν όλο το τουρνουά στο ίδιο προπονητικό κέντρο και με 40’λεπτες μετακινήσεις στα γήπεδα, αντιλαμβάνεται ότι η πιθανότητα να “αντέξουν” οι παίκτες και να μας προσφέρουν υψηλής ποιότητας ποδόσφαιρο είναι μεγαλύτερες από ποτέ στην διάρκεια των τελευταίων ετών.

Όταν κάποιος καταφέρνει να απομονώσει την πτυχή του ποδοσφαίρου από όλες τις άλλες του Μουντιάλ του Κατάρ, μπορεί να κάνει θετικές σκέψεις και κατά συνέπεια να περιμένει με ανυπομονησία αυτό το τουρνουά. Ομως το Μουντιάλ, ειδικά στα μάτια των μεγαλύτερης ηλικίας ποδοσφαιρόφιλων, δεν ήταν μόνο το στενό ποδόσφαιρο. Μερικές διοργανώσεις πίσω, στις κερκίδες και γύρω από τα στάδια στήνονταν ορισμένα από τα μεγαλύτερα πολυεθνικά και πολυπολιτισμικά πάρτι του πλανήτη. Τα Μουντιάλ ήταν λαϊκές γιορτές. Το σημερινό Μουντιάλ αποτελεί προνόμιο μιας ελίτ που έχει την οικονομική άνεση να ξοδεύει πολλά για να παρακολουθήσει με πεντάστερες ανέσεις τους ποδοσφαιρικούς αγώνες και τα λοιπά θεάματα που στήνονται για τους πλούσιους στο Κατάρ. Μιας ελίτ που αδιαφορεί πλήρως για όσα έχουν συμβεί στην διάρκεια των τελευταίων 12 ετών γύρω από την υπόθεση “Μουντιάλ στο Κατάρ”, τα όσα έχουν συμβεί στο Κατάρ στην διάρκεια των τελευταίων ετών, και τα όσα πιθανόν να συμβούν από σήμερα και στο εξής στο Κατάρ με τους παραβάτες των νόμων του.

Δεν είναι εύκολο να απομονώσεις το ποδόσφαιρο και να εστιάσεις σε αυτό. Αν πάντως τα καταφέρεις, οι υποσχέσεις για καλό θέαμα και απρόβλεπτη εξέλιξη είναι μεγάλες.