Ο πιο «τσαμπουκαλεμένος» Μέσι που είδαμε ποτέ

Αυτό το τραγούδι, το “Παιδιά, τώρα ενθουσιαστήκαμε ξανά”, που τραγουδούν οι Αργεντίνοι ασταμάτητα από την αρχή του τουρνουά έχει ήδη εξελιχθεί σε soundtrack του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Πώς του συνέβη όμως αυτού του τραγουδιού, του "Muchachos, ahora nos volvimo' a ilusionar” με τη μελωδία ενός τραγουδιού που τραγούδησαν για πρώτη φορά οι “Μύγες” (“La Moscas”) το 2003 να γίνει σήμερα επιτυχία;
Πρώτα χρειάστηκε μια διασκευή, δηλαδή η αλλαγή των στίχων του αρχικού τραγουδιού, το οποίο έλεγε “"Muchachos, Esta Noche Me Emborracho” (“παιδιά, απόψε θα μεθύσω”). Την έκανε ένας θεολόγος, ο Φερνάντο Ρομέρο, για να φτιάξει το νέο σύνθημα για την Εθνική Αργεντινής πάνω στην κατάκτηση του Κόπα Αμέρικα. Ο Ρομέρο ήθελε να βάλει την επιτυχία της Αργεντινής του Λίο Μέσι στο Κόπα Αμέρικα στους στίχους, και κάπως έτσι δημιούργησε νέο τραγούδι, το οποίο η ίδια μπάντα ηχογράφησε, 19 χρόνια μετά το πρώτο τραγούδι, και το κυκλοφόρησε πριν από το Παγκόσμιο Κύπελλο.

“Γεννήθηκα στην Αργεντινή, τη χώρα του Ντιέγκο και του Λιονέλ, από παιδιά από τα Νησιά Φόκλαντ, τα οποία δεν θα ξεχάσω ποτέ», είναι οι πρώτοι στίχοι. Δεν ήθελε και πολύ περισσότερο για να το “κάνει δικό του” ο Μέσι. Κι όταν εκείνος, μερικούς μήνες πριν από την έναρξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου, εμφανίστηκε σε έναν αργεντίνικο τηλεοπτικό σταθμό και δήλωσε ότι “αυτό είναι το πιο αγαπημένο μου τραγούδι”, οι Αργεντίνοι ποδοσφαιρόφιλοι και όχι μόνο το “αγκάλιασαν”. Και να ‘το τώρα στα χείλη όχι μόνο των δεκάδων χιλιάδων Αργεντινών που βρίσκονται στο Κατάρ· στα χείλη όλων των Αργεντινών. Οι οπαδοί είδαν τους ποδοσφαιριστές να το τραγουδούν στα αποδυτήρια μετά τη νίκη επί του Μεξικού στην 2η αγωνιστική των ομίλων, και έκτοτε δεν έχουν σταματήσει να τραγουδούν.

Μέχρι εδώ, αυτή η ιστορία, με αυτή την μουσική υπόκρουση είναι το video clip του Μουντιάλ. Είναι η ιστορία για εκείνη τη φορά που ο Μέσι, στον τελευταίο του χορό σε Παγκόσμιο Κύπελλο, ταξίδεψε με την μεγαλύτερη πίστη στις δυνατότητες της ομάδας του, την μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και τα περισσότερα “κότσια” για να διαχειριστεί την ευθύνη. Όπως είχαμε καταλάβει βλέποντάς τον στην πορεία της κατάκτησης του Κόπα Αμέρικα, ο Μέσι είχε πιστέψει στο αγωνιστικό μοντέλο και τις επιλογές παικτών από τον Λιονέλ Σκαλόνι για να το υπηρετήσουν. Κι όταν, σε εκείνο το τουρνουά, βεβαιώθηκε ότι το πλάνο “λειτουργεί”, ο Μέσι ενθουσιάστηκε. Κι όταν έφτασε στην κατάκτηση, απελευθερώθηκε.

Σήμερα μοιάζει με λεπτομέρεια, αλλά αν το Παγκόσμιο Κύπελλο είχε διεξαχθεί στην ώρα του, δηλαδή το περασμένο καλοκαίρι, ουδείς ξέρει αν ο Μέσι θα είχε προλάβει να προετοιμάσει καλά τον εαυτό του, δεδομένου ότι ταλαιπωρήθηκε πολύ στην διάρκεια της προηγούμενης αγωνιστικής περιόδου τόσο με τον αποχωρισμό του από την Μπαρτσελόνα και την μετεγκατάσταση στο Παρίσι όσο και από τον κορονοϊό και τους τραυματισμούς. Σαν να του έκλεινε το μάτι η μπάλα, ο Μέσι βρήκε τον χρόνο να τινάξει από πάνω του τη φθορά αυτής της ιστορίας και να βρει τον εαυτό του, με όρους ποδοσφαίρου, όπως φαινόταν καθαρά από την έναρξη της τρέχουσας σεζόν στα όσα έκανε με την Παρί Σεν Ζερμέν.

