Η αποχώρηση του Κουρμπέλη μεγαλώνει την ανάγκη του Παναθηναϊκού να προσθέσει ηγέτες στο παιχνίδι του

Αν κανείς επιχειρήσει μια ανάλυση σχετικά με τα ελλείμματα που μπορεί να κόστισαν στον Παναθηναϊκό, στις λεπτομέρειες, την κατάκτηση του τίτλου στην Superleague 2023, πέρα από όλα τα άλλα θα εστιάσει στην αγωνιστική συμπεριφορά του στα play-offs, εκεί όπου οι ισοπαλίες (5) και οι ήττες (1) έκαναν μεγαλύτερο άθροισμα από αυτό των νικών (4).

Ένα μέρος της εξήγησης για αυτό το ρεκόρ είναι σχετικό με τα στοιχεία που έλειψαν από τον Παναθηναϊκό. Ένα γκρουπ που δεν ήταν μαθημένο να διεκδικεί τον τίτλο και το επιχειρούσε για πρώτη φορά, ήταν φυσιολογικό να έχει έλλειμα σε αποφασιστικότητα, ωριμότητα και ψυχραιμία. Ήταν φυσιολογικό να υστερήσει σε απόδοση υπό την πίεση της ανάγκης για το αποτέλεσμα. Για να πετύχει μια “άψητη” ομάδα υπερβάσεις, έχει ανάγκη από μονάδες που καλύπτουν ένα μέρος του ομαδικού ελλείμματος. Με απλά λόγια ο Παναθηναϊκός είχε ανάγκη από μονάδες που θα πάρουν μεγαλύτερες ευθύνες μέσα στο παιχνίδι και θα μεταδώσουν την αποφασιστικότητα στους υπόλοιπους προκειμένου να επηρεάσουν την δυναμική του Παναθηναϊκού στο παιχνίδι. Ένας από τους λίγους που το κατόρθωσαν αυτό ήταν ο Δημήτρης Κουρμπέλης. Υπολογίζοντας στο μέτρημα και τον αρχηγό του, δεν θα χρειαζόσουν περισσότερα από πέντε δάχτυλα του χεριού για να μετρήσεις αυτούς που έδειξαν ανθεκτικότητα και προσπάθησαν να ισιώσουν τα παιχνίδια που στράβωναν ή δεν ισιώναν για τον Παναθηναϊκό.

Αν το κοιτάξεις από αυτή τη σκοπιά, ο Κουρμπέλης του τελευταίου 4μηνου της σεζόν ήταν ένας από τους πολυτιμότερους ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού. Όχι επειδή είναι Έλληνας και θα είναι ένας Έλληνας λιγότερος για τους Πράσινους αν δεν ενισχυθεί το ελληνικό στοιχείο στον κορμό της ενδεκάδας. Κυρίως επειδή αφενός προσπάθησε να ηγηθεί στο τερέν σε δύσκολες καταστάσεις παιχνιδιού, και αφετέρου επειδή κατάφερε να αγκαλιάσει την πρόκληση που του έβαλε μπροστά ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς όταν τον μετέτρεψε σε “8αρι” και να συνεισφέρει στο επιθετικό κομμάτι. Όχι μόνο εκτελεστικά ή δημιουργικά, αλλά και στις αμυντικές μεταβάσεις και στο άμεσο πρέσινγκ για την επανάκτηση της κατοχής της μπάλας. Ο Κουρμπέλης έβαλε ένταση, αποφασιστικότητα, καλό διάβασμα του παιχνιδιού, έξυπνες τοποθετήσεις, καλές πρώτες επαφές με την μπάλα. καλές αποφάσεις με την μπάλα. Έδινε δηλαδή στοιχεία που ζητούσε ο Παναθηναϊκός κάθε φορά που δυσκόλευε ένα μεγάλο παιχνίδι. Μετέδιδε την ορμή στους υπόλοιπους.

Η ΑΕΚ, με την οποία ανταγωνιζόταν ο Παναθηναϊκός, ήταν το ίδιο άψητη, ως γκρουπ, στον πρωταθλητισμό. Τα ομαδικά ελλείματά της όμως καλύπτονταν από αρκετές μονάδες που έδωσαν αυτά τα στοιχεία χάρη στην προσωπικότητά τους. Στον Αραούχο και τον Πινέδα προστέθηκαν ο Γκατσίνοβιτς, ο Τσούμπερ, ο Αμραμπατ, ακόμη και ο Βίντα, που έπαιρναν ευθύνες κατά την εξέλιξη των αγώνων όταν η κατάσταση παιχνιδιού ζητούσε ποδοσφαιριστές που θα αναλάβουν ευθύνες.

Αν η ΑΕΚ βάζει το μέτρο, δεδομένου ότι κατέκτησε τον τίτλο, ο Παναθηναϊκός χρειάζεται να ενισχυθεί σε αυτά τα στοιχεία, να βρει περισσότερους ηγέτες στο τερέν και ειδικά στο επιθετικό κομμάτι. Τον περασμένο Ιανουάριο απέκτησε έναν τέτοιο, τον Μαντσίνι, από τον οποίο μπορεί να έχει μια λογική απαίτηση να πάρει περισσότερα στην επόμενη σεζόν. Τώρα που έχασε τον Κουρμπέλη όμως βρίσκεται σε πιο δύσκολη θέση συγκριτικά με αυτή που ήταν στην λήξη της σεζόν. Η ανάγκη του δεν είναι μόνο αριθμητική, και δεν είναι ζήτημα μόνο ποιότητας, όπως αυτή ορίζεται από τις τεχνικές δεξιότητες και την τακτική ευφυία ενός ποδοσφαιριστή. Χρειάζεται περισσότερους ηγέτες στο τερέν. Και μόλις έχασε έναν από τους λίγους που είχε.