Ο Ινφαντίνο έγινε μασκότ του Μουντιάλ του Κατάρ

Την ώρα που ο Λιονέλ Μέσι σπάει ρεκόρ του Ντιέγκο Μαραντόνα και ο Κίλιαν Εμπαπέ σπάει ρεκόρ του Πελέ, ο Τζιόνι Ινφαντίνο έχει ήδη σπάσει κάθε προηγούμενο ρεκόρ προβολής προέδρου της FIFA μέσα από ένα Παγκόσμιο Κύπελλο. Δημιουργεί επιδόσεις έκθεσης που δεν πρόκειται ποτέ κανείς να πλησιάσει, όχι μόνο επειδή σκοπεύει να κρατήσει για καιρό την καρέκλα του προέδρου της FIFA αλλά και επειδή, καλώς εχόντων, δεν θα ξανασυμβεί τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου που θα δίνει στον πρόεδρό της να φλεξάρει σε κάθε ένα από τα παιχνίδια.

Στην διάρκεια των 52 αγώνων που έχουμε παρακολουθήσει μέχρι τώρα, δύο είναι οι σκηνές που επαναλαμβάνονται, ως μέρος του πρωτοκόλλου: η ανάκρουση των εθνικών ύμνων πριν από την σέντρα του αγώνα και η προβολή του προέδρου της FIFA στην πολυθρόνα του, η οποία έρχεται στην διάρκεια του 5’ου λεπτού της διεξαγωγής του παιχνιδιού.

Οι 52 προβολές που έχει πάρει σε 52 αγώνες ο Ινφαντίνο προφανώς είναι ρεκόρ, διότι ποτέ άλλοτε δεν είχε ένας πρόεδρος της FIFA την ευκαιρία να βρεθεί σε όλους τους αγώνες. Ο Ινφαντίνο έχει τόσο καλά σχεδιάσει τις μετακινήσεις του, που επιτυγχάνει ρεκόρ μετακίνησης σε 11’ λεπτά, από την μία πολυθρόνα στην άλλη, όπως συνέβη όταν έφυγε από το Al Thumama Stadium όπου έβλεπε το ΗΠΑ - Ιράν για να μετακινηθεί στο Ahmad Bin Ali Stadium για να πάρει το πλάνο του στο Αγγλία - Ουαλλία.

Το γεγονός ότι - ειδικά οι Ευρωπαίοι - ποδοσφαιρόφιλοι θεατές των κερκίδων τον αποδοκιμάζουν κατά τη στιγμή της προβολής της εικόνας του από τις γιγαντοοθόνες των γηπέδων δεν λειτούργησε αποθαρρυντικά - απλώς ζήτησε να διαρκεί λιγότερο το πλάνο ώστε να μην έχουν πολύ χρόνο οι θεατές για να αντιδράσουν και να ακουστούν οι αποδοκιμασίες που θα συνδυαστούν τηλεοπτικά με την εικόνα του.

Θα υπέθετε κανείς ότι όλο αυτό ο Ινφαντίνο το κάνει προκειμένου να σιγουρέψει την επανεκλογή του στη FIFA, αλλά προφανώς δεν πρόκειται περί αυτού. Ο Ιταλοελβετός παράγοντας που θα συμπληρώσει 7 χρόνια ως πρόεδρος τον ερχόμενο Φεβρουάριο πρόκειται σίγουρα να επανεκλεγεί τον Μάρτιο, διότι κατεβαίνει χωρίς αντίπαλο στις εκλογές που θα γίνουν στο 73ο κογκρέσο της FIFA στην Ρουάντα. Και αυτό δεν αποτελεί σχήμα λόγου - δεν δήλωσε ουδείς άλλος υποψηφιότητα για την προεδρία.

Ας κάνουμε ένα βήμα πίσω, για να το σκεφτούμε λίγο: έχουμε έναν τύπο, ο οποίος φαινομενικά δεν φέρει ευθύνη για την επιλογή της ανάθεσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου στο Κατάρ, δεδομένου ότι αυτό το σκάνδαλο προηγήθηκε και ουσιαστικά ήταν αυτό που ο ίδιος εκμεταλλεύτηκε για να βρεθεί στην θέση του προέδρου το 2016 ως διάδοχος του Σεπ Μπλάτερ. Κι ενώ θα μπορούσε να κρατήσει αποστάσεις από το πιο κακόφημο Μουντιάλ της σύγχρονης ιστορίας, εκείνος έχει κάνει ακριβώς το αντίθετο. Όχι απλώς το έχει αγκαλιάσει, αλλά έχει φροντίσει αφενός να “κράξει” δημόσια όσους εναντιώνονταν στην διεξαγωγή του Παγκοσμίου Κυπέλλου στο Κατάρ και αφετέρου να συνδέσει την εικόνα του με αυτό το Μουντιάλ όσο δεν έχει συνδέσει ποτέ κανείς εκ των 8 προκατόχων του την εικόνα του με κάποιο Μουντιάλ. Αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς, ο αριθμός των προβολών του Ινφαντίνο στα ματς του Κατάρ είναι μεγαλύτερος από το άθροισμα των πλάνων που είχαν οι προκάτοχοί του στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Κι ακόμη περισσότερο, ο Ινφαντίνο έχει προβληθεί περισσότερο και εντονότερα συγκριτικά με την μασκότ του Μουντιάλ, τον “La’eeb”, που σημαίνει “παιχταράς” στα ελληνικά.

Όσα έχω αποκομίσει μέσα από συνομιλίες με ανθρώπους που τον έχουν συναναστραφεί μου δημιουργούν την εντύπωση ότι ο 52χρονος, ιταλικής καταγωγής Ελβετός πρώην δικηγόρος είναι κάποιος που απολαμβάνει, και γι’ αυτό επιδιώκει, την αναγνωρισιμότητα. Του αρέσει να ζει ως σελέμπριτι και ανάμεσα σε σελέμπριτι, κι αυτό πιθανόν να αποτελεί ένα μικρό μέρος της εξήγησης. Δεν είναι όμως αρκετή αυτή η εξήγηση για να σε πείσει ότι κάποιος τόσο ευφυής όσο ο Ινφαντίνο αποφάσισε να συνδεθεί με μια τόσο κακόφημη διοργάνωση. Δεν ξέρω αν θα πρέπει να περιμένουμε μια επόμενη έρευνα του FBI ή κάτι άλλο που θα συμβεί στο μέλλον για να μας αποκαλύψει τα πώς και τα γιατί, αλλά είμαι βέβαιος ότι ο Ινφαντίνο δεν θα έμπαινε σε αυτή τη διαδικασία αν δεν άξιζε τον κόπο να μετατρέψει τον εαυτό του σε μασκότ του Μουντιάλ του Κατάρ.