Οι μεγάλες φοβίες κορυφαίων αθλητών: Από το νερό έως τα αγάλματα

• Ο -μη- ιπτάμενος Ολλανδός
• Η “ataxophobia” του Μπέκαμ
• Φοβία για το νερό
• Οι φοβίες του Ναδάλ
• Φοβία για τα πουλιά
• Η αραχνοφοβία του Λιούις Χάμιλτον
• (Κα)μία νύχτα στο Μουσείο για τον Λίλαρντ
• Ο φόβος, που άλλαξε την ιστορία

Στη διάσημη συνέντευξή του στην Οριάνα Φαλάτσι το 1963, ο Άλφρεντ Χίτσκοκ, με αφορμή την προβολή της ταινίας του “Τα πουλιά” στο Φεστιβάλ των Καννών, είχε εξομολογηθεί μια ιδιαιτέρως παράξενη προσωπική του φοβία. “Φοβάμαι τα αυγά” είχε παραδεχθεί. “Κι όχι απλώς τα φοβάμαι, μου προκαλούν απέχθεια, με ταράζουν. Αυτό το άσπρο στρογγυλό πράγμα χωρίς καθόλου τρύπες, που όταν το σπάσεις, υπάρχει μέσα του αυτό το κίτρινο στρογγυλό πράγμα, χωρίς καθόλου τρύπες… Μπρρ! Έχετε δει ποτέ κάτι πιο αηδιαστικό από έναν κρόκο αυγού τη στιγμή που σπάει και χύνεται το υγρό του; Το αίμα είναι χαρούμενο, κόκκινο. Αλλά ο κρόκος του αυγού είναι κίτρινος, αηδιαστικός. Δεν το έχω δοκιμάσει ποτέ…”.

Παράξενες, όπως η αυγοφοβία του δημιουργού του “Ψυχώ”, ή πιο κοινές και συνηθισμένες, οι φοβίες είναι ένα αρκετά συχνό φαινόμενο. Έρευνες έχουν δείξει ότι σχεδόν το 12,5% των ανθρώπων αναπτύσσει μια φοβία, τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του. Ακόμα και οι πιο ισχυροί άνθρωποι της ιστορίας, από τον Καλιγούλα που έτρεμε τις βροντές, μέχρι τον Στιβ Τζομπς, που φοβόταν τα κουμπιά, έχουν υποκύψει σε παράλογους, αλλά ανεξέλεγκτους φόβους. Οι φοβίες δεν κάνουν διακρίσεις κι οι αθλητές δεν θα μπορούσαν να ξεφύγουν ούτε από την ιστορία, ούτε από τις στατιστικές.

Διάσημες προσωπικότητες του αθλητισμού έχουν κατά καιρούς εξομολογηθεί τις παράξενες ή λιγότερο παράξενες φοβίες τους. Ας δούμε κάποιες από τις πλέον συζητημένες.

Ο -μη- ιπτάμενος Ολλανδός

Τη δεκαετία του ‘90, η φοβία του Ντένις Μπέργκαμπ για τα αεροπλάνα έγινε πρωτοσέλιδο, θέμα στις ειδήσεις και τελικά όρος στο συμβόλαιό του.
Ο εκ των κορυφαίων Ολλανδών ποδοσφαιριστών “Ντένις ο τρομερός”, το 1995, έβαλε όρο στο συμβόλαιό του με την Άρσεναλ να μη την ακολουθεί σε ταξίδια που απαιτούσαν αεροπορική μεταφορά λόγω της φοβίας που ανέπτυξε με τα αεροπλάνα τα προηγούμενα χρόνια (ειδικά όταν ήταν στον Άγιαξ).

Η ιστορία δικαίωσε την επιλογή της Άρσεναλ -του Αρσέν Βενγκέρ τότε- να δεχτεί τον όρο του. Μαζί της κατέκτησε τρία πρωταθλήματα και τέσσερα Κύπελλα Αγγλίας, ενώ πέτυχε και 114 γκολ, αποδεικνύοντας ότι όταν δεν έμπαινε σε αεροπλάνο, μπορούσε να “πετάει” εντός αγωνιστικού χώρου.

Ο Μπέργκαμπ υπήρξε μια από τις σπάνιες περιπτώσεις αθλητών παγκοσμίου βεληνεκούς, που κατάφερε να αποφύγει τα αεροπλάνα χωρίς επιπτώσεις στην επαγγελματική του καριέρα. Πολλοί είναι αυτοί που υποφέρουν από την ίδια φοβία, αλλά αναγκάστηκαν να την καταπολεμήσουν -ή να αλλάξουν δουλειά...