Παρ’ όλ’ αυτά ο Μέσι δεν θα είχε βρει το κέφι του στο Κατάρ αν ένιωθε κουρασμένος από την φθορά της ηλικίας, δηλαδή αν δεν φρόντιζε τόσο ο Σκαλόνι για να δημιουργήσει ένα μοντέλο παιχνιδιού βασισμένο πάνω σε αυτή την παραδοχή - ότι πρέπει να “προστατέψει” τον 35χρονο Μέσι. Ο Σκαλόνι έψαξε να βρει πώς γίνεται να μην επηρεάζει η παθητική στάση του Μέσι την αμυντική λειτουργία της ομάδας του, και όταν βρήκε παίκτες με τα στοιχεία που θα κάλυπταν το έλλειμα που δημιουργούσε η στάση του Μέσι, το σχέδιο άρχισε να λειτουργεί.

Στον ημιτελικό, οι Κροάτες είχαν την ιδέα να αφήνουν χώρο στον Μέσι για να έρχεται εύκολα σε επαφή με την μπάλα, και άρα να τη ζητάει πολύ, με όραμα να του επιτεθούν άμεσα για να επανακτήσουν την κατοχή και να μεταβούν αμέσως στην επίθεση ώστε να εκμεταλλευτούν τον κενό χώρο στην πλάτη του Μέσι. Ο Σκαλόνι μάλλον το περίμενε, και γι’ αυτό είχε φροντίσει να γεμίσει την ενδεκάδα του με τέσσερις μέσους που ήταν έτοιμοι να τρέξουν για να καλύψουν τους χώρους στην πλάτη του Μέσι. Η Αργεντινή προσαρμόστηκε τακτικά στις καταστάσεις παιχνιδιού που δημιουργούσε η τακτική της Κροατίας, και πλέον είναι στον τελικό.

Ο Σκαλόνι δεν είναι κάποιος που εφηύρε το “Messidependencia” σύστημα επιθετικής ανάπτυξης, το “δώστε την μπάλα στο Μέσι έξω από την περιοχή κι εκείνος θα τα καταφέρει”. Σίγουρα όμως είναι ο πρώτος προπονητής της Αργεντινής που καταφέρνει να συνδυάσει την εφαρμογή αυτής της αρχής παιχνιδιού με την ισορροπία της ομάδας του στις διαφορετικές φάσεις παιχνιδιού. Με άλλα λόγια είναι ο πρώτος που βρήκε τον τρόπο και τους παίκτες που θα τον ακολουθήσουν αυτόν τον τρόπο προκειμένου η Αργεντινή να κρατά ξεκούραστο τον Μέσι στην φάση άμυνας δίχως να “τρώει” φάσεις επειδή αμύνεται με έναν παίκτη λιγότερο. Αυτό που ο Λουίς Φαν Χαλ ανέφερε ως αδυναμία της Αργεντινής ο Σκαλόνι βρήκε τον τρόπο, μέχρι εδώ, να το καλύψει τόσο που να μην κοστίσει στην ομάδα του.

Για να συμβεί αυτό χρειάστηκε, εκτός των άλλων, να γεμίσει η ενδεκάδα με “τα παιδιά” του Μέσι, δηλαδή με ποδοσφαιριστές που βρίσκονταν στην παιδική τους ηλικία την προηγούμενη φορά που ο Μέσι είχε φτάσει στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Κι αυτό είναι που βάζει παραπάνω λάμψη σε αυτό το παραμύθι που γράφουν στο Κατάρ οι Αργεντίνοι. Στην φορά που πήγε “με τα πιτσιρίκια” και όχι με “μεγάλους” ο Μέσι φάνηκε να πιστεύει πιο πολύ από ποτέ στις πιθανότητές του να τα καταφέρει, και έγινε εκείνος που τράβηξε και καθοδήγησε τους “μικρούς” σε όλη τη δοκιμασία που άρχισαν να ζουν από την πρώτη ημέρα λόγω του ατυχήματος στο ματς με την Σουδική Αραβία. Ότι δεν κατάφεραν να του δώσουν πολύ πιο έμπειροι προπονητές και πιο έμπειροι συμπαίκτες, ο Μέσι φαίνεται ότι το βρήκε από έναν πρωτόπειρο προπονητή και από αρκετούς ποδοσφαιριστές που ζουν σήμερα την πρώτη τους εμπειρία σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Όσο ηγέτη τον έχουν κάνει να είναι οι “μικροί”, δεν τον είχαμε ξαναδεί ποτέ. Για αυτούς και ενδεχομένως και άλλους λόγους που θα φανερωθούν εκ των υστέρων, ο Μέσι δεν πήγε στο Κατάρ πιεσμένος· πήγε πιο κεφάτος, απελευθερωμένος και πιο “τσαμπουκαλεμένος” από ποτέ σε Μουντιάλ.

Αν δεν ζούσαμε στον καιρό των πέντε αλλαγών, πιθανόν ο Σκαλόνι να μην είχε βρει τρόπο να “προστατέψει” τον Μέσι δίχως κόστος για την Αργεντινή. Είπαμε όμως, μέχρι εδώ είναι σαν να έχει συνωμοτήσει το σύμπαν για να έχει happy end το Μουντιάλ που αποτελεί τον τελευταίο χορό του Μέσι.