ΟΑΚΑ: «Μαυσωλείο» που δεν έχει πλέον λόγο ύπαρξης

• Για 10 διοργανώσεις το χρόνo και αν...;

Αν υπάρχει κάτι δεδομένο σε αυτή τη χώρα είναι πως ποτέ δεν θα «σπάσουν αυγά». Το πιθανότερο είναι να συνεχίσει κάποιος να τα εμπορεύεται υπερτιμολογημένα, φτιάχνοντας και ένα αφήγημα ότι μπορούμε μια χαρά να ζήσουμε χωρίς ομελέτα, αλλά υπάρχει μεγάλο όφελος από την... αέναη κίνηση των αυγών τα οποία απλά δεν τα κάνει κανένας κάτι. Απλά υπάρχουν και κινείται χρήμα γύρω από αυτά. Από εκεί και πέρα, χωρίς να το έχει ψάξει κάποιος περισσότερο, το αφήγημα θα γίνει καθεστώς εις τους αιώνες των αιώνων. Δεν σπάμε αυγά!

Το κεντρικό στάδιο του ΟΑΚΑ, το οποίο κλειδώθηκε ξαφνικά και όχι επαρκώς αιτιολογημένα (όσον αφορά τη χρονική στιγμή που πάρθηκε η απόφαση) δεν έχει έναν αιώνα ζωής αλλά έχει μπει στην πέμπτη δεκαετία του. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1978, ολοκληρώθηκε το 1982 και έγιναν οι σχετικές εργασίες ανακαίνισης για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Τότε που αφού δεν μπορούσε να χτιστεί καινούργιο κεντρικό στάδιο για τη διοργάνωση, προφανώς έπρεπε να «κάψουμε» κάποιο (αχρείαστο) χρήμα και για αυτή την εγκατάσταση. Το «κάποιο» πήγε κάπου κοντά στα 250 εκατομμύρια ευρώ για το…μακιγιάζ. Μην ψάχνετε για τα ακριβή νούμερα των Ολυμπιακών Αγώνων. Δεν θα τα βρείτε πουθενά. Η υπόθεση είναι σαν τους χαμένους θησαυρούς-θρύλους σε κάποια ναυάγια. Στην προκειμένη περίπτωση δεν χάθηκε ο «θησαυρός» που πήγε στις τσέπες που έπρεπε, αλλά ο λογαριασμός. Οπότε έχουμε ένα έλλειμμα ενημέρωσης. Αλλά αυτό το ξέρουμε. Πάμε τώρα να δούμε τι άλλο ξέρουμε, αλλά δεν θέλουμε να το παραδεχθούμε…

• ΟΑΚΑ: Αυτό είναι το πόρισμα του ΤΑΙΠΕΔ για το στέγαστρο Καλατράβα

Είκοσι χρόνια μετά τους Αγώνες και ενώ έχουν γραφτεί πολλά και σωστά για την κακή χωροταξική κατανομή, την απαξίωση και την μηδενική ή κακή χρήση σχεδόν όλων των (φαραωνικών στην πλειοψηφία τους) ολυμπιακών εγκαταστάσεων, έχουμε φτάσει στο σημείο όπου κλείνει το ΟΑΚΑ λόγω προβλημάτων στη στατικότητα του στεγάστρου Καλατράβα και κανένας δεν μπορεί να πει με σιγουριά πότε θα ανοίξει ξανά και πόσο θα κοστίσει η συντήρηση του, ώστε να λυθεί για πάντα το πρόβλημα. Η οποία (συντήρηση) δεν έχει γίνει ποτέ από το 2004, αν και από την ανέγερση του ακόμα είχαν εκφραστεί ενδοιασμοί όσον αφορά την ασφάλεια. Ενδοιασμοί που πνίγηκαν στο όνομα του «εθνικού συμφέροντος» και της πίεσης χρόνου για να γίνουν οι Αγώνες. Ξέρουμε λοιπόν ότι…κάτι πρέπει να γίνει. Υποπτευόμαστε ότι αυτό θα διαρκέσει σημαντικό χρονικό διάστημα και δεν έχουμε ιδέα πόσο θα κοστίσει. Σε αυτό το σημείο, δεν ξέρω για εσάς, αλλά για εμένα προκύπτει ένα και μοναδικό ερώτημα. Τι το χρειαζόμαστε τελικά ΑΥΤΟ το στάδιο στο ΟΑΚΑ;

Για 10 διοργανώσεις το χρόνo και αν...;

Επειδή μπορεί να χαρακτηριστώ ιερόσυλος (αστείο, αλλά σε αυτή τη χώρα έχουμε κάτι περίεργα…ιερά και όσια) κρατήστε παρακαλώ το «ΑΥΤΟ» δίπλα στο «στάδιο». Όπου «αυτό» είναι μια εγκατάσταση 60.000 θέσεων την οποία πλέον δεν θέλει να χρησιμοποιεί κανένας, όσον αφορά την κεντρική αρένα. Άντε να το κάνουν 2-3 συγκροτήματα και καλλιτέχνες το χρόνο, που μπορούν να τη γεμίσουν. Θέλετε να είναι και 8-10 (που δεν είναι) αυτό δεν αλλάζει την εικόνα. Δεν το θέλει η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου, δεν το θέλει ο στίβος γιατί και δεν το γεμίζει και μεγάλες διοργανώσεις δεν αναλαμβάνουμε (αλλά και να γίνει αυτό θα αφορά μια κάθε 15-20 χρόνια), δεν το θέλουν οι ομάδες ποδοσφαίρου παρά μόνο ο Παναθηναϊκός για 2-3 χρόνια ακόμα και μόνο για ευρωπαϊκά ματς, δεν το θέλει ούτε η ΕΠΟ για τον τελικό του Κυπέλλου. Θέλετε να γίνει και καμία υπερειδική στου Ακρόπολις; Μέχρι εκεί! Μιλάμε για (το πολύ) 10 εκδηλώσεις το χρόνο, για ένα στάδιο που έχει τεράστια ετήσια λειτουργικά κόστη με τη σημερινή του μορφή και (όπως προκύπτει) μεγάλες ανάγκες συντήρησης. Πραγματικά έχει νόημα;

Δεν μπορεί το στάδιο του ΟΑΚΑ να συγκριθεί π.χ με το Ολυμπιακό στάδιο του Λονδίνου του οποίου μειώθηκε η χωρητικότητα είναι και αυτό στις 60.000 αλλά είναι έδρα της Γουέστ Χαμ, χρησιμοποιείται για συναυλίες και για αγώνες ράγκμπι, κρίκετ ακόμα και μπέϊζμπολ και (κυρίως) αφορά μια μεγάλη αφορά όπως η βρετανική. Μπορεί να συγκριθεί στο κόστος λειτουργίας του με αυτά του Πεκίνου και του Σίδνεϊ. Στην πρώτη περίπτωση οι Κινέζοι το συντηρούν με κόστος ως μνημείο της «Νέας Κίνας» (αφού αυτό πούλησαν το 2008), αλλά έχουν και ένα εισιτήριο για τις καθημερινές επισκέψεις γκρουπ απ’ όλη τη χώρα στο ολυμπιακό πάρκο. Στη δεύτερη η αυστραλιανή κυβέρνηση ανακάλεσε την απόφαση για δαπάνη 1,3 δισεκατομμυρίου δολαρίων για την ανακατασκευή του stadium Australia, το οποίο (μέχρι νεωτέρας) θα χρησιμοποιείται για αγώνες κρίκετ και αυστραλιανού football, χωρίς κανένας να είναι ιδιαίτερα χαρούμενος με τα λειτουργικά του έξοδα. Όσο για το Ρίο η εικόνα και του ολυμπιακού σταδίου συγκεκριμένα (που έχει κλειδωθεί λόγω επικινδυνότητας) , αλλά και των υπόλοιπων εγκαταστάσεων ακολουθεί αυτή των δικών μας, αλλά είναι ακόμα χειρότερη!

• Μένει κλειστό όλο το 2024 το ΟΑΚΑ, είναι άγνωστο πότε θα ανοίξει

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες, για τη χώρα που τους αναλαμβάνει, δεν είναι τεράστια αιμορραγία μόνο στην κατασκευή των έργων. Το πρόβλημα είναι ότι αυτές σου… μένουν κιόλας. Από το 2008 και μετά οι πόλεις που αναλαμβάνουν τη διοργάνωση, πήγαν στη λύση και των λυόμενων εγκαταστάσεων, κάποιες εκ των οποίων χρησιμοποιήθηκαν στην επόμενη διοργάνωση. Αλλά και πάλι δεν γλίτωσαν και πολλά.

Το σίγουρο είναι πως η κορεσμένη από ελεύθερους χώρους Αθήνα πρέπει να έχει ένα ολυμπιακό πάρκο, θέλει τη ζωή, την κίνηση και του χώρους που υπάρχουν στο ΟΑΚΑ, αλλά δεν έχει καμία ανάγκη το θηρίο που λέγεται κεντρικό στάδιο. Οι εποχές… ΠΑΣΟΚ,2004 και χρηματιστηρίου, όταν και μπερδέψαμε τη σκιά μας με το πραγματικό μας ανάστημα, μας αποχαιρέτησαν για πάντα. Μια εγκατάσταση (το πολύ) 35.000 θέσεων, που θα εξυπηρετούσε και αθλητικές (εθνικές ομάδες ποδοσφαίρου και στίβο κυρίως) αλλά και καλλιτεχνικές διοργανώσεις με σύγχρονη βιοκλιματική κατασκευή και σαφώς μικρότερα κόστη ίσως να ήταν χρήσιμη. Μια τέτοια λύση θα απελευθέρωνε χώρο και για επιπλέον κλειστές και υπαίθριες αθλητικές εγκαταστάσεις που λείπουν από όλα τα αθλήματα. Το ποιος θα τη διαχειριστεί ας το βρει η… υπηρεσία. Δεν μιλάω γι αυτό τώρα. Αλλά σαφέστατα η κουβέντα είναι για αθλητικό πάρκο και όχι ξενοδοχεία με κάποιες αθλητικές εγκαταστάσεις. Από hotels πήξαμε.

Το κεντρικό στάδιο του ΟΑΚΑ δεν είναι ο… Παρθενώνας και για να λέμε την αλήθεια μπορεί να έχουμε ζήσει μέσα σε αυτό αρκετές ωραίες στιγμές, αλλά η άλλη μεγάλη αλήθεια είναι ότι αυτές δεν κόστισαν και λίγο. Οπότε και να το αποχαιρετήσουμε δεν θα βάλουμε και τα κλάματα. Το ερώτημα είναι αν θέλουμε να λειτουργήσουμε ως σύγχρονη χώρα, να σκεφτούμε με προοπτική ή να μένουμε κολλημένοι σε στερεότυπα και να επενδύουμε σε μια χαμένη υπόθεση και στη συντήρηση «μαυσωλείων».