Η “ataxophobia” του Μπέκαμ

Από το 2006, ο Ντέιβιντ Μπέκαμ, είχε αποκαλύψει στο ITV την εμμονή του με την τάξη και την καθαριότητα, ομολογώντας ότι η ακαταστασία μπορεί να του προκαλέσει πανικό.

Στο ντοκιμαντέρ του Netflix, που γυρίστηκε πρόσφατα με θέμα τη ζωή και την καριέρα του, μιλάει για την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, από την οποία πάσχει: “Όταν όλοι είναι στο κρεβάτι, πηγαίνω και καθαρίζω τα κεριά, γυρίζω διακόπτες ώστε να ευθυγραμμίζονται σωστά και φροντίζω να είναι όλα εντάξει. Όλα πρέπει να τακτοποιούνται στην ευθεία και τα πράγματα πρέπει να είναι πάντα ομοιόμορφα. Όταν βάζω ποτά στο ψυγείο, πρέπει να είναι ζυγά, αν είναι μονά, αφαιρώ το ένα και το τοποθετώ σε άλλο ντουλάπι. Αν πάω σε ξενοδοχείο, πριν χαλαρώσω πρέπει να βάλω όλα τα φυλλάδια και τα βιβλία του δωματίου σε ένα συρτάρι...”.

Ο Βρετανός σούπερ σταρ δεν κρύβει πόσο δύσκολο είναι να ζεις με αυτή τη διαταραχή: “Μισώ να κατεβαίνω το πρωί και να έχω βρώμικα φλιτζάνια και πιάτα. Και είναι κουραστικό να τριγυρνάω συνέχεια, καθαρίζοντας κάθε κερί, καθαρίζω κάθε τι. Ξέρω ότι είναι περίεργο, αλλά αυτή είναι η φοβία μου, ότι υπάρχει ένας λεκές μέσα σε ένα κερί…”.

Φοβία για το νερό

Πιο συνηθισμένη είναι η φοβία του Μάικλ Τζόρνταν, ο οποίος όπως έχει αποκαλύψει, φοβάται το νερό. Στην περίπτωσή του μάλιστα, φαίνεται πως η φοβία προήλθε από μία ιδιαίτερα τραυματική εμπειρία, που βίωσε στα παιδικά του χρόνια, σε ηλικία 7-8 ετών.

Όπως είχε εξομολογηθεί στο Playboy το 1992, “κολυμπούσα με έναν πολύ καλό φίλο κάποτε, και περνούσαμε τέλεια κυνηγώντας τα κύματα. Κάποια στιγμή, το ρεύμα ήταν τόσο δυνατό που τον κατάπιε. Γαντζώθηκε πάνω μου κι ουσιαστικά έπρεπε να διώξω το χέρι του, γιατί θα με έπαιρνε μαζί του”.

Ο Τζόρνταν τότε δεν κατάφερε να σώσει τον φίλο του, στο πέρασμα των χρόνων και της ανάπτυξης του θρύλου του, όμως, προσπάθησε και κατάφερε σε ένα βαθμό να ξεπεράσει τη φοβία του.

Σήμερα μπορεί να ταξιδεύει ανά τον κόσμο με το αξίας 80 εκατομμυρίων δολαρίων σούπερ γιοτ του, όμως όχι και σε πιο μικρά σκάφη. “Μπαίνω μόνο σε μεγάλα καράβια ή γιοτ, αφού έχω σιγουρευτεί ότι υπάρχουν σωσίβια”.

Οι φοβίες του Ναδάλ

Ο θρύλος του τένις και κάτοχος 22 Grand Slam τίτλων Ράφαελ Ναδάλ πάσχει από αγχώδη διαταραχή, που του έχει προκαλέσει πολλές φοβίες.

Φοβάται τους κεραυνούς, τους σκύλους, τον ωκεανό, τις αράχνες, τα ελικόπτερα, τις μοτοσικλέτες και το σκοτάδι. “Έχω πολλές φοβίες” έχει παραδεχτεί. Ένας σκύλος μπορεί να με ταράξει. Το ίδιο και μια αράχνη”.

Στην αυτοβιογραφία του αποκαλύπτει ότι είχε πάθει κρίση πανικού σε διακοπή ρεύματος, ενώ σε συνέντευξη στη Vogue είχε εξομολογηθεί σχετικά με τη φοβία του για το σκοτάδι: “Όταν είμαι μόνος μου στο σπίτι, μου προκαλεί ταραχή. Προτιμώ να κοιμάμαι στον καναπέ με την τηλεόραση και τα φώτα ανοιχτά. Νομίζω πως στη ζωή δεν είμαι και πολύ γενναίος. Ευτυχώς, στο τένις είναι διαφορετικά τα πράγματα…”.

Φοβία για τα πουλιά

Ο πρώην άσος των Μαϊάμι Χιτ, Ντουέιν Ουέιντ, πριν από 10 χρόνια, με μια ανάρτησή του στα social, θέλησε να κάνει στον κόσμο γνωστή μια φοβία, που ακούγεται παράξενη αλλά φαίνεται πως ταλαιπωρεί αρκετούς ανθρώπους.

Ο πρώην διεθνής Αμερικανός μπασκετμπολίστας, πάσχει από ορνιθοφοβία, που σημαίνει ότι φοβάται τα πουλιά. Πρόκειται για μια αγχώδη διαταραχή, στο πλαίσιο της οποίας ακόμα και η σκέψη ότι κάποιος περιτριγυρίζεται από πουλιά, μπορεί να του προκαλέσει πανικό.

Η αραχνοφοβία του Λιούις Χάμιλτον

Ο σερ Λιούις Χάμιλτον, επτά φορές παγκόσμιος πρωταθλητής στη Φόρμουλα Ένα, έχει εξομολογηθεί σε συνέντευξή του στο Vanity Fair ότι πάσχει από αραχνοφοβία, μια από τις πιο κοινές φοβίες στον κόσμο. “Το ξέρω ότι όποιος το ακούει παραξενεύεται, αλλά είναι αλήθεια. Συνήθως μου λένε, μα είναι δυνατόν; Δεν φοβάσαι να οδηγήσεις με 200 μίλια την ώρα και φοβάσαι τις αράχνες; Μα εμένα η ταχύτητα δεν μου προκαλεί κανένα φόβο, γι’ αυτό δεν καταλαβαίνω τη σύγκριση”. Όσο για το τι ακριβώς φοβάται ειδικά στις αράχνες, έχει απαντήσει: “¨Εχουν πάρα πολλά πόδια...”.

(Κα)μία νύχτα στο Μουσείο για τον Λίλαρντ

Ο Ντάμιαν Λίλαρντ, ο οποίος τον περασμένο Φεβρουάριο έγινε ο 7ος παίκτης που πετυχαίνει 71 πόντους σε έναν αγώνα στην ιστορία του ΝΒΑ (σε νίκη των Μπλέιζερς επί των Ρόκετς), έχει μια από τις πιο παράξενες φοβίες. Φοβάται τα αγάλματα.

Πρόκειται για μια φοβία που ξεκίνησε, όπως έχει πει, ύστερα από επίσκεψή του σε μουσείο κέρινων ομοιωμάτων, όταν ήταν ακόμα στο Κολλέγιο. Από τότε “...ακόμα και το άγαλμα του Ιησού, που μπορεί να δω σε ένα νεκροταφείο, μου προκαλεί πανικό. Ή αν δω αγάλματα του Αβραάμ Λίνκολν ή του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, αμέσως νιώθω ένα παράξενο συναίσθημα και θέλω να τρέξω μακριά τους…”.

Ο φόβος, που άλλαξε την ιστορία

Υπάρχουν, βεβαίως, και φόβοι -όχι ακριβώς φοβίες- που σε κάποιους -κατά μία έννοια- βγήκαν σε καλό. Τρανό παράδειγμα ο Τιμ Ντάνκαν, άλλοτε MVP στο ΝΒΑ και άνθρωπος που άλλαξε την ιστορία των Σπερς.

Γεννημένος στις Παρθένες Νήσους, ξεκίνησε την αθλητική καριέρα του από τις πισίνες, με θαυμαστές επιδόσεις που τον έχρισαν αμέσως ως ένα πολύ ανταγωνιστικό κολυμβητή. Ο τυφώνας Hugo, όμως, κατέστρεψε στο πέρασμά του τη μοναδική πισίνα της περιοχής.

Η πιθανότητα να προπονείται στον ωκεανό, δεν πέρασε καν από το μυαλό του Ντάνκαν λόγω του πολύ έντονου φόβου του για τους καρχαρίες. Αποφάσισε να αλλάξει αθλητική κατεύθυνση, να στραφεί σε ένα άθλημα που δεν ήθελε πισίνα κι είπε να ασχοληθεί με το μπάσκετ. Κι έτσι οι επόμενες γενιές των πάουερ φόργουορντ ανά τον κόσμο, απέκτησαν ένα λαμπρό, αξεπέραστο πρότυπο